กฎหมายปกครองและระเบียบการคุ้มครองข้อมูลทั่วไป

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง กฎหมายปกครองและระเบียบการคุ้มครองข้อมูลทั่วไป

กฎหมายปกครอง vs. ระเบียบการคุ้มครองข้อมูลทั่วไป

กฎหมายปกครอง (Administrative law) ได้แก่ กฎหมายที่ให้อำนาจทางปกครองกับหน่วยงานทางปกครองและเจ้าหน้าที่ใช้อำนาจทางปกครอง กฎหมายปกครองมีลักษณะพิเศษคือผู้ที่ใช้อำนาจหรือออกคำสั่งทางปกครองได้ต้องเป็นหน่วยงานทางปกครองและเจ้าหน้าที่เท่านั้น จะมีข้อยกเว้นก็ในกรณีที่ผู้ใช้อำนาจทางปกครองนั้นไม่ใช่บุคคลที่กล่าวมาแล้ว แต่เบื้องต้นจะใช้อำนาจทางปกครองได้ต้องเป็นบุคคลที่ได้รับมอบหมายให้ใช้อำนาจทางปกครองได้เป็นกรณีไป เช่น บุคคลที่ได้รับสัญญาทางปกครองกับรัฐ และเมื่อมีกรณีพิพาทขึ้นจะต้องนำคดีเข้าสู่ศาลปกครอง ซึ่งคู่พิพาทจะต้องเป็นคู่กรณีดังต่อไปนี้ คือ หน่วยงานทางปกครอง หน่วยงานทางปกครองเจ้าหน้าที่ กับหน่วยงานทางปกครองกับเอกชน เจ้าหน้าที่กับเจ้าหน้าที่ เจ้าหน้าที่กับเอกชน และผู้ที่จะฟ้องต่อศาลปกครองได้ต้องเป็นผู้เสียหายโดยตรงตาม.ร..จัดตั้งศาลปกครองมาตรา 42วรรคหนึ่ง กฎหมายที่กำหนดถึงรายละเอียดในการปกครองลดหลั่นกันลงมาจากกฎหมายรัฐธรรมนูญ กล่าวคือกฎหมายรัฐธรรนูญเป็นกฎหมายว่าด้วยการปกครองประเทศ แต่กฎหมายปกครองนั้นเป็นกฎหมายดำเนินการปกครอง ซึ่งกฎหมายปกครองนี้จะกล่าวถึงการจัดระเบียบแห่งองค์การทางปกครอง เช่น การจัดแบ่งออกเป็น กระทรวง ทบวง กรม เป็นต้น ระหว่างองค์การเหล่านี้ซึ่งมีต่อกันและกันและเป็นเกี่ยวพันระหว่างองค์กรเหล่านี้กับราษฎร กฎหมายปกครองถูกจัดให้อยู่ในหมวดหมู่กฎหมายมหาชน. ระเบียบการคุ้มครองข้อมูลทั่วไป (General Data Protection Regulation, ย่อ GDPR) (EU) 2016/679 เป็นระเบียบในกฎหมายสหภาพยุโรปว่าด้วยการคุ้มครองข้อมูลและภาวะเฉพาะส่วนตัวแก่ปัจเจกบุคคลทุกคนในสหภาพยุโรป (EU) และเขตเศรษฐกิจยุโรป (EEA) นอกจากนี้ ยังครอบคลุมการส่งออกซึ่งข้อมูลส่วนบุคคลนอก EU และ EEA; GDPR มุ่งให้การควบคุมข้อมูลส่วนบุคคลของตนแก่พลเมืองและผู้อยู่อาศัยเป็นหลัก และเพื่อทำให้สิ่งแวดล้อมการวางระเบียบง่ายขึ้นสำหรับธุรกิจข้ามชาติโดยการสร้างเอกภาพแก่ระเบียบภายใน EU ระเบียบดังกล่าวใช้แทนคำสั่งคุ้มครองข้อมูล (Data Protection Directive) 95/46/EC มีบทบัญญัติและข้อบังคับเกี่ยวกับการประมวลผลสารสนเทศที่สามารถระบุรูปพรรณบุคคลได้ซึ่งข้อมูลที่อยู่ในบังคับในสหภาพยุโรป และมีผลใช้บังคับต่อวิสาหกิจทั้งปวงซึ่งกำลังประกอบธุรกิจในเขตเศรษฐกิจยุโรปไม่ว่าที่ใด กระบวนการธุรกิจซึ่งจัดการกับข้อมูลส่วนบุคคลจะต้องสร้างขึ้นโดยเจตนาและโดยปริยายคุ้มครองข้อมูล หมายความว่า ต้องจัดเก็บข้อมูลส่วนบุคคลโดยใช้นามแฝงหรือนิรนามโดยสิ้นเชิง และใช้การตั้งค่าภาวะเฉพาะส่วนตัวสูงสุดเท่าที่เป็นไปได้โดยปริยาย เพื่อให้ข้อมูลไม่มีการเปิดเผยต่อสาธารณะหากปราศจากความยินยอมอย่างชัดแจ้ง และไม่สามารถใช้เพื่อระบุบุคคลได้โดยปราศจากสารสนเทศเพิ่มเติมที่เก็บแยกกัน ห้ามประมวลผลข้อมูลส่วนบุคคลยกเว้นกระทำภายใต้กฎหมายที่ระบุตามระเบียบฯ นี้ หรือหากผู้ควบคุมหรือผู้ประมวลผลข้อมูลได้รับความยินยอมแบบเลือกภายหลังอย่างชัดแจ้งจากเจ้าของข้อมูล เจ้าของข้อมูลมีสิทธิเพิกถอนการอนุญาตนี้เมื่อใดก็ได้ ผู้ประมวลผลข้อมูลส่วนบุคคลต้องเปิดเผยการเก็บข้อมูลใด ๆ อย่างชัดเจน ประกาศเหตุผลและความมุ่งหมายอันชอบด้วยกฎหมายสำหรับการประมวลผลข้อมูล ว่าจะเก็บข้อมูลนานเท่าใด และมีการแบ่งข้อมูลนั้นกับบุคคลภายนอกหรือนอก EU หรือไม่ ผู้ใช้มีสิทธิขอสำเนาพกพาได้ของข้อมูลที่ผู้ประมวลผลข้อมูลเก็บรวบรวมในรูปแบบร่วม และมีสิทธิลบข้อมูลของตนภายใต้พฤติการณ์บางอย่าง กำหนดให้ทางการสาธารณะและธุรกิจซึ่งมีกิจกรรมกับการประมวลผลข้อมูลส่วนบุคคลเป็นประจำหรือเป็นระบบเป็นหลักว่าจ้างเจ้าพนักงานคุ้มครองข้อมูลซึ่งรับผิดชอบต่อการจัดการให้เป็นไปตาม GDPR ธุรกิจต้องรายงานการละเมิดข้อมูลใด ๆ ภายใน 72 ชั่วโมงหากมีผลเสียต่อภาวะเฉพาะบุคคลของผู้ใช้ มีการลงมติรับระเบียบฯ ในวันที่ 14 เมษายน 2559 และหลังระยะเปลี่ยนผ่านสองปี จะมีผลใช้บังคับในวันที่ 25 พฤษภาคม 2561 เนื่องจาก GDPR เป็นระเบียบ มิใช่คำสั่ง จึงไม่จำเป็นต้องกำหนดให้รัฐบาลของประเทศต่าง ๆ ผ่านกฎหมายให้อำนาจและมีผลผูกมัดและใช้ได้โดยตรง.