การควบคุมจราจรทางอากาศและคองคอร์ด

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง การควบคุมจราจรทางอากาศและคองคอร์ด

การควบคุมจราจรทางอากาศ vs. คองคอร์ด

หอควบคุมจราจรสนามบินที่ท่าอากาศยานบอร์โด–เมอรีญัก ท่าอากาศยานนานาชาติซีมอน โบลีวาร์ โคลอมเบีย หอควบคุมจราจรสนามบินที่ท่าอากาศยานนานาชาติฉัตรปาตี ศิวะจี ในมุมไบ อินเดีย หอควบคุมจราจรสนามบินที่ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ ประเทศไทย หอควบคุมจราจรสนามบินหมายเลข 1 (ATCT-1) ที่ ท่าอากาศยานนานาชาติกัวลาลัมเปอร์ มาเลเซีย 301x301px หอควบคุมจราจรสนามบินที่ท่าอากาศยานนานาชาติจูอันดา อินโดนีเซีย หอควบคุมจราจรสนามบินที่ท่าอากาศยานลากวาร์เดีย (LGA) ในนิวยอร์กซิตี้ การควบคุมจราจรทางอากาศ (Air traffic control หรือ ATC) เป็นบริการภาคพื้นดินของผู้ควบคุมจราจรทางอากาศทั้งติดต่อโดยตรงกับอากาศยานบนพื้นดินและผ่านน่านฟ้าที่ควบคุมอยู่ และสามารถให้คำแนะนำบริการกับอากาศยานในน่านฟ้าที่ไม่ได้ควบคุมอยู่ได้ วัตถุประสงค์หลักของการควบคุมจราจรทางอากาศคือ การป้องกันการชนกัน จัดระเบียบและเร่งรัดการจราจรทางอากาศ และให้ข้อมูลและการช่วยเหลืออื่น ๆ กับนักบิน ในบางประเทศ การควบคุมจราจรทางอากาศ มีบทบาทในด้านความปลอดภัยและการป้องกัน หรือดำเนินการโดยฝ่ายทหาร ในการป้องกันการชนกันของอากาศยาน ผู้ควบคุมจราจรทางอากาศจะบังคับใช้กฎการแยกจราจร (Traffic separation rules) ซึ่งเพื่อจะทำให้มั่นใจได้ว่าอากาศยานแต่ละลำจะคงมีพื้นที่ว่างขั้นต่ำรอบ ๆ เครื่องตลอดเวลา อากาศยานจำนวนมากยังมีระบบหลีกเลี่ยงการชน ซึ่งจะเพิ่มความปลอดภัยโดยการเตือนนักบินเมื่อมีอากาศยานลำอื่นเข้ามาใกล้มากจนเกินไป ในหลายประเทศ การควบคุมจราจรทางอากาศมีให้บริการทั้งแบบส่วนบุคคล ทางทหาร และเชิงพาณิชย์ภายในน่านฟ้า ซึ่งขึ้นอยู่กับประเภทของเที่ยวบิน และระดับของน่านฟ้า ผู้ควบคุมการจราจรทางอากาศอาจออก คำสั่ง (instructions) ซึ่งนักบินจะต้องปฏิบัติตาม หรือออก คำแนะนำ (advisories) (รู้จักกันในนาม ข้อมูลการบิน (flight information) ในบางประเทศ) ซึ่งนักบินอาจใช้ดุลยพินิจของตนหรือเพิกเฉยได้ ผู้รับผิดชอบเที่ยวบินทั้งหมด (Pilot in command) เป็นผู้ที่มีอำนาจสูงสุดในการปฏิบัติการสำหรับความปลอดภัยของอากาศยาน และในบางครั้งสำหรับกรณีฉุกเฉิน อาจมีการเบี่ยงเบนจากคำสั่งของผู้ควบคุมการจราจรทางอากาศ ตามขอบเขตที่กำหนดไว้เพื่อให้สามารถใช้ดำเนินความปลอดภัยของอากาศยานได้. รื่องบินคองคอร์ด 2 มีนาคม ค.ศ. 1969 เครื่องบินคองคอร์ด (Concorde) เป็นเครื่องบินขนส่งชนิดมีความเร็วเหนือเสียง เป็นหนึ่งในสองแบบของเครื่องบินเร็วเหนือเสียงที่ใช้เป็นเครื่องบินโดยสาร และนำมาให้บริการในเชิงพาณิชย์ โดยใช้เวลาศึกษาวิจัยเป็นเวลา 7 ปี เครื่องคองคอร์ดต้นแบบเครื่องแรกบินครั้งแรกเมื่อวันที่ 2 มีนาคม ค.ศ. 1969 ทดสอบและพัฒนาอีก 4 ปี โดยคองคอร์ดเครื่องแรกออกจากสายการผลิตและเริ่มบินทดสอบเมื่อวันที่ 6 ธันวาคม ค.ศ. 1973 รวมตั้งแต่เริ่มโครงการจนนำมาผลิตใช้เวลากว่า 13 ปีเต็มใช้เงินในการพัฒนากว่า 1,000 ล้านปอนด์ เครื่องบินคองคอร์ดมีความเร็วปกติ 2,158กิโลเมตรต่อชั่วโมง และเพดานบินสูงสุด 60,000 ฟุต (18.288กิโลเมตร) มีปีกสามเหลี่ยม การบินเชิงพาณิชย์ของคองคอร์ด ดำเนินการโดยบริติชแอร์เวย์ (British Airways) และแอร์ฟรานซ์ (Air France) เริ่มต้นเมื่อวันที่ 21 มกราคม ค.ศ. 1976 และสิ้นสุดลงเมื่อวันที่ 24 ตุลาคม ค.ศ. 2003 และมีเที่ยวบิน “เกษียณอายุ” เมื่อวันที่ 26 พฤศจิกายน ค.ศ. 2003 เที่ยวบินลอนดอน-นิวยอร์ก และปารีส-นิวยอร์ก ใช้เวลาเดินทางเฉลี่ยประมาณ 3 ชม.