ซีเอ็นเอ็น อินเทอร์เนชันนัลและยามซากุระร่วงโรย

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง ซีเอ็นเอ็น อินเทอร์เนชันนัลและยามซากุระร่วงโรย

ซีเอ็นเอ็น อินเทอร์เนชันนัล vs. ยามซากุระร่วงโรย

ซีเอ็นเอ็น อินเทอร์เนชั่นนัล (CNN International; ชื่อย่อ: CNNI) เป็นช่องโทรทัศน์ที่ออกอากาศเกี่ยวกับข่าวต่างๆ และข้อมูลทางด้านธุรกิจทั่วโลก เป็นภาษาอังกฤษ บริหารงานโดยไทม์ วอร์เนอร์ และโทนี แมดดอกซ์ เป็นผู้บริหารสูงสุด มีขนาดใหญ่ที่สุดเป็นอันดับสอง รองจาก BBC World News โดยใช้ข้อมูลส่วนมากจากซีเอ็นเอ็น ที่ออกอากาศในสหรัฐอเมริกา และแคนาดา ทั้งนี้ ช่องรายการของซีเอ็นเอ็นไอ สามารถรับชมได้ในประเทศไทย ทางทรูวิชั่นส์ ในระบบความคมชัดสูงที่ช่อง 172 และ 778 ทั้งในระบบดิจิตอลเคเบิลใยแก้วและดิจิตอลจานดาวเทียม และในประเทศต่างๆ ทั่วโลก ผ่านจานรับสัญญาณดาวเทียม และเคเบิลทีวี ซึ่งสามารถรับชมได้ถึง 200,000,000 ครัวเรือน ตลอดจนโรงแรมต่างๆ อีกกว่า 200 ประเทศ ผู้ชมส่วนมากสามารถรับชมได้โดยไม่เสียค่าบริการ อย่างไรก็ตาม สถานีโทรทัศน์ระบบบอกรับสมาชิกที่มีค่าบริการ (เพย์ทีวี) บางบริษัท ได้ให้บริการช่องรายการนี้ด้ว. มซากุระร่วงโรย (5 Centimeters Per Second: a chain of short stories about their distance) เป็นอะนิเมะซึ่งมาโกโตะ ชิงไก กำกับและอำนวยการผลิต และเท็นมง (Tenmon) ประพันธ์เพลงประกอบ เนื้อหาว่าด้วยชายหนุ่มคนหนึ่งกับคนรักในวัยเด็กที่ต้องห่างกัน แต่แม้เวลาผ่านไปนานเท่าไร ชายหนุ่มยังฝังตัวอยู่กับคำมั่นสัญญาว่าจะครองคู่กันเมื่อโตขึ้น ขณะที่หญิงสาวละทิ้งมัน เพราะเห็นว่าเป็นความผูกพันของเด็ก และวิวาห์กับชายคนใหม่ ซึ่งเป็นตอนจบแนวที่ไม่ปรากฏมาก่อนในงานของชิงไก เพราะเปิดให้ตีความได้หลายหลาก อะนิเมะเรื่องนี้สร้างแล้วเสร็จเมื่อวันที่ 22 มกราคม 2550 โดยแบ่งเป็นสามบทต่อเนื่องกัน คือ เสี้ยวดอกซากุระ, นักบินอวกาศ (Cosmonaut) และ ห้าเซนติเมตรต่อวินาที (5 Centimeters per Second) ทั้งหมดเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงกว่า บทแรกนั้นเผยแพร่ให้ชมแบบเสียเงินผ่านเว็บไซต์ ยาฮู! ระหว่างวันที่ 16-19 กุมภาพันธ์ 2550 จากนั้น จึงออกฉายทั้งฉบับเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 3 มีนาคม ปีเดียวกัน ณ โรงภาพยนตร์ซินามาไรซ์ (Cinema Rise) แขวงชิบุยะ กรุงโตเกียว และขายแบบดีวีดีตั้งแต่วันที่ 19 กรกฎาคม ปีนั้น ต่อมา จึงขายแบบนิยายเป็นเล่ม ใช้ชื่อเดียวกับอะนิเมะ แล้วทำเป็นมังงะ วาดภาพโดย เซเกะ ยุกิโกะ (Seike Yukiko) ลงพิมพ์ในนิตยสาร แอฟเทอร์นูน (Afternoon) ตั้งแต่เดือนกรกฎาคม 2553 จนจบในเดือนมิถุนายน ปีต่อมา อะนิเมะเรื่องนี้ประสบความสำเร็จดีทั้งในบ้านเกิดเมืองนอนและต่างบ้านต่างเมือง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ภาพสดใสมลังเมลืองชวนเพ้อฝันนั้น ยังให้ชิงไกได้รับการเชิดชูว่า จะเป็นเจ้าพ่อวงการอะนิเมะคนต่อไปถัดจากฮะยะโอะ มิยะซะกิ (Hayao Miyasaki).