การแผลงเป็นอังกฤษและภาษาไอริช

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง การแผลงเป็นอังกฤษและภาษาไอริช

การแผลงเป็นอังกฤษ vs. ภาษาไอริช

การแผลงเป็นอังกฤษ หรือ การถ่ายเสียงและถอดอักษรเป็นอังกฤษ (Anglicisation หรือ Anglicization) คือกระบวนการในการเปลี่ยนภาษาพูดหรือภาษาเขียนของภาษาอื่นที่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษ มาเป็นสิ่งที่เข้าใจได้ในภาษาอังกฤษสำหรับผู้พูดภาษาอังกฤษ หรือโดยนัยทั่วไปคือ การเปลี่ยนคำในภาษาอื่นให้กลายเป็นคำในภาษาอังกฤษตามรูปแบบหรือตัวอักษร การแผลงเป็นอังกฤษมักจะหมายถึงกระบวนการในการเปลี่ยนการออกเสียงหรือการสะกดตัวของคำในภาษาต่างประเทศที่ยืมมาใช้ในภาษาอังกฤษ นอกจากนั้นชื่อตัวก็อาจจะทำการแผลงเป็นอังกฤษ เช่นชื่อของชนอพยพเข้าไปตั้งถิ่นฐานในประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาพูด ก็อาจจะได้รับการแปลงเพื่อทำให้ง่ายต่อการปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมของประเทศใหม่ เช่นนามสกุล “Battenberg” ก็ได้รับการเปลี่ยนเป็น “Mountbatten” เพื่อให้ฟังเป็นภาษาอังกฤษมากขึ้นกว่าต้นรากเดิมที่เป็นภาษาเยอรมันเป็นต้น. ษาไอริช หรือ ภาษาไอร์แลนด์ (Gaeilge) เป็นภาษากอยเดลภาษาหนึ่งที่จัดอยู่ในตระกูลภาษาอินโด-ยูโรเปียน มีรากฐานจากประเทศไอร์แลนด์ ซึ่งในอดีตมีการพูดโดยคนเชื้อสายไอริช ผู้ปัจจุบันมักพูดภาษาอังกฤษ ภาษาไอริชมีฐานะเป็นภาษาทางการในประเทศไอร์แลนด์ กำหนดโดยรัฐธรรมนูญของไอร์แลนด์ นอกจากนี้ยังเป็นภาษาที่ใช้อย่างเป็นทางการของสหภาพยุโรป และ ในไอร์แลนด์เหนือของสหราชอาณาจักรอีกด้ว.

ภาษาอังกฤษ

ษาอังกฤษ หรือ ภาษาอังกฤษใหม่ เป็นภาษาในกลุ่มภาษาเจอร์แมนิกตะวันตกที่ใช้ครั้งแรกในอังกฤษสมัยต้นยุคกลาง และปัจจุบันเป็นภาษาที่ใช้กันแพร่หลายที่สุดในโลก ประชากรส่วนใหญ่ในหลายประเทศ รวมทั้ง สหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา แคนาดา ออสเตรเลีย ไอร์แลนด์ นิวซีแลนด์ และประเทศในแคริบเบียน พูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่หนึ่ง ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่ที่มีผู้พูดมากที่สุดเป็นอันดับสามของโลก รองจากภาษาจีนกลางและภาษาสเปน มักมีผู้เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองอย่างกว้างขวาง และภาษาอังกฤษเป็นภาษาราชการของสหภาพยุโรป หลายประเทศเครือจักรภพแห่งชาติ และสหประชาชาติ ตลอดจนองค์การระดับโลกหลายองค์การ ภาษาอังกฤษเจริญขึ้นในราชอาณาจักรแองโกล-แซ็กซอนอังกฤษ และบริเวณสกอตแลนด์ตะวันออกเฉียงใต้ในปัจจุบัน หลังอิทธิพลอย่างกว้างขวางของบริเตนใหญ่และสหราชอาณาจักรตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 17 จนถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 ผ่านจักรวรรดิอังกฤษ และรวมสหรัฐอเมริกาด้วยตั้งแต่กลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 ภาษาอังกฤษได้แพร่หลายทั่วโลก กลายเป็นภาษาชั้นนำของวจนิพนธ์ระหว่างประเทศและเป็นภาษากลางในหลายภูมิภาค ในประวัติศาสตร์ ภาษาอังกฤษกำเนิดจากการรวมภาษาถิ่นหลายภาษาที่สัมพันธ์อย่างใกล้ชิด ซึ่งปัจจุบันเรียกรวมว่า ภาษาอังกฤษเก่า ซึ่งผู้ตั้งนิคมนำมายังฝั่งตะวันออกของบริเตนใหญ่เมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 5 คำในภาษาอังกฤษจำนวนมากสร้างขึ้นบนพื้นฐานรากศัพท์ภาษาละติน เพราะภาษาละตินบางรูปแบบเป็นภาษากลางของคริสตจักรและชีวิตปัญญาชนยุโรปDaniel Weissbort (2006).

การแผลงเป็นอังกฤษและภาษาอังกฤษ · ภาษาอังกฤษและภาษาไอริช · ดูเพิ่มเติม »