คีโตนบอดีส์และอินซูลิน

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง คีโตนบอดีส์และอินซูลิน

คีโตนบอดีส์ vs. อินซูลิน

รงสร้างเคมีของคีโตนบอดีส์ทั้งสาม: อะซีโตน (บน), กรดอะซีโตอะซีติก (กลาง) และ กรดเบตา-ไฮดรอกซีบิวทีริก (ล่าง) คีโตนบอดีส์ (ketone bodies) เป็นสารประกอบที่ละลายน้ำได้สามชนิด เป็นผลผลิตพลอยได้เมื่อมีการสลายกรดไขมันให้พลังงานในตับ คีโตนบอดีส์สองในสามชนิดถูกใช้เป็นแหล่งพลังงานในหัวใจและสมอง ขณะที่สารตัวที่เหลือเป็นผลิตภัณฑ์ของเสียที่ถูกขับออกจากร่างกาย ในสมอง คีโตนบอดีส์เป็นแหล่งพลังงานสำคัญขณะอดอาหาร คีโตนบอดีส์ที่เกิดในสิ่งมีชีวิตทั้งสาม ได้แก่ อะซีโตน กรดอะซีโตอะซีติก และกรดเบตาไฮดรอกซีบิวทีริก แม้ว่ากรดเบตา-ไฮดรอกซีบิวทีริกจะเป็นกรดคาร์บอกซิลิก มิใช่คีโตน ในทางเทคนิคก็ตาม คีโตนบอดีส์อื่น เช่น เบตา-คีโตเพนทาโนเอต และบาตา-ไฮดรอกซีเพนทาโนเอตอาจถูกสร้างขึ้นเป็นผลของเมแทบอลิซึมของไตรกลีเซอไรด์ที่เกิดจากการสังเคราะห์ เช่น ไตรเฮปทาโนอิน. ผลึกของอินซูลิน อินซูลิน (อังกฤษ: Insulin) มาจากภาษาละติน insula หรือ "island" - "เกาะ" เนื่องจากการถูกสร้างขึ้นบน "ไอส์เล็ตส์ออฟแลงเกอร์ฮานส์" ซึ่งเป็นกลุ่มเซลล์ในตับอ่อน) คือฮอร์โมนชนิดอนาโบลิกโพลีเพบไทด์ ซึ่งทำหน้าที่ควบคุมการเผาผลาญคาร์โบไฮเดรต นอกจากนี้ยังทำหน้าที่เป็นสารตัวกระทำในคาร์โบไฮเดรทชนิดโฮมีโอสตาซิส มีผลต่อการเผาผลาญไขมันเปลี่ยนการทำงานของตับให้ทำหน้าที่เก็บหรือปลดปล่อยกลูโคส และทำให้เกิดการทำงานของลิพิด (ไขมัน) ในเลือดและในเนื้อเยื่ออื่น เช่นไขมันและกล้ามเนื้อ ปริมาณของอินซูลินที่เวียนอยู่ในร่างกายมีผลกระทบสูงมากในวงกว้างในทุกส่วนของร่างกาย ในวงการแพทย์ อินซูลินถูกใช้ในการรักษาโรคเบาหวานบางชนิด คนไข้ที่ป่วยเป็นโรคเบาหวานประเภท 1 ต้องอาศัยอินซูลินจากนอกร่างกาย (เกือบทั้งหมดใช้วิธีฉีดเข้าใต้ผิวหนัง) เพื่อช่วยให้รอดชีวีตจากการขาดฮอร์โมน คนไข้ที่ป่วยเป็นโรคเบาหวานประเภท 2 จะต่อต้านอินซูลิน หรือ ผลิตอินซูลินน้อย หรือทั้งสองอย่าง ผู้ป่วยเบาหวานประเภท 2 บางรายต้องการอินซูลินเฉพาะเมื่อยาอื่นที่ใช้รักษาอยู่ไม่เพียงพอในการควบคุมระดับกลูโคสในเลือด อินซูลิน ประกอบด้วยกรดอะมิโน 51 ชนิดรวมกันอยู่ และมีน้ำหนักโมเลกุล 5808 Da โครงสร้างของอินซูลิน ผันแปรเล็กน้อยตามชนิดของสัตว์ อินซูลินที่มีแหล่งมาจากสัตว์จะแตกต่างกันในเชิงขีดความสามารถในการควบคุมพลังการทำงาน (เช่น การเผาผลาญคาร์โบไฮเดรท) ในมนุษย์ อินซูลินจากสุกรมีความคล้ายคลึงกับอินซูลินของมนุษย์มากที.