เร็วกว่าเบราว์เซอร์!
6 ความสัมพันธ์: พรินซ์คอลล์มายเนม (เพลงพรินซ์)ซีดีซิงเกิลป็อปร็อกนีล ยังไลฟ์ฟรอมเพสลีย์พาร์ก
พรินซ์
รินซ์ โรเจอร์ส เนลสัน (Prince Rogers Nelson) (7 มิถุนายน ค.ศ. 1958 - 21 เมษายน ค.ศ. 2016) เป็นนักร้องชาวอเมริกัน นักแต่งเพลง โปรดิวเซอร์เพลงและนักแสดง พรินซ์เป็นที่รู้จักอย่างแพร่หลายสำหรับผสมผสานผลงาน การแสดงบนเวทีที่มีสีสันและช่วงเสียงร้องที่สูง เขาได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้บุกเบิกเสียงร้องแบบ “Minneapolis sound” ผลงานของเขามีความหลากหลายทั้ง ฟังก์ ร็อค อาร์แอนบี โซล ไซคีเดลิค และป็อป ผลงานในช่วงแรกของเขาจะเป็นเพลง อาร์แอนด์บี ดนตรีโซลและฟังก์ ต่อมาเขาผสมผสานแนวเพลงอื่นเข้ามาด้วยไม่ว่าจะเป็น ป็อป, ร็อก, แจ๊ส, นิวเวฟ, ไซเคเดเลีย และฮิปฮอป เขาได้รับอิทธิพลด้านดนตรีจาก สลาย สโตน, ไมล์ส เดวิส, จิมมี เฮนดริกซ์, โจนี มิตเชลล์, เจมส์ บราวน์, พาร์ไลเมนต์-ฟังก์คาเดลิก และคาร์ลอส ซานตานา เอกลักษณ์อันเด่นชัดของผลงานเขาในช่วงต้นถึงกลางทศวรรษ 1980 เช่น การใช้ดรัมแมชชีนเรียบเรียงเพลงแบบเสียงเครื่องจักรโปร่ง ๆ และการใช้ท่อนริฟฟ์เครื่องสังเคราะห์เสียง ในลักษณะดนตรีอาร์แอนด์บี, ฟังก์ และดนตรีโซล ที่เรียกว่า "ดนตรีมินนิเอโพลิส" พรินซ์มียอดขายมากกว่า 100 ล้านชุด ทำให้เขาถือเป็นหนึ่งในศิลปินที่มียอดขายสูงสุดตลอดกาล ด้วยผลงานมากมาย มีเพลงกว่า 100 เพลง ทั้งที่เขาร้องเองและของศิลปินอื่น เขาได้รับรางวัลแกรมมี่มาแล้ว 7 ครั้ง, 1 รางวัลลูกโลกทองคำและ 1 รางวัลออสการ์ เขายังมีชื่ออยู่ในร็อกแอนด์โรลฮอลออฟเฟม ในปี 2004 นิตยสารโรลลิงสโตน จัดอันดับพรินซ์อยู่ที่อันดับ 28 ใน 100 อันดับของศิลปินที่ยอดเยี่ยมที่สุดตลอดกาล พริ้นเสียชีวิตวันที่ 21 เมษายน.ศ 2016 ที่บ้าน/สตูดิโอ Paisley Park ในรัฐมินนีโซต สหรัฐอเมริกา หลังจากเกิดโรคคล้ายไข้หวัดใหญ่ อายุ 57 ปี.
ใหม่!!: ซินนะมันเกิร์ล (เพลงพรินซ์)และพรินซ์ · ดูเพิ่มเติม »
คอลล์มายเนม (เพลงพรินซ์)
คอลล์มายเนม (Call My Name) เป็นซิงเกิลของพรินซ์ จากอัลบั้มในปี ค.ศ. 2004 Musicology โดยวางจำหน่ายครั้งแรกในวันที่ 21 พฤษภาคม ค.ศ. 2004 เพลงที่ได้รับรางวัลรางวัลแกรมมี สาขาBest Male R&B Vocal Performance ในปี ค.ศ. 2005 หมวดหมู่:เพลงของพรินซ์ หมวดหมู่:เพลงที่ประพันธ์คำร้องโดยพรินซ์ หมวดหมู่:เพลงบันทึกเสียงที่ผลิตโดยพรินซ์ หมวดหมู่:เพลงในปี พ.ศ. 2547 หมวดหมู่:ซิงเกิลในสังกัดเอ็นพีจีเรคคอร์ดส.
