ตราแผ่นดินของหมู่เกาะบริติชเวอร์จินและภาษาละติน

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง ตราแผ่นดินของหมู่เกาะบริติชเวอร์จินและภาษาละติน

ตราแผ่นดินของหมู่เกาะบริติชเวอร์จิน vs. ภาษาละติน

ตราแผ่นดินของหมู่เกาะบริติชเวอร์จิน เป็นตราอาร์มประจำหมู่เกาะบริติชเวอร์จินซึ่งประกาศใช้โดยพระบรมราชานุญาตของสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 แห่งสหราชอาณาจักร เมื่อวันที่ 15 พฤศจิกายน ค.ศ. 1960 (พ.ศ. 2503) มีลักษณะเป็นตราโล่อาร์มพื้นสีเขียว ภายในเป็นรูปหญิงพรหมจารีย์นุ่งผ้าสีขาวยืนถือตะเกียง 1 ดวง ล้อมรอบด้วยตะเกียงอื่นอีก 11 ดวง เบื้องล่างของโล่มีแพรแถบสีเหลืองจารึกคำขวัญเป็นภาษาละตินใจความ "VIGILATE" แปลว่า "จงตื่นตัวเสมอ" รูปหญิงพรหมจารีย์ถือตะเกียงและและตะเกียงทั้ง 11 ดวง หมายถึงนักบุญอูร์ซุลลา (Saint Ursula) ซึ่งเป็นนักบุญหญิงในคริสต์ศาสนา ซึ่งกล่าวกันว่าได้นำหญิงพรหมจารี 11,000 คน จาริกแสวงบุญไปทั่วทวีปยุโรป กล่าวกันว่าเมื่อคริสโตเฟอร์ โคลัมบัส ได้พบหมู่เกาะแห่งนี้ในปี ค.ศ. 1493 ทำให้โคลัมบัสนึกถึงตำนานของนักบุญอูร์ซุลลาข้างต้น และกลายเป็นต้นเหตุแห่งนามหมู่เกาะนี้ในปัจจุบัน จากเรื่องราวดังกล่าว ทางการสหราชอาณาจักรจึงได้เลือกเอารูปดังกล่าวมาใช้เป็นตราแผ่นดินประจำอาณานิคม ดังที่ปรากฏอยู่ในเวลานี้. ษาละติน (Latin) เป็นภาษาโบราณในภาษากลุ่มอินโด-ยูโรเปียน มีต้นกำเนิดในที่ราบลาติอุม (Latium) ซึ่งเป็นพื้นที่รอบๆกรุงโรม และได้ชื่อว่าเป็นภาษาทางการในการสื่อสารของจักรวรรดิโรมัน ต่อมาภาษาละตินได้ถูกกำหนดให้เป็นภาษาสื่อสารและในพิธีสวดของศาสนจักรโรมันคาทอลิก และยังเป็นภาษาที่ใช้โดยนักวิทยาศาสตร์ นักปรัชญา และนักเทววิทยาของยุโรป ตั้งแต่ตลอดยุคกลางจนมาถึงยุคสมัยใหม่ ภาษาละตินจึงเป็นภาษาต้นฉบับของงานเขียนที่ทรงคุณค่าทั้งทางประวัติศาสตร์ และทางวรรณกรรมเป็นจำนวนมาก ภาษาอังกฤษได้รับคำในภาษาละตินเข้ามาในภาษาตนเป็นจำนวนมาก เนื่องจากอิทธิพลของเจ้าปกครองชาวแองโกล-นอร์มัน ซึ่งใช้ภาษาฝรั่งเศส นอกจากนี้คำศัพท์ที่ใช้ในสาขาวิทยาศาสตร์และการแพทย์ ล้วนเป็นคำศัพท์ภาษาละตินหรือสร้างจากภาษาละติน ภาษาละตินเป็นภาษามีวิภัติปัจจัย (การผันคำ) มีการก 7 การก (case), มีเพศ 3 เพศ, และมีพจน์ 2 พจน์ ภาษาอื่น ๆ อีกหลายภาษาที่ใช้ในปัจจุบัน พัฒนาสืบต่อมาจากภาษาละตินพื้นบ้าน ซึ่งจะเรียกกลุ่มภาษาเหล่านี้ว่า ภาษากลุ่มโรมานซ์ ภาษาที่อยู่ในกลุ่มภาษาโรมานซ์ที่สำคัญได้แก่ ภาษาฝรั่งเศส ภาษาโรมาเนีย ภาษาอิตาลี ภาษาโปรตุเกส และภาษาสเปน ภาษาส่วนใหญ่ในภาษากลุ่มอินโด-ยูโรเปียนก็มีความสัมพันธ์บางอย่างกับภาษาละติน แม้ภาษาละตินในปัจจุบัน จะมีผู้ใช้น้อยมากจนถูกนับว่าเกือบเป็นภาษาสูญแล้ว แต่การศึกษาภาษาละตินในโรงเรียนและในมหาวิทยาลัยก็ยังคงมีอยู่อย่างแพร่หลาย นอกจากนี้อักษรละติน (ที่พัฒนามาจากอักษรกรีก) ยังคงมีใช้ในหลายภาษา และเป็นอักษรที่ใช้มากที่สุดในโลก.