ชัค เบอร์รีและลุดวิจ ฟาน เบโทเฟน

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง ชัค เบอร์รีและลุดวิจ ฟาน เบโทเฟน

ชัค เบอร์รี vs. ลุดวิจ ฟาน เบโทเฟน

Chuck Berry, ''You can't catch me'', 1956. ชาร์ลส เอ็ดวาร์ด แอนเดอร์สัน "ชัค" เบอร์รี (Charles Edward Anderson "Chuck" Berry) (18 ตุลาคม พ.ศ. 2469 – 18 มีนาคม พ.ศ. 2560) เกิดที่เซนต์หลุยส์ รัฐมิสซูรี เป็นนักกีตาร์ นักร้อง และนักแต่งเพลงชาวอเมริกัน ชัค เบอร์รี ถือเป็นบุคคลแถวหน้าของวงการดนตรีร็อกแอนด์โรล จากเว็บไซต์ร็อกแอนด์โรลฮอลออฟเฟม พูดถึงเขาว่า "ถ้าไม่มีใครที่สามารถพูดว่าเป็นคนคิดค้นร็อกแอนด์โรลได้ ชัค เบอร์รี ดูจะเป็นคนที่ใกล้เคียงที่สุดกว่าใครที่เป็นคนนำหลาย ๆ สิ่งรวมเข้าด้วยกัน" จอห์น เลนนอน พูดว่า "ถ้าคุณพยายามตั้งชื่อร็อกแอนด์โรลอีกชื่อหนึ่ง คุณอาจจะเรียกมันว่า ชัค เบอร์รี" เบอร์รีเป็นหนึ่งในนักดนตรียุคแรก ๆ ที่ติดในร็อกแอนด์โรลฮอลออฟเฟม ที่เปิดตัวเมื่อปี 1986 เขาได้รับ Kennedy Center Honors ในปี 2000 และนิตยสารโรลลิงสโตนจัดเขาอยู่อันดับ ที่ 5 ของอันดับ 100 ศิลปินที่เยี่ยมที่สุดตลอดกาล เขายังติดอันดับ 6 ในนิตยสารโรลลิงสโตนอีกหัวข้อ ที่จัดอันดับ 100 นักกีตาร์ที่ยอดเยี่ยมที่สุดตลอดกาล. ลุดวิจ ฟาน เบโทเฟน ใน ค.ศ. 1820 ลุดวิจ ฟาน เบโทเฟน (Ludwig van Beethoven,; 16 ธันวาคม ค.ศ. 1770 - 26 มีนาคม ค.ศ. 1827) เป็นคีตกวีและนักเปียโนชาวเยอรมัน เกิดที่เมืองบอนน์ ประเทศเยอรมนี เบโทเฟนเป็นตัวอย่างของศิลปินยุคจินตนิยมผู้โดดเดี่ยว และไม่เป็นที่เข้าใจของบุคคลในยุคเดียวกันกับเขา ในวันนี้เขาได้กลายเป็นคีตกวีที่มีคนชื่นชมยกย่องและฟังเพลงของเขากันอย่างกว้างขวางมากที่สุดคนหนึ่ง ตลอดชีวิตของเขามีอุปสรรคนานัปการที่ต้องฝ่าฟัน ทำให้เกิดความเครียดสะสมในใจเขา ในรูปภาพต่าง ๆ ที่เป็นรูปเบโทเฟน สีหน้าของเขาหลายภาพแสดงออกถึงความเครียด แต่ด้วยจิตใจที่แข็งแกร่งของเขา ก็สามารถเอาชนะอุปสรรคต่าง ๆ ในชีวิตของเขาได้ ตำนานที่คงอยู่นิรันดร์เนื่องจากได้รับการยกย่องจากคีตกวีโรแมนติกทั้งหลาย เบโทเฟนได้กลายเป็นแบบอย่างของพวกเขาเหล่านั้นด้วยความเป็นอัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียมทาน ซิมโฟนีของเขา (โดยเฉพาะอย่างยิ่งซิมโฟนีหมายเลข 5 ซิมโฟนีหมายเลข 6 ซิมโฟนีหมายเลข 7 และ ซิมโฟนีหมายเลข 9) และคอนแชร์โตสำหรับเปียโนที่เขาประพันธ์ขึ้น (โดยเฉพาะอย่างยิ่งคอนแชร์โตหมายเลข 4 และ หมายเลข 5) เป็นผลงานที่ได้รับความนิยมมากที่สุด แต่ก็มิได้รวมเอาความเป็นอัจฉริยะทั้งหมดของคีตกวีไว้ในนั้น.