การสื่อสาร

125 ความสัมพันธ์: พ.ศ. 2437พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวพระยาราชวังสัน (นก)พระราชสันตติวงศ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกพระราชสันตติวงศ์ในพระเจ้าจอร์จที่ 3 แห่งสหราชอาณาจักรพระราชสันตติวงศ์ในซาร์นีโคไลที่ 1 แห่งรัสเซียพระร่วงทองคำพระครูวิสุทธิวงศาจารย์ญาณมุนี (แช่ม)พระครูวินัยธรรมแก้ว พฺรหฺมสโรพระเยซูในโรงช่างของพ่อ (มิเล)พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าสุริยา กรมพระรามอิศเรศพระเจ้าชอลจงพระเจ้าวิลเลิมที่ 3 แห่งเนเธอร์แลนด์พระเจ้าหลุยส์-ฟีลิปที่ 1 แห่งฝรั่งเศสพระเจ้าจันทรเทพประภาคุณพิซซากฎหมายทาสที่หลบหนีมิลลาร์ด ฟิลล์มอร์มิดเดิลเวทยีนส์ราชวงศ์ชิงราชวงศ์เบอร์นาดอตต์ราชสันตติวงศ์ในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียรายชื่อมหาวิทยาลัยเก่าแก่ที่สุดที่ยังเปิดสอนรายชื่อรัฐของสหรัฐเรียงตามลำดับการก่อตั้งรายชื่อธงในประเทศออสเตรเลียรายชื่อทุพภิกขภัยรายพระนามพระมหากษัตริย์ลาวรายพระนามพระมหากษัตริย์เดนมาร์กรายพระนามจักรพรรดิราชวงศ์ชิงรายนามรองประธานาธิบดีสหรัฐรายนามสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งสหรัฐรายนามประธานาธิบดีสหรัฐลอสแอนเจลิสวัดไผ่ล้อม (จังหวัดแพร่)วัดเขาแก้ววิทยาการระบาดวงแหวนของดาวเสาร์สกุลศิลปะลุ่มแม่น้ำฮัดสันสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียแห่งสหราชอาณาจักรสมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงศ์ (ช่วง บุนนาค)สหกรณ์สหรัฐอเมริกาใน ค.ศ. 1850สหราชอาณาจักรใน ค.ศ. 1850สัจพจน์ของเบอร์แทรนด์สถาบันศิลปะดึสเซิลดอร์ฟหลุยส์ อะดอลฟา เลอโบหลุยส์-มารีแห่งออร์เลอ็อง สมเด็จพระราชินีแห่งเบลเยียมหอยกูอีดั๊กหง ซิ่วเฉฺวียน...ออสการ์ กุสตาฟ เรย์ลันเดอร์อับราฮัม ลินคอล์นอาสนวิหารเวสต์มินสเตอร์อาหมอาณาจักรล้านช้างอาณาจักรล้านช้างจำปาศักดิ์อำเภออรัญประเทศอุณหพลศาสตร์จักรพรรดิฟรันซ์ โยเซฟที่ 1 แห่งออสเตรียจักรพรรดินีโคลัสที่ 1 แห่งรัสเซียจักรพรรดินีเซี่ยวเต๋อเสี่ยนจักรพรรดิเสียนเฟิงจักรพรรดิเต้ากวังจูเซปเป แวร์ดีธงชาติคิวบาทฤษฎีบทสี่สีทากิฟูงุคาร์ล ไวแยร์สตราสส์ประวัติศาสตร์สหรัฐประเทศกรีซใน ค.ศ. 1850ประเทศกาตาร์ใน ค.ศ. 1850ประเทศลาวใน ค.ศ. 1850ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ประเทศสเปนใน ค.ศ. 1850ประเทศจีนใน ค.ศ. 1850ประเทศนอร์เวย์ใน ค.ศ. 1850ประเทศนิการากัวประเทศไทยใน พ.ศ. 2393ประเทศเบลเยียมใน ค.ศ. 1850ประเทศเม็กซิโกใน ค.ศ. 1850ปลากระทิงไฟปลากระแหปลากัด (สกุล)ปลากาปลามาคูลาตาไพค์ปลาวัวจมูกสั้นปลาตะโกกปลาตะเพียนขาวปลาซิวควายข้างเงินปลาปักเป้าทองปลาแซลมอนทองคำปิออตร์ ชูรอฟสกีแม่เจ้าหม่อมราชวงศ์รถแก้วแซคารี เทย์เลอร์แซนดีเอโกโรแบร์ท ชูมันน์โรเบิร์ต หลุยส์ สตีเวนสันโฮเอินโซลเลิร์น-ซิกมาริงเงินโฮเซ เด ซาน มาร์ตินไลท์เวทไอแซก ซิงเกอร์เพชรโคอินัวร์เส้นเวลาของคณิตศาสตร์เอดัวร์ มาแนเอ็ดเวิร์ด สมิธเอ็ดเวิร์ด เบลลามีเฮฟวี่เวทเฮอร์แมน เมลวิลล์เจ้าชายอาร์เธอร์ ดยุกแห่งคอนน็อตและสแตรธเอิร์นเจ้าหญิงวิกตอเรีย มกุฎราชกุมารีแห่งสวีเดนเคท โชแปง1 กุมภาพันธ์11 ตุลาคม13 พฤศจิกายน15 เมษายน17 กรกฎาคม2 กรกฎาคม20 พฤษภาคม25 เมษายน27 มกราคม28 สิงหาคม29 มิถุนายน3 ธันวาคม30 สิงหาคม9 กันยายน ขยายดัชนี (75 มากกว่า) » « ดัชนีหดตัว

พ.ศ. 2437

ทธศักราช 2437 ตรงกับปีคริสต์ศักราช 1894 เป็นปีปกติสุรทินที่วันแรกเป็นวันจันทร์ ตามปฏิทินเกรกอเรียน.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และพ.ศ. 2437 · ดูเพิ่มเติม »

พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว

ระบาทสมเด็จพระปรมาธิวรเสรฐ มหาเจษฎาบดินทร พระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว (31 มีนาคม พ.ศ. 2330 - 2 เมษายน พ.ศ. 2394) เป็นพระมหากษัตริย์ไทย รัชกาลที่ 3 แห่งราชวงศ์จักรี พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวเป็นพระราชโอรสพระองค์ใหญ่ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย และพระองค์แรกที่ประสูติแต่เจ้าจอมมารดาเรียม (ภายหลังได้รับสถาปนา เป็นสมเด็จพระศรีสุลาไลย) เสด็จพระราชสมภพเมื่อ วันจันทร์ แรม 10 ค่ำ เดือน 4 ปีมะแม เวลาค่ำ 10.30 น. (สี่ทุ่มครึ่ง) ตรงกับวันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2330 เสวยราชสมบัติเมื่อวันอาทิตย์ เดือน 9 ขึ้น 7 ค่ำ ปีวอก ซึ่งตรงกับวันที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2367 สิริดำรงราชสมบัติได้ 27 ปี ทรงมีเจ้าจอมมารดาและเจ้าจอม 56 ท่าน มีพระราชโอรสธิดาทั้งสิ้น 51 พระองค์ เสด็จสวรรคตเมื่อวันพุธ เดือน 5 ขึ้น 1 ค่ำ ปีกุน โทศก จุลศักราช 1212 เวลา 7 ทุ่ม 5 บาท ตรงกับวันที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2394 สิริพระชนมายุ 64 พรรษ.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว · ดูเพิ่มเติม »

