เร็วกว่าเบราว์เซอร์!
16 ความสัมพันธ์: บารังไกย์ภาษาบูตัวนอนภาษาฟิลิปีโนภาษาอังกฤษภาษาซูรีเกาภาษาเซบัวโนจังหวัดบูคิดโนนจังหวัดลัมบักนางโคมโปสเตลาจังหวัดฮีลากังอากูซันจังหวัดฮีลากังดาเบาจังหวัดตีโมกซูรีเกาจังหวัดซีลางังมีซามิสจังหวัดซีลางังดาเบาซังกูเนียงปันลาลาวีกันประเทศฟิลิปปินส์เขตคารากา
บารังไกย์
รังไกย์ เป็นหน่วยการปกครองท้องถิ่นของรัฐบาลที่เล็กที่สุดในประเทศฟิลิปปินส์ เป็นคำที่ชาวฟิลิปปินส์พื้นเมืองสำหรับหมู่บ้านตำบลหรือวอร์ด ในการใช้งานเป็นภาษาพูดคำที่มักจะหมายถึงเขตเมืองชั้นในย่านชานเมืองหรือย่านชานเมือง คำว่าบารังไกย์คำมาจาก Balangay ชนิดของเรือที่ใช้โดยกลุ่มของประชาชนออสโตรนีเชียน เมื่อพวกเขาอพยพไปอยู่ในฟิลิปปินส์ ในเขตเทศบาลเมืองและเมืองที่มีองค์ประกอบของเกส์และพวกเขาอาจจะถูกแบ่งออกเป็นพื้นที่ขนาดเล็กที่เรียกว่า Purok (ไทย:เขต) และ Sitio ซึ่งเป็นดินแดนที่อยู่ภายในวงล้อมรังเกย์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ชนบท ณ วันที่ 30 กันยายน 2012 จำนวนบารังไกย์มีจำนวน 42,028 บารังไกย์ทั่วฟิลิปปิน.
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกอากูซันและบารังไกย์ · ดูเพิ่มเติม »
ภาษาบูตัวนอน
ภาษาบูตัวนอน (Butuanon language) เป็นภาษาในตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน ใช้พูดในอากูซัน เดล นอร์เต และ อากูซัน เดลซูร มีผู้พูดเป็นภาษาแม่บางส่วนในมิซามิสตะวันออกและซูริเกา เดล นอร์เต อยู่ในภาษากลุ่มวิซายัน บูตัวนอน.
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกอากูซันและภาษาบูตัวนอน · ดูเพิ่มเติม »
ภาษาฟิลิปีโน
ษาฟิลิปปินส์ หรือ ภาษาฟิลิปีโน (Filipino) เป็นภาษาประจำชาติและภาษาราชการภาษาหนึ่งของประเทศฟิลิปปินส์คู่กับภาษาอังกฤษ กำหนดเมื่อ พ.ศ. 2530 ภาษานี้เป็นสำเนียงมาตรฐานของภาษาตากาล็อก เมื่อ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2480 สถาบันภาษาแห่งชาติเลือกภาษาตากาล็อกซึ่งเป็นภาษาท้องถิ่นที่มีการใช้เป็นภาษาเขียนมากที่สุดมาเป็นพื้นฐานของภาษาประจำชาติภาษาใหม่ใน พ.ศ. 2504 ภาษานี้เป็นที่รู้จักในชื่อ ปิลิปีโน และเปลี่ยนชื่อเป็นภาษาฟิลิปปินส์เมื่อ พ.ศ. 2515.
