การเข้าเมืองและประเทศเนปาล

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง การเข้าเมืองและประเทศเนปาล

การเข้าเมือง vs. ประเทศเนปาล

อัตราการย้ายถิ่นสุทธิในปี 2559: บวก (สีน้ำเงิน), ลบ (สีส้ม), เสถียร (สีเขียว) และไม่มีข้อมูล (สีเทา) การเข้าเมืองหรือการย้ายถิ่นเข้าประเทศ (immigration) เป็นการเคลื่อนย้ายระหว่างประเทศของบุคคลสู่ประเทศจุดหมายโดยที่มิใช่คนพื้นเมืองหรือมิได้ถือครองความเป็นพลเมืองเพื่อตั้งถิ่นฐานหรืออยู่อาศัย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นผู้อยู่อาศัยถาวรหรือพลเมืองโดยการแปลงสัญชาติ หรือการเข้าทำงานเป็นคนงานต่างถิ่นหรือชั่วคราวเป็นคนงานต่างด้าว ผู้เข้าเมืองมีแรงจูงใจออกจากประเทศเดิมที่ตนเป็นพลเมืองหรือเป็นที่อยู่อาศัยตามปรกติด้วยหลายสาเหตุ รวมถึงการขาดการเข้าถึงทรัพยากรท้องถิ่น ความปรารถนาความมั่งคั่งทางเศรษฐกิจ เพื่อแสวงหรือเข้าทำงานที่มีค่าตอบแทน เพื่อยกระดับมาตรฐานการครองชีพ การกลับมารวมกันของครอบครัว การเกษียณ การย้ายถิ่นที่ชักนำโดยภูมิอากาศหรือสิ่งแวดล้อม การลี้ภัย การหลบหนีความเดียดฉันท์ ความขัดแย้งหรือภัยธรรมชาติ หรือเพียงต้องการเปลี่ยนคุณภาพชีวิตของตน ผู้ไปกลับเป็นประจำ นักท่องเที่ยวหรือการพำนักระยะสั้นในประเทศจุดหมายไม่ตกอยู่ในนิยามการเข้าเมืองหรือการย้ายถิ่น แต่บางทีก็นับรวมการเข้าเมืองของคนงานตามฤดูกาลด้วย ในปี 2556 สหประชาชาติประเมินว่ามีผู้เข้าเมือง 231,522,215 คนในโลก (ประมาณ 3.25% ของประชากรโลก) สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์มีสัดส่วนคนเข้าเมืองมากที่สุดในโลก ตามด้วยกาตาร. ประเทศเนปาล หรือชื่ออย่างเป็นทางการว่า สหพันธ์สาธารณรัฐประชาธิปไตยเนปาล (Federal Democratic Republic of Nepal; सङ्घीय लोकतान्त्रिक गणतन्त्र नेपाल "สงฺฆีย โลกตานฺตฺริก คณตนฺตฺร เนปาล") เป็นประเทศที่ไม่มีทางออกสู่ทะเลในเอเชียใต้ มีพื้นที่ 147,181 ตารางกิโลเมตร และประชากรประมาณ 27 ล้านคน ประเทศเนปาลเป็นประเทศที่มีพื้นที่ใหญ่เป็นอันดับที่ 93 ของโลก และมีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับที่ 41 ของโลก ตั้งอยู่ในเทือกเขาหิมาลัย มีพรมแดนทิศเหนือติดสาธารณรัฐประชาชนจีน ทิศใต้ ตะวันออกและตะวันตกติดสาธารณรัฐอินเดีย ประเทศเนปาลแยกจากประเทศบังกลาเทศด้วยฉนวนศิลิกูริ (Siliguri Corridor) แคบ ๆ ในประเทศอินเดีย และแยกจากประเทศภูฏานด้วยรัฐสิกขิมของอินเดีย กรุงกาฐมาณฑุเป็นเมืองหลวงและเมืองใหญ่สุดของประเทศ ภาคเหนือของประเทศเนปาลซึ่งเป็นแถบภูเขามีแปดจากสิบภูเขาสูงสุดในโลก ซึ่งรวมยอดเขาเอเวอร์เรสต์ จุดสูงสุดบนโลก ยอดเขากว่า 240 แห่งซึ่งสูงเกิน 6,096 เมตร (20,000 ฟุต) เหนือระดับน้ำทะเลอยู่ในประเทศเนปาล ส่วนภาคใต้มีพื้นที่อุดมสมบูรณ์และชื้น ชาวเนปาลประมาณ 81.3% นับถือศาสนาฮินดู เป็นสัดส่วนสูงสุดในโลก ศาสนาพุทธมีความเชื่อมโยงทางประวัติศาสตร์กับประเทศเนปาล และมีประชากรนับถือ 9% ตามด้วยศาสนาอิสลาม 4.4% Kiratism 3.1% ศาสนาคริสต์ 1.4% และวิญญาณนิยม 0.4% ประชากรสัดส่วนใหญ่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภูมิภาคภูเขา อาจระบุตัวว่าเป็นทั้งฮินดูและพุทธ ซึ่งอาจเป็นสาเหตุของธรรมชาติกลมเกลียวของทั้งสองความเชื่อในประเทศเนปาลก็เป็นได้ ประเทศเนปาลปกครองด้วยระบอบราชาธิปไตยตลอดประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ ราชวงศ์ศาหะปกครองตั้งแต่ปี 2311 เมื่อพระเจ้าปฤถวีนารายัณ ศาหะทรงรวมราชอาณาจักรเล็ก ๆ จำนวนมาก จนปี 2551 สงครามกลางเมืองนานหนึ่งทศวรรษซึ่งเกี่ยวข้องกับพรรคคอมมิวนิสต์แห่งเนปาล (ลัทธิเหมา) ตามด้วยการประท้วงใหญ่โดยพรรคการเมืองหลักทุกพรรค นำสู่ความตกลง 12 ข้อ วันที่ 22 พฤศจิกายน 2548 การเลือกตั้งสภาร่างรัฐธรรมนูญเนปาลที่ 1 เมื่อวันที่ 28 พฤษภาคม 2551 ซึ่งตามมาสนับสนุนการเลิกราชาธิปไตยและการสถาปนาสหพันธ์สาธารณรัฐประชาธิปไตยแบบมีผู้แทนหลายพรรคการเมืองอย่างท่วมท้น แม้ความท้าทายทางการเมืองยังดำเนินไป แต่กรอบนี้ยังอยู่ โดยสภาร่างรัฐธรรมนูญเนปาลที่ 2 ซึ่งได้รับเลือกตั้งในปี 2556 ในความพยายามเพื่อร่างรัฐธรรมนูญใหม่ ประเทศเนปาลเป็นประเทศกำลังพัฒนาโดยมีเศรษฐกิจรายได้ต่ำ อยู่ในอันดับที่ 145 จาก 187 ประเทศในดัชนีการพัฒนามนุษย์ในปี 2557 ประเทศเนปาลยังเผชิญกับความหิวและความยากจนระดับสูง แม้ความท้าทายเหล่านี้ ประเทศเนปาลยังคงมีพัฒนาการอย่างต่อเนื่อง โดยรัฐบาลผูกมัดยกระดับประเทศจากสถานภาพประเทศด้อยพัฒนาภายในปี 2565.