พระยาราชวังสัน (นก)

ระยาราชวังสัน (นก) เป็นบุตรของพระยาราชวังสัน (ฉิม) ได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งจางวางอาสาจามหลังจากบิดาเสียชีวิตผลงานของท่านได้แก.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และพระยาราชวังสัน (นก) · ดูเพิ่มเติม »

พระราชสันตติวงศ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก

ระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาจักรีบรมนาถฯ พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช (พ.ศ. ๒๒๗๙ - พ.ศ. ๒๓๕๒ ครองราชย์ พ.ศ. ๒๓๒๕ - พ.ศ. ๒๓๕๒) รัชกาลที่ ๑ แห่งราชจักรีวงศ์ พระราชสมภพเมื่อ วันพุธ เดือน 10 แรม ๕ ค่ำ 2000000000000000 ปีมะโรงอัฐศก เวลา ๓ ยาม ตรงกับวันที่ ๓๐ มีนาคม พุทธศักราช ๒๒๗๙ ในรัชกาลของสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ เป็นบุตรคนที่ ๔ ของสมเด็จพระปฐมบรมมหาชนก (พระนามเดิม "ทองดี") และพระอัครชายา (พระนามเดิม "หยก"หรือ ดาวเรือง) พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก ปราบดาภิเษกขึ้นครองราชย์ เป็นพระเจ้าแผ่นดินแห่งกรุงรัตนโกสินทร์ เมื่อวันที่ ๖ เมษายน พุทธศักราช ๒๓๒๕ (ตรงกับ วันเสาร์ เดือน ๕ แรม ๙ ค่ำ ปีขาล จัตราศก จุลศักราช ๑๑๔๔) ขณะมีพระชนมายุได้ ๔๕ พรรษา ปลาทอง ดร.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และพระราชสันตติวงศ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก · ดูเพิ่มเติม »

พระราชสันตติวงศ์ในพระเจ้าจอร์จที่ 3 แห่งสหราชอาณาจักร

ระเจ้าจอร์จที่ 3 สมเด็จพระราชินีชาร์ล็อต พระราชสันตติวงศ์ในพระเจ้าจอร์จที่ 3 (Descendants of King George III) เป็นเรื่องราวของการสืบสายพระโลหิต เริ่มต้นจากการอภิเษกสมรสของพระเจ้าจอร์จที่ 3 แห่งสหราชอาณาจักร (จอร์จ วิลเลียม เฟรเดริค; 4 มิถุนายน พ.ศ. 2281 - 29 มกราคม พ.ศ. 2363 เสวยราชสมบัติ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2303 สืบต่อจากพระเจ้าจอร์จที่ 2 พระอัยกา) พระโอรสในเจ้าชายเฟรเดอริก หลุยส์ เจ้าชายแห่งเวลส์ กับ เจ้าหญิงออกัสตาแห่งซัคเซิน-ก็อตธา ในวันที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2304 ณ พระราชวังเซนต์เจมส์ กรุงลอนดอน กับ เจ้าหญิงชาร์ลอตต์แห่งเมคเลินบวร์ค-ชเตรลิทซ์ (โซเฟีย ชาร์ล็อต; 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2287 - 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2361) และมีพระราชโอรสและธิดาทั้งหมด 15 พระองค์ พระราชนัดดา 8 พระองค์ และพระราชปนัดดา 17 พระองค์ แต่ละพระองค์จึงเป็นพี่น้องกันหรือพระญาติชั้นที่หนึ่งซึ่งกันและกัน (first cousin) พระราชโอรสที่สำคัญในพระเจ้าจอร์จที่ 3 ได้แก่ พระเจ้าจอร์จที่ 4 แห่งสหราชอาณาจักร พระเจ้าวิลเลียมที่ 4 แห่งสหราชอาณาจักร และพระเจ้าแอนสท์ เอากุสท์ที่ 1 แห่งฮันโนเฟอร์ ส่วนพระราชนัดดาที่สำคัญ ได้แก่ สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียแห่งสหราชอาณาจักร และพระเจ้าจอร์จที่ 5 แห่งฮันโนเฟอร์ อีกทั้งยังมีพระราชปนัดดาที่สำคัญคือ พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 แห่งสหราชอาณาจักร และเจ้าชายแอนสท์ เอากุสท์ มกุฎราชกุมารแห่งฮันโนเฟอร.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และพระราชสันตติวงศ์ในพระเจ้าจอร์จที่ 3 แห่งสหราชอาณาจักร · ดูเพิ่มเติม »

พระราชสันตติวงศ์ในซาร์นีโคไลที่ 1 แห่งรัสเซีย

ระจักรพรรดินิโคลาสที่ 1 แห่งรัสเซีย เจ้าฟ้าหญิงชาร์ล็อตแห่งปรัสเซีย พระราชสันตติวงศ์ในสมเด็จพระจักรพรรดินิโคลาสที่ 1 (Descendants of Emperor Nicholas I) เป็นเรื่องราวของการสืบสายพระโลหิต เริ่มจากการอภิเษกสมรสของสมเด็จพระจักรพรรดินิโคลาสที่ 1 แห่งรัสเซีย (6 กรกฎาคม พ.ศ. 2339 - 2 มีนาคม พ.ศ. 2398 เสวยราชสมบัติ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2368 สืบต่อจากสมเด็จพระจักรพรรดิอเล็กซานเดอร์ที่ 1 พระบรมเชษฐาธิราช) พระราชโอรสลำดับที่ 9 ในสมเด็จพระจักรพรรดิพอลที่ 1 แห่งรัสเซีย (พระราชโอรสในสมเด็จพระจักรพรรดินีแคเธอรีนที่ 2 แห่งรัสเซีย หรือ แคเธอรีนมหาราชินี) กับ สมเด็จพระจักรพรรดินีมารี เฟโอโดรอฟนาแห่งรัสเซีย (พระอิสริยยศเดิม เจ้าหญิงโซฟี-โดโรเธียแห่งเวือร์ทเท็มแบร์ก) ในวันที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2360 ณ พระราชวังฤดูหนาว กรุงเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก กับ เจ้าฟ้าหญิงชาร์ล็อตแห่งปรัสเซีย (ฟรีเดริเค หลุยซา ชาร์ล็อต วิลเฮลมินา; 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2341 - 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2403 ซึ่งทรงเปลี่ยนพระนามเป็น แกรนด์ดัชเชสอเล็กซานดรา เฟโอโดรอฟนาแห่งรัสเซีย หลังจากการเข้ารีตในนิกายออร์โธด็อกซ์รัสเซีย เมื่อวันที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2460) และมีพระราชโอรสธิดาทั้งหมด 7 พระองค์ พระราชนัดดา 31 พระองค์ และพระราชปนัดดาจำนวนหลายพระองค์ แต่ละพระองค์จึงเป็นพี่น้องกันหรือพระญาติชั้นที่หนึ่งซึ่งกันและกัน (first cousin) พระราชโอรสและพระราชธิดาที่สำคัญคือ สมเด็จพระจักรพรรดิอเล็กซานเดอร์ที่ 2 แห่งรัสเซีย แกรนด์ดัชเชสโอลกา นิโคไลเยฟนาแห่งรัสเซีย (สมเด็จพระราชินีแห่งเวือร์ทเท็มแบร์ก) ส่วนพระราชนัดดาที่สำคัญคือ สมเด็จพระจักรพรรดิอเล็กซานเดอร์ที่ 3 แห่งรัสเซีย แกรนด์ดัชเชสโอลกา คอนสแตนตินอฟนาแห่งรัสเซีย (ต่อมา สมเด็จพระราชินีแห่งกรีซ) และแกรนด์ดัชเชสอนาสตาเซีย มิคาอิลอฟนาแห่งรัสเซีย (ต่อมาคือ แกรนด์ดัชเชสแห่งเม็คเล็นบูร์ก-ชเวริน).