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกอากูซันและภาษาฟิลิปีโน · ดูเพิ่มเติม »
ภาษาอังกฤษ
ษาอังกฤษ หรือ ภาษาอังกฤษใหม่ เป็นภาษาในกลุ่มภาษาเจอร์แมนิกตะวันตกที่ใช้ครั้งแรกในอังกฤษสมัยต้นยุคกลาง และปัจจุบันเป็นภาษาที่ใช้กันแพร่หลายที่สุดในโลก ประชากรส่วนใหญ่ในหลายประเทศ รวมทั้ง สหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา แคนาดา ออสเตรเลีย ไอร์แลนด์ นิวซีแลนด์ และประเทศในแคริบเบียน พูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่หนึ่ง ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่ที่มีผู้พูดมากที่สุดเป็นอันดับสามของโลก รองจากภาษาจีนกลางและภาษาสเปน มักมีผู้เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองอย่างกว้างขวาง และภาษาอังกฤษเป็นภาษาราชการของสหภาพยุโรป หลายประเทศเครือจักรภพแห่งชาติ และสหประชาชาติ ตลอดจนองค์การระดับโลกหลายองค์การ ภาษาอังกฤษเจริญขึ้นในราชอาณาจักรแองโกล-แซ็กซอนอังกฤษ และบริเวณสกอตแลนด์ตะวันออกเฉียงใต้ในปัจจุบัน หลังอิทธิพลอย่างกว้างขวางของบริเตนใหญ่และสหราชอาณาจักรตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 17 จนถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 ผ่านจักรวรรดิอังกฤษ และรวมสหรัฐอเมริกาด้วยตั้งแต่กลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 ภาษาอังกฤษได้แพร่หลายทั่วโลก กลายเป็นภาษาชั้นนำของวจนิพนธ์ระหว่างประเทศและเป็นภาษากลางในหลายภูมิภาค ในประวัติศาสตร์ ภาษาอังกฤษกำเนิดจากการรวมภาษาถิ่นหลายภาษาที่สัมพันธ์อย่างใกล้ชิด ซึ่งปัจจุบันเรียกรวมว่า ภาษาอังกฤษเก่า ซึ่งผู้ตั้งนิคมนำมายังฝั่งตะวันออกของบริเตนใหญ่เมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 5 คำในภาษาอังกฤษจำนวนมากสร้างขึ้นบนพื้นฐานรากศัพท์ภาษาละติน เพราะภาษาละตินบางรูปแบบเป็นภาษากลางของคริสตจักรและชีวิตปัญญาชนยุโรปDaniel Weissbort (2006).
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกอากูซันและภาษาอังกฤษ · ดูเพิ่มเติม »
ภาษาซูรีเกา
ษาซูรีเกา (ฟิลิปีโนและSurigaonon) เป็นภาษาท้องถิ่นในฟิลิปปินส์ ใช้พูดในจังหวัดซูรีเกาเดลนอร์เตและบางส่วนของจังหวัดอากูซันเดลนอร์เต ใกล้เคียงกับภาษาบูตัวนอนและภาษาเตาซุก.
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกอากูซันและภาษาซูรีเกา · ดูเพิ่มเติม »
ภาษาเซบัวโน
ษาเซบู (Cebuano; Sebwano; เซบู: Sinugboanon) เป็นภาษาตระกูลออสโตรนีเซียน มีผู้พูดในฟิลิปปินส์ 18 ล้านคน ชื่อในภาษาอังกฤษมาจากชื่อเกาะเซบู รวมกับปัจจัยจากภาษาสเปน -ano หมายถึง ที่เกี่ยวกับเชื้อชาต.
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกอากูซันและภาษาเซบัวโน · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดบูคิดโนน
ังหวัดบูคิดโนน (เซบัวโน: Lalawigan sa Bukidnon) เป็นจังหวัดที่ไม่มีทางออกสู่ทะเลในเขตฮีลากังมินดาเนา ประเทศฟิลิปปินส์ เมืองศูนย์กลางคือมาไลบาไล ในปี..
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกอากูซันและจังหวัดบูคิดโนน · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดลัมบักนางโคมโปสเตลา
ังหวัดลัมบักนางโคมโปสเตลา (เซบัวโน: Kawalogang Kompostela) หรือ ดาเบาเดโอโร เป็นจังหวัดในเขตดาเบา ประเทศฟิลิปปินส์ มักถูกเรียกสั้น ๆ ว่า โคมบัล เคยเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดฮีลากังดาเบา จนกระทั่งได้รับการจัดตั้งในปี..
