จักรพรรดิคาร์ลที่ 4 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์และสารตราพระสันตะปาปา

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง จักรพรรดิคาร์ลที่ 4 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์และสารตราพระสันตะปาปา

จักรพรรดิคาร์ลที่ 4 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ vs. สารตราพระสันตะปาปา

มเด็จพระจักรพรรดิคาร์ลที่ 4 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ (Charles IV, Holy Roman Emperor) (14 พฤษภาคม ค.ศ. 1316 - 29 พฤศจิกายน ค.ศ. 1378) เป็นพระมหากษัตริย์องค์ที่สองของโบฮีเมียจากราชวงศ์ลักเซมเบิร์ก และทรงเป็นสมเด็จพระจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ คาร์ลเป็นพระราชโอรสองค์โตและรัชทายาทของจอห์นแห่งโบฮีเมียผู้สิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ 26 สิงหาคม ค.ศ. 1346 ฉะนั้นคาร์ลจึงทรงได้รับอาณาจักรเคานท์แห่งลักเซมเบิร์กและราชอาณาจักรโบฮีเมีย และทรงเข้าทำพิธีบรมราชาภิเษกเป็นพระมหากษัตริย์แห่งโบฮีเมียเมื่อวันที่ 2 กันยายน ค.ศ. 1347 เมื่อวันที่ 11 กรกฎาคม ค.ศ. 1346 สภาผู้เลือกตั้งจักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ (Prince-elector) ก็เลือกพระองค์เป็นพระมหากษัตริย์แห่งชาวโรมันหรือพระมหากษัตริย์แห่งเยอรมนีในการต่อต้านสมเด็จพระจักรพรรดิลุดวิกที่ 4 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ คาร์ลทรงได้รับการสวมมงกุฎเมื่อวันที่ 26 พฤศจิกายน ค.ศ. 1346 ที่บอนน์ หลังจากจักรพรรดิลุดวิกเสด็จสวรรคตคาร์ลก็ได้รับเลือกเป็นพระจักรพรรดิอีกครั้งในปีเมื่อวันที่ 17 มิถุนายน ค.ศ. 1349 และทรงได้รับการสวมมงกุฎเมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม และต่อมาเมื่อวันที่ 6 มกราคม ค.ศ. 1355 พระองค์ก็ทรงได้รับการสวมมงกุฎเป็นพระมหากษัตริย์แห่งอิตาลี และสวมมงกุฎเป็นพระจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์เมื่อวันที่ 5 เมษายน การสวมมงกุฎเป็นพระมหากษัตริย์แห่งเบอร์กันดีถูกเลื่อนไปเป็นวันที่ 4 มิถุนายน ค.ศ. 1365 พระองค์ก็ทรงได้รับการสวมมงกุฎเป็นพระมหากษัตริย์แห่งเบอร์กันดี นอกจากจะเป็นพระมหากษัตริย์ในราชอาณาจักรต่างๆ แล้วพระองค์ก็ยังทรงดำรงตำแหน่งเป็นเคานท์ลักเซมเบิร์ก (ค.ศ. 1346–ค.ศ. 1378) และมากราฟแห่งบรันเดนเบิร์ก (ค.ศ. 1373–ค.ศ. 1378). รตราของสมเด็จพระสันตะปาปาเออร์บันที่ 8 ที่ออกใน ค.ศ. 1637 ประทับด้วยตราบุลลา สารตราพระสันตะปาปา (Papal bull) เป็นเอกสารสิทธิ (Letters patent) หรือใบอนุญาตประเภทหนึ่งที่ออกโดยพระสันตะปาปา ในภาษาอังกฤษ “สารตราพระสันตะปาปา” เป็นคำที่มาจากคำว่า “Bulla” (ตราบุลลา) ที่ประทับห้อยติดกับเอกสารเพื่อให้ทราบว่าเป็นเอกสารแท้จากผู้ออก สารตราพระสันตะปาปาเดิมออกโดยพระสันตะปาปาเพื่อใช้ในการติดต่อสื่อสารหลายประเภทที่เป็นสาธารณะ แต่หลังจากคริสต์ศตวรรษที่ 15 ก็เป็นเอกสารที่กลายเป็นเอกสารที่ออกเฉพาะโอกาสที่เป็นทางการที่สำคัญๆ เท่านั้น นักวิชาการสมัยใหม่ใช้คำว่า “Bull” ในการบรรยายย้อนหลังถึงเอกสารใดใดที่ออกโดยพระสันตะปาปาในรูปของ “กฤษฎีกา” (decree), “เอกสิทธิ์” (privilege) และเอกสารที่ไม่สำคัญเท่าใดนักที่ออกมาเป็นจดหมาย ตามความนิยมโดยทั่วไป “สารตราพระสันตะปาปา” จะใช้กับเอกสารของพระสันตะปาปาที่มีตราโลหะ สารตราพระสันตะปาปาใช้กันมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 6 แต่วลีนี้มิได้เริ่มใช้กันมาจนถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 13 และใช้เฉพาะเป็นการภายในสำหรับกล่าวถึงระบบการเก็บเอกสารอย่างไม่เป็นทางการ คำนี้กลายมาใช้อย่างเป็นทางการในคริสต์ศตวรรษที่ 15 เมื่อสำนักงานหนึ่งของระบบการบริหารของพระสันตะปาปาได้รับชื่อว่า “Registrum bullarum” (สำนักงานลงทะเบียนพระบัญญัติ) ในปัจจุบันสารตราจะออกก็ต่อเมื่อพระสันตะปาปากล่าวถึงพระองค์เองว่า “ผู้รับใช้ของบรรดาผู้รับใช้พระเป็นเจ้า” (Servus Servorum Dei) ตัวอย่างเช่นเมื่อสมเด็จพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ที่ 16 ทรงออกสารตราพระองค์ก็ทรงเริ่มเอกสารโดยมีพระนามนำหน้าเป็น “เบเนดิกต์ บิชอป ผู้รับใช้ของบรรดาผู้รับใช้พระเป็นเจ้า” (Benedictus, Episcopus, Servus Servorum Dei).