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และพระราชสันตติวงศ์ในซาร์นีโคไลที่ 1 แห่งรัสเซีย · ดูเพิ่มเติม »

พระร่วงทองคำ

หลวงพ่อพระร่วงทองคำ เป็นพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ ประดิษฐานอยู่ในพระวิหารหลวง วัดมหรรณพารามวรวิหาร แขวงเสาชิงช้า เขตพระนคร กรุงเทพมหานครฯ องค์พระเป็นโลหะทองคำ (60 เปอร์เซนต์) มีรอยต่อ 9 แห่ง โดยมีหมุดเป็นเครื่องเชื่อมรอยต่อ ซึ่งเป็นเครื่องหมายถึงความเจริญก้าวหน้า เป็นพระพุทธรูปที่มีพระพุทธลักษณะงดงามมากองค์หนึ่งในประเทศไท.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และพระร่วงทองคำ · ดูเพิ่มเติม »

พระครูวิสุทธิวงศาจารย์ญาณมุนี (แช่ม)

ระครูวิสุทธิวงศาจารย์ญาณมุนี หรือ หลวงพ่อแช่ม อดีตเจ้าอาวาสวัดไชยธารารามหรือวัดฉลอง และเป็นที่เคารพเลื่อมใสอย่างมากของชาวจังหวัดภูเก็ต.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และพระครูวิสุทธิวงศาจารย์ญาณมุนี (แช่ม) · ดูเพิ่มเติม »

พระครูวินัยธรรมแก้ว พฺรหฺมสโร

หลวงพ่อแก้ว (พ.ศ. 2393 - พ.ศ. 2462) ในบรรดาพระเกจิอาจารย์รุ่นเก่าที่ขึ้นชื่อว่าเข้มขลังและยอดเยี่ยมของลุ่มแม่น้ำแม่กลอง เห็นจะไม่มีผู้ใดเกินยิ่งกว่า หลวงพ่อแก้ว วัดพวงมาลัย สมุทรสงคราม เป็นแน่แท้ที่ท่านมีชื่อเสียงมาก่อนยุคหลวงพ่อคง ธมฺมโชโต วัดบางกะพ้อม และ หลวงพ่อบ่าย วัดช่องลม ฯลฯ วัตถุมงคลที่ท่านสร้างและปลุกเสกเอาไว้มีหลายชนิดทั้งประเภทเครื่องรางและของขลังประเภทเหรียญปั๊ม เหรียญรูปหล่อ แต่ที่นิยมเล่นหากันคือเหรียญรูปเหมือนเหรียญปั๊มรุ่นแรก บล็อกวัด สร้างในปี พ.ศ. 2459 รองลงมาจากเหรียญปั๊มพิมพ์พระพุทธปี พ.ศ. 2459 เหรียญหล่อพิมพ์เศียรโล้นและพิมพ์เศียรแหลม เป็นต้น พุทธคุณเด่นทางด้านคงกระพัน.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และพระครูวินัยธรรมแก้ว พฺรหฺมสโร · ดูเพิ่มเติม »

พระเยซูในโรงช่างของพ่อ (มิเล)

ระเยซูในโรงช่างของพ่อ (Christ in the House of His Parents) เป็นจิตรกรรมที่เขียนโดยจอห์น เอเวอเรตต์ มิเล จิตรกรสมัยพรีราฟาเอลไลท์คนสำคัญชาวอังกฤษ ที่เขียนเสร็จในปี ค.ศ. 1850 เนื้อหาของภาพเป็นฉากของครอบครัวพระเยซูภายในโรงทำงานของนักบุญโจเซฟผู้ที่เป็นช่างไม้ เมื่อภาพนี้ตั้งแสดงเป็นครั้งแรกก็ก่อให้เกิดความขัดแย้งกันอย่างใหญ่โตและได้รับการวิจารณ์ในทางที่ไม่ดีนักโดยเฉพาะจากชาลส์ ดิกกินส์นักเขียนมีชื่อที่สุดของอังกฤษในขณะนั้น แต่ความขัดแย้งก็ยิ่งเป็นแรงกระตุ้นให้กลุ่มพรีราฟาเอลไลท์กลายมาเป็นที่รู้จักมากขึ้นและเป็นจุดของการโต้เถียงกันในหัวข้อการเขียนภาพตามลัทธิสัจนิยม.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และพระเยซูในโรงช่างของพ่อ (มิเล) · ดูเพิ่มเติม »

พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าสุริยา กรมพระรามอิศเรศ

ระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระรามอิศเรศ (3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2332 - 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2397) ประสูติเมื่อวันอังคาร เดือน 12 แรม 1 ค่ำ ปีระกา เอกศก จุลศักราช 14151 ตรงกับวันที่ 3 พฤศจิกายน..

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าสุริยา กรมพระรามอิศเรศ · ดูเพิ่มเติม »