ใหม่!!: ซินนะมันเกิร์ล (เพลงพรินซ์)และคอลล์มายเนม (เพลงพรินซ์) · ดูเพิ่มเติม »
ซีดีซิงเกิล
ซิงเกิลซีดี (CD single) คือซิงเกิลเพลงในรูปแบบซีดี ทั้งนี้ไม่นับรวมถึงซีดีขนาด 3 นิ้ว รูปแบบนี้ได้นำมาใช้กลางคริสต์ทศวรรษที่ 1980 แต่ไม่ได้นำมาใช้กับการตลาดจนกระทั่งในปีคริสต์ทศวรรษที่ 1990 ซิงเกิลของ Dire Straits ในเพลง "Brothers in Arms" (พ.ศ. 2528) เป็นซิงเกิลรูปแบบซีดีซิงเกิลแรก ซึ่งได้ออกจำหน่ายในสหราชอาณาจักร ซิงเกิลแผ่น 3 นิ้วหรือ 8 เซนติเมตร เริ่มนำมาใช้ในปลายคริสต์ทศวรรษที่ 1980 แต่ประสพความสำเร็จน้อยมากในสหรัฐอเมริกา แต่ประสบความสำเร็จอย่างมากในญี่ปุ่น เมื่อไม่นานมานี้ยุโรปได้ออกจำหน่ายรูปแบบซีดี 3 นิ้วนี้ โดยใช้ชื่อว่าซีดี "พอกอิท" ("Pock it").
ใหม่!!: ซินนะมันเกิร์ล (เพลงพรินซ์)และซีดีซิงเกิล · ดูเพิ่มเติม »
ป็อปร็อก
ป็อปร็อก คือแนวเพลงที่ผสมระหว่างแนวป็อปกับร็อก จากหนังสือ American Popular Music อธิบายคำว่าป็อปร็อกไว้ว่า "คือดนตรีร็อกหลากหลายในจังหวะเร็ว เช่นศิลปินอย่าง เอลตัน จอห์น, พอล แม็กคาร์ทนีย์, เอเวอร์รีบราเธอร์ส, ร็อด สจ๊วต, ชิคาโก, ปีเตอร์ แฟรมป์ตัน" ส่วนนักวิจารณ์เพลงที่ชื่อ จอร์จ สตารโรสตินอธิบายว่า คือ แนวเพลงย่อยของป็อป ที่ใช้ท่อนติดหูที่มีการใช้กีตาร์เป็นหลัก ส่วนเนื้อเพลงป็อปร็อกจะดูรองกว่าด้านดนตรี ฟิลิป ออสแลนเดอร์ แสดงความแตกต่างระหว่างป็อปกับร็อกว่า ป็อปร็อกจะดูชัดเจนในอเมริกามากกว่าในสหราชอาณาจักร เขาอ้างว่า ในอเมริกา ป็อปมีรากฐานมาจากเพลงฮัมของคนขาวอย่างเช่น เพอร์รี โคโม ส่วนร็อกจะได้รับอิทธิพลมาจากคนแอฟริกัน-อเมริกัน อย่างดนตรีร็อกแอนด์โรล ออสแลนเดอร์ชี้ว่า แนวความคิดของป็อปร็อกคือการผสมผสานเพลงป็อปกับร็อกที่ดูจะตรงข้ามกัน นอกจากนี้ยังมีนักวิชาการกล่าวว่า เพลงป็อป จะดูไม่จริง ดูเย้ยหยัน ทำเพื่อการค้า ดูเป็นสูตรสำเร็จของการบันเทิง ในทางตรงข้าม ร็อกแสดงความจริง ความจริงใจ ปฏิเสธการค้าขาย โดยเน้นเนื้อหาการแต่งเพลงโดยนักร้อง และวงดนตรี ที่ก่อให้เกิดความเชื่อมโยงกับผู้ฟัง ผู้ดู.
