การเลือกตั้งทั่วไปในประเทศพม่า พ.ศ. 2553และสันนิบาตแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตย

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง การเลือกตั้งทั่วไปในประเทศพม่า พ.ศ. 2553และสันนิบาตแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตย

การเลือกตั้งทั่วไปในประเทศพม่า พ.ศ. 2553 vs. สันนิบาตแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตย

การเลือกตั้งทั่วไปในประเทศพม.. งสันนิบาตแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตย สันนิบาตแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตย (အမျိုးသားဒီမိုကရေစီအဖွဲ့ချုပ်, National League for Democracy) หรือ พรรคเอ็นแอลดี เป็นพรรคการเมืองในประเทศพม่า ก่อตั้งเมื่อ 24 กันยายน..

พรรคพลังประชาธิปไตยแห่งชาติ

งพรรคพลังประชาธิปไตยแห่งชาติ พรรคพลังประชาธิปไตยแห่งชาติ หรือ พรรคเอ็นดีเอฟ (National Democratic Force: NDF เดิมเป็นที่รู้จักในชื่อ United Democratic Front; အမျိုးသား ဒီမိုကရေစီ အင်အားစု) เป็นพรรคการเมืองฝ่ายค้านในพม่า ที่แยกตัวมาจากพรรคสันนิบาตแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตย (พรรคเอ็นแอลดี) ของนางออง ซาน ซูจี ในการเลือกตั้งทั่วไปในประเทศพม่า พ.ศ. 2553 สืบเนื่องมาจากไม่เห็นด้วยกับแนวทางการต่อสู้ของพรรคเอ็นแอลดี ที่ประกาศคว่ำบาตรการเลือกตั้ง จนส่งผลให้พรรคถูกยุบตามเงื่อนไขในรัฐธรรมนูญพม่าฉบับล่าสุด พรรคเอ็นดีเอฟก่อตั้งหลังจากพรรคเอ็นแอลดีสิ้นสภาพเมื่อเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2553 และได้รับอนุมัติจากคณะกรรมการการเลือกตั้งเมื่อเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2553 โดยนายธัน เยียน อดีตสมาชิกพรรคเอ็นแอลดี สำนักงานใหญ่พรรคตั้งอยู่ที่เมืองย่างกุ้ง ส่งผู้สมัครประมาณ 160 คน เข้ารับเลือกตั้งใน 2 สภาและสภาท้องถิ่น ได้รับเลือกตั้ง 16 ที่นั่ง จากทั้งหมด 1,159 ที่นั่ง.

การเลือกตั้งทั่วไปในประเทศพม่า พ.ศ. 2553และพรรคพลังประชาธิปไตยแห่งชาติ · พรรคพลังประชาธิปไตยแห่งชาติและสันนิบาตแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตย · ดูเพิ่มเติม »

อองซาน ซูจี

อองซาน ซูจี (90px, เกิด 19 มิถุนายน 2488) เป็นนักการเมืองชาวพม่าและประธานพรรคสันนิบาตแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตย (NLD) ผู้ดำรงตำแหน่ง รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ และรัฐมนตรีประจำทำเนียบประธานาธิบดี ในการเลือกตั้งทั่วไปปี 2533 NLD ได้คะแนนเสียงทั้งประเทศ 59% และที่นั่ง 81% (392 จาก 485 ที่นั่ง) ในรัฐสภา ทว่า เธอถูกควบคุมตัวในบ้านก่อนการเลือกตั้ง เธอยังอยู่ภายใต้การควบคุมตัวในบ้านในประเทศพม่าเป็นเวลาเกือบ 15 จาก 21 ปีตั้งแต่วันที่ 20 กรกฎาคม 2532 จนการปล่อยตัวครั้งล่าสุดเมื่อวันที่ 13 พฤศจิกายน 2553 ทำให้เธอเป็นนักโทษการเมืองที่ขึ้นชื่อที่สุดคนหนึ่งของโลก ซูจีได้รับรางวัลราฟโต (Rafto Prize) และรางวัลซาฮารอฟสำหรับเสรีภาพทางความคิด (Sakharov Prize for Freedom of Thought) ในปี 2533 และรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพในปี 2534 ในปี 2535 เธอได้รับรางวัลชวาหระลาล เนห์รูเพื่อความเข้าใจระหว่างประเทศ (Jawaharlal Nehru Award for International Understanding) โดยรัฐบาลอินเดีย และรางวัลซีมอง โบลีวาร์ระหว่างประเทศ (International Simón Bolívar Prize) จากรัฐบาลเวเนซุเอลา ในปี 2555 รัฐบาลปากีสถานมอบรางวัลชาฮิด เบนาซีร์ บุตโตเพื่อประชาธิปไตย (Shaheed Benazir Bhutto Award For Democracy) ในปี 2550 รัฐบาลแคนาดาประกาศให้เธอเป็นพลเมืองกิตติมศักดิ์ของประเทศ เป็นคนที่สี่ที่ได้รับเกียรตินี้ ในปี 2554 เธอได้รับเหรียญวัลเลนเบิร์ก (Wallenberg Medal) วันที่ 19 กันยายน 2555 อองซาน ซูจีได้รับเหรียญทองรัฐสภา ซึ่งร่วมกับเหรียญเสรีภาพประธานาธิบดี เป็นเกียรติยศพลเรือนสูงสุดในสหรัฐอเมริกา วันที่ 1 เมษายน 2555 พรรคสันนิบาติแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตยประกาศว่าเธอได้รับเลือกให้ดำรงตำแหน่งในปีตูลุ้ดดอ (Pyithu Hluttaw) สภาล่างของรัฐสภาพม่า ซึ่งเป็นตัวแทนของเขตเลือกตั้งกอว์มู (Kawhmu) พรรคของเธอยังได้ที่นั่งว่าง 43 จาก 45 ที่นั่งในสภาล่าง คณะกรรมการการเลือกตั้งอย่างเป็นทางการยืนยันผลการเลือกตั้งในวันรุ่งขึ้น วันที่ 6 มิถุนายน 2556 ซูจีประกาศบนเว็บไซต์ของเวิลด์อีโคโนมิกฟอรัมว่าเธอต้องการลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดีในการเลือกตั้งปี 2558 ทว่า ซูจีถูกห้ามมิให้เป็นประธานาธิบดีภายใต้รัฐธรรมนูญปัจจุบัน ซึ่งมิอาจแก้ไขได้โดยปราศจากการรับรองจากสมาชิกสภานิติบัญญัติทหารอย่างน้อยหนึ่งคน ในปี 2557 นิตยสารฟอบส์จัดให้เธอเป็นหญิงทรงอำนาจที่สุดในโลกอันดับที่ 61 ในการเลือกตั้งทั่วไปปี พ.ศ. 2558 พรรค NLD ได้คะแนนเสียงทั้งประเทศ 86% (255 ที่นั่ง ในสภาผู้แทนราษฎรและ 135 ที่นั่ง ในสภาเชื้อชาติ) ทว่า เธอซึ่งเป็นประธานพรรค NLD ไม่สามารถดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีเนื่องจากมีข้อห้ามในรัฐธรรมนูญ.

การเลือกตั้งทั่วไปในประเทศพม่า พ.ศ. 2553และอองซาน ซูจี · สันนิบาตแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตยและอองซาน ซูจี · ดูเพิ่มเติม »