ตาบริซและบทสดุดี

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง ตาบริซและบทสดุดี

ตาบริซ vs. บทสดุดี

ตาบริซ (تبریز; تبریز, Təbriz; Tabriz) เป็นเมืองที่ใหญ่เป็นที่สี่ของอิหร่าน และเป็นเมืองหลวงของจังหวัดอาเซอร์ไบจานตะวันออกที่ตั้งอยู่สูงกว่าระดับน้ำทะเล 1,350 เมตรตรงจุดที่แม่น้ำกูรี (Quri River) และแม่น้ำอาจี (Aji River) มาบรรจบกัน ตาบริซเป็นเมืองหลวงเมืองหนึ่งและที่ประทับของมกุฎราชกุมารของราชวงศ์กาจาร์ (Qajar) ตาบริซเป็นเมืองที่มีบทบาทสำคัญในประวัติศาสตร์ร่วมสมัย ที่ตั้งของตัวเมืองอยู่ในหุบเขาทางตอนเหนือของสันเขาของยอดภูเขาไฟซาฮันด์ ทางตอนใต้ของภูเขาเอย์นาลี (Eynali) หุบเขาเปิดออกไปสู่ที่ราบที่ค่อย ๆ ลาดลงไปทางตอนเหนือของทะเลสาบอูร์เมีย (Lake Urmia) 60 กิโลเมตรทางตะวันตก ตาบริซมีประชากรราว 1,600,000 คน เป็นเมืองที่ใหญ่เป็นที่สี่ของอิหร่านรองจากเตหะราน มัชฮัด และอิสฟาฮาน และเป็นเมืองที่มีความสำคัญทางอุตสาหกรรมลำดับสองรองจากเตหะราน ตาบริซเป็นเมืองสำหรับการพักร้อน และเป็นศูนย์กลางทางการค้า อุตสาหกรรม และการคมนาคม ตาบริซมีความสำคัญทางประวัติศาสตร์มาตั้งแต่โบราณ เป็นที่ตั้งของอนุสาวรีย์ทางประวัติศาสตร์หลายแห่งแต่มาถูกทำลายไปมากจากการถูกรุกรานโดยชาวต่างประเทศ การละเลยของรัฐบาล และจากภัยธรรมชาติเช่นแผ่นดินไหวหรือน้ำท่วม สิ่งก่อสร้างที่ยังคงเหลืออยู่มาจากสมัยอิลคานิด (Ilkhanid), ซาฟาวิด (Safavid) และกาจาร์ (Qajar) และบางชิ้นก็เป็นงานชิ้นเอกที่มีความทางสถาปัตยกรรม. ทสดุดี (Panegyric) คือ สุนทรพจน์อย่างเป็นทางการ หรือต่อมาหมายถึงบทเขียนที่ใช้ในการกล่าวสรรเสริญบุคคลหรือปรัชญาความคิด และเป็นงานที่เป็นที่ทำการศึกษากันมากที่ไม่ใช่บทยกย่อง (eulogy) และมิใช่งานเขียนที่มีจุดประสงค์ในการวิพากษ์ “Panegyric” มาจากภาษากรีก “πανηγυρικός” ที่แปลว่า “สุนทรพจน์ที่เหมาะกับที่ประชุมใหญ่” (ศาสนชุมนุมของกรีก (Panegyris)) ในเอเธนส์สุนทรพจน์ดังกล่าวมักจะกล่าวเนื่องในโอกาสที่มีเทศกาลหรือการกีฬาระดับชาติ โดยมีวัตถุประสงค์ในการปลุกเร้าใจพลเมืองให้เห็นดีเห็นงามไปกับการกระทำอันเป็นวีรบุรุษของบรรพบุรุษ บทสดุดีที่มีชื่อเสียงที่สุดก็ได้แก่บทสดุดี “Olympiacus” โดย จอร์จิอัส, “Olympiacus” โดย ลิเซียส และ “Panegyricus” และ “Panathenaicus” โดยอิโซคราทีส แต่ไม่ได้กล่าวจริง การกล่าวสดุดีเนื่องในโอกาสงานศพเช่นสุนทรพจน์ที่เขียนโดยนักประวัติศาสตร์ชาวกรีกธูซิดิดีสที่กล่าวโดยเพรีคลีสก็อยู่ในประเภทที่เรียกว่า “บทสดุดี” ในสมัยโรมันโบราณบทสดุดีจำกัดใช้ในการสรรเสริญผู้ยังมีชีวิตอยู่เท่านั้น และใช้ “บทสรรเสริญผู้ตาย” (funeral oration) สำหรับผู้เสียชีวิตไปแล้วเท่านั้น ตัวอย่างของบทสดุดีที่มีชื่อเสียงในภาษาลาตินก็ได้แก่บทสดุดีที่กล่าวโดยพลินิผู้เยาว์ในวุฒิสภาโรมันเนื่องในโอกาสที่ได้รับตำแหน่งเป็นกงสุล ที่มีเนื้อหาบางส่วนพาดพิงไปถึงบทยกย่องจักรพรรดิทราจัน เมื่อมาถึงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 3 และระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 4 ในสมัยของจักรพรรดิไดโอคลีเชียนก็เกิดมีประเพณีการสรรเสริญคุณสมบัติของความเป็นมหาวีรบุรุษของพระจักรพรรดิที่กำลังทรงราชย์อยู่ในงานเทศกาลทางวรรณกรรม ในปี..