ดัมโบ้และเทพนิยาย

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง ดัมโบ้และเทพนิยาย

ดัมโบ้ vs. เทพนิยาย

ัมโบ (Dumbo) เป็นภาพยนตร์แอนิเมชันขนาดยาวเรื่องที่สี่ของวอลต์ ดิสนีย์ ออกฉายวันที่ 23 ตุลาคม ค.ศ. 1941 กำกับโดย Ben Sharpsteen เป็นภาพยนตร์แอนิเมชันต้นทุนต่ำที่สร้างขึ้นมาในขณะที่ดิสนีย์กำลังประสบปัญหาด้านการเงิน เนื่องจากความล่าช้าและงบประมาณบานปลายในการสร้างภาพยนตร์ แฟนตาเซีย และภาพยนตร์สองเรื่องก่อนหน้า คือ หุ่นไม้พินอคคิโอ และ แฟนตาเซีย ไม่ได้รับความนิยมเท่าที่ควร ภาพยนตร์เรื่องนี้ประสบความสำเร็จอย่างล้นหลาม และทำให้วอลต์ ดิสนีย์ รอดพ้นจากภาวะการขาดทุนได้ และนอกจากนี้ ดับโบ้ยังชนะเลิศรางวัลออสการ์ 1 สาขา คือ สาขาดนตรีประกอบภาพยนตร์ยอดเยี่ยม อีกด้วย ดัมโบสร้างจากเรื่องราวในหนังสือนิทานภาพสำหรับเด็ก เขียนโดยเฮเลน อเบอร์สัน วาดภาพประกอบโดยแฮโรลด์ เพิร์ล เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับลูกช้างเกิดใหม่จากแม่ช้างในคณะละครสัตว์ชื่อ จัมโบ มันมีหูใหญ่ผิดธรรมชาติจึงได้ชื่อว่า ดัมโบ ถูกพรากออกจากแม่ และไม่ได้รับความสนใจจากช้างอื่นในฝูง มีเพื่อนที่คอยปลอบโยนเพียงตัวเดียวเป็นหนูชื่อ ทิโมที คิว. วาดของกุสตาฟ ดอเร เกี่ยวกับเทพนิยายเรื่อง หนูน้อยหมวกแดง เทพนิยาย (Fairy tale) หมายถึงงานประพันธ์ที่มีตัวละครจากความเชื่อพื้นบ้าน (เช่น ภูต ยักษ์ คนแคระ แม่มด สัตว์พูดได้) กับเรื่องของเวทมนตร์ และเหตุการณ์ที่ดำเนินไปเกินคาดคิด ในยุคสมัยใหม่มักใช้คำนี้ในความหมายถึงเรื่องราวที่มีมนต์เสน่ห์กับความสุขอย่างพิเศษ เช่นในคำว่า "จบแบบเทพนิยาย" (หมายถึง "จบอย่างมีความสุข") แม้ว่าในความจริงแล้ว เทพนิยายไม่ได้จบอย่างมีความสุขเสมอไปทุกเรื่อง นอกจากนี้ คำว่า "เทพนิยาย" ยังอาจใช้ในความหมายว่า เรื่องเหลือเชื่อที่เกินจะเป็นความจริงได้ ในวัฒนธรรมที่เชื่อกันว่าปีศาจกับเหล่าแม่มดมีตัวตนจริง ผู้เล่าเรื่องจะเอ่ยถึงเรื่องราวเหมือนกับว่าเป็นประวัติศาสตร์จริงๆ ที่เคยเกิดขึ้นนานมาแล้ว บางครั้ง เทพนิยาย ก็หมายรวมถึง ตำนาน ด้วย อย่างไรก็ดี ส่วนที่ไม่เหมือน ตำนาน หรือ มหากาพย์ ก็คือ เทพนิยายจะไม่อ้างอิงถึงสิ่งที่มีจริงในโลกนี้ ไม่ว่าจะเป็นศาสนา สถานที่ บุคคล หรือเหตุการณ์ใดๆ เหตุการณ์ในเทพนิยายเกิดขึ้นเมื่อ "กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว" ที่ไม่สามารถระบุเวลาอย่างแน่ชัดได้ เป็นการยากที่จะสืบหาประวัติความเป็นมาของเทพนิยาย เพราะสิ่งที่หลงเหลือมาถึงปัจจุบันมีแต่เพียงงานเขียนที่เป็นเอกสารเท่านั้น แต่นักเล่านิทานได้สืบทอดเรื่องราวกันมานานหลายศตวรรษแล้ว ซึ่งเทพนิยายอาจเกิดขึ้นมานานพอๆ กัน แม้ในช่วงนั้นยังไม่สามารถแยกประเภทได้ชัดเจน คำว่า "เทพนิยาย" บัญญัติขึ้นใช้สำหรับวรรณกรรมประเภทนี้เป็นครั้งแรกโดยมาดามดัลนอย (Madame d'Aulnoy) ปัจจุบันยังคงมีการประพันธ์เทพนิยายและเรื่องราวที่สืบเนื่องจากเทพนิยายอยู่เสมอ เทพนิยายในยุคก่อนประพันธ์ขึ้นสำหรับผู้อ่านที่เป็นผู้ใหญ่พอๆ กับเด็ก มีลักษณะใกล้เคียงกับงานประพันธ์แบบ précieuses ในวรรณกรรมฝรั่งเศส พี่น้องตระกูลกริมม์เรียกผลงานของพวกเขาว่าเป็น นิทานสำหรับเด็กและครอบครัว เมื่อเวลาผ่านไป เทพนิยายก็มีความเกี่ยวพันกับเด็กมากขึ้นเรื่อยๆ ในการศึกษาวรรณกรรมประเภทนิทานพื้นบ้าน มีการแบ่งประเภทเทพนิยายหลายวิธี ระบบที่น่าสนใจได้แก่ระบบการจัดประเภทของอาร์นี-ทอมป์สัน (Aarne-Thompson) และการวิเคราะห์ของ วลาดิเมียร์ พร็อพพ์ การศึกษาเทพนิยายในแบบอื่นนิยมการแปลความหมายของจุดสำคัญในนิยาย แต่ไม่มีโรงเรียนแห่งไหนตีความเทพนิยายแบบนั้น.