ถนนป่าโทนและศาลพระกาฬ (จังหวัดพระนครศรีอยุธยา)

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง ถนนป่าโทนและศาลพระกาฬ (จังหวัดพระนครศรีอยุธยา)

ถนนป่าโทน vs. ศาลพระกาฬ (จังหวัดพระนครศรีอยุธยา)

นนป่าโทน หรือถนนเดชาวุธ อยู่ในเกาะเมืองพระนครศรีอยุธยา เป็นชื่อถนนที่มีมาแต่โบราณสมัยกรุงศรีอยุธยา ตั้งตามชื่อย่านค้าขาย คำว่า "ป่า" หมายถึงตลาด ถนนป่าโทนจึงหมายถึงถนนช่วงที่ผ่านย่านตลาดขายโทนและเครื่องดนตรีไทย ต่อมาในราวสมัยรัชกาลที่ 5 ถนนป่าโทนได้ถูกตั้งชื่อใหม่ว่า “ถนนเดชาวุธ” ซึ่งเป็นชื่อของ สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าอัษฎางค์เดชาวุธ กรมหลวงนครราชสีมา พระโอรสพระองค์ที่ 62 ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 5 และเป็นพระราชโอรสพระองค์ที่ 7 ในสมเด็จพระศรีพัชรินทรา บรมราชินีนาถ ได้ประทานชื่อถนนสายนี้ ครั้นดำรงตำแหน่งเป็น ผู้บัญชาการกองพลทหารบกที่ 3 ได้ขออนุญาตสร้างทางขึ้นบนถนนป่าโทน เพื่อใช้เป็นเส้นทางลำเลียงพล จากกรมทหารตำบลหัวแหลมซึ่งด้านตะวันตกของเกาะเมือง มุ่งตัดตรงผ่ากลางเมืองไปสู่ท่าเรือข้ามฟากใต้สถานีรถไฟที่ด้านตะวันออกของเกาะเมือง เพื่อสำเลียงทหารและยุทธสัมภาระจากกองพลทหารบกที่ 3 ไปยังสถานีรถไฟกรุงเก่า ซึ่งอยู่ฝากตรงข้ามแม่น้ำป่าสัก หน้าและพอมีการสร้าง สาขาของที่ทำการไปรษณีย์บนถนนสายนี้ จึงตั้งชื่อสาขาว่าเดชาวุธ และเป็นดูเหมือนจะเป็นสถานที่เดียวในปัจจุบันที่ยืนยันว่าถนนสายนี้เคยชื่อว่า ถนนเดชาวุธมาก่อน. ลพระกาฬ เป็นเทวสถานในศาสนาพราหมณ์-ฮินดู ก่อนถูกดัดแปลงเป็นพุทธสถานในยุคต่อมา ตั้งอยู่บริเวณสี่แยกตะแลงแกงบนเกาะเมือง อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ตั้งอยู่บริเวณเกือบกึ่งกลางเกาะเมืองและเป็นย่านตลาดที่มีผู้คนพลุกพล่านมาก และหากมีการประหารนักโทษก็จะมีการเสียบหัวประจานให้ประชาชีเห็นจะได้เกรงกลัวมิเอาเยี่ยงอย่าง ปัจจุบันศาลพระกาฬหลงเหลือเพียงรากฐานของอิฐเท่านั้น สุจิตต์ วงษ์เทศให้คำอธิบายว่าศาลพระกาฬในจังหวัดพระนครศรีอยุธยานี้เป็นแบบอย่างในการสร้างเทวสถานโบสถ์พราหมณ์และเสาชิงช้าหน้าวัดสุทัศนเทพวรารามราชวรมหาวิหารในกรุงเทพมหานครด้ว.

ถนนป่าโทน

นนป่าโทน หรือถนนเดชาวุธ อยู่ในเกาะเมืองพระนครศรีอยุธยา เป็นชื่อถนนที่มีมาแต่โบราณสมัยกรุงศรีอยุธยา ตั้งตามชื่อย่านค้าขาย คำว่า "ป่า" หมายถึงตลาด ถนนป่าโทนจึงหมายถึงถนนช่วงที่ผ่านย่านตลาดขายโทนและเครื่องดนตรีไทย ต่อมาในราวสมัยรัชกาลที่ 5 ถนนป่าโทนได้ถูกตั้งชื่อใหม่ว่า “ถนนเดชาวุธ” ซึ่งเป็นชื่อของ สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าอัษฎางค์เดชาวุธ กรมหลวงนครราชสีมา พระโอรสพระองค์ที่ 62 ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 5 และเป็นพระราชโอรสพระองค์ที่ 7 ในสมเด็จพระศรีพัชรินทรา บรมราชินีนาถ ได้ประทานชื่อถนนสายนี้ ครั้นดำรงตำแหน่งเป็น ผู้บัญชาการกองพลทหารบกที่ 3 ได้ขออนุญาตสร้างทางขึ้นบนถนนป่าโทน เพื่อใช้เป็นเส้นทางลำเลียงพล จากกรมทหารตำบลหัวแหลมซึ่งด้านตะวันตกของเกาะเมือง มุ่งตัดตรงผ่ากลางเมืองไปสู่ท่าเรือข้ามฟากใต้สถานีรถไฟที่ด้านตะวันออกของเกาะเมือง เพื่อสำเลียงทหารและยุทธสัมภาระจากกองพลทหารบกที่ 3 ไปยังสถานีรถไฟกรุงเก่า ซึ่งอยู่ฝากตรงข้ามแม่น้ำป่าสัก หน้าและพอมีการสร้าง สาขาของที่ทำการไปรษณีย์บนถนนสายนี้ จึงตั้งชื่อสาขาว่าเดชาวุธ และเป็นดูเหมือนจะเป็นสถานที่เดียวในปัจจุบันที่ยืนยันว่าถนนสายนี้เคยชื่อว่า ถนนเดชาวุธมาก่อน.

ถนนป่าโทนและถนนป่าโทน · ถนนป่าโทนและศาลพระกาฬ (จังหวัดพระนครศรีอยุธยา) · ดูเพิ่มเติม »