กิเยร์โม เดล โตโรและแวมไพร์

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง กิเยร์โม เดล โตโรและแวมไพร์

กิเยร์โม เดล โตโร vs. แวมไพร์

กิเยร์โม เดล โตโร โกเมซ (Guillermo del Toro Gómez; เกิด 9 ตุลาคม ค.ศ. 1964) เป็นผู้กำกับภาพยนตร์ นักเขียนบท โปรดิวเซอร์ นักประพันธ์นวนิยาย ชาวเม็กซิโก ในการผลงานสร้างภาพยนตร์ เดล โตโรมีภาพภาษาสเปนแนวจินตนิมิตด้านมืด (dark fantasy) อย่างเช่น ภาพยนตร์แนวกอทิกสยองขวัญเรื่อง The Devil's Backbone (2001) และ Pan's Labyrinth (2006) เขายังมีผลงานภาพยนตร์อเมริกันกระแสหลักแนวโลดโผน อย่างภาพยนตร์โลโผนซูเปอร์ฮีโรแวมไพร์เรื่อง Blade II (2002) ภายยนตร์ซูเปอร์ฮีโรเหนือธรรมชาติเรื่อง Hellboy (2004), และภาคต่อ Hellboy II: The Golden Army (2008) และภาพยนตร์สัตว์ประหลาดแนวนวนิยายวิทยาศาสตร์เรื่อง Pacific Rim (2013) ผลงานภาพยนตร์เรื่อง The Shape of Water (2017) ได้รับคำวิจารณ์ที่ดี และได้รับรางวัลสิงโตทองคำจากเทศกาลภาพยนตร์เวนิซ รวมถึงรางวัลออสการ์ สาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยม นอกจากผลงานกำกับ เดล โตโร ยังเป็นผู้สร้างภาพยนตร์ที่มีผลงานมากมาย อย่าง The Orphanage (2007), Julia's Eyes (2010), Biutiful (2010), Kung Fu Panda 2 (2011), Puss in Boots (2011), และ Mama (2013) เดิมทีเขายังได้รับเลือกจากปีเตอร์ แจ็กสัน ให้กำกับภาพยนตร์ชุด ''The Hobbit'' แต่เขาออกจากโครงการนี้ก่อนเนื่องจากปัญหาด้านการผลิต แต่ยังได้รับเครดิตเป็นผู้เขียนร่วมที่เขามีส่วนในการช่วยเขียนบท. Nosferutu: A Symphony of Horror'' ที่ดัดแปลงมาจากนวนิยายเรื่อง เค้าท์แดร็กคูลา ภาพยนตร์เรื่องนี้ฉายในปี ค.ศ. 1922 แวมไพร์ (Vampire) ผีชนิดหนึ่งตามความเชื่อของชาวยุโรป ในยุคกลาง เชื่อว่าเป็นผีดิบ ที่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนมนุษย์ทั่วไป แต่มีฟันแหลมคม ดื่มเลือดของมนุษย์ด้วยกันเป็นอาหารเพื่อหล่อเลี้ยง โดยที่แวมไพร์จะมีชีวิตเป็นอมตะ ไม่มีวันตาย จะปรากฏตัวได้แต่เฉพาะเวลากลางคืน เพราะกลางวันแพ้แสงแดด แวมไพร์จะหลบซ่อนอยู่ในโลงของตนหรือในหลุมในเวลากลางวัน สามารถแปลงร่างได้หลายแบบ เช่น ค้างคาว, นกฮูก, หมาป่า, หมาจิ้งจอก, กบ, คางคก, แมลงเม่า, งูพิษ เป็นต้น สามารถกำบังกายหายตัวได้ ไม่มีเงาเมื่อกระทบกับแสงหรือสะท้อนในกระจก มีแรงมากเหมือนผู้ชาย 20 คน รวมถึงสามารถบังคับสิ่งของให้เคลื่อนที่ด้วยอำนาจของตนได้ด้วย สิ่งที่จะกำราบแวมไพร์ได้คือ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทางศาสนา เช่น ไม้กางเขน, น้ำมนตร์ หรือแม้กระทั่งสมุนไพรกลิ่นแรงบางชนิด เช่น กระเทียม วิธีฆ่าแวมไพร์มีมากมาย เช่น ตอกลิ่มให้ทะลุหัวใจ เผา หรือ ตัดหัวด้วยจอบของสัปเหร่อ บุคคลที่ตกเป็นเหยื่อของมัน จะกลายเป็นแวมไพร์ไปด้วย และกลายเป็นสาวกของแวมไพร์ตนที่ดูดเลือดตัวเอง ชาวยุโรปในยุคกลางนั้น หวาดกลัวแวมไพร์มาก ผู้ที่สงสัยว่าเป็นแวมไพร์ จะตกอยู่ในสถานะเดียวกับแม่มด หรือ มนุษย์หมาป่า คือ ถูกตัดสินลงโทษด้วยการเอาถึงชีวิต มีวิธีการป้องกันการรุกรานของแวมไพร์หลายวิธี เช่น บางหมู่บ้านจะโปรยเมล็ดข้าวไว้บนหลังคาบ้าน เพราะเชื่อว่าแวมไพร์จะง่วนกับการนับเมล็ดข้าวเป็นการถ่วงเวลาจนรุ่งเช้า หรือ โรยเศษขนมปังไว้ตั้งแต่สุสานให้แวมไพร์เดินเก็บเศษขนมนั้นวนเวียนไปมา หรือแม้แต่การวางไม้กางเขนหรือดอกกุหลาบที่มีหนามแหลมเพื่อเป็นการพันธนาการไว้ในโลง เรื่องราวของแวมไพร์ มีมากมาย ที่เป็นนิทานพื้นบ้านและวรรณกรรม โดยวรรณกรรมที่ว่าถึงแวมไพร์ที่เก่าแก่ที่สุด มีมาตั้งแต่สมัยโรมัน วรรณกรรมที่มีชื่อเสียงที่สุดของแวมไพร์คือ เรื่องแดรกคูลา ของ บราม สโตกเกอร์ ที่โด่งดังจนมีการนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์ ละคร ละครเวที หรือแม้แต่กระทั่งภาพยนตร์การ์ตูนมากมายตราบจนปัจจุบัน เช่น ภาพยนตร์เรื่อง Nosferatu: A Symphony of Horror ในปี..