คริสต์ศตวรรษที่ 16และลาปาซ

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง คริสต์ศตวรรษที่ 16และลาปาซ

คริสต์ศตวรรษที่ 16 vs. ลาปาซ

ริสต์ศตวรรษที่ 16 อยู่ระหว่างปี ค.ศ. 1501 ถึง ค.ศ. 1600 ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 16 นี้ สเปนและโปรตุเกสได้มีการเดินเรือเพื่อออกไปสำรวจสถานที่ต่างๆ หลังจากที่คริสโตเฟอร์ โคลัมบัสได้ค้นพบโลกใหม. ใจกลางกรุงลาปาซ ภาพในมุมกว้างของกรุงลาปาซ นวยส์ตราเซญอราเดลาปาซ (Nuestra Señora de La Paz) หรือ ชูกียาปู (ไอย์มารา: Chuquiyapu, "ชูกี" 'ทอง' และ "ยาปู" 'ทุ่ง') เป็นเมืองหลวงการบริหารของประเทศโบลิเวีย และเป็นเมืองหลวงของแคว้นลาปาซด้วย ในปี พ.ศ. 2544 กรุงลาปาซมีจำนวนประชากรหนึ่งล้านคน ลาปาซตั้งอยุ่ในหุบเขาแม่น้ำชูกียาปู เบื้องล่างของที่ราบสูงที่ระดับความสูง 3,600 เมตร (11,811 ฟุต) ส่วนบนที่ราบสูงนั้นเป็นเมืองเอลอัลโตซึ่งเป็นที่ตั้งของท่าอากาศยานนานาชาติ ระบบการขนส่งที่เชื่อมระหว่างสองเมืองได้รับการพัฒนาเมื่อไม่กี่ปีมานี้ กรุงลาปาซมีพิกัดภูมิศาสตร์ตั้งอยู่ที่ 16°30' ใต้ และ 68°8' ตะวันตก (-16.5, -68.1333) ชื่อเมืองเมื่อแปลเป็นภาษาอังกฤษจะมีความหมายว่า "สันติภาพ (peace)" ลาปาซมีชื่อเสียงเรื่องตลาดที่ไม่เหมือนใคร สภาพภูมิประเทศที่แปลกมาก รวมทั้งวัฒนธรรมประเพณี และเป็นเมืองหลวงที่ได้รับการขนานนามอยู่บ่อยครั้งว่าเป็น "ทิเบตแห่งอเมริกา" หมวดหมู่:เมืองหลวง หมวดหมู่:เมืองในประเทศโบลิเวีย ภูมิอากาศ ภูมิอากาศแบบเทือกเขาสูง (Highland climate H) แตกต่างออกไปแต่ละพื้นที่ บริเวณที่ราบสูงและเทือกเขาแอนดีสอากาศหนาวเย็น หุบเขาตอนกลางและตอนล่างอากาศปานกลาง ไม่ร้อนไม่หนาวนัก อุณหภูมิและปริมาณน้ำฝนจะเปลี่ยนแปลงไปตามความสูงของพื้นที่และ ที่ตั้ง ทุก ๆความสูง 180 เมตร อุณหภูมิจะลดลง 1 องสาเซลเซียส หรือ ทุก ๆ 1,000 เมตร อุณหภูมิจะลดลง 6.4 องศาเซลเซียส มีความแตกต่างใหญ่ระหว่างวันและอุณหภูมิกลางคืน ปริมาณน้ำฝน ปริมาณน้ำฝนในปี..

ภาษาอังกฤษ

ษาอังกฤษ หรือ ภาษาอังกฤษใหม่ เป็นภาษาในกลุ่มภาษาเจอร์แมนิกตะวันตกที่ใช้ครั้งแรกในอังกฤษสมัยต้นยุคกลาง และปัจจุบันเป็นภาษาที่ใช้กันแพร่หลายที่สุดในโลก ประชากรส่วนใหญ่ในหลายประเทศ รวมทั้ง สหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา แคนาดา ออสเตรเลีย ไอร์แลนด์ นิวซีแลนด์ และประเทศในแคริบเบียน พูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่หนึ่ง ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่ที่มีผู้พูดมากที่สุดเป็นอันดับสามของโลก รองจากภาษาจีนกลางและภาษาสเปน มักมีผู้เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองอย่างกว้างขวาง และภาษาอังกฤษเป็นภาษาราชการของสหภาพยุโรป หลายประเทศเครือจักรภพแห่งชาติ และสหประชาชาติ ตลอดจนองค์การระดับโลกหลายองค์การ ภาษาอังกฤษเจริญขึ้นในราชอาณาจักรแองโกล-แซ็กซอนอังกฤษ และบริเวณสกอตแลนด์ตะวันออกเฉียงใต้ในปัจจุบัน หลังอิทธิพลอย่างกว้างขวางของบริเตนใหญ่และสหราชอาณาจักรตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 17 จนถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 ผ่านจักรวรรดิอังกฤษ และรวมสหรัฐอเมริกาด้วยตั้งแต่กลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 ภาษาอังกฤษได้แพร่หลายทั่วโลก กลายเป็นภาษาชั้นนำของวจนิพนธ์ระหว่างประเทศและเป็นภาษากลางในหลายภูมิภาค ในประวัติศาสตร์ ภาษาอังกฤษกำเนิดจากการรวมภาษาถิ่นหลายภาษาที่สัมพันธ์อย่างใกล้ชิด ซึ่งปัจจุบันเรียกรวมว่า ภาษาอังกฤษเก่า ซึ่งผู้ตั้งนิคมนำมายังฝั่งตะวันออกของบริเตนใหญ่เมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 5 คำในภาษาอังกฤษจำนวนมากสร้างขึ้นบนพื้นฐานรากศัพท์ภาษาละติน เพราะภาษาละตินบางรูปแบบเป็นภาษากลางของคริสตจักรและชีวิตปัญญาชนยุโรปDaniel Weissbort (2006).

คริสต์ศตวรรษที่ 16และภาษาอังกฤษ · ภาษาอังกฤษและลาปาซ · ดูเพิ่มเติม »