คาอินและอาเบลและอุปมานิทัศน์

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง คาอินและอาเบลและอุปมานิทัศน์

คาอินและอาเบล vs. อุปมานิทัศน์

อินและอาเบล(Qayin, Heḇel; Qābīl, Hābīl)ทั้งสองเป็นบุตรชายของอาดัมและเอวาที่ถูกกล่าวไว้ในคัมภีร์ไบเบิล บทปฐมกาลที่ 4,นายคาอิน ลูกชายคนโตทำงานเป็นชาวไร่การเกษตร ส่วนนายอาเบล บุตรชายคนเล็กทำงานเป็นคนเลี้ยงฝูงแกะ เมื่อทั้งสองพี่น้องได้ทำการถวายเซ่นบูชาต่อพระเจ้าโดยคาอินได้ถวายข้าวสาลี ส่วนอาเบลได้ถวายไขมันจากแกะ พระเจ้าทรงโปรดปรานเครื่องเซ่นบูชาของอาเบลมาก ส่วนเครื่องเซ่นบูชาของของคาอินไม่เป็นที่โปรดปรานทำให้คาอินเกิดความรู้สึกโกรธเคือง พระเจ้าได้ทรงตำหนิและตรัสเตือนคาอินและให้ไปทำใจบริสุทธิ์เสียใหม่แล้วพระเจ้าจะทรงโปรดปรานคาอินอย่างแน่นอน แต่ด้วยความอิจฉาริษยาและโทสะที่มีต่อน้องชายตนที่เป็นที่รักของพ่อแม่และพระเจ้าทำให้นายคาอินได้ตัดสินใจกระทำการล่อลวงให้นายอาเบลไปที่นาและสังหารเสีย(กระทำของนายคาอินได้ถือว่าเป็นการฆาตกรรมครั้งแรกของมนุษย์) ต่อมาพระเจ้าตรัสถามถึงนายอาเบลกับนายคาอิน คาอินได้ทูลว่า "ข้าพระองค์ไม่ทราบ ข้าพระองค์เป็นผู้ดูแลน้องชายหรือ" แต่พระเจ้าได้ตรัสกับคาอินว่า "เจ้าทำอะไรลงไป เสียงร้องของโลหิตน้องชายของเจ้าร้องจากดินถึงเราแล้ว โอ้ เจ้าทำบาปเสียแล้ว" พระเจ้าได้ทรงสาปให้นายคาอินปลูกไร่ที่นาก็จะไม่ได้ผลผลิต และต้องกลายเป็นคนร่อนเร่ผเนจรในโลก นายคาอินได้ทูลอ้อนวอนต่อพระเจ้าว่า"พระเจ้า โทษที่ข้าพระองค์ได้รับนั้นหนักหนามากกว่าจะรับได้ และหากข้าพระองค์ได้ร่อนเร่ผเนจรแล้วก็อาจจะมีคนอื่นฆ่าข้าพระองค์ก็เป็นไปได้" พระเจ้าได้ทรงตอบว่า"เราจะทำเครื่องหมายไว้บนตัวเจ้า คาอิน ผู้ใดฆ่าคาอินผู้นั้นจะได้รับโทษถึงเจ็ดเท่า" หลังจากนั้นนายคาอินได้เดินทางไปยังเมืองโนด(נוד‎, "wandering")ทางด้านทิศตะวันออกของเอเดนซึ่งเขาได้สร้างเมืองซึ่งได้ถูกตั้งชื่อว่า เอโนค ตามชื่อบุตรชายของตนและให้กำเนิดทายาทต่อมาอีกมากมาย ดังนั้นนายคาอินได้กลายเป็นสัญลักษณ์คือความชั่วร้าย,ความรุนแรง และความละโม. ''อุปมานิทัศน์ของดนตรี'' โดยฟีลิปปีโน ลิปปี “อุปมานิทัศน์ของดนตรี” เป็นหัวเรื่องที่นิยมกันในจิตรกรรมในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา เช่นการที่ลิบปีใช้ในภาพเขียนภาพนี้ซึ่งใช้ตำนานกรีกเป็นสัญลักษณ์ อุปมานิทัศน์ (Allegory) มาจากภาษากรีก “αλλος” หรือ “allos” ที่แปลว่า “อื่น” และคำว่า “αγορευειν” หรือ “agoreuein” ที่แปลว่า “การพูดในที่สาธารณะ” ซึ่งหมายถึงศิลปะที่ใช้สัญลักษณ์แทนความหมายโดยตรงในภาษาเขียน อุปมานิทัศน์มิได้ใช้แต่ในงานวรรณกรรม แต่อาจจะใช้ทางจักษุศิลป์ซึ่งมักจะพบในจิตรกรรมหรือประติมากรรม หรือ การแสดงสัญลักษณ์ทางศิลปะอื่นๆ ความหมายทางภาษาศาสตร์จะกว้างกว่าที่ใช้กันโดยทั่วไป ความหมายของ “อุปมานิทัศน์” จะมีน้ำหนักกว่ามากกว่าการใช้ “อุปลักษณ์” (metaphor) และเมื่อใช้ก็จะทำให้ผู้รับเกิดแรงบันดาลใจทางจินตนาการมากกว่า ขณะที่ “แนวเทียบ” (analogy) จะคำนึงถึงเหตุผลและตรรกศาสตร์มากกว่า เช่น “นิทานคติสอนใจ” (parable) จะเป็น “แนวเทียบ” ที่มีคำสอนทางจริยธรรมเพียงหัวข้อเดียว ความหมายของ “อุปมานิทัศน์” มักจะเป็นสัญลักษณ์แทนความหมายของหัวข้อที่กว้างกว่าการใช้ “แนวเทียบ” ฉะนั้นในงาน “อุปมานิทัศน์” ชิ้นหนึ่งก็อาจจะมี “แนวเทียบ” หลายประเด็น จึงทำให้ตีความหมายกันไปได้หลายอย่าง ซึ่งบางครั้งก็อาจจะบิดเบือนไปจากความหมายที่ศิลปินตั้งใจเอาไว้ เช่นบางคนให้ความเห็นว่า “อุปมานิทัศน์” ของ “เดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์” คือสงครามโลกเป็นต้น แต่วรรณกรรมชิ้นนี้เขียนก่อนที่สงครามโลกครั้งที่สอง จะเกิดขึ้น และถึงแม้ว่า เจ. อาร์. อาร์. โทลคีน ผู้ประพันธ์จะกล่าวไว้ในคำนำในฉบับพิมพ์อเมริกันว่า “(หนังสือเล่มนี้) ไม่ใช่อุปมานิทัศน์หรือหัวข้อ....กระผมไม่ชอบอุปมานิทัศน์ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบใหน...”.