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกอากูซันและจังหวัดลัมบักนางโคมโปสเตลา · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดฮีลากังอากูซัน
ังหวัดฮีลากังอากูซัน (บูตูอาโนน: Probinsya hong Agusan del Norte; เซบัวโน: Amihanang Agusan) เป็นจังหวัดในเขตคารากา ประเทศฟิลิปปินส์ มีเมืองหลักชื่อว่าคาบัดบารัน อาณาเขตติดต่อกับจังหวัดฮีลากังซูรีเกาทางทิศเหนือ ติดกับจังหวัดตีโมกซูรีเกาทางทิศตะวันออก ติดกับจังหวัดตีโมกอากูซันทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ ติดกับจังหวัดคันลูรังมีซามิสทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ และติดกับอ่าวบูตูอันทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ตอนกลางของจังหวัดเป็นจุดกำเนิดของแม่น้ำอากูซัน ซึ่งเป็นแม่น้ำที่ยาวอันดับที่สามของประเทศ ปากแม่น้ำตั้งอยู่ที่อ่าวบูตูอัน ภูมิประเทศรอบ ๆ แม่น้ำเป็นที่ราบ ส่วนภูเขาปรากฏในพื้นที่ทางตะวันออกเฉียงเหนือและตะวันตก จังหวัดมีทะเลสาบที่ใหญ่เป็นอันดับที่ 4 ของประเทศ ชื่อว่า ทะเลสาบมาอีนิต ตั้งอยู่ทางตอนเหนือใกล้กับเขตจังหวัดฮีลากังซูรีเก.
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกอากูซันและจังหวัดฮีลากังอากูซัน · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดฮีลากังดาเบา
ังหวัดฮีลากังดาเบา (เซบัวโน: Amihanang Dabaw) เป็นจังหวัดในเขตดาเบา ประเทศฟิลิปปินส์ เมืองศูนย์กลางคือตากุม โดยจังหวัดฮีลากังดาเบานั้น มีพื้นที่ครอบคลุมถึงเกาะซามัลในอ่าวดาเบาด้วย ในช่วงก่อนปี..
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกอากูซันและจังหวัดฮีลากังดาเบา · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดตีโมกซูรีเกา
ังหวัดตีโมกซูรีเกา (ซูรีเกา: Probinsya nan Surigao del Sur; เซบัวโน: Habagatang Surigao) เป็นจังหวัดในเขตคารากา ประเทศฟิลิปปินส์ มีเมืองหลักชื่อว่า ตันดัก จังหวัดนี้ตั้งอยู่ทางชายฝั่งตะวันออกของเกาะมินดาเนา ติดกับทะเลฟิลิปปินทางทิศตะวันออก มีร่องลึกฟิลิปปินส์ซึ่งเป็นหนึ่งในร่องลึกที่ลึกที่สุดในโลก ส่วนทางทิศตะวันตกมีแนวเทือกเขาดีวาตา ซึ่งเป็นพรมแดนธรรมชาติที่กั้นออกจากจังหวัดอื่น ๆ สถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญ ได้แก่ น้ำตกตีนุยอัน หรือ "น้ำตกไนแอการาน้อยแห่งฟิลิปปินส์" เป็นน้ำตกขนาดใหญ่สามชั้น สูง 55 เมตร กว้าง 95 เมตร.
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกอากูซันและจังหวัดตีโมกซูรีเกา · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดซีลางังมีซามิส
ังหวัดซีลางังมีซามิส (เซบัวโน: Sidlakang Misamis) เป็นจังหวัดในเขตฮีลากังมินดาเนา ประเทศฟิลิปปินส์ มีเมืองศูนย์กลางคือคากายันเดอโอโร ซึ่งปกครองอย่างเป็นอิสระจากตัวจังหวัด จังหวัดซีลางังมีซามิสเป็นจังหวัดริมชายฝั่งทะเล ติดกับอ่าว 2 แห่งทางทิศเหนือ ได้แก่ อ่าวมาคาฮาลาร์ และอ่าวกิงกูกพื้นที่ทางตอนกลางของจังหวัดมีแม่น้ำหลายสาย ซึ่งมีจุดเริ่มต้นจากพื้นที่สูงในจังหวัดบูคิดโนน แม่น้ำสำคัญ ได้แก่ แม่น้ำคากายัน.