พระเจ้าชอลจง

ระเจ้าชอลจง มีพระชนม์ชีพอยู่ในช่วงปี ค.ศ. 1831 - ค.ศ. 1863 โดยเป็นพระราชาย์ลำดับที่ 25 แห่งอาณาจักรโชซอน (ค.ศ. 1850 - ค.ศ. 1863) พระเจ้าชอลจง มีพระนามเดิมว่า ลี พยอน ประสูติเมื่อ ค.ศ. 1831 โดยเป็นพระโอรสขององค์ชายจอนกเย ซึ่งเป็นพระโอรสขององค์ชายอึนนอน ดังนั้น พระองค์จึงเป็นพระราชปนัดดาขององค์ชายรัชทายาทซาโด แต่เนื่องจากพระราชวงศ์ทางฝ่ายขององค์ชายอึนนอนได้เข้ารีตนับถือศาสนาคริสต์ ทำให้องค์ชายอึนนอนและพระชายาถูกสำเร็จโทษในข้อหาข้องแวะคริสต์ศาสนาใน ค.ศ. 1801 จากเหตุการณ์สังหารหมู่ปีชินยู และต่อมาพระมารดาของพระองค์ คือ พระชายายงซอง ก็ถูกสำเร็จโทษด้วยข้อหาเดียวกัน ทำให้พระองค์ต้องทรงลี้ภัยไปเกาะเชจูและเปลี่ยนพระนามเป็น ลีวอนบอม และต่อมาเมื่อองค์ชายจอนกเยก็สิ้นพระชนม์ พระองค์จำต้องตรากตรำทำนาเลี้ยงชีพอยู่บนเกาะเชจู ด้วยเพราะการแก่งแย่งอำนาจของตระกูลคิมแห่งเมืองอันดง ทำให้สมาชิกพระราชวงศ์องค์อื่นๆ ตกอยู่ในสภาพตกต่ำเช่นกัน ในปี ค.ศ. 1849 พระเจ้าฮอนจงสิ้นพระชนม์โดยไม่มีได้สถาปนารัชทายาทไว้ พระอัยยิกาคิมซึ่งเป็นมเหสีของพระเจ้าซุนโจ ทรงมีหน้าที่ต้องเป็นผู้เลือกสรรพระมหากษัตริย์องค์ต่อไปตามธรรมเนียม ทำให้พระนางขื้นมามีอำนาจแทนตระกูลโจที่นำโดยพระพันปี และพระนางทรงต้องการกษัตริย์หุ่นเชิดอีกพระองค์ จึงส่งขันทีไปเรียกตัวลีวอนบอมกลับมาจากเกาะเชจู ซึ่งพระองค์มีความใกล้ชิดตรงสายพระโลหิตกับพระราชวงศ์ที่สุด โดยเมื่อขันทีไปถึงเกาะเชจู ก็คำนับลีวอนบอมทั้งๆ ที่ลีวอนบอมกำลังทำนาอยู่อย่างนั้น และมีชีวิตที่แร้งแค้นยากลำบาก ในปี ค.ศ. 1850 ลีวอนบอมก็ทรงขึ้นครองราชย์เป็น พระเจ้าชอลจง แต่กระนั้นด้วยความที่ต้องทรงหลบหนีไปเกาะเชจูตั้งแต่ยังพระเยาว์ ทำให้ทรงไม่มีโอกาสจะเรียนหนังสือเหมือนสมาชิกพระราชวงศ์องค์อื่นๆ และทรงอ่านคำปฏิญาณในพิธีขึ้นครองราชย์ของพระองค์ไม่ออก กล่าวได้ว่าทรงเป็นกษัตริย์เกาหลีพระองค์เดียวที่ทรงพระอักษรไม่ออก และกล่าวกันว่ามีพระจริยวัต รเหมือนชาวประมง และเสวยน้ำจันท์มามายนัก แม้พระเจ้าชอลจลจะพระชนมายุ 18 พรรษาแล้ว แต่พระอัยยิกาคิมก็ยังคงยึดอำนาจเป็นผู้สำเร็จราชการแทนและจัดแจงให้พระเจ้าชอลจลอภิเษกกับ มเหสีชอลอิน จากตระกูลคิมแห่งอันดง และทำการแก้แค้นตระกูลโจแห่งพงยาง โดยการขับขุนนางตระกูลโจออกจากราชสำนักไปหมดสิ้น เหลือแต่พระพันปีโจโดดเดี่ยวเดียวดายในพระราชวัง แต่เหตุการณ์ก็พลิกผัน เมื่อพระอัยยิกาคิมสิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 1857 อำนาจของตระกูลคิมจึงเสื่อมลงและเป็นโอกาสให้พระพันปีโจฟื้นฟูอำนาจของตระกูลโจขึ้นมาอีกครั้ง จนกระทั่งปี ค.ศ. 1863 พระเจ้าชอลจงสวรรคตโดยยังไม่ทันจะทรงมีรัชทายาท กล่าวกันอีกว่าแม้จะทรงครองราชย์มา 13 ปี แต่พระเจ้าชอลจงก็ยังมีพระจริยวัตรไม่สง่างามเหมือนชาวประมงและก็ยังทรงพระอักษรไม่ออกอยู่เหมือนเดิม แต่ในปี ค.ศ. 1897 ภายหลังจากที่พระเจ้าโกจงสถาปนาพระองค์เองเป็นจักรพรรดิแห่งเกาหลี จึงทรงแต่งตั้งพระเจ้าชอลจงเป็น ฮ่องเต้ชัง (章皇帝).

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และพระเจ้าชอลจง · ดูเพิ่มเติม »

พระเจ้าวิลเลิมที่ 3 แห่งเนเธอร์แลนด์

ระเจ้าวิลเลิมที่ 3 แห่งเนเธอร์แลนด์ (Willem III der Nederlanden, พระนามเต็ม วิลเลิม อาเลกซันเดอร์ เปาล์ เฟรเดอริก โลเดอไวก์ ฟัน โอรันเยอ-นัสเซา, ประสูติ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2360, สวรรคต 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2433) เป็นพระราชโอรสในพระเจ้าวิลเลิมที่ 2 แห่งเนเธอร์แลนด์ และอันนา ปัฟลอฟนาแห่งรัสเซี.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และพระเจ้าวิลเลิมที่ 3 แห่งเนเธอร์แลนด์ · ดูเพิ่มเติม »

พระเจ้าหลุยส์-ฟีลิปที่ 1 แห่งฝรั่งเศส

ระเจ้าหลุยส์-ฟีลิปที่ 1 แห่งฝรั่งเศส (Louis-Philippe Ier; Louis-Philippe of France) (6 ตุลาคม พ.ศ. 2316 - 26 สิงหาคม พ.ศ. 2393) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งชาวฝรั่งเศส (King of the French) ตั้งแต่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2373 ถึง 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2391 รวม 18 ปี ต่อจากการสละราชสมบัติของพระเจ้าชาร์ลที่ 10 พระองค์ทรงเป็นที่รู้จักของประชาชนในนาม "พระมหากษัตริย์แห่งเดือนกรกฎาคม" โดยพระองค์ก็ถูกบังคับให้สละราชสมบัติในปีค.ศ. 1830 และเสด็จไปลี้ภัยที่ประเทศอังกฤษจนสิ้นพระชนม์ชีพ เป็นพระมหากษัตริย์พระองค์สุดท้ายแห่งฝรั่งเศส (ถ้าไม่นับรวมจักรพรรดินโปเลียนที่ 3 ซึ่งอยู่ในฐานะจักรพรรดิ).