ใหม่!!: ซินนะมันเกิร์ล (เพลงพรินซ์)และป็อปร็อก · ดูเพิ่มเติม »
นีล ยัง
นีล เพอร์ซิวอล ยัง (Neil Percival Young) เกิดเมื่อวันที่ 12 พฤศจิกายน ค.ศ. 1945 เป็นนักร้อง-นักแต่งเพลงชาวแคนาดา และยังเป็นนักดนตรีและผู้กำกับภาพยนตร์ ผลงานของยังมีเอกลักษณ์ ที่มีเนื้อเพลงลึกซึ้ง เสียงกีตาร์อันโดดเด่น เสียงร้องที่เป็นเอกลักษณ์ในโทน falsetto tenor เขายังเล่นดนตรีได้หลากหลายประเภท เขายังทดลองการเล่นดนตรีที่แตกต่างหลากหลายประเภท อย่าง สวิง, แจ๊ส, ร็อกอะบิลลี, บลูส์ และดนตรีอีเลกโทรนิก ผลงานที่เป็นที่รู้จักดีที่สุดของเขา มักจะเป็นแนวเพลงในลักษณะโฟล์ก อคูสติกร็อก ("Heart of Gold", "Harvest Moon" และ "Old Man") และฮาร์ดร็อก (อย่างเพลง "Cinnamon Girl", "Rockin' in the Free World" และ "Hey Hey, My My (Into the Black)") ส่วนผลงานล่าสุดเขายังใส่องค์ประกอบแนวเพลงใหม่ ๆ อย่าง อินดัสเทรียล, อัลเทอร์เนทีฟคันทรี และกรันจ์ ไปด้วย และจากข้อมูลกลางปี 2008 เขามียอดขายอัลบั้มโดยประมาณอยู่ที่ 80 ล้านชุดทั่วโลก ยังกำกับ (หรือช่วยกำกับ) ภาพยนตร์หลายเรื่อง โดยใช้ชื่อนามแฝงว่า เบอร์นาร์ด เชกกีย์ มีผลงานอย่าง Journey Through the Past (1973), Rust Never Sleeps (1979), Human Highway (1982), Greendale (2003),และ CSNY Déjà Vu (2008) ผลงานล่าสุดที่เขาทำเป็นสารคดีเกี่ยวกับเทคโนโลยีรถไฟฟ้า มีชื่อชั่วคราวว่า Linc/Volt เขายังสนับสนุนเรื่องเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมและชาวไร่ ชาวนา เขาร่วมก่อตั้งคอนเสิร์ตฟาร์มเอด ในปี 1985 และในปี 1986 เขาช่วยก่อตั้งโรงเรียนบริดจ์ และยังจัดคอนเสิร์ตประจำปีเพื่อช่วยเหลือโรงเรียน ร่วมกับภรรยาของเขา เพกกี ถึงแม้ว่ายังจะ ร้องเพลงเกี่ยวกับตำนานอเมริกันหรือเรื่องเล่าอยู่บ่อยครั้ง แต่เขาก็ยังถือสัญชาติแคนาดา และไม่ต้องการเปลี่ยนสัญชาติ บางครั้งก็อยากใช้สัญชาติไท.
ใหม่!!: ซินนะมันเกิร์ล (เพลงพรินซ์)และนีล ยัง · ดูเพิ่มเติม »
ไลฟ์ฟรอมเพสลีย์พาร์ก
ลฟ์ฟอร์มเพสลีย์พาร์ค (Live from Paisley Park) เป็นดิจิตอลซิงเกิลของพรินซ์ ออกจำหน่ายเฉพาะในเว็ปไซต์ของพรินซ์ วันที่ 26 มีนาคม ค.ศ. 2005 ในความยาว 11 นาที ประกอบด้วยสามเพลงที่บันทึกการแสดงสดในทศวรรษที่ผ่านมาก่อนหน้านี้ที่ Paisley Park Studios "Letitgo" จากอัลบั้ม Come ในปี..
ใหม่!!: ซินนะมันเกิร์ล (เพลงพรินซ์)และไลฟ์ฟรอมเพสลีย์พาร์ก · ดูเพิ่มเติม »
