การสงครามเคมีและประวัติศาสตร์การทหาร

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง การสงครามเคมีและประวัติศาสตร์การทหาร

การสงครามเคมี vs. ประวัติศาสตร์การทหาร

ทหารแคนาดาที่ถูกรมด้วยแก๊สมัสตาร์ดในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง สงครามเคมี หรือ อาวุธเคมี (Chemical warfare หรือ CW) คือการใช้คุณสมบัติอันเป็นพิษของสารเคมีในการเป็นอาวุธเพื่อการสังหาร, สร้างความบาดเจ็บ หรือ สร้างความพิการให้แก่ศัตรู ประเภทของสงครามนี้แตกต่างจากการใช้อาวุธสามัญ (conventional weapons) หรือ อาวุธนิวเคลียร์ เพราะการทำลายโดยสารเคมีมิได้เกิดจากแรงระเบิด อาวุธเคมีจัดอยู่ในประเภทอาวุธเพื่อการทำลายล้างสูงโดยสหประชาชาติและการผลิตก็เป็นการผิดกฎอนุสัญญาว่าด้วยอาวุธเคมี (Chemical Weapons Convention) ของปี ค.ศ. 1993 แต่การใช้พิษของสิ่งมีชีวิต (organism) เป็นอาวุธไม่ถือว่าเป็นอาวุธเคมีแต่เป็นอาวุธชีว. ประวัติศาสตร์การทหาร เป็นการรวบรวมบันทึกเหตุการณ์ต่าง ๆ ในประวัติศาสตร์ ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องราวของความขัดแย้ง ตั้งแต่ข้อขัดแย้งระหว่างชนเผ่าพื้นเมืองเล็ก ๆ สองเผ่า ระหว่างสองรัฐ หรือสงครามโลกที่มีผลกระทบต่อประชากรโลกในระดับที่รุนแรง นักประวัติศาสตร์การทหารเป็นผู้ทำการบันทึกประวัติศาสตร์การทหารเหล่านี้ กิจกรรมทางทหาร เป็นปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นมาเป็นเวลานับพันปี แต่การจัดการบันทึกข้อมูลนั้นเป็นไปอย่างหยาบ ๆ สิ่งที่เป็นเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์โลกก่อนประวัติศาสตร์นั้นแทบจะไม่มีข้อมูลหลงเหลืออยู่ แต่นักประวัติศาสตร์หลายคนเชื่อว่า รูปแบบของยุทธวิธี ยุทธศาสตร์ และจุดมุ่งหมายในการทำสงครามต่าง ๆ นั้นแทบจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงมาเป็นเวลาร่วมห้าพันปี ในประวัติศาสตร์ที่มีบันทึกไว้และในรอบ 90,000 ปีตั้งแต่มีเผ่าพันธุ์มนุษย์ปรากฏขึ้นมาบนโลก ตัวอย่างที่ชัดเจนอย่างหนึ่งคือ ยุทธวิธี Double envelopment หรือการล้อมสองด้าน ซึ่งเป็นยุทธวิธีพื้นฐานที่ใช้กันมากในการทำสงคราม ได้ถูกใช้โดย ฮันนิบาล (Hannibal) ที่ยุทธการคันนาย เมื่อ 216 ปีก่อนคริสตกาล ซึ่งเป็นเวลากว่าสองพันสองร้อยปีมาแล้ว ต่อมาอีกเกือบพันปี ก็ถูกใช้อีกโดย Robin Phan Persie คาลิด ไอบิน อัลวาลิด (Khalid ibn al-Walid) ที่ยุทธการวาฮายา (Walaja) ใน ค.ศ. 633 และในอีกซีกโลกหนึ่งก็ได้รับการบันทึกได้โดยซุนวู นักการทหารผู้เขียนตำราพิชัยสงคราม การศึกษาประวัติศาสตร์เหล่านี้ นักการทหารมีจุดประสงค์เพื่อหลีกเลี่ยงการทำความผิดซ้ำเดิมที่มีคนเคยทำมาแล้ว และนำมาใช้เป็นกรณีศึกษาที่ใกล้เคียงกับสถานการณ์เบื้องหน้า เพื่อหยิบยุทธวิธีที่เคยมีการใช้แก้ปัญหาในประวัติศาสตร์มาแล้วมาเป็นหนึ่งในแนวทางการพิจารณา ขอบเขตของประวัติศาสตร์การทหาร จะมีแยกย่อยออกไปเป็นประวัติศาสตร์สงคราม ประวัติศาสตร์ของยุทธการต่าง ๆ การต่อสู้ทั่วไป ศิลปะทางทหาร และการสนับสนุนกิจการทางทหารอื่น มีวิธีการจัดแบ่งหมวดหมู่ของสงครามอยู่หลายแบบ แต่แบบที่นิยมมากที่สุดคือการแบ่งสงครามออกเป็น สงครามตามแบบ ซึ่งตรงข้ามกับสงครามนอกแบบ โดยสงครามตามแบบจะเกี่ยวข้องกับ การแบ่งฝายชัดเจน มีการจัดการกองทัพเป็นหมวดหมู่ มีการปะทะเข้าหากันโดยตรงโดยไม่ใช้อาวุธทำลายล้างระดับสูง ส่วนสงครามนอกแบบ ได้แก่ การบุกเข้ายึด ปฏิบัติการใต้ดิน การก่อการร้าย หรือการใช้อาวุธทำลายล้างระดับสูงเช่น อาวุธนิวเคลียร์ อาวุธเคมี หรืออาวุธชีว.

