ก๊วยเจ๋งและอั้งฉิกกง

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง ก๊วยเจ๋งและอั้งฉิกกง

ก๊วยเจ๋ง vs. อั้งฉิกกง

ก๊วยเจ๋ง (Guo Jing;; เสียชีวิต 31 มกราคม ค.ศ. 1173) เป็นตัวละครเอกในนิยายกำลังภายในของกิมย้ง เรื่องมังกรหยก และมีบทบาทในมังกรหยก ภาค 2 ก๊วยเจ๋งเป็น 1 ในห้ายอดฝีมือยุคที่ 2 มีฉายาว่า"จอมยุทธอุดร" แทนที่ยาจกอุดรอ้งฉิกกงและเป็นพี่น้องรวมสบานกับจิวแป๊ะทงอีกด้วย พ่อของก๊วยเจ๋งถูกสังหารตั้งแต่เขายังเป็นทารกในครรภ์ ทำให้แม่ของเขาพาหนีขึ้นเหนือ ก๊วยเจ๋งได้รับการเลี้ยงดูจากเผ่ามองโกล และมีเพื่อนในวัยเด็กเป็นลูกชายของเจงกีส ข่านที่มีนามว่า เซลุย หลังจากนั้นก๊วยเจ๋งได้รับคำสั่งของอาจารย์ให้เดินทางเข้าสู่ยุทธจักร และได้พบกับอึ้งย้ง ก๊วยเจ๋งเป็นศิษย์ของเจ็ดประหลาดแห่งกังหนำรับคำแนะนำด้านกำลังภายในจากเบ๊เง็ก และได้รับสืบทอดวิชาสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร จากประมุขพรรคกระยาจก อั้งฉิกกง ด้วยความช่วยเหลือของอึ้งย้ง รวมถึงรับการถ่ายทอดวิชาคัมภีร์เก้าอิมจินเก็ง วิชาสองมือขัดแย้ง และวิชาว่างเวิ้งว้างจากเฒ่าทารกจิวแป๊ะทง ในการประลองกับอ้าวเอี้ยงโคกที่เกาะดอกท้อก๊วยเจ๋งได้เอ่ยเนื้อหาในคัมภีร์เก้าอิมจินเกงออกมาโดยครบถ้วน โดยไม่ทราบมาก่อนเลยว่านั่นเป็นคำในคัมภีร์ ทำให้อึ้งเอี๊ยะซือคิดว่าภรรยาของตนดลบรรดาลช่วยเลือกก๊วยเจ๋งให้เป็นลูกเขย ครั้งนั้นทำให้อึ้งเอี๊ยะซือยอมรับก๊วยเจ๋งในฐานะบุตรเขย ในมังกรหยก ภาค 2 ทั้งสองคนได้แต่งงานกันและมีลูก 3 คน คือ ก๊วยพู๊ ก๊วยพั่วลู่และก๊วยเซียง ก๊วยเจ๋งยังได้รับเอี้ยก้วย ลูกชายของเอี้ยคังน้องร่วมสาบานซึ่งเป็นศัตรูในมังกรหยกภาคแรกมาเลี้ยงดูด้วย ก๊วยเจ๋งมีชื่อเสียงในด้านวิชาฝีมือ แต่ก็มีชื่อในทางลบด้านปัญญาทึบด้วยเช่นกัน เขาเป็นคนซื่อและมีจิตใจดี มีเมตตา หมวดหมู่:ตัวละครในนิยายกำลังภายใน หมวดหมู่:มังกรหยก หมวดหมู่:ตัวละครที่เป็นนักยิงธนู. อั้งฉิกกง (Hong Qigong - 洪七公） ฉายา ยาจกอุดร (บางฉบับแปลใช้ ขอทานอุดร) เป็นตัวละครในนิยายกำลังภายในเรื่องมังกรหยก แต่งโดยกิมย้ง อั้งฉิกกง มีนิสัยรักคุณธรรม ชอบท่องเที่ยว และโปรดปรานอาหารเลิศรส ทำให้ครั้งหนึ่งเคยเสียงานใหญ่เพราะห่วงกิน จึงลงโทษตัวเองต่อหน้าศิษย์พรรคยาจก ด้วยการตัดนิ้วชี้ข้างขวาตัวเองเป็นการไถ่โทษ จึงมีอีกฉายาว่า ยาจกเก้าดรรชนี เป็นประมุขพรรคกระยาจก รุ่นที่ 18 ได้รับการถ่ายทอดวิชาสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกรจากประมุขพรรคกระยาจกรุ่นก่อน 9 ฝ่ามือ เนื่องจากวิชาสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร ได้มีการสูญหายไปตั้งแต่ยุคประมุขพรรคกระยาจก รุ่นที่ 3 ส่วนฝ่ามือที่เหลืออีก 9 ฝ่ามือ เกิดจากการบัญญัติคิดค้นขึ้นเอง แต่ไม่อาจคงอานุภาพเทียบเท่าสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกรต้นตำรับได้ อีกวิชาที่อั้งฉิกกง แตกฉานคือวิชาเพลงไม้เท้าตีสุนัข อั้งฉิกกง เป็นหนึ่งในห้ายอดฝีมือที่ประลองยุทธที่เขาหัวซาน โดยในขณะนั้นก็ใช้สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกรที่ไม่สมบูรณ์นี้ โลดแล่นเทียบเคียงกับ อึ้งเอี๊ยะซือ อาวเอี้ยงฮง และอิดเต็งไต้ซือ อั้งฉิกกงโปรดปรานฝีมือการทำอาหารของอึ้งย้งเป็นที่สุด จึงรับก๊วยเจ๋งและอึ้งย้งเป็นศิษย์ ถ่ายทอดสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกรให้ก๊วยเจ๋ง และวิชาเพลงไม้ตีสุนัขให้อึ้งย้ง ภายหลังถูกพิษประจิมอาวเอี๊ยงฮงลอบทำร้าย จึงมอบตำแหน่งประมุขพรรคกระยาจกให้อึ้งย้งดูแลแทนบนเกาะร้าง ยาจกอุดรอั้งฉิกกงกับพิษประจิมอาวเอี้ยงฮงเป็นศัตรูกันมาโดยตลอด แต่เมื่อถึงวาระสุดท้ายทั้งสองกลับลืมความแค้นที่มีต่อกัน และจากไปพร้อมกันอย่างสงบ หมวดหมู่:ตัวละครในนิยายกำลังภายใน หมวดหมู่:ห้ายอดฝีมือ.

บันเทิงคดีกำลังภายใน

ันเทิงคดีกำลังภายใน เป็นเรื่องราวที่เกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้ที่ทำให้ผู้ฝึก (ซึ่งเรียกว่า จอมยุทธ์) มีความสามารถเหนือธรรมชาติต่าง ๆ บันเทิงคดีกำลังภายในโดยมากมักจะอ้างอิงถึงเหตุการณ์ในอดีตที่เกิดขึ้นในสถานที่ต่าง ๆ ในประเทศจีน.

ก๊วยเจ๋งและบันเทิงคดีกำลังภายใน · บันเทิงคดีกำลังภายในและอั้งฉิกกง · ดูเพิ่มเติม »

พรรคกระยาจก

รรคกระยาจก เป็นพรรคในนิยายกำลังภายในหลายเรื่องของกิมย้งและโก้วเล้ง โดยสมาชิกพรรคเป็นขอทาน และมีประเพณีในพรรคเป็นพิเศษ พรรคกระยาจกในบางยุคมีสมาชิกมากจนเรียกได้ว่าเป็นพรรคอันดับหนึ่งของแผ่นดิน พรรคกระยาจกปรากฏในเรื่อง แปดเทพอสูรมังกรฟ้า และมังกรหยก.

ก๊วยเจ๋งและพรรคกระยาจก · พรรคกระยาจกและอั้งฉิกกง · ดูเพิ่มเติม »

กิมย้ง

thumb กิมย้ง หรือชื่อจริง จา เลี้ยงย้ง (Louis Cha Leung-yung) เป็นนักเขียนนิยายกำลังภายในที่ได้รับความนิยมมาก มักเขียนนิยายโดยแฝงเนื้อหาทางการเมืองบางอย่างไว้ โดยเฉพาะการวิจารณ์ระบบกษัตริย์ พรรคคอมมิวนิสต์ และลัทธิเชื้อชาติฮั่นเป็นใหญ่ กิมย้งมีหนังสือพิมพ์เป็นของตัวเอง ชื่อ หมิงเป้า (明報) ปัจจุบัน กิมย้ง ยังมีชีวิตอยู่ และดูแลกิจการหนังสือพิม.

กิมย้งและก๊วยเจ๋ง · กิมย้งและอั้งฉิกกง · ดูเพิ่มเติม »

มังกรหยก

มังกรหยก (อักษรจีนตัวเต็ม: 射鵰英雄傳; อักษรจีนตัวย่อ: 射雕英雄传; พินอิน: shè diāo yīng xióng zhuàn) เป็นนิยายกำลังภายใน แต่งโดยกิมย้ง มีภาคต่อในชุดเดียวกันอีกสองภาค คือ มังกรหยก ภาค 2 และดาบมังกรหยก แต่ชื่อเรื่องภาษาจีนและภาษาอังกฤษนั้นแยกกันเป็นคนละเรื่อง (ชื่อเรื่องภาษาอังกฤษ คือ The Legend of the Condor Heroes หรือ The Eagle-Shooting Heroes) ฉบับแปลภาษาไทยมีหลายสำนวน ยึดตามฉบับที่ลิขสิทธิ์ถูกต้องแปลโดย น.นพรัตน์ ใช้ชื่อว่า ก๊วยเจ๋งยอดวีรบุรุษ จัดพิมพ์โดยสำนักพิมพ์สยามอินเตอร์บุ๊คส์ ความยาว 4 เล่มจบ และได้รับการดัดแปลงเป็นละครโทรทัศน์และภาพยนตร์หลายครั้ง รวมถึงวิดีโอเกม ด้วย ประกอบด้วยกัน 3 ภาค ได้แก่ ก๊วยเจ๋ง เอี๊ยก้วย และเตียบ่อกี้ ก๊วยเจ๋งและเอี๊ยก้วยเป็นภาคต่อกัน แต่ภาคเตียบ่อกี้ เป็นอีกหลายๆปีข้างหน้าต่อจากเอี๊ยก้ว.

ก๊วยเจ๋งและมังกรหยก · มังกรหยกและอั้งฉิกกง · ดูเพิ่มเติม »

สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร

แปดฝ่ามือพิชิตมังกร หรือเรียกอีกแบบว่า ฝ่ามือสยบมังกรสิบแปดท่า เป็นวิทยายุทธในนิยายกำลังภายในหลายเรื่องของกิมย้ง เดิม สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร มิได้เป็นวิชาประจำของพรรคกระยาจกในยุคแรกๆ ทว่า เฉียวฟงในวัยแปดขวบ ได้มีวาสนาพบพานกับเสียนขู่ไต้ซือ จากวัดเส้าหลิน และรับเฉียวฟงเป็นศิษย์ฝึกวรยุทธ์อย่างลับๆ ได้ร่ำเรียนวิชาพื้นฐานของวัดเส้าหลิน ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือวิชากรงเล็บมังกร มีกระบวนท่าเพียงแปดท่าเท่านั้น เป็นหนึ่งในวิชาพื้นฐาน 72 ยอดวิชาของวัดเส้าหลิน ด้วยความเป็นผู้มีทักษะยุทธ จึงฝึกฝนจนแตกฉานและประยุกต์เป็น สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร ต่อมาอวงเกี่ยมทง ได้รับเฉียวฟง เข้าพรรคกระยาจก เหตุเพราะต้องการทดแทนความผิดที่สังหารครอบครัวของเฉียวฟง เมื่อเฉียวฟงอายุยี่สิบสามปี ได้รับการถ่ายทอดเพลงไม้เท้าตีสุนัขจากอวงเกี่ยมทง และขึ้นเป็นประมุขพรรคกระยาจก จวบจนเฉียวฟงอายุสามสิบเอ็ดถูกเปิดโปงเรื่องชาติกำเนิด ทำให้ต้องสละตำแหน่งประมุขพรรคกระยาจก จึงไม่ได้มีการถ่ายทอดฝ่ามือที่สมบูรณ์ชุดนี้สู่ศิษย์ในพรรค อย่างไรก็ตาม ในช่วงที่เฉียวฟงเป็นประมุขพรรคกระยาจกนั้น ศิษย์ในสำนักระดับ 6-8 กระสอบ ที่ทำความดีความชอบ ประมุขจะถ่ายทอดให้คนละท่า-สองท่า ดังนั้น กระบวนท่าที่สืบทอดจึงหลงเหลือเพียงครึ่งหนึ่งเท่านั้น ต่อมาอั้งฉิกกงในเรื่องมังกรหยกได้คิดค้นเพิ่มเติมอีก 9 ฝ่ามือ เพื่อให้ครบตามชื่อ รวมเป็นสิบแปดท่าตามเดิม แต่ไม่สามารถคงอานุภาพเทียบเท่ากับสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกรของต้นฉบับเดิมได้ วิชาฝ่ามือนี้มีบทบาทอย่างกว้างขวางในนิยายของกิมย้ง ผู้ใช้วิชานี้มักจะเป็นยอดแห่งจอมยุทธในยุคนั้นๆ แม้ว่าในยุคหลังๆจะเสื่อมถอยลงแต่ก็ยังมีการพูดถึงอยู่ ฝ่ามือพิชิตมังกรสิบแปดท่าเป็นวิชาประจำพรรคกระยาจก ซึ่งเป็นพรรคที่ยิ่งใหญ่มีสมาชิกนับแสนกระจายอยู่ทั้วแผ่นดิน วิชาฝีมือนี่เป็นไปในทางกล้าแกร่งตรงไปตรงมา ผู้ที่เหมาะกับการฝึกวิชานี้จะต้องมีร่างกายกำยำแข็งแรง จึงไม่เหมาะกับสตรี วิชานี้มีผู้ใช้อยู่หลายคน บางคนแม้ไม่ใช่ศิษย์พรรคกระยาจกก็มีโอกาสได้ฝึก แต่ที่โดดเด่นสะท้านยุทธภพ มีดังนี้ เฉียวฟงเหนือ หรือ เซียวฟง พูดถึงวิชาฝีมือนี้ต้องกล่าวย้อนไปถึงยอดคนในยุคแรกๆ ตั้งแต่ยุคของแปดเทพอสูรมังกรฟ้า ช่วงราชวงศ์ซ้องเหนือ (คริสต์ศตวรรษที่ 11) ก็มียอดคนผู้หนึ่งใช้วิชานี้ได้อย่างช่ำชองยิ่ง นั่นคือ เฉียวฟง จอมยุทธผู้เรืองนามในยุคนั้น ซึ่งเป็นที่ยอมรับกันว่าในยุคแปดเทพฯนั้นเป็นยุคที่มียอดวิชาที่สุดร้ายกาจแสนพิสดารอยู่มากมาย จอมยุทธแต่ละคนล้วนมีฝีมือสูงเยี่ยมเป็นที่สุด แต่กระนั้น เฉียวฟงยังคงใช้ วิชา สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร วิชาเดียวนี้ โลดแล่นอยู่ในยุทธจักรในยุคแปดเทพฯ ได้อย่างองอาจไร้ผู้ต่อต้าน การเจอกับเฒ่าสารพัดพิษอย่างติงชุนชิวที่ขณะนั้นมีอาจื่อ น้องสาวอาจูคนรักของเฉียวฟงเป็นตัวประกัน เขาใช้เพียงแค่พลังฝ่ามือจากท่ามังกรผยองได้สำนึกเข้าโจมตี กิมย้งบอกว่า การโจมตีของเฉียวฟงนั้นใช้เพียงแค่ 3 ฝ่ามือ มีระบุใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า เล่ม 5 หน้า 51 ฝ่ามือแรกสร้างพลังลมจากระยะสิบห้าสิบหกวา (ซึ่งจอมยุทธชั้นเยี่ยมโจมตีด้วยพลังฝ่ามือจากลมได้ไม่เกิน 5 วา แต่เฉียวฟงสามารถโจมตีได้ไกลกว่า 3-4 เท่า) แต่ที่เด็ดกว่านั้นคือ ท่าร่าง เพราะขณะที่ลมฝ่ามือแรกยังไปไม่ถึง เฉียวฟงก็โดดเข้าไปฟาดฝ่ามือที่สองอีกในระยะเหลือแค่หกวา กลายเป็นว่าลมฝ่ามือแรกถูกหนุนจากฝ่ามือที่สอง แต่ไม่เท่านั้น ยังพุ่งต่อไปฟาดฝ่ามือที่สามในระยะประชิดตัว ซึ่งรวมเข้ากับฝ่ามือแรกและฝ่ามือที่สอง เป็นการใช้ 3 ฝ่ามือในระยะทางที่แตกต่าง ในเวลาที่แตกต่าง แต่เป็นการบรรลุถึงพร้อมกันอย่างน่าอัศจรรย์ ผลก็คือ พลังฝ่ามือมังกรผยองได้สำนึกยกกำลังสาม ที่ทำให้เต็งชุนชิวหัวซุกหัวซุนจนต้องปล่อยมือจากอาจื่อทันที!! “พริบตานั้น เต็งชุนชิวรู้สึกลมหายใจอึดอัดขัดข้อง พลังฝ่ามือของฝ่ายตรงข้ามคล้ายระลอกคลื่นและคล้ายเป็นกำแพงชั้นหนึ่งโถมทับใส่มันไหนเลยมีแผนรับมือ แต่หากต้านรับด้วยมือเดียวคงถูกกระแทกแขนหัก หรือไม่ก็กระดูกทั่วร่างหักหมดสิ้น...” หรือแม้แต่หลวงจีนชราที่กวาดลานวัดเส้าหลิน ผู้สำเร็จเคล็ดวิชาคัมภีร์เปลี่ยนเส้นเอ็น ยังยอมรับว่าสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร สมเป็นวิชาฝีมืออันดับหนึ่งแห่งแผ่นดิน มีระบุใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า เล่ม 5 หน้า 179 หลวงจีนชราถูกมือขวาของเฉียวฟงกระแทกตามติด เมื่อฟาดถูกทรวงอกของหลวงจีนชรานั้น มีเสียงกรอบแกรบ กระดูกซี่โครงของหลวงจีนชราถูกกระแทกหักไปหลายซี่ หลวงจีนชรากล่าวกับเฉียวฟงว่า "ฝีมืออันยอดเยี่ยม สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร สมเป็นวิชาฝีมืออันดับหนึ่งแห่งแผ่นดินจริงๆ" จึงกล่าวได้ว่า เฉียวฟงเป็นผู้ที่ใช้ท่าสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร ได้รุนแรงที่สุดในประวัติศาสตร์ที่เคยมีมา ยาจกอุดรอั้งฉิกกง มาถึงยุคของมังกรหยก วิชานี่ยังคงอนุภาพร้ายกาจสั่นครอนยุทธภพ อั้งฉิกกงได้รับการถ่ายทอดยอดวิชานี้จากประมุขพรรคกระยาจกคนก่อนครึ่งหนึ่ง เนื่องจากฝ่ามือที่ตกทอดมาไม่ครบถ้วน ครึ่งหนึ่งเกิดจากการบัญญัติคิดค้นขึ้นเอง มาตรว่ากระบวนท่ามีจำกัด แต่ทุกกระบวนท่าล้วนทรงอานุภาพ ครั้งกระโน้นตอนวิจารณ์กระบี่กับเฮ้งเตงเอี้ยง อึ้งเอี๊ยะซือ อาวเอี้ยงฮง และอิดเต็งไต้ซือ บนยอดเขาฮั้วซัว อั้งฉิกกงยังฝึกปรือเพลงฝ่ามือชุดนี้ไม่สำเร็จสมบูรณ์ แต่เฮ้งเต็งเอี้ยงและพวกก็ให้คำนิยมชมเชยต่อเพลงฝ่ามือชุดนี้ ภายหลังอั้งฉิกกงมักทอดถอนใจ หากแม้นตัวเองทุ่มเทความเพียรพยายามฝึกปรือตั้งแต่หลายปีก่อน อย่างนั้นตำแหน่งยอดฝีมือที่หนึ่งแห่งแผ่นดิน อาจไม่ตกเป็นของประมุขนิกายช้วนจินก่าเฮ้งเต็งเอี้ยง หากแต่เป็นขชองท่านแล้ว มีระบุใน มังกรหยก เล่ม 2 หน้า 128-129 ก๊วยเจ๋ง ได้รับการสืบทอดวิชานี้มาจากอั้งฉิกกง และเป็นอีกผู้หนึ่งที่มีความสำเร็จในยอดวิชานี้อย่างที่สุด สามารถใช่ร่วมกับวิชาอื่นๆที่ตัวเองมีได้อย่างกลมกลืน สำหรับในมังกรหยกภาคสองนั้น วิชานี้ของก๊วยเจ๋งได้สำแดงเดจครั้งแรกตอนที่ประทะกับอาวเอี้ยงฮง โดยก๊วยเจ๋งใช้ออกด้วยท่ามังกรผยองได้สำนึก กิมย้งนั้นได้อธิบายความร้ายกาจของกระบวนท่านี้ว่า ก๊วยเจ๋งทบทวนฝึกกระบวนท่านี้โดยไม่ว่างเว้น ตอนแรกเริ่มฝึกปรือก็ร้ายกาจยิ่ง บวกกับการมานะฝึกปรือตลอดมา นับว่าก้าวถึงขั้นสุดยอด ตอนแรกที่ผลักมือออกดูไปคล้ายราบเรียบธรรมดา แต่พอเผชิญการต่อต้านสามารถเพิ่มพลังตามหลังอีกสิบสามชั้นในชั่วพริบตา แต่ละชั้นทวีความกล้าแข็ง เป็นอนุภาพการทำลายล้างอย่างรุนแรง นี่เป็นเคล็ดความพิสดารที่ก๊วยเจ๋งได้คิดจากการศึกษาคัมภีร์เก้าอิม เพียงนับกระบวนท่านี้ แม้แต่อั้งฉิกกงเมื่อครั้งกระโน้น ก็ไม่มีความสำเร็จลึกล้ำถึงขั้นนี้ มีระบุใน เอี้ยก่วยเจ้าอินทรี เล่ม 1 หน้า 111 จากนั้นในตอนขึ้นเขาไปสำนักช้วนจินก่า ก๊วยเจ๋งก็ได้สำแดงเดชกระบวนท่านี้อีกครั้ง เพื่อฝ่าค่ายกลใหญ่ฟ้าดาวเหนือ โดยสามารถใช้วิชา ฝ่ามือพิชิตมังกรสิบแปดท่ารวมกับวิชาสองมือพันตูของจิวแป๊ะธงได้อย่างสอดคล้อง ดังความตอนนี้ ก๊วยเจ๋งมือซ้ายใช้ออกด้วยท่ามังกรซ่อนกบดาน มือขวาใช้ด้วยท่ามังกรผยองได้สำนึก สำแดงวิชาสองมือพันตูกันเอง แยกย้ายจู่โจมด้านซ้ายขวาโดยพร้อมเพรียง ยังไม่ทันใช้กระบวนท่าถึงที่สุด พลันแปรเปลี่ยนแต่กลางคัน ท่ามังกรซ่อนกบดานเปลี่ยนเป็นท่ามังกรผยองได้สำนึก ท่ามังกรผยองได้สำนึกกลายเป็นท่ามังกรซ่อนกบดาน ก๊วยเจ๋งใช้วิชาสองมือพันตูกันเอง ฝ่ามือทั้งสองใช้กระบวนท่าที่แตกต่างกัน นับเป็นความยากลำบากอยู่แล้ว มิหนำซ้ำยังสามารถเปลี่ยนแปลงกระบวนท่าได้กลางคันอีกด้วยมีระบุใน เอี้ยก่วยเจ้าอินทรี เล่ม 1 หน้า 186 และเมื่อตอนบุกค่ายมองโกล ก๊วยเจ๋งต้องประทะกับราชครูกิมลุ้นและพวก ซึ่งเป็นคู่ต่อสู้ที่ตึงมือยิ่ง กิมย้งยังได้อธิบายถึงความสำเร็จของวิชานี้ของก๊วยเจ๋งที่นำยอดวิชาที่ร่ำเรียนมาผสมผสานกลมกลืนกันใช้ออกได้อย่างยอดเยี่ยม เกือบยี่สิบปีมานี้ ก๊วยเจ๋งฝึกปรือเคล็ดวิชาในคัมภีร์เก้าอิม พลังของสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกรบัดเดี๋ยวอ่อนบัดเดี๋ยวแข็ง บัดเดี๋ยวยืดบัดเดี๋ยวหด ในความกล้าแกร่งสุดยอดกลับแฝงประสิทธิภาพของความอ่อนหยุ่น บวกกับท่าฝ่ามือของเขา เคลือบแฝงค่ายกลฟ้าดาวเหนือของสำนักชวนจินก่า ขณะที่โรมรันสามารถพุ่งตัวย้อนไปมา ผู้คนหนึ่งคล้ายแปลงร่างเป็นเจ็ดคน มีระบุใน เอี้ยก่วยเจ้าอินทรี เล่ม 3 หน้า 61 นอกจากยอดคนเหล่านี้ก็ยังมีอีกหลายคนที่ใช้วิชานี้ได้ ก๊วยเจ๋งก็ได้ถ่ายทอดวิชานี้ให้แก่ลูกและศิษย์ บู๊ตุงยู้ก็เคยจะใช้ท่านี้เพื่อต่อสู้กับฮั่วตู แต่ด้วยพลังฝีมือที่อ่อนด้อยของบู๊ตุงยู้ไหนเลยจะแสดงอนุภาพของยอดวิชานี้ได้ แต่เพียงแค่ตั้งท่า ก็ข่มขวัญราชบุตรฮั่วตูได้ สุดท้ายก็ไม่มีผู้ใดใช้ยอดวิชานี้ได้อย่างสมบูรณ์อีก หลังจากนั้นวิชานี้ก็ค่อยๆเสื่อมถอยลงไปเรื่อยๆ รายชื่อฝ่ามือพิชิตมังกรสิบแปดท่า 1.

ก๊วยเจ๋งและสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร · สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกรและอั้งฉิกกง · ดูเพิ่มเติม »

อึ้งย้ง

อึ้งย้ง (黃蓉) เกิดปี พ.ศ. 1746 (ค.ศ. 1203) เสียชีวิต 31 มกราคม พ.ศ. 1816 (ค.ศ. 1273) เป็นตัวละครในนิยายกำลังภายในของกิมย้ง เรื่องมังกรหยก และมีบทบาทในมังกรหยก ภาค 2 อึ้งย้งเป็นลูกสาวของมารบูรพาอึ้งเอี๊ยะซือ อาศัยอยู่ในเกาะดอกท้อมาตั้งแต่เด็ก ภายหลังหลบหนีออกมาจากเกาะดอกท้อเนื่องจากไม่พอใจที่พ่อ (อึ้งเอี๊ยะซือ)ดุว่า เนื่องจากทำอาหารและเหล้าไปให้จิวแป๊ะทงที่ถูกอึ้งเอี๊ยะซือขังอยู่ที่เกาะดอกท้อ โดยระหว่างที่ออกมาจากเกาะดอกท้อได้สวมเกราะขนเม่นเป็นเครื่องป้องกันตัว และปลอมตัวเป็นบุรุษ ต่อมาได้พบกับก๊วยเจ๋ง ซึ่งได้ต่อสู้ร่วมกันมาจนกลายเป็นความรัก ในภายหลังมีลูกด้วยกัน 3 คน คือ ก๊วยพู้(ผู้หญิง) ก๊วยเซียง(ผู้หญิง) และก๊วยพั่วลู่(ผู้ชาย) คำแทนตัวที่ก๊วยเจ๋งเรียกอึ้งย้งคือ ย้งยี้ อึ้งย้งมีชื่อเสียงในเรื่องความฉลาดและไหวพริบเป็นอย่างมาก เคยหลอกให้อาวเอี๊ยงฮงกินปัสสาวะด้วย นอกจากนี้ยังมีฝีมือในการทำอาหารเป็นที่ยอมรับของอั้งฉิกกง ประมุขพรรคกระยาจก ภายหลังนางได้สืบทอดวิชาไม้เท้าตีสุนัข และรับตำแหน่งประมุขพรรคกระยาจกต่อจากอั้งฉิกกง ชื่ออึ้งย้ง (黃蓉) ในฉบับแปลภาษาไทยนี้เป็นภาษาจีนแต้จิ๋ว หมวดหมู่:ตัวละครในนิยายกำลังภายใน หมวดหมู่:มังกรหยก.

ก๊วยเจ๋งและอึ้งย้ง · อั้งฉิกกงและอึ้งย้ง · ดูเพิ่มเติม »

อึ้งเอี๊ยะซือ

อึ้งเอี๊ยะซือ หรือ หวงเหยาซือ เป็น 1 ใน 5 ยอดฝีมือในสมัยราชวศ์ซ่ง เขาเป็นตัวละครในนวนิยายจากเรื่อง มังกรหยก ภาค 1 บท ก๊วยเจ๋งกับอึ้งย๊ง (The Legend Of The Condor Heroes) และ มังกรหยก ภาค 2 บท เอี้ยก้วยกับเซียวเหล่งนึ่ง (The Return Of The Condor Heroes) ซึ่งประพันธ์โดยนักประพันธ์ชาวจีน คือ กิมย้ง.

ก๊วยเจ๋งและอึ้งเอี๊ยะซือ · อั้งฉิกกงและอึ้งเอี๊ยะซือ · ดูเพิ่มเติม »