4 ความสัมพันธ์: การหาอายุจากคาร์บอนกัมมันตรังสีอดีตอนาคตปริภูมิ-เวลา
การหาอายุจากคาร์บอนกัมมันตรังสี
การหาอายุจากคาร์บอนกัมมันตรังสี (Radiocarbon dating, มักเรียกสั้นๆว่า การหาอายุคาร์บอน) เป็นวิธีการหาอายุจากธาตุกัมมันตรังสี (radiometric dating) รูปแบบหนึ่งโดยการใช้ปรากฏการณ์ธรรมชาติของ คาร์บอน-14 ซึ่งเป็นธาตุกัมมันตรังสี เพื่อประมาณการอายุของวัสดุคาร์บอน-แบริ่ง ได้ถึงประมาณ 58,000 ถึง 62,000 ปี แบบหยาบ หรือ ยังไม่สามารถบ่งชี้ได้แน่ชัด การหาอายุคาร์บอนมักนำมาใช้บ่งบอกอายุของคาร์บอนระหว่าง "ช่วงก่อนปัจจุบัน(BP)" กับ "ช่วงปัจจุบัน" ตามที่กำหนดไว้คือปีคริสต์ศักราช 1950 ซึ่งเป็นอายุที่สามารถบ่งชี้ได้เพื่อเทียบกับวันตามปฏิทิน หนึ่งในสิ่งที่ใช้การคำนวณหาอายุของคาร์บอนมากที่สุดคือ การประมาณการอายุของซากสารประกอบอินทรีย์ที่ได้จากการขุดค้นทางโบราณคดี ในขณะที่พืชเปลี่ยนคาร์บอนไดออกไซด์() ในชั้นบรรยากาศ ด้วยการแยกอินทรียวัตถุตามขั้นตอนการสังเคราะห์ด้วยแสง เป็นการเพิ่มปริมาณของ ให้ใกล้เคียงกับระดับของไอโซโทปคาร์บอนในชั้นบรรยากาศ เมื่อพืชตายหรือถูกกินโดยสิ่งมีชีวิตอื่น(ตัวอย่าง โดยมนุษย์หรือสัตว์อื่นๆ) การสะสมของส่วนประกอบ หยุดตัวลง และวัตถุลดลงตามอัตราเลขชี้กำลังเนื่องจากการย่อยสลายธาตุกัมมันตรังสีของ จากการเปรียบเทียบอัตราส่วนคงเหลือของ ของวัตถุตัวอย่างเมื่อเปรียบเทียบจาก ในชั้นบรรยากาศ ช่วยให้สามารถประเมินอายุของวัตถุตัวอย่างได้ เทคนิคการหาอายุของคาร์บอนนี้ได้รับการพัฒนาโดยWillard Libby และเพื่อนร่วมสถาบันศึกษาของเขาที่มหาวิทยาลัยชิคคาโก้ในปี..
ใหม่!!: ปัจจุบันและการหาอายุจากคาร์บอนกัมมันตรังสี · ดูเพิ่มเติม »
อดีต
อดีต คือคำที่ใช้ระบุเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นก่อนจุดเวลาจุดหนึ่ง อดีตตรงข้ามและกำหนดได้จากปัจจุบันและอนาคต แนวคิดของอดีตแผลงมาจากสมัยนิยมที่มนุษย์นักสังเกตได้รู้จักกับเวลา และเข้าถึงผ่านความจำและการระลึกได้ นอกจากนี้ มนุษย์ได้บันทึกเหตุการณ์ในอดีตไว้ตั้งแต่มีภาษาเขียนเกิดขึ้น อดีตเป็นจุดประสงค์ในศาสตร์ต่าง ๆ เช่น ประวัติศาสตร์ โบราณคดี ดาราศาสตร์โบราณคดี วิทยาการลำดับเวลา ธรณีวิทยา ธรณีวิทยาเชิงประวัติ ภาษาศาสตร์เชิงประวัติ กฎหมาย ภววิทยา บรรพชีวินวิทยา พฤกษศาสตร์บรรพชีวิน พฤกษศาสตร์โบราณคดี ธรณีวิทยาบรรพชีวิน ภูมิอากาศวิทยาบรรพชีวิน และจักรวาลวิทยาเชิงกายภาพ หมวดหมู่:ปรัชญาเวลา หมวดหมู่:เวลา.