อาวุธนิวเคลียร์

ญี่ปุ่น เมื่อปี พ.ศ. 2488 ปลายสงครามโลกครั้งที่สอง อาวุธนิวเคลียร์ เป็นวัตถุระเบิดซึ่งมีอำนาจทำลายล้างมาจากปฏิกิริยานิวเคลียร์ ไม่ว่าจะเป็นปฏิกิริยาฟิชชัน(atomic bomb)อย่างเดียว หรือ ฟิชชันและฟิวชัน(hydrogen bomb)รวมกัน ปฏิกิริยาทั้งสองปลดปล่อยพลังงานปริมาณมหาศาลจากสสารปริมาณค่อนข้างน้อย การทดสอบระเบิดฟิชชัน ("อะตอม") ลูกแรกปลดปล่อยพลังงานออกมาเทียบเท่ากับทีเอ็นทีประมาณ 20,000 ตัน การทดสอบระเบิดเทอร์โมนิวเคลียร์ ("ระเบิดไฮโดรเจน") ลูกแรก ปลดปล่อยพลังงานออกมาเท่ากับทีเอ็นทีประมาณ 10,000,000 ตัน อาวุธเทอร์โมนิวเคลียร์สมัยใหม่ที่หนักกว่า 1,100 กิโลกรัมเล็กน้อย สามารถก่อให้เกิดแรงระเบิดเทียบเท่ากับการจุดจามทีเอ็นทีมากกว่า 1.2 ล้านตัน ดังนั้น กระทั่งวัตถุนิวเคลียร์ลูกเล็กๆ ที่ขนาดไม่ใหญ่ไปกว่าระเบิดธรรมดา สามารถทำลายล้างนครทั้งนครได้ ด้วยแรงระเบิด ไฟและกัมมันตรังสี อาวุธนิวเคลียร์ถูกพิจารณาว่าเป็นอาวุธอานุภาพทำลายล้างสูง และการใช้และควบคุมอาวุธนิวเคลียร์ได้กลายเป็นจุดสนใจสำคัญของนโยบายความสัมพันธ์ระหว่างประเทศนับแต่ถือกำเนิดขึ้น มีอาวุธนิวเคลียร์เพียงสองชิ้นเท่านั้นที่เคยใช้ตลอดห้วงการสงคราม ทั้งสองครั้งโดยสหรัฐอเมริกายามสงครามโลกครั้งที่สองใกล้ยุติ วันที่ 6 สิงหาคม..

การสงครามเคมีและอาวุธนิวเคลียร์ · ประวัติศาสตร์การทหารและอาวุธนิวเคลียร์ · ดูเพิ่มเติม »