ความคล้ายคลึงกันระหว่าง จังหวัดคาปิซและเขตคันลูรังคาบีซายาอัน
จังหวัดคาปิซและเขตคันลูรังคาบีซายาอัน มี 11 สิ่งที่เหมือนกัน (ใน ยูเนี่ยนพีเดีย): บารังไกย์ภาษาฟิลิปีโนภาษาอักลันภาษาอังกฤษภาษาฮีลีไกโนนภาษาคาปิซจังหวัดอักลันจังหวัดอีโลอีโลประเทศฟิลิปปินส์ปาไนย์โรซัส (จังหวัดคาปิซ)
บารังไกย์
รังไกย์ เป็นหน่วยการปกครองท้องถิ่นของรัฐบาลที่เล็กที่สุดในประเทศฟิลิปปินส์ เป็นคำที่ชาวฟิลิปปินส์พื้นเมืองสำหรับหมู่บ้านตำบลหรือวอร์ด ในการใช้งานเป็นภาษาพูดคำที่มักจะหมายถึงเขตเมืองชั้นในย่านชานเมืองหรือย่านชานเมือง คำว่าบารังไกย์คำมาจาก Balangay ชนิดของเรือที่ใช้โดยกลุ่มของประชาชนออสโตรนีเชียน เมื่อพวกเขาอพยพไปอยู่ในฟิลิปปินส์ ในเขตเทศบาลเมืองและเมืองที่มีองค์ประกอบของเกส์และพวกเขาอาจจะถูกแบ่งออกเป็นพื้นที่ขนาดเล็กที่เรียกว่า Purok (ไทย:เขต) และ Sitio ซึ่งเป็นดินแดนที่อยู่ภายในวงล้อมรังเกย์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ชนบท ณ วันที่ 30 กันยายน 2012 จำนวนบารังไกย์มีจำนวน 42,028 บารังไกย์ทั่วฟิลิปปิน.
จังหวัดคาปิซและบารังไกย์ · บารังไกย์และเขตคันลูรังคาบีซายาอัน ·
ภาษาฟิลิปีโน
ษาฟิลิปปินส์ หรือ ภาษาฟิลิปีโน (Filipino) เป็นภาษาประจำชาติและภาษาราชการภาษาหนึ่งของประเทศฟิลิปปินส์คู่กับภาษาอังกฤษ กำหนดเมื่อ พ.ศ. 2530 ภาษานี้เป็นสำเนียงมาตรฐานของภาษาตากาล็อก เมื่อ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2480 สถาบันภาษาแห่งชาติเลือกภาษาตากาล็อกซึ่งเป็นภาษาท้องถิ่นที่มีการใช้เป็นภาษาเขียนมากที่สุดมาเป็นพื้นฐานของภาษาประจำชาติภาษาใหม่ใน พ.ศ. 2504 ภาษานี้เป็นที่รู้จักในชื่อ ปิลิปีโน และเปลี่ยนชื่อเป็นภาษาฟิลิปปินส์เมื่อ พ.ศ. 2515.
จังหวัดคาปิซและภาษาฟิลิปีโน · ภาษาฟิลิปีโนและเขตคันลูรังคาบีซายาอัน ·
ภาษาอักลัน
ษาอักลัน (ฟิลิปีโนและAklanon, Akeanon) เป็นภาษากลุ่มวิซายันมีความคล้ายคลึงภาษาฮีลีไกโนนในด้านรากศัพท์ราวร้อยละ 65–68.
จังหวัดคาปิซและภาษาอักลัน · ภาษาอักลันและเขตคันลูรังคาบีซายาอัน ·
ภาษาอังกฤษ
ษาอังกฤษ หรือ ภาษาอังกฤษใหม่ เป็นภาษาในกลุ่มภาษาเจอร์แมนิกตะวันตกที่ใช้ครั้งแรกในอังกฤษสมัยต้นยุคกลาง และปัจจุบันเป็นภาษาที่ใช้กันแพร่หลายที่สุดในโลก ประชากรส่วนใหญ่ในหลายประเทศ รวมทั้ง สหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา แคนาดา ออสเตรเลีย ไอร์แลนด์ นิวซีแลนด์ และประเทศในแคริบเบียน พูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่หนึ่ง ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่ที่มีผู้พูดมากที่สุดเป็นอันดับสามของโลก รองจากภาษาจีนกลางและภาษาสเปน มักมีผู้เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองอย่างกว้างขวาง และภาษาอังกฤษเป็นภาษาราชการของสหภาพยุโรป หลายประเทศเครือจักรภพแห่งชาติ และสหประชาชาติ ตลอดจนองค์การระดับโลกหลายองค์การ ภาษาอังกฤษเจริญขึ้นในราชอาณาจักรแองโกล-แซ็กซอนอังกฤษ และบริเวณสกอตแลนด์ตะวันออกเฉียงใต้ในปัจจุบัน หลังอิทธิพลอย่างกว้างขวางของบริเตนใหญ่และสหราชอาณาจักรตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 17 จนถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 ผ่านจักรวรรดิอังกฤษ และรวมสหรัฐอเมริกาด้วยตั้งแต่กลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 ภาษาอังกฤษได้แพร่หลายทั่วโลก กลายเป็นภาษาชั้นนำของวจนิพนธ์ระหว่างประเทศและเป็นภาษากลางในหลายภูมิภาค ในประวัติศาสตร์ ภาษาอังกฤษกำเนิดจากการรวมภาษาถิ่นหลายภาษาที่สัมพันธ์อย่างใกล้ชิด ซึ่งปัจจุบันเรียกรวมว่า ภาษาอังกฤษเก่า ซึ่งผู้ตั้งนิคมนำมายังฝั่งตะวันออกของบริเตนใหญ่เมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 5 คำในภาษาอังกฤษจำนวนมากสร้างขึ้นบนพื้นฐานรากศัพท์ภาษาละติน เพราะภาษาละตินบางรูปแบบเป็นภาษากลางของคริสตจักรและชีวิตปัญญาชนยุโรปDaniel Weissbort (2006).
