การตรวจเลือดและอาการเลือดออกในกระเพาะและลำไส้

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง การตรวจเลือดและอาการเลือดออกในกระเพาะและลำไส้

การตรวจเลือด vs. อาการเลือดออกในกระเพาะและลำไส้

การเจาะหลอดเลือดดำ การตรวจเลือด คือ การตรวจวิเคราะห์ทางห้องปฏิบัติการทางการแพทย์จากเลือดซึ่งปกติแล้วได้จากการเก็บสิ่งส่งตรวจโดยการเจาะเก็บเลือดจากหลอดเลือดดำบริเวณแขนหรือปลายนิ้ว การตรวจเลือดใช้สำหรับตรวจสอบสถาวะทางสรีรวิทยาและชีวเคมี เช่น โรค แร่ธาตุ การใช้ยาอย่างมีประสิทธิภาพ และการทำงานของอวัยวะต่างๆ นอกจากนี้ ยังสามารถใช้ในการทดสอบสารเสพติด ถึงแม้เราจะใช้คำว่า "การตรวจเลือด" แต่การตรวจเลือดโดยทั่วไป (ยกเว้นทางโลหิตวิทยา) เราจะตรวจจากพลาสมาหรือซีรัมแทนของเซลล์เม็ดเลือ. อาการเลือดออกในกระเพาะและลำไส้ เป็นอาการเลือดออกทุกแบบในทางเดินอาหารตั้งแต่ปากถึงไส้ตรง เมื่อมีการเสียเลือดมากในเวลาสั้น ๆ อาจมีอาการอย่างอาเจียนเป็นเลือดสด อาเจียนเป็นเลือดสีคล้ำ อุจจาระเป็นเลือดหรืออุจจาระสีดำ อาการเลือดออกปริมาณน้อยเป็นเวลานานอาจทำให้เกิดภาวะเลือดจากเหตุขาดเหล็กซึ่งส่งผลให้รู้สึกเหนื่อยหรือเจ็บอกที่เกี่ยวกับหัวใจ อาการอื่นอาจมีปวดท้อง หายใจกระชั้น ผิวหนังซีด หรือหมดสติชั่วคราว บางครั้งผู้ที่มีอาการเลือดออกเล็กน้อยอาจไม่มีอาการเลย อาการเลือดออกตรงแบบแบ่งเป็นสองประเภทหลัก คือ อาการเลือดออกในกระเพาะและลำไส้ส่วนบนและอาการเลือดออกในกระเพาะและลำไส้ส่วนล่าง สาเหตุของอาการเลือดออกในกระเพาะและลำไส้ส่วนบน ได้แก่ โรคแผลเปื่อยเพปติก หลอดเลือดหลอดอาหารขอดเนื่องจากตับแข็งและมะเร็ง ฯลฯ สาเหตุของอาการเลือดออกในกระเพาะและลำไส้ส่วนล่างมีโรคริดสีดวงทวาร มะเร็งและโรคลำไส้อักเสบ เป็นต้น การวินิจฉัยตรงแบบเริ่มด้วยการซักประวัติและการตรวจร่างกาย ร่วมกับการตรวจเลือด อาการเลือดออกปริมาณเล็กน้อยอาจตรวจพบด้วยการทดสอบเลือดแฝงในอุจจาระ การส่องคล้องทางเดินอาหารส่วนล่างและส่วนบนอาจหาบริเวณที่เลือดออกได้ การสร้างภาพทางการแพทย์อาจมีประโยชน์ในผู้ป่วยที่ไม่ชัดเจน การรักษาเบื้องต้นมุ่งสนใจการกู้ชีพซึ่งอาจมีสารน้ำเข้าหลอดเลือดดำและการถ่ายเลือด บ่อยครั้งที่ไม่แนะนำการถ่ายเลือดยกเว้นฮีโมโกลบินน้อยกว่า 70 หรือ 80 กรัมต่อลิตร อาจพิจารณาการรักษาด้วยสารยับยั้งปั๊มโปรตอน อ็อกทรีโอไทด์ (octreotide) และยาปฏิชีวนะในผู้ป่วยบางคน หากมาตรการอื่นยังไม่มีประสิทธิภาพ อาจพยายามใช้บอลลูนหลอดอาหารในผู้ที่สงสัยว่าเป็นหลอดเลือดหลอดอาหารขอด โดยทั่วไปแนะนำการส่องกล้องหลอดอาหาร กระเพาะอาหารและดูโอดีนัมหรือการส่องกล้องลำไส้ใหญ่ภายใน 24 ชั่วโมงและอาจทำให้ได้การรักษาเช่นเดียวกับการวินิจฉัย อาการเลือดออกในกระเพาะและลำไส้ส่วนบนพบบ่อยกว่าอาการเลือดออกในกระเพาะและลำไส้ส่วนล่าง อาการเลือดออกในกระเพาะและลำไส้ส่วนบนพบในผู้ใหญ่ 50 ถึง 150 คนต่อ 100,000 คนต่อปี ส่วนอาการเลือดออกในกระเพาะและลำไส้ส่วนล่างมีการประมาณว่าเกิดในผู้ใหญ่ 20 ถึง 30 คนต่อ 100,000 คนต่อปี อาการเลือดออกนี้ทำให้มีการระบเข้ารักษาในโรงพยาบาลประมาณ 300,000 คนต่อปีในสหรัฐ ความเสี่ยงการเสียชีวิตจากอาการเลือดออกในกระเพาะและลำไส้อยู่ระหว่าง 5% ถึง 30% ความเสี่ยงอาการเลือดออกในชายมีมากกว่าหญิงและเพิ่มขึ้นตามอ.