จังหวัดกาฬสินธุ์และพระราชศีลโสภิต (หนูอินทร์ กิตฺติสาโร)

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง จังหวัดกาฬสินธุ์และพระราชศีลโสภิต (หนูอินทร์ กิตฺติสาโร)

จังหวัดกาฬสินธุ์ vs. พระราชศีลโสภิต (หนูอินทร์ กิตฺติสาโร)

ังหวัดกาฬสินธุ์ เป็นจังหวัดหนึ่งในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลางหรือตอนบนของประเทศไทย อยู่ห่างจากกรุงเทพมหานครประมาณ 510 กิโลเมตร เป็นจังหวัดที่มีความอุดมสมบูรณ์จังหวัดหนึ่งในภาคอีสาน จากหลักฐานทางโบราณคดีบ่งบอกว่าเคยเป็นที่อยู่อาศัยของเผ่าละว้า ซึ่งมีความเจริญทางด้านอารยธรรมประมาณ 1,600 ปี ต่อมาได้รับพระกรุณาโปรดเกล้าฯ จากพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ให้ยกฐานะบ้านแก่งสำโรงขึ้นเป็นเมือง และพระราชทานนามว่า “เมืองกาฬสินธุ์” หรือ “เมืองน้ำดำ” ซึ่งเป็นเมืองที่สำคัญทางประวัติศาสตร์มาตั้งแต่สมัยโบราณกาล “กาฬ” แปลว่า “ดำ” “สินธุ์” แปลว่า “น้ำ” กาฬสินธุ์จึงแปลว่า “น้ำดำ” และยังมีแหล่งซากไดโนเสาร์หลายแห่งด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอำเภอสหัสขันธ์ นอกจากนี้ยังมีชื่อเสียงด้านโปงลาง. หลวงพ่อหนูอินทร์ กิตติสาโร (18 มกราคม พ.ศ. 2479 —) พระภิกษุเรืองเวทย์แห่งภาคอีสาน ที่เพียบพร้อมไปด้วยคุณสมบัติครบถ้วนในสมณรูป มีความเมตตาต่อผู้ตกทุกข์ได้ยาก สมัยนั้นหลายคนไม่ค่อยเลื่อมใส เนื่องจากท่านดูแลดูเป็นพระหนุ่มมากเกินไป จึงนำพระเครื่องของท่านไปทดลอง ปรากฏว่า ยิงไม่ออก และมีคนถูกกับระเบิดแต่หาได้รับอันตรายไม่ ปัจจุบันดำรงตำแหน่งเป็นที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดกาฬสินธุ์ เจ้าอาวาสวัดป่าพุทธมงคล ที่ปรึกษารองอธิการบดีฝ่ายวางแผนและพัฒนา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตขอนแก่น และเจ้าสำนักปฏิบัติธรรมประจำจังหวัดกาฬสินธุ์ แห่งที่ 1 ได้รับสมณศักดิ์เป็น พระราชาคณะชั้นราช มีราชทินนามตามสัญญาบัตรว่า พระราชศีลโสภิต วรกิจจานุกิจธาดา มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี สถิต ณ วัดป่าพุทธมงคล จังหวัดกาฬสิน.

พระสุนทรธรรมประพุทธ์ (เกษร ฐานิสฺสโร)

ระสุนทรธรรมประพุทธ์ (เกษร ฐานิสฺสโร) (19 ตุลาคม พ.ศ. 2481- ปัจจุบัน) พระภิกษุในพระพุทธศาสนานิกายเถรวาท คณะมหานิกาย ชาวจังหวัดกาฬสินธุ์ เป็นอดีตเจ้าคณะอำเภอยางตลาดและอดีตเจ้าอาวาสวัดอร่ามมงคล อำเภอยางตลาด จังหวัดกาฬสินธุ์ ปัจจุบันเป็นรองเจ้าคณะจังหวัดกาฬสินธุ์และเจ้าอาวาสวัดเหนือ อำเภอเมือง จังหวัดกาฬสินธุ์ ได้รับพระกรุณาโปรดเกล้าฯพระราชทาน ตั้งสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นสามัญ(สย.) เมื่อวันที่ ๕ ธันวาคม ๒๕๕.

จังหวัดกาฬสินธุ์และพระสุนทรธรรมประพุทธ์ (เกษร ฐานิสฺสโร) · พระราชศีลโสภิต (หนูอินทร์ กิตฺติสาโร)และพระสุนทรธรรมประพุทธ์ (เกษร ฐานิสฺสโร) · ดูเพิ่มเติม »

พระธรรมวงศาจารย์ (สุข สุขโณ)

ระธรรมวงศาจรย์ (สุข สุขโณ) หรือ หลวงปู่สุข (6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2457-3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554)พระภิกษุในพุทธศาสนานิกายเถรวาท คณะมหานิกาย ชาวจังหวัดกาฬสินธุ์ เป็นพระราชาคณะชั้นธรรม มีราชทินนามตามสัญญาบัตรว่า พระธรรมวงศาจารย์ สุวิธาน ปริยัติกิจ อนุสิฐธรรมสุนทร ปสาทกร ภาวนาวิสิฐ มหาคณิสรร บวรสังฆาราม คามวาสี อดีตเจ้าอาวาสวัดกลาง จังหวัดกาฬสินธุ์ อดีตเจ้าคณะจังหวัดกาฬสินธุ์ และอดีตที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดกาฬสิน.

จังหวัดกาฬสินธุ์และพระธรรมวงศาจารย์ (สุข สุขโณ) · พระธรรมวงศาจารย์ (สุข สุขโณ)และพระราชศีลโสภิต (หนูอินทร์ กิตฺติสาโร) · ดูเพิ่มเติม »

จังหวัดกาฬสินธุ์

ังหวัดกาฬสินธุ์ เป็นจังหวัดหนึ่งในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลางหรือตอนบนของประเทศไทย อยู่ห่างจากกรุงเทพมหานครประมาณ 510 กิโลเมตร เป็นจังหวัดที่มีความอุดมสมบูรณ์จังหวัดหนึ่งในภาคอีสาน จากหลักฐานทางโบราณคดีบ่งบอกว่าเคยเป็นที่อยู่อาศัยของเผ่าละว้า ซึ่งมีความเจริญทางด้านอารยธรรมประมาณ 1,600 ปี ต่อมาได้รับพระกรุณาโปรดเกล้าฯ จากพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ให้ยกฐานะบ้านแก่งสำโรงขึ้นเป็นเมือง และพระราชทานนามว่า “เมืองกาฬสินธุ์” หรือ “เมืองน้ำดำ” ซึ่งเป็นเมืองที่สำคัญทางประวัติศาสตร์มาตั้งแต่สมัยโบราณกาล “กาฬ” แปลว่า “ดำ” “สินธุ์” แปลว่า “น้ำ” กาฬสินธุ์จึงแปลว่า “น้ำดำ” และยังมีแหล่งซากไดโนเสาร์หลายแห่งด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอำเภอสหัสขันธ์ นอกจากนี้ยังมีชื่อเสียงด้านโปงลาง.

จังหวัดกาฬสินธุ์และจังหวัดกาฬสินธุ์ · จังหวัดกาฬสินธุ์และพระราชศีลโสภิต (หนูอินทร์ กิตฺติสาโร) · ดูเพิ่มเติม »