จังหวัดคาปิซและภาษาอังกฤษ · ภาษาอังกฤษและเขตคันลูรังคาบีซายาอัน ·
ภาษาฮีลีไกโนน
ษาฮีลีไกโนน (ฟิลิปีโนและHiligaynon) เป็นภาษาตระกูลออสโตรนีเซียใช้พูดในวิซายาตะวันตก ประเทศฟิลิปปินส์ ส่วนใหญ่อยู่ในจังหวัดอีโลอีโลและเนโกรส และจังหวัดอื่น ๆ ในเกาะปาไน เช่น คาปิซ, อันตีเก, อักลัน และกีมารัส มีผู้พูด 7 ล้านคน ใช้เป็นภาษาแม่ และใช้เป็นภาษาที่สองอีก 4 ล้านคน.
จังหวัดคาปิซและภาษาฮีลีไกโนน · ภาษาฮีลีไกโนนและเขตคันลูรังคาบีซายาอัน ·
ภาษาคาปิซ
ษาคาปิซ (Capiznon; capiceño) เป็นภาษาในตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน ใช้พูดในวิซายาตะวันตก ประเทศฟิลิปปินส์ ส่วนใหญ่อยู่ในจังหวัดคาปิซทางตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะปาไน จัดอยู่ในภาษากลุ่มวิซายัน ภาษานี้มักสับสนกับภาษาฮีลีไกโนนแต่ก็มีคำศัพท์และการออกเสียงเป็นของตนเอง มีคำศัพท์ของภาษาอักลันและภาษาวาไรปนอยู่ด้วย และถือเป็นภาษาที่พูดเร็วที่สุดในบริเวณนี้.
จังหวัดคาปิซและภาษาคาปิซ · ภาษาคาปิซและเขตคันลูรังคาบีซายาอัน ·
จังหวัดอักลัน
ังหวัดอักลัน (Akean) (เสียงอ่านภาษาอักลัน) (อักลัน: Probinsiya it Aklan; ฮีลีไกโนน: Kapuoran sang Aklan; Lalawigan ng Aklan) เป็นจังหวัดในเขตคันลูรังคาบีซายาอัน ประเทศฟิลิปปินส์ เมืองหลักคือคาลีโบ ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะปาไนย์ มีอาณาเขตติดต่อกับจังหวัดอันตีเคทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ และจังหวัดคาปิซทางทิศตะวันออก จังหวัดอักลันติดกับทะเลซีบูยันและจังหวัดโรมโบลนทางทิศเหนือ.
จังหวัดคาปิซและจังหวัดอักลัน · จังหวัดอักลันและเขตคันลูรังคาบีซายาอัน ·
จังหวัดอีโลอีโล
ังหวัดอีโลอีโล (ฮีลีไกโนน: Kapuoran sang Iloilo; กินาไรอา: Probinsiya kang Iloilo; Lalawigan ng Iloilo) เป็นจังหวัดในเขตคันลูรังคาบีซายาอัน ประเทศฟิลิปปินส์ ครอบคลุมพื้นที่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของเกาะปาไนย์ มีอาณาเขตติดต่อกับจังหวัดอันตีเคทางทิศตะวันตก ติดกับจังหวัดคาปิซทางทิศเหนือ ติดกับช่องแคบจีนโตโตโลทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ติดกับช่องแคบกีมารัสทางทิศตะวันออก และติดกับช่องแคบอีโลอีโลและอ่าวปาไนย์ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ ไม่ไกลจากชายฝั่งของจังหวัดอีโลอีโล เป็นที่ตั้งของเกาะจังหวัดกีมารัส ซึ่งเคยเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดอีโลอีโล เมืองหลักของจังหวัดอีโลอีโลมีชื่อเดียวกันกับชื่อจังหวัด คือ อีโลอีโลซิตี ซึ่งยังเป็นนครอิสระ ไม่ขึ้นกับรัฐบาลประจำจังหวัด สำหรับในปี..
จังหวัดคาปิซและจังหวัดอีโลอีโล · จังหวัดอีโลอีโลและเขตคันลูรังคาบีซายาอัน ·
ประเทศฟิลิปปินส์
ฟิลิปปินส์ (Philippines; Pilipinas) หรือชื่อทางการว่า สาธารณรัฐฟิลิปปินส์ (Republic of the Philippines; Republika ng Pilipinas) เป็นประเทศเอกราชที่เป็นหมู่เกาะในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตั้งอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก ประกอบด้วยเกาะ 7,641 เกาะ ซึ่งจัดอยู่ในเขตภูมิศาสตร์ใหญ่ 3 เขตจากเหนือจรดใต้ ได้แก่ ลูซอน, วิซายัส และมินดาเนา เมืองหลวงของประเทศคือมะนิลา ส่วนเมืองที่มีประชากรมากที่สุดคือนครเกซอน ทั้งสองเป็นส่วนหนึ่งของเมโทรมะนิลา ฟิลิปปินส์มีอาณาเขตติดต่อกับทะเลจีนใต้ทางทิศตะวันตก ทะเลฟิลิปปินทางทิศตะวันออก และทะเลเซเลบีสทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ โดยมีพรมแดนทางทะเลร่วมกับไต้หวันทางทิศเหนือ ปาเลาทางทิศตะวันออก มาเลเซียและอินโดนีเซียทางทิศใต้ และเวียดนามทางทิศตะวันตก ฟิลิปปินส์ตั้งอยู่ในแถบวงแหวนไฟและใกล้กับเส้นศูนย์สูตร ทำให้มีแนวโน้มสูงที่จะประสบภัยจากแผ่นดินไหวและไต้ฝุ่น แต่ก็ทำให้มีทั้งทรัพยากรธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์และความหลากหลายทางชีวภาพอย่างยิ่งเช่นกัน ฟิลิปปินส์มีเนื้อที่ประมาณ 300,000 ตารางกิโลเมตร (115,831 ตารางไมล์) และมีประชากรประมาณ 100 ล้านคน นับเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับที่ 8 ในเอเชีย และเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับที่ 12 ของโลก นอกจากนี้ ณ ปี..
จังหวัดคาปิซและประเทศฟิลิปปินส์ · ประเทศฟิลิปปินส์และเขตคันลูรังคาบีซายาอัน ·
ปาไนย์
ปาไนย์ (Panay) เป็นเกาะในประเทศฟิลิปปินส์ ตั้งอยู่ตอนกลางของประเทศ ในหมู่เกาะวีซายัน ทิศเหนือจดทะเลซีบูยัน ทิศตะวันออกเฉียงเหนือจดทะเลวีซายัน ทิศตะวันออกจดช่องแคบกีมารัส ทิศใต้จดอ่าวปาไนย์ และทิศตะวันตกจดทะเลซูลู เกาะประกอบด้วย 4 จังหวัด คือ จังหวัดอากลัน จังหวัดอันตีเก จังหวัดกาปิซ และจังหวัดอีโลอีโล หมวดหมู่:เกาะในประเทศฟิลิปปินส์ หมวดหมู่:เกาะปาไนย์.
จังหวัดคาปิซและปาไนย์ · ปาไนย์และเขตคันลูรังคาบีซายาอัน ·
โรซัส (จังหวัดคาปิซ)
รซัส เป็นนครระดับที่ 3 และเป็นเมืองศูนย์กลางของจังหวัดคาปิซ ประเทศฟิลิปปินส์ ในปี..
จังหวัดคาปิซและโรซัส (จังหวัดคาปิซ) · เขตคันลูรังคาบีซายาอันและโรซัส (จังหวัดคาปิซ) ·
รายการด้านบนตอบคำถามต่อไปนี้
- สิ่งที่ จังหวัดคาปิซและเขตคันลูรังคาบีซายาอัน มีเหมือนกัน
- อะไรคือความคล้ายคลึงกันระหว่าง จังหวัดคาปิซและเขตคันลูรังคาบีซายาอัน
การเปรียบเทียบระหว่าง จังหวัดคาปิซและเขตคันลูรังคาบีซายาอัน
จังหวัดคาปิซ มี 15 ความสัมพันธ์ขณะที่ เขตคันลูรังคาบีซายาอัน มี 22 ขณะที่พวกเขามีเหมือนกัน 11, ดัชนี Jaccard คือ 29.73% = 11 / (15 + 22)
การอ้างอิง
บทความนี้แสดงความสัมพันธ์ระหว่าง จังหวัดคาปิซและเขตคันลูรังคาบีซายาอัน หากต้องการเข้าถึงบทความแต่ละบทความที่ได้รับการรวบรวมข้อมูลโปรดไปที่: