ชู้ตติ้งการ์ดและภาษาอังกฤษ

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง ชู้ตติ้งการ์ดและภาษาอังกฤษ

ชู้ตติ้งการ์ด vs. ภาษาอังกฤษ

ู้ตติ้งการ์ด (shooting guard.) เป็นหนึ่งในตำแหน่งผู้เล่นในทีมบาสเกตบอล มักจะตัวเตี้ยกว่า ผอมกว่า และเร็วกว่าฟอร์เวิร์ด และมักรับหน้าที่ทำคะแนนและคุมผู้เล่นวงนอกที่เก่งที่สุดของของฝ่ายตรงข้าม ชื่อเรียกอื่นชู้ตติ้งการ์ดได้แก่ ทูการ์ด (2-guard), บิ๊กการ์ด (big guard) และ ออฟการ์ด (off guard) แต่บางทีมก็มอบหมายหน้าที่ในการนำลูกเข้าแดนฝ่ายตรงข้ามด้วย เรียกผู้เล่นเหล่านี้ว่า คอมโบการ์ด (combo guard) ชู้ตติ้งการ์ดหลายคนที่มีรูปร่างใหญ่สามารถเล่นตำแหน่งสมอลฟอร์เวิร์ดได้ด้วย ผู้เล่นที่สามารถเล่นสลับระหว่างชู้ตติ้งการ์ดกับสมอลฟอร์เวิร์ดเรียกว่า สวิงแมน (swingman) แม้ว่าชู้ตติ้งการ์ดหลายคนเป็นผู้ที่สามารถจัมพ์ชู้ต (jump shoot, ชู้ตลูกระหว่างการกระโดด) ระยะไกลได้ดีที่สุดในทีม ส่วนใหญ่ยังสามารถนำลูกไปทำคะแนนใกล้ห่วงได้ดีอีกด้วย ชู้ตติ้งการ์ดที่ดีควรมีทักษะการส่งลูกที่ดีพอควรแต่หน้าที่หลักของชู้ตติ้งการ์ดคือการทำคะแนน ส่วนการแจกจ่ายลูกมักปล่อยเป็นหน้าที่ของพอยท์การ์ด ชู้ตติ้งการ์ดในระดับอาชีพมักสูงระหว่าง 6 ฟุต 2 นิ้ว (1.88 เมตร) ถึง 6 ฟุต 9 นิ้ว (2.06 เมตร) ไมเคิล จอร์แดน (Michael Jordan) นักบาสเกตบอลที่มีชื่อเสียงที่สุดในประวัติศาสตร์ก็เป็นชู้ตติ้งการ์ด แต่ทักษะการเข้าไปทำคะแนนใต้แป้นทำให้มองว่าเขาเล่นเหมือนสมอลฟอร์เวิร์ดมากกว่า ในทางกลับกัน เรกจี มิลเลอร์ (Reggie Miller) เล่นในแบบฉบับของชู้ตติ้งการ์ด มีท่าจัมพ์ชู้ตที่แม่นยำ ตัวอย่างชู้ตติ้งการ์ดอื่นที่สำคัญในอดีตเช่น. ษาอังกฤษ หรือ ภาษาอังกฤษใหม่ เป็นภาษาในกลุ่มภาษาเจอร์แมนิกตะวันตกที่ใช้ครั้งแรกในอังกฤษสมัยต้นยุคกลาง และปัจจุบันเป็นภาษาที่ใช้กันแพร่หลายที่สุดในโลก ประชากรส่วนใหญ่ในหลายประเทศ รวมทั้ง สหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา แคนาดา ออสเตรเลีย ไอร์แลนด์ นิวซีแลนด์ และประเทศในแคริบเบียน พูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่หนึ่ง ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่ที่มีผู้พูดมากที่สุดเป็นอันดับสามของโลก รองจากภาษาจีนกลางและภาษาสเปน มักมีผู้เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองอย่างกว้างขวาง และภาษาอังกฤษเป็นภาษาราชการของสหภาพยุโรป หลายประเทศเครือจักรภพแห่งชาติ และสหประชาชาติ ตลอดจนองค์การระดับโลกหลายองค์การ ภาษาอังกฤษเจริญขึ้นในราชอาณาจักรแองโกล-แซ็กซอนอังกฤษ และบริเวณสกอตแลนด์ตะวันออกเฉียงใต้ในปัจจุบัน หลังอิทธิพลอย่างกว้างขวางของบริเตนใหญ่และสหราชอาณาจักรตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 17 จนถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 ผ่านจักรวรรดิอังกฤษ และรวมสหรัฐอเมริกาด้วยตั้งแต่กลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 ภาษาอังกฤษได้แพร่หลายทั่วโลก กลายเป็นภาษาชั้นนำของวจนิพนธ์ระหว่างประเทศและเป็นภาษากลางในหลายภูมิภาค ในประวัติศาสตร์ ภาษาอังกฤษกำเนิดจากการรวมภาษาถิ่นหลายภาษาที่สัมพันธ์อย่างใกล้ชิด ซึ่งปัจจุบันเรียกรวมว่า ภาษาอังกฤษเก่า ซึ่งผู้ตั้งนิคมนำมายังฝั่งตะวันออกของบริเตนใหญ่เมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 5 คำในภาษาอังกฤษจำนวนมากสร้างขึ้นบนพื้นฐานรากศัพท์ภาษาละติน เพราะภาษาละตินบางรูปแบบเป็นภาษากลางของคริสตจักรและชีวิตปัญญาชนยุโรปDaniel Weissbort (2006).