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และพระเจ้าหลุยส์-ฟีลิปที่ 1 แห่งฝรั่งเศส · ดูเพิ่มเติม »

พระเจ้าจันทรเทพประภาคุณ

ระเจ้าจันทรเทพประภาคุณ มีพระนามเดิมว่า เจ้าจันทราช เป็นพระมหากษัตริย์องค์ที่ 10 แห่งราชอาณาจักรล้านช้างหลวงพระบาง ทรงพระราชสมภพ ณ กรุงเทพมหานคร ราชอาณาจักรสยาม เมื่อปี พ.ศ. 2383 เป็นพระราชโอรสในเจ้ามันธาตุราชกษัตริย์ล้านช้างหลวงพระบางพระองค์ที่ 8 กับเจ้านางคำมูน พระองค์ทรงเป็นพระอนุชาในเจ้าสุกเสริมกษัตริย์ล้านช้างหลวงพระบางพระองค์ก่อน พระองค์ทรงครองราชย์ต่อจากพระเชษฐาตั้งแต่วันที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2395 จนกระทั่งถึงแก่พิราลัยเมื่อวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2414 พระเจ้ามหินทรเทพนิภาธร หรือ "เจ้าอุ่นคำ" พระอนุชาของพระองค์สืบราชสมบัติต่อจากพระองค์ รัชสมัยของพระองค์เป็นช่วงที่ลาวอยู่ภายใต้การปกครองของสยาม พระราชกรณียกิจสำคัญ อาทิ ปี..

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และพระเจ้าจันทรเทพประภาคุณ · ดูเพิ่มเติม »

พิซซา

ซซา (pizza) เป็นอาหารอิตาลีและอาหารจานด่วนประเภทหนึ่ง ซึ่งชาวอิตาลีเป็นผู้คิดค้น มีลักษณะเป็นแป้งแผ่นกลมแบนราดด้วยซอสมะเขือเทศ แล้วทำให้สุกโดยการอบในเตาอ.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และพิซซา · ดูเพิ่มเติม »

กฎหมายทาสที่หลบหนี

ผู้หวังดีติดป้ายประกาศให้คนผิวสีที่กำลังหลบหนีระวังเจ้าหน้าที่จับกุม กฎหมายไล่ล่าทาสที่หลบหนี (Fugitive Slave Law) ของประเทศสหรัฐฯ ผ่านรัฐสภาออกประกาศใช้ในปี พ.ศ. 2393 โดยมีผู้ออกเสียงคัดค้านเพียง 4 เสียง กฎหมายฉบับนี้กำหนดบทลงโทษเจ้าหน้าที่ของรัฐบาลที่ไม่จับกุมและกล่าวโทษทาสที่หลบหนีจะต้องถูกปรับไม่เกิน 1,000 ดอลลาร์สหรัฐ ผู้ที่เป็นที่น่าสงสัยว่าจะเป็นทาสหลบหนีจะถูกจับโดยไม่มีการประกันและจะถูกนำตัวส่งให้ผู้เป็นเจ้าของทาสซึ่งสามารถอ้างความเป็นเจ้าของได้เพียงด้วยการสาบานว่าเป็นเจ้าของทาสจริง คนผิวสีผู้ต้องสงสัยว่าเป็นทาสหลบหนีไม่มีสิทธิ์ที่จะขอให้ศาลพิจารณาการสอบสวน ผู้ให้ความช่วยเหลือแก่ทาสที่หลบหนีโดยการให้ที่พักพิง ให้อาหารหรือการช่วยเหลือในแบบอื่นใด มีโทษจำคุก 6 เดือนและปรับ 1,000 ดอลลาร์ เจ้าหน้าที่ที่จับทาสหลบหนีได้จะได้รับเงินรางวัล ซึ่งเป็นต้นเหตุให้เกิดการลักพาตัวทาสที่ถูกปล่อยเสรีเพื่อนำไปขายแก่ผู้ต้องการใช้ทาส กฎหมายฉบับนี้แม้ถูกต่อต้านโดยบุคคลเพียงจำนวนน้อยในตอนแรก แต่ก็ได้นำไปสู่ขบวนการ “ทางรถไฟใต้ดิน” (Underground Railroad) ที่มีผู้จัดตั้งขึ้นเพื่อให้ความช่วยเหลือแก่ทาสที่ได้รับอิสรภาพแล้วที่เดินทางมุ่งไปสู่ภาคเหนือของประเทศสหรัฐฯ.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และกฎหมายทาสที่หลบหนี · ดูเพิ่มเติม »

มิลลาร์ด ฟิลล์มอร์

มิลลาร์ด ฟิลล์มอร์ (Millard Fillmore) ประธานาธิบดีคนที่ 13 แห่งสหรัฐเกิดเมื่อวันที่ 7 มกราคม ค.ศ. 1800 เป็นสมาชิกพรรควิกคนสุดท้ายที่ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดี ถึงแก่อสัญกรรมเมื่อวันที่ 8 มีนาคม ค.ศ. 1874 ขณะอายุได้ 74 ปี หมวดหมู่:ประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา หมวดหมู่:บุคคลจากรัฐนิวยอร์ก หมวดหมู่:สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรของสหรัฐอเมริกาจากรัฐนิวยอร์ค.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และมิลลาร์ด ฟิลล์มอร์ · ดูเพิ่มเติม »

มิดเดิลเวท

มิดเดิลเวท (Middleweight) เป็นพิกัดน้ำหนักมวยในระดับกลาง นักมวยที่จะชกในพิกัดนี้จะต้องมีน้ำหนักมากกว่า 154 ปอนด์ (69.853 กิโลกรัม) และไม่เกิน 160 ปอนด์ (72.576 กิโลกรัม) โดยรุ่นมิดเดิลเวทนี้ ได้ถือกำเนิดขึ้นในปี ค.ศ. 1850 พร้อมกับพิกัดน้ำหนักไลท์เวท และเฮฟวี่เวท ด้วย ในแวดวงมวยสากลนั้นมีนักมวยในพิกัดมิดเดิลเวทนี้มากมาย จัดเป็นพิกัดที่ได้รับความนิยมเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะในช่วงกลางทศวรรษที่ 80 ใน ชูการ์ เรย์ เลียวนาร์ด, โธมัส เฮิร์นส์, โรแบร์โต้ ดูรัน และมาร์วิน แฮ็กเลอร์ ได้ชื่อว่าเป็น "สี่ทหารเสือแห่งรุ่นกลาง" โดยทั้ง 4 นั้นจะวนเวียนชกกันทั้งหมดในพิกัดนี้หรือใกล้เคียง นอกจากนั้นแล้วก็ยังมีนักมวยอีกหลายรายที่มีชื่อเสียงที่ชกในพิกัดนี้ทั้งในอดีตและปัจจุบัน ได้แก่ ร็อคกี้ กราเซียโน่, เจค ลาม็อตตา, กัง แซชุล, สมพงษ์ เวชสิทธิ์, สมเดช ยนตรกิจ, อภิเดช ศิษย์หิรัญ, รอย โจนส์ จูเนียร์, เบอร์นาร์ด ฮอปกินส์, ออสการ์ เดอ ลา โฮยา, เฟลิกซ์ ทรินิแดด, เกนนาดี้ โกลอฟกิ้น, มิเกล คอตโต เป็นต้น ในส่วนของมวยสากลสมัครเล่นของไทยนั้น ยังไม่มีใครประสบความสำเร็จถึงการคว้าเหรียญทองในระดับโอลิมปิก ที่ประสบความสำเร็จสูงสุด คือ สุริยา ปราสาทหินพิมาย ที่ได้รับเหรียญทองแดง ในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก ที่กรุงเอเธนส์ ประเทศกรีซ เมื่อปี ค.ศ. 2004.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และมิดเดิลเวท · ดูเพิ่มเติม »

ยีนส์

ีนส์ ยีนส์ คือกางเกงที่ทำจากผ้าฝ้ายหยาบ แต่เพื่อความหลากหลายมักใช้ผ้าที่มีริ้ว เดิมทีผลิตเพื่อการทำงาน (คนงานในเหมือง) แต่ได้รับความนิยมในหมู่วัยรุ่นเริ่มจากทศวรรษที่ 50 มีแบรนด์ที่มีชื่อเสียงอย่าง ลีวายส์ แรงเลอร์ เป็นต้น ทุกวันนี้ยีนส์ถือว่าเป็นเครื่องแต่งกายที่ได้รับความนิยมทั่วทุกมุมโลก มีหลากหลายรูปแบบและสีสัน.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และยีนส์ · ดูเพิ่มเติม »

ราชวงศ์ชิง

ราชวงศ์ชิง (พ.ศ. 2187 - 2455)(ภาษาแมนจู: 16px daicing gurun; ภาษาจีน:清朝; พินอิน: qīng cháo ชิงเฉา) หรือบางครั้งเรียกว่า ราชวงศ์แมนจู ปกครองแผ่นดินจีนต่อจากราชวงศ์หมิง และถือเป็นราชวงศ์สุดท้ายของประเทศจีน ตั้งแต..

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และราชวงศ์ชิง · ดูเพิ่มเติม »

ราชวงศ์เบอร์นาดอตต์

ราชวงศ์เบอร์นาดอตต์ เป็นราชวงศ์ปัจจุบันระหว่างปี ค.ศ. 1818 และ ค.ศ. 1905 เป็นการปกครองของสวีเดนและนอร์เวย์ ซึ่งมีกษัตริย์ดังต่อไปนี้ หมวดหมู่:ราชวงศ์สวีเดน หมวดหมู่:ราชวงศ์นอร์เวย์.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และราชวงศ์เบอร์นาดอตต์ · ดูเพิ่มเติม »

ราชสันตติวงศ์ในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย

มเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย เจ้าชายอัลเบิร์ต พระราชสวามี พระราชสันตติวงศ์ในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย (Descendants of Queen Victoria) เป็นเรื่องราวของการสืบสายพระโลหิตของพระราชโอรสและธิดาทั้งหมด 9 พระองค์ในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียแห่งสหราชอาณาจักร (อเล็กซานดรินา วิกตอเรีย; 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2362 - 22 มกราคม พ.ศ. 2444 เสวยราชสมบัติ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2380) โดยมีพระราชนัดดา 42 พระองค์ และพระราชปนัดดา (เหลน) 88 พระองค์ แต่ละพระองค์จึงเป็นทั้งพี่น้องกันหรือพระญาติชั้นที่หนึ่งซึ่งกันและกัน (first cousin) และด้วยการอภิเษกสมรสเข้าไปยังราชสำนักต่างๆ ในทวีปยุโรป พระองค์จึงทรงมีผลกระทบต่อโชคชะตาของราชวงศ์ยุโรปอย่างมาก ทรงมีความเกี่ยวข้องทางสายพระโลหิตและการอภิเษกสมรสกับราชวงศ์สเปน เยอรมนี กรีซ รัสเซีย โรมาเนีย ยูโกสลาเวีย นอร์เวย์ สวีเดน และเดนมาร์ก จึงทำให้ทรงได้รับพระราชสมัญญาว่า สมเด็จย่าแห่งยุโรป (Grandmother of Europe) สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียเป็นพระมหากษัตริย์ที่ครองราชสมบัติยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์อังกฤษ เป็นเวลา 63 ปีเศษ ระหว่างปี..

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และราชสันตติวงศ์ในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย · ดูเพิ่มเติม »

รายชื่อมหาวิทยาลัยเก่าแก่ที่สุดที่ยังเปิดสอน

แผนที่แสดงมหาวิทยาลัยในยุโรปยุคกลาง รายชื่อมหาวิทยาลัยเก่าแก่ที่สุดที่ยังเปิดสอน ในบทความนี้ต้องเป็นมหาวิทยาลัยที่มีคุณสมบัติตรงตามนิยามมหาวิทยาลัย ณ วันที่ก่อตั้ง และจะต้องก่อตั้งก่อน พ.ศ. 2043 (ตรงกับรัชสมัยของสมเด็จพระรามาธิบดีที่ 2 หลังสถาปนากรุงศรีอยุธยามาแล้ว 150 ปี) และจะต้องมีการเรียนการสอนอย่างต่อเนื่องโดยไม่ได้หยุดกิจกรรมอย่างสำคัญมาถึงปัจจุบัน เนื่องจากการให้ปริญญาสำหรับการศึกษาขั้นสูงในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาเกิดขึ้นในยุโรปและตะวันออกกลางเป็นส่วนใหญ่ และนิยามมหาวิทยาลัยสมัยใหม่หมายถึงสถานศึกษาที่มีความสามารถในการให้ปริญญา มหาวิทยาลัยเก่าแก่ที่มีคุณสมบัติตรงนิยามสมัยใหม่ดังกล่าวจึงอยู่ในยุโรปหรือ ตะวันออกใกล้ แต่หากขยายนิยามให้กว้างขึ้นรวมไปถึงมหาวิทยาลัยโบราณที่เดิมไม่ได้มีการให้ปริญญาในขณะนั้นแต่ให้ในปัจจุบันด้วยแล้ว รายชื่อนี้อาจมีมากขึ้นโดยรวมไปถึงสถาบันอื่นๆ ทั้งในยุโรปและส่วนอื่นของโลกอีกหลายมหาวิทยาลัย สุดท้าย แม้ด้วยบทบัญญัติของมหาวิทยาลัยต่างๆ ในยุโรปก็ยังมีข้อโต้เถียงเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับการกำหนดว่ามหาวิทยาลัยใดกันแน่ที่เป็นมหาวิทยาลัยของแผ่นดินใหญ่ยุโรป มหาวิทยาลัยโบโลญญาที่เกิดก่อน มหาวิทยาลัยปารีสเป็นมหาวิทยาลัยที่ก่อตั้งโดยนักศึกษาที่รวมตัวกันหาครูผู้สอน ในขณะที่มหาวิทยาลัยปารีสก่อตั้งโดยคณะผู้สอนแล้วจึงหานักศึกษามาเรียน บางแห่ง (โดยเฉพาะมหาวิทยาลัยปารีส) ก็ยังพยามยามอ้างว่าตนเองเริ่มต้นด้วยการเป็นมหาวิทยาลัยแท้มาแต่ต้น แต่ก็ยังเป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่ามหาวิทยาลัยโบโลนาตั้งขึ้นก่อนมหาวิทยาลัยปารีส การศึกษาเมื่อเร็วๆ นี้พบว่ามีกิจกรรมต่างๆ ในลักษณะของมหาวิทยาลัยได้มีมาแล้วตั้งแต่ พ.ศ. 1621 (ก่อนสถาปนากรุงสุโขทัย 170 ปี) ซึ่งหมายความว่ามหาวิทยาลัยแห่งแรกของยุโรปอาจเป็นมหาวิทยาลัยซาลามังกา (University of Salamanca) ซึ่งเก่าแก่มากกว่าทั้งสองมหาวิทยาลัยที่กล่าวมาแล้ว.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และรายชื่อมหาวิทยาลัยเก่าแก่ที่สุดที่ยังเปิดสอน · ดูเพิ่มเติม »

รายชื่อรัฐของสหรัฐเรียงตามลำดับการก่อตั้ง

ลำดับการก่อตั้งซึ่งเรียงตามรัฐ 13 รัฐเดิมซึ่งได้ให้สัตยาบันในรัฐธรรมนูญ หลังจากนั้นเป็นรัฐอื่น ๆ ซึ่งเข้าร่วมในสหภาพ ด้านล่างนี้คือ รายชื่อรัฐในสหรัฐอเมริกา เรียงตามลำดับการก่อตั้ง ซึ่งก็คือวันที่รัฐแต่ละรัฐได้เข้าร่วมในสหภาพ ถึงแม้ว่าอาจจะพิจารณารัฐ 13 รัฐแรกได้ว่าเป็นส่วนหนึ่งของสหรัฐอเมริกานับตั้งแต่วันประกาศอิสรภาพในวันที่วันพฤหัสบดีที่ 4 กรกฎาคม ค.ศ. 1776 แต่วันที่ที่ยึดถือด้านล่างนี้เป็นวันที่ที่แต่ละรัฐให้สัตยาบันในรัฐธรรมนูญแห่งสหรัฐอเมริกา ส่วนรัฐที่ก่อตั้งภายหลังยึดถือตามวันที่กฎหมายรับรองยกเว้นโอไฮโอซึ่งยึดถือวันก่อตั้งตามวันที่สภาคองเกรสรับรองในปี ค.ศ. 1953 ปัจจุบันนี้ สหรัฐอเมริกามีรัฐทั้งหมด 50 รัฐในประเทศ แต่เมื่อครั้งตั้งเป็นประเทศใหม่ ๆ นั้น ส่วนใหญ่ยังปักหลักกันอยู่ที่บริเวณตะวันออกของสหรัฐอเมริการิมมหาสมุทรแอตแลนติก จนกระทั่งเมื่อประชากรเพิ่มขึ้น และดินแดนส่วนอื่นที่ห่างไปทางตะวันตกก็ยังไม่มีผู้ใดบุกเบิก ดังนั้นชาวอเมริกันจึงเริ่มขยายอาณาเขตไปทางตะวันตก จนกระทั่งเมื่อขยายไปสุดเขตแดนตะวันตก สหรัฐอเมริกามีทั้งสิ้น 48 รัฐ แต่ต่อมาก็ได้ซื้อดินแดนอะแลสกาและฮาวาย และตั้งเป็นรัฐที่ 49 และ 50 ตามลำดับ นอกจาก 50 รัฐที่กล่าวมาข้างต้นแล้ว ยังมีดินแดนอิสระที่เป็นเขตปกครองตนเอง ชื่อว่า ดิสตริกต์ออฟโคลัมเบีย (District of Columbia) ซึ่งแม้มิได้เป็นรัฐเต็มตัวเหมือนรัฐอื่น ๆ แต่ก็มีฐานะเทียบเท่ารัฐในการออกเสียงต่าง ๆ รวมทั้งการเลือกตั้งประธานาธิบดี ก็ต้องส่งตัวแทนลงเลือกตั้งตามอัตราส่วนที่ได้รับ รวมถึงมีผู้ว่าการเขตปกครองของตนเองเทียบเท่ากับผู้ว่าการของรัฐอื่น ๆ และประธานาธิบดีก็ต้องประจำอยู่ที่นี่ ดิสตริกต์ออฟโคลัมเบียนี้เรียกย่อ ๆ ว่า ดี.ซี.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และรายชื่อรัฐของสหรัฐเรียงตามลำดับการก่อตั้ง · ดูเพิ่มเติม »

รายชื่อธงในประเทศออสเตรเลีย

งในหน้านี้ เป็นธงที่มีการใช้และเคยใช้ในประเทศออสเตรเลี.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และรายชื่อธงในประเทศออสเตรเลีย · ดูเพิ่มเติม »

รายชื่อทุพภิกขภัย

แสดงผู้ประสบกับทุพภิกขภัยครั้งใหญ่ในไอร์แลนด์ที่เกิดขึ้นระหว่างปี ค.ศ. 1845 ถึงปี ค.ศ. 1849 รายชื่อทุพภิกขภัยข้างล่างเป็นรายการที่ไม่สมบูรณ์ เป็นรายชื่อของเหตุการณ์ทุพภิกขภัยที่ถือว่าเป็นครั้งสำคัญๆ ที่เกิดขึ้นในประวัติศาสตร์เท่านั้น.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และรายชื่อทุพภิกขภัย · ดูเพิ่มเติม »

รายพระนามพระมหากษัตริย์ลาว

ระเจ้ามหินทรเทพนิภาธร (เจ้าอุ่นคำ) กษัตริย์อาณาจักรล้านช้างหลวงพระบาง ประทับบนพระราชบัลลังก์ ในพระราชวังหลวงเมืองหลวงพระบาง ลำดับกษัตริย์ลาว อ้างอิงตามพงศาวดารหลวงพระบาง ชินกาลมาลีปกรณ์ และ ตำนานพระแก้วมรกต กรณีศักราชไม่ตรงกัน จะยึดตามตำนานพระแก้วมรกตเป็นหลัก ขุนบรมราชาธิราช (พ.ศ. 1240 - พ.ศ. 1293) ได้ย้ายจากหนองแส (เมืองหลวงของอาณาจักรน่านเจ้า) มาอยู่ที่ใหม่เรียกว่า นาน้อยอ้อยหนู (เมืองแถนหรือเมืองกาหลง) ปัจจุบันเรียกว่าเชียงรุ่งเขตสิบสองพันนา พร้อมทั้งขยายอาณาเขตออกไปโดยส่งโอรส 7 องค์ไปครองเมืองต่าง ๆ คือ.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และรายพระนามพระมหากษัตริย์ลาว · ดูเพิ่มเติม »

รายพระนามพระมหากษัตริย์เดนมาร์ก

ระมหากษัตริย์แห่งเดนมาร์ก และ สมเด็จพระราชินีนาถแห่งเดนมาร์ก พระอิศริยยศนี้รวมด้ว.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และรายพระนามพระมหากษัตริย์เดนมาร์ก · ดูเพิ่มเติม »

รายพระนามจักรพรรดิราชวงศ์ชิง

* พระนามเดิม จักรพรรดิราชวงศ์ทรงอยู่ในราชสกุล อ้ายซินเจว๋หลัว (อักษรจีนตัวย่อ: 爱新觉罗; อักษรจีนตัวเต็ม: 愛新覺羅; พินอิน: àixīn juéluó) แต่ตามปฏิบัติของชาวแมนจู การเรียกชื่อไม่จำเป็นต้องรวมนามสกุล.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และรายพระนามจักรพรรดิราชวงศ์ชิง · ดูเพิ่มเติม »

รายนามรองประธานาธิบดีสหรัฐ

รายนามรองประธานาธิบดีสหรัฐ จอห์น แอดัมส์ เป็นรองประธานาธิบดีคนแรกในสมัยประธานาธิบดีจอร์จ วอชิงตัน และรองประธานาธิบดีคนปัจจุบัน คือ ไมก์ เพนซ์ ในสมัยประธานาธิบดีดอนัลด์ ทรัมป์ มีรองประธานาธิบดีจากพรรคริพับลิกัน 20 คน จากพรรคเดโมแครต 18 คน พรรคเดโมแครติก-ริพับลิกัน 6 คน พรรควิก 2 คน พรรคเฟเดอรัลลิสต์ 1 คน และตำแหน่งว่างอีก 18 คน.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และรายนามรองประธานาธิบดีสหรัฐ · ดูเพิ่มเติม »

รายนามสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งสหรัฐ

ตรีหมายเลขหนึ่งสหรัฐ (First Lady of the United States) เป็นตำแหน่งอย่างไม่เป็นทางการของผู้ดูแลทำเนียบขาว โดยธรรมเนียมปฏิบัติแล้ว ตำแหน่งนี้จะเป็นของภรรยาของประธานาธิบดีสหรัฐคนปัจจุบัน อย่างไรก็ตามในบางครั้งมีสตรีอื่นที่ไม่ใช่ภรรยาของประธานาธิบดีดำรงตำแหน่งนี้ ในกรณีที่ประธานาธิบดีนั้นยังไม่ได้แต่งงานหรือเป็นหม้าย ซึ่งส่วนใหญ่ผู้ดำรงตำแหน่งจะเป็นญาติหรือเพื่อนผู้หญิงของประธานาธิบดี ปัจจุบันยังไม่มีประธานาธิบดีที่เป็นสตรี ดังนั้นจึงไม่มีคำเรียกสามีของประธานาธิบดีซึ่งจะเป็นผู้ดูแลทำเนียบขาว แต่ปัจจุบันมีสตรีที่ดำรงตำแหน่งผู้ว่าการรัฐแล้วหลายคน สามีของสตรีเหล่านี้จะถูกเรียกว่า สุภาพบุรุษหมายเลขหนึ่ง (First Gentlemen) สุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งคนปัจจุบันคือเมลาเนีย ทรัมป์และมีอดีตสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งที่ยังมีชีวิตอยู่ 4 คน ได้แก่ โรซาลีนน์ คาร์เตอร์, บาร์บารา บุช, ฮิลลารี คลินตัน,ลอรา บุช และ มิเชล โอบาม.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และรายนามสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งสหรัฐ · ดูเพิ่มเติม »

รายนามประธานาธิบดีสหรัฐ

ทำเนียบขาวเป็นสถานที่ทำงานของประธานาธิบดีสหรัฐฯ ประธานาธิบดีสหรัฐ เป็นตำแหน่งประมุขในการปกครองของสหรัฐอเมริกา ประธานาธิบดีเป็นหัวหน้าของทุกสาขาของรัฐบาลแห่งสหพันธรัฐ โดยมีหน้าที่ในการบังคับใช้กฎหมายบัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญ ที่เขียนโดยสภาคองเกรสมาตราที่ 2 ของรัฐธรรมนูญนั้นบัญญัติว่า ประธานาธิบดีต้องเป็นผู้บัญชาการสูงสุดของกองกำลังทหาร และกระจายอำนาจที่เป็นของประธานาธิบดีออกไป รวมไปถึงอำนาจเห็นชอบหรือไม่เห็นชอบร่างกฎหมาย ที่ผ่านมาจากสภาคองเกรส นอกจากนั้น ประธานาธิบดียังมีอำนาจในการแต่งตั้งคณะรัฐมนตรีเพื่อเป็นที่ปรึกษาและอำนาจในการลดโทษหรือให้รอลงอาญาได้ ท้ายที่สุดแล้ว หากประธานาธิบดีได้รับคำแนะนำและการยอมรับจากวุฒิสภา แล้วจะมีอำนาจในการทำสนธิสัญญา, แต่งตั้งเอกอัครราชทูตและศาลตัดสินของประเทศ รวมไปถึงศาลสูงสุดด้วย การแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญสหรัฐครั้งที่ 22 กำหนดให้สามารถดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีได้ไม่เกินสองสมัย รายนามนี้รวมเฉพาะบุคคลที่ได้สาบานตนเป็นประธานาธิบดีตามการลงนามในรัฐธรรมนูญสหรัฐ ซึ่งมีผลบังคับใช้ในปี..

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และรายนามประธานาธิบดีสหรัฐ · ดูเพิ่มเติม »

ลอสแอนเจลิส

ลอสแอนเจลิส (Los Angeles) หรือที่รู้จักในชื่อ แอลเอ (L.A.) เป็นเมืองใหญ่ที่มีประชากรมากที่สุดอันดับ 2 ในสหรัฐอเมริกา และเป็นหนึ่งในศูนย์กลาง ทางด้าน เศรษฐกิจ วัฒนธรรม และการบันเทิง ลอสแอนเจลิสตั้งอยู่ในรัฐแคลิฟอร์เนีย และเริ่มตั้งเป็นเมืองเมื่อวันที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2393 (ค.ศ. 1850) ในขณะที่มีประชากร 1,610 คน ในปี พ.ศ. 2543 ตามสำมะโนประชากรลอสแอนเจลิส มีประชากรประมาณ 4 ล้านคนในเขตตัวเมือง และเขตรอบนอกประมาณ 17.5 ล้านคน ลอสแอนเจลิสได้ชื่อว่าเป็นเมืองที่มีการปะปนของวัฒนธรรมมากที่สุดในโลกแห่งหนึ่ง เนื่องจากการอพยพของคนหลายเชื่อชาติโดยเฉพาะชาวเอเชีย และอเมริกาใต้ เนื่องจากลักษณะของอากาศที่อบอุ่นสบาย และลักษณะการเป็นอยู่ต่างๆ ชื่อเมืองลอสแอนเจลิส (Los Angeles) มาจากคำว่า โลสอังเคเลส (Los Ángeles) ในภาษาสเปน หมายถึง ทูตสวรรค์หลายองค์ เป็นรูปพหูพจน์ของคำว่า el ángel ซึ่งเป็นเพศชาย ชื่อเมืองจึงมีความหมายว่า "เมืองแห่งทูตสวรรค์" ลอสแอนเจลิสได้เป็นที่รู้จักในฐานะเป็นที่ตั้งของฮอลลีวูด และปลายทางของถนนสายประวัติศาสตร์ ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 66 มหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงที่ตั้งอยู่ในลอสแอนเจลิส ได้แก่ มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ลอสแอนเจลิส (UCLA) และมหาวิทยาลัยเซาเทิร์น แคลิฟอร์เนีย (USC) ทีมกีฬาที่มีชื่อเสียงในเมือง ได้แก่ ลอสแอนเจลิส เลเกอร์ส (บาสเกตบอล) ลอสