กุสตาฟ (จระเข้)และอาหาร

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง กุสตาฟ (จระเข้)และอาหาร

กุสตาฟ (จระเข้) vs. อาหาร

กุสตาฟ กุสตาฟ (Gustave) เป็นชื่อเรียกของจระเข้เพศผู้ตัวหนึ่ง เป็นจระเข้แม่น้ำไนล์ (Crocodylus niloticus) ที่มีความยาวกว่า 20 ฟุต และหนักถึง 2,000 ปอนด์ ในปี ค.ศ. 2004 นับเป็นจระเข้ที่ได้รับการยืนยันว่ามีขนาดใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยพบเห็นในทวีปแอฟริกา ประมาณว่ากุสตาฟมีอายุถึงกว่า 60 ปีแล้ว กุสตาฟ มีชื่อเสียงขึ้นมาจากการเป็นจระเข้ที่สังหารและกินคนเป็นอาหาร เชื่อว่ากุสตาฟฆ่าและกินคนไปแล้วกว่า 300 คน ในรอบ 20 ปีที่ผ่านมานี้ นับเป็นสถิติจระเข้กินคนที่มากที่สุด กุสตาฟอาศัยอยู่ในแม่น้ำรูซิซี ทางเหนือของทะเลสาบแทนแกนยิกา ในประเทศบุรุนดี นอกจากนี้แล้วกุสตาฟยังมีพฤติกรรมที่แปลกไปจากจระเข้ตัวอื่น ๆ คือ เมื่อฆ่าคนได้แล้ว ในบางครั้งจะไม่กินแต่จะทิ้งซากไว้อย่างนั้นเฉย ๆ บนฝั่ง และนอกจากนี้แล้ว กุสตาฟยังเคยมีพยานพบเห็นว่า มันได้โจมตีใส่ฮิปโปโปเตมัสขนาดโตเต็มที่กลางแม่น้ำ ซึ่งนับว่าอุกอาจมาก เพราะโดยธรรรมชาติแล้ว จระเข้จะไม่ทำร้ายฮิปโปโปเตมัส และเป็นฮิปโปโปเตมัสด้วยเองเสียอีกที่อาจกัดและทำร้ายจระเข้ที่ยังมีขนาดไม่โตเต็มที่อีกด้วย กุสตาฟยังได้รับการกล่าวขานจากผู้คนว่า เป็นจระเข้ที่ฉลาดที่สุด เพราะเนื่องจากว่ามันได้ถูกตามล่าจากนักล่าสัตว์และพวกทหาร มันไม่เคยถูกจับเลยแม้แต่ครั้งเดียว (เว้นแต่จะถูกยิงที่หัว 1 นัดและสีข้างขวา 3 นัดจนเป็นแผลเป็น) มีอยู่เรื่องหนึ่งจากชาวบ้านว่า พวกชาวบ้านได้สร้างกรงขนาดใหญ่และเอาไปวางไว้ที่ริมแม่น้ำเพื่อที่จะจับเจ้ากุสตาฟ โดยใช้แพะเป็นเหยื่อล่อผูกติดเอาไว้กับกรงขังแล้วปล่อยทิ้งไว้ในกลางคืน แต่พอตอนเช้าของวันต่อมากลับปรากฏว่า กรงนั้นได้จมหายไปในแม่น้ำแล้ว เหยื่อเองก็หายไปด้วย แต่อย่างไรก็ตามนับตั้งแต่เหตุการณ์นั้น ไม่มีใครเห็นเจ้ากุสตาฟอีกเลย ทุกคนเชื่อกันว่า มันได้ไปหากินในแม่น้ำของป่าลึก เพื่อหนีจากการตามล่าของพวกนักล่าสัตว์และพวกทหาร ปัจจุบันยังเชื่อกันอีกว่า กุสตาฟยังมีชีวิตอยู่ และมีอายุมากราว ๆ ประมาณ 70-100 ปี. อาหาร หมายถึงสิ่งที่รับประทานเข้าไป ซึ่งบริโภคเพื่อเสริมโภชนาการให้แก่ร่างกาย อาหารมักมาจากพืชหรือสัตว์ และมีสารอาหารสำคัญ เช่น คาร์โบไฮเดรต ไขมัน โปรตีน วิตามิน หรือแร่ธาตุ สิ่งมีชีวิตย่อยและดูดซึมสสารที่เป็นอาหารเข้าสู่เซลล์เพื่อนำไปสร้างพลังงาน คงชีวิต และ/หรือ กระตุ้นการเจริญเติบโต ในอดีต มนุษย์ได้มาซึ่งอาหารด้วยสองวิธีการ คือ การล่าสัตว์และเก็บเกี่ยว (hunting and gathering) และเกษตรกรรม ปัจจุบัน พลังงานจากอาหารส่วนใหญ่ที่ประชากรโลกบริโภคนั้นผลิตจากอุตสาหกรรมอาหาร ซึ่งดำเนินการโดยบริษัทข้ามชาติซึ่งใช้เกษตรประณีต และอุตสาหกรรมการเกษตรเพื่อเพิ่มผลผลิตของระบบให้ได้มากที่สุด สมาคมระหว่างประเทศเพื่อคุ้มครองอาหาร สถาบันทรัพยากรโลก โครงการอาหารโลก องค์การอาหารและการเกษตรแห่งสหประชาชาติ และสภาข้อมูลอาหารระหว่างประเทศเป็นหน่วยงานเฝ้าสังเกตความปลอดภัยของอาหารและความมั่นคงทางอาหาร องค์การทั้งหลายนี้จัดการกับประเด็นปัญหาอย่างความยั่งยืน ความหลากหลายทางชีวภาพ การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ เศรษฐศาสตร์สารอาหาร การเติบโตของประชากร ทรัพยากรน้ำ และการเข้าถึงอาหาร สิทธิในการได้รับอาหารเป็นสิทธิมนุษยชนซึ่งกำหนดขึ้นจากกติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิทางเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม (ICESCR) โดยตระหนักถึง "สิทธิที่จะมีมาตรฐานการครองชีพอย่างพอเพียง รวมทั้งอาหารที่เพียงพอ" เช่นเดียวกับ "สิทธิขั้นพื้นฐานที่จะปลอดจากความหิวโหย".