คอหอยอักเสบและฝากล่องเสียงอักเสบ

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง คอหอยอักเสบและฝากล่องเสียงอักเสบ

คอหอยอักเสบ vs. ฝากล่องเสียงอักเสบ

อหอยอักเสบ (Pharyngitis) เป็นการอักเสบบริเวณด้านหลังของช่องคอ จัดเป็นการติดเชื้อทางเดินหายใจชนิดหนึ่ง มักทำให้เกิดอาการเจ็บคอและเป็นไข้ และอาจมีอาการอื่นร่วมด้วยได้แก่ คัดจมูก, ไอ, ปวดหัว, ออกเสียงลำบาก ผู้ป่วยจะมีอาการเหล่านี้อยู่ 3-5 วัน โดยอาจมีการอักเสบอื่นๆร่วมด้วย อาทิ โพรงอากาศอักเสบ และ/หรือ หูชั้นกลางอักเสบ ไวรัสคือสาเหตุหลักที่ทำให้เกิดอาการคอหอยอักเสบ เด็ก 25% และผู้ใหญ่ 10% ที่เกิดอาการนี้มาสาเหตุมาจากเชื้อสเตร็ปโตค็อกคัส ส่วนสาเหตุอื่นๆได้แก่แบคทีเรียจำพวก หนองใน หรือ เห็ดรา หรือสารระคายเคืองจำพวก สารในบุหรี่ เกษรดอกไม้ เป็นต้น. ฝากล่องเสียงอักเสบ (epiglottitis) เป็นการอักเสบของฝากล่องเสียง (epiglottis) ซึ่งเป็นแผ่นฝาที่สุดโคนลิ้น มีหน้าที่คอยกั้นไม่ให้อาหารหล่นลงไปยังหลอดลม จากตำแหน่งนี้หากฝากล่องเสียงบวมจะมีการขัดขวางการหายใจ เป็นภาวะฉุกเฉินทางการแพทย์.

การอักเสบ

ฝีบนผิวหนัง แสดงลักษณะแดงและบวม ซึ่งเป็นลักษณะเฉพาะของการอักเสบ (หรืออาจเป็นสีดำมากยิ่งขึ้นในกลุ่มคนผิวเข้ม) วงแหวนของเนื้อเยื่อเซลล์ที่ตายล้อมรอบพื้นที่ที่มีหนอง การอักเสบ (Inflammation) เป็นการตอบสนองทางชีวภาพที่ซับซ้อนของเนื้อเยื่อหลอดเลือดต่อสิ่งกระตุ้นที่เป็นอันตราย เช่นเชื้อโรค เซลล์ที่เสื่อมสภาพ หรือการระคายเคือง ซึ่งเป็นความพยายามของสิ่งมีชีวิตที่จะนำสิ่งกระตุ้นดังกล่าวออกไปและซ่อมแซมเนื้อเยื่อที่ถูกทำลาย การอักเสบไม่ใช่อาการของการติดเชื้อ แม้ว่าการอักเสบหลายๆ ครั้งก็เกิดขึ้นจากการติดเชื้อ เพราะว่าการติดเชื้อนั้นเกิดจากจุลชีพก่อโรคภายนอกร่างกาย แต่การอักเสบคือการตอบสนองของร่างกายเพื่อต่อต้านจุลชีพก่อโรคหรือต่อปัจจัยอื่นๆ เช่น การบาดเจ็บ สารเคมี สิ่งแปลกปลอม หรือภูมิคุ้มกันต่อต้านตนเอง หากไม่มีการอักเสบเกิดขึ้น เชื้อโรคจะไม่ถูกกำจัดออกไปและแผลจะไม่ถูกรักษาให้หาย ซึ่งอาจเกิดความเสียหายของเนื้อเยื่อมากขึ้นจนอันตรายถึงชีวิตได้ แต่ทั้งนี้อาการอักเสบที่มีมากเกินไปก็สามารถเกิดโรคต่างๆ ได้ เช่นไข้ละอองฟาง โรคท่อเลือดแดงและหลอดเลือดแดงแข็ง และข้ออักเสบรูมาทอยด์ ด้วยเหตุผลนี้เอง ร่างกายจึงต้องมีกระบวนการควบคุมการอักเสบอย่างใกล้ชิด การอักเสบอาจถูกแบ่งออกเป็นแบบ เฉียบพลัน หรือ เรื้อรัง การอักเสบเฉียบพลัน (acute inflammation) เป็นการต่อต้านวัตถุอันตรายของร่ายกายในระยะเริ่มแรก โดยเกิดการเคลื่อนที่ของพลาสมาและเม็ดเลือดขาวจากเลือดไปยังเนื้อเยื่อที่อักเสบ กระบวนการทางชีวเคมีที่เกิดขึ้นเป็นขั้นเป็นตอนนี้เองที่ทำให้เกิดการอักเสบ ซึ่งต้องอาศัยส่วนร่วมของระบบไหลเวียนโลหิต ระบบภูมิคุ้มกัน และเซลล์ต่างๆ ในเนื้อเยื่อที่เสียหาย การอักเสบเรื้อรัง (chronic inflammation) นำไปสู่การเปลี่ยนชนิดของเซลล์ที่นำเสนอในบริเวณอักเสบ และมีลักษณะพิเศษของการทำลายที่เกิดขึ้นพร้อมกับการรักษาเนื้อเยื่อจากกระบวนการอัก.

การอักเสบและคอหอยอักเสบ · การอักเสบและฝากล่องเสียงอักเสบ · ดูเพิ่มเติม »