ใหม่!!: ปัจจุบันและอดีต · ดูเพิ่มเติม »
อนาคต
อนาคต คือสิ่งที่จะเกิดขึ้นในเวลาหลังจากปัจจุบัน การมาถึงของอนาคตเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เพราะเวลาและกฎของฟิสิกส์ เนื่องจากอนาคตมีธรรมชาติของความเป็นจริงและมีภาวะที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ทุกสิ่งที่มีอยู่ในขณะนี้และจะมีอยู่ต่อไปนั้น สามารถจัดว่าเป็นสิ่งถาวร หมายความว่ามันจะมีอยู่ตลอดไป หรือเป็นสิ่งชั่วคราว หมายความว่ามันจะสิ้นสุดลง อนาคตและมโนทัศน์ของนิรันดร์เป็นหัวข้อหลักของวิชาปรัชญา ศาสนา และวิทยาศาสตร์ และการนิยามนิรันดร์โดยไร้ข้อถกเถียงที่ผ่านมานั้นไม่เกี่ยวข้องกับความคิดของคนส่วนใหญ่ในมุมมองของวัฒนธรรมตะวันตก ซึ่งใช้มโนทัศน์เชิงเส้นเกี่ยวกับเวลา อนาคตเป็นส่วนหนึ่งของเส้นเวลาที่ยื่นออกไปที่ถูกคาดการณ์ว่าจะเกิดขึ้น ในทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษ อนาคตถือว่าเป็นอนาคตสัมพัทธ์ หรือกรวยแสงอนาคต ในปรัชญาเวลา ทฤษฏีปัจจุบันเป็นความเชื่อว่ามีเฉพาะปัจจุบันเท่านั้นที่มีอยู่จริงและอนาคตกับอดีตถือว่าไม่มีจริง เมื่อพูดถึงประเด็นต่าง ๆ เช่น กรรม ชีวิตหลังความตาย และอวสานวิทยา ศาสนาหลายศาสนามองว่าอนาคตศึกษาเรื่องจุดจบของเวลาและลักษณะจุดจบของโลกเป็นอย่างไร บุคคลทางศาสนา เช่น ผู้เผยพระวจนะ และโหร อ้างว่ามองเห็นอนาคต ความพยายามที่จะทำนายหรือพยากรณ์อนาคตอาจมาจากการสังเกตวัตถุวิเศษของคนโบราณ.
ใหม่!!: ปัจจุบันและอนาคต · ดูเพิ่มเติม »
ปริภูมิ-เวลา
ในวิชาฟิสิกส์ ปริภูมิ-เวลา หรือ กาล-อวกาศ (spacetime) เป็นแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ใด ๆ ที่รวมปริภูมิและเวลาเข้าด้วยกันเป็นความต่อเนื่องประสานเดียว ปริภูมิ-เวลาของเอกภพนั้นเดิมตีความจากมุมมองปริภูมิแบบยุคลิด (Euclidean space) ซึ่งถือว่าปริภูมิประกอบด้วยสามมิติ และเวลาประกอบด้วยหนึ่งมิติ คือ "มิติที่สี่" โดยการรวมปริภูมิและเวลาเข้าไปในแมนิโฟลด์ (manifold) เดียวที่เรียกกันว่า ปริภูมิแบบมินคอฟสกี (Minkowski space) นักฟิสิกส์ได้ทำให้ทฤษฎีทางฟิสิกส์จำนวนมากดูมีความเรียบง่ายขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ตลอดจนอธิบายการทำงานของเอกภพทั้งระดับใหญ่กว่าดาราจักรและเล็กกว่าอะตอมได้อย่างเป็นรูปแบบเดียวกันมากยิ่งขึ้น.
ใหม่!!: ปัจจุบันและปริภูมิ-เวลา · ดูเพิ่มเติม »