ชุ่ย ผิงและตา

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง ชุ่ย ผิงและตา

ชุ่ย ผิง vs. ตา

ผิง (Tsui Ping) เป็นนักร้องหญิงชาวฮ่องกง มีชื่อเสียงในฐานะนักร้องเพลงป็อปภาษาจีนกลาง ระหว่างช่วงทศวรรษ 1950 ถึงต้นทศวรรษ 1970 เป็นเจ้าของสมญา "ปลาทอง" (Goldfish Beauty, 金魚美人) เนื่องจากมีนัยน์ตากลมโตงดงาม ครอบครัวของชุ่ย ผิง เป็นชาวมณฑลเจียงซู แต่เธอเกิดที่ฮาร์บินระหว่างที่บิดาเดินทางไปติดต่อธุรกิจที่นั่น ต่อมาครอบครัวย้ายไปอาศัยที่ฮ่องกง เธอเริ่มอาชีพนักร้องหลังจากได้ร้องเพลงในงานสังสรรค์แห่งหนึ่งเมื่ออายุ 15 ปี และสะดุดตานักแต่งเพลงชื่อ Wong Fuk Lin (王福齡) ซึ่งเป็นผู้แนะนำให้เธอเข้าทดสอบร้องเพลงและแสดงนำในภาพยนตร์ของบริษัทชอว์บราเดอส์ เธอได้รับเลือกให้รับบทนำในภาพยนตร์เรื่องหนึ่ง แต่ได้ตัดสินใจยึดอาชีพนักร้องเป็นหลัก Wong Fuk Lin ได้แต่งเพลงให้ชุ่ย ผิงร้องหลายเพลง เพลงที่ได้รับความนิยม ได้แก่ "This Precious Night" (今宵多珍重) และ "Nang Ping Evening Bells" (南屏晚鐘) ชีวิตส่วนตัว เธอสมรสกับ เจียง หง (江宏, Jiang Hong) นักร้องเพลงประกอบภาพยนตร์ของชอว์บราเดอส์ จนกระทั่งเขาเสียชีวิตในปี 1995 ชุ่ย ผิงประกาศอำลาวงการในปี 1971 แต่ยังกลับมาร้องเพลงในคอนเสิร์ตรอบพิเศษในปี 1997 และปรากฏตัวเป็นแขกรับเชิญรายการโทรทัศน์ในปี 2004. ม่านตา (iris) คือ ส่วนที่มีสีต่างๆกัน thumb ตา คือส่วนรับแสงสะท้อนของร่างกาย ทำให้สามารถมองเห็น และรับรู้สิ่งต่างๆ รอบตัวได้ ตาของสัตว์ต่างๆ มีรูปแบบที่ต่างกันออกไป ไม่ว่าจะเป็นตาของ สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม, สัตว์ปีก, สัตว์เลื้อยคลาน และสัตว์น้ำ โดยดวงตาของสัตว์ที่พัฒนาแล้ว มักจะมีเพียง 2 ดวง และ อยู่ด้านหน้าของใบหน้า เพื่อการมองเห็นแบบ 3 มิติ ตา คือ อวัยวะที่ทำหน้าที่รับแสง โดยสัตว์แต่ละชนิดจะมีอวัยวะรับแสงที่แตกต่างกัน ตาที่เรียบง่ายที่สุดจะไม่สามารถทำอะไรได้เลยเว้นแต่การรับรู้ว่าสิ่งแวดล้อมนั้นมืดหรือสว่างเพื่อให้สามารถปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมได้ เช่น กลางวันหรือกลางคืน เป็นต้น แต่จะไม่สามารถรับรู้ออกมาเป็นภาพได้ ตาที่ซับซ้อนกว่าจะมีรูปทรงและสีที่เป็นเอกลักษณ์ ในระบบตาที่ซับซ้อน ตาแต่ละดวงจะสามารถรับภาพที่มีบริเวณที่ซ้อนทับกันได้ เพื่อให้สมองสามารถรับรู้ถึงความลึก หรือ ความเป็นสามมิติของภาพ เช่น ระบบตาของมนุษย์ อย่างไรก็ตาม ตาของสัตว์บางชนิด เช่น กระต่ายและกิ้งก่า ได้ถูกออกแบบมาให้มีส่วนของภาพที่ซ้อนทับกันน้อยที่สุด เลนส์ ที่อยู่ส่วนข้างหน้าของตาทำหน้าที่เช่นเดียวกับเลนส์ของกล้อง เมื่อคนเราแก่ตัวลง ตาของคนแก่จะไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจน และต้องใช้แว่น หรือคอนแทคท์เลนส์ จึงจะสามารถมองเห็นชัดเจนได้.