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกอากูซันและจังหวัดซีลางังมีซามิส · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดซีลางังดาเบา
ังหวัดซีลางังดาเบา (เซบัวโน: Sidlakang Dabaw) เป็นจังหวัดในเขตดาเบา ประเทศฟิลิปปินส์ มีเมืองศูนย์กลางคือมาตี เป็นจังหวัดที่อยู่ทางทิศตะวันออกสุดของประเทศ โดยจุดตะวันออกสุดคือแหลมปูซัน ตั้งอยู่ที่เทศบาลคารากา แหลมนี้ติดกับทะเลฟิลิปปินในมหาสมุทรแปซิฟิก จังหวัดซีลางังดาเบามีชื่อเสียงสำหรับแหล่งเพาะปลูกมะพร้าวรายใหญ่ของประเทศ จนได้รับสมญาว่า เมืองแห่งมะพร้าวของฟิลิปปิน.
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกอากูซันและจังหวัดซีลางังดาเบา · ดูเพิ่มเติม »
ซังกูเนียงปันลาลาวีกัน
ซังกูเนียงปันลาลาวีกัน (Sangguniang Panlalawigan; Provincial Council) หรือ โปรวินเชียลบอร์ด เป็นคำภาษาฟิลิปีโนที่ใช้เรียกแทนสภานิติบัญญัติประจำจังหวัดของประเทศฟิลิปปินส์ อำนาจหน้าที่ของสภานิติบัญญัตินี้ ถูกกำหนดโดย ประมวลรัฐบาลท้องถิ่น ตั้งแต..
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกอากูซันและซังกูเนียงปันลาลาวีกัน · ดูเพิ่มเติม »
ประเทศฟิลิปปินส์
ฟิลิปปินส์ (Philippines; Pilipinas) หรือชื่อทางการว่า สาธารณรัฐฟิลิปปินส์ (Republic of the Philippines; Republika ng Pilipinas) เป็นประเทศเอกราชที่เป็นหมู่เกาะในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตั้งอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก ประกอบด้วยเกาะ 7,641 เกาะ ซึ่งจัดอยู่ในเขตภูมิศาสตร์ใหญ่ 3 เขตจากเหนือจรดใต้ ได้แก่ ลูซอน, วิซายัส และมินดาเนา เมืองหลวงของประเทศคือมะนิลา ส่วนเมืองที่มีประชากรมากที่สุดคือนครเกซอน ทั้งสองเป็นส่วนหนึ่งของเมโทรมะนิลา ฟิลิปปินส์มีอาณาเขตติดต่อกับทะเลจีนใต้ทางทิศตะวันตก ทะเลฟิลิปปินทางทิศตะวันออก และทะเลเซเลบีสทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ โดยมีพรมแดนทางทะเลร่วมกับไต้หวันทางทิศเหนือ ปาเลาทางทิศตะวันออก มาเลเซียและอินโดนีเซียทางทิศใต้ และเวียดนามทางทิศตะวันตก ฟิลิปปินส์ตั้งอยู่ในแถบวงแหวนไฟและใกล้กับเส้นศูนย์สูตร ทำให้มีแนวโน้มสูงที่จะประสบภัยจากแผ่นดินไหวและไต้ฝุ่น แต่ก็ทำให้มีทั้งทรัพยากรธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์และความหลากหลายทางชีวภาพอย่างยิ่งเช่นกัน ฟิลิปปินส์มีเนื้อที่ประมาณ 300,000 ตารางกิโลเมตร (115,831 ตารางไมล์) และมีประชากรประมาณ 100 ล้านคน นับเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับที่ 8 ในเอเชีย และเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับที่ 12 ของโลก นอกจากนี้ ณ ปี..
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกอากูซันและประเทศฟิลิปปินส์ · ดูเพิ่มเติม »
เขตคารากา
ตคารากา หรือ เขตบริหารคารากา หรือ เขตที่ 13 เป็นเขตหนึ่งของประเทศฟิลิปปินส์ ครอบคลุมพื้นที่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะมินดาเนา เขตนี้ถูกก่อตั้งโดย กฎหมายสาธารณรัฐที่ 7901 เมื่อวันที่ 23 กุมภาพัน..
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกอากูซันและเขตคารากา · ดูเพิ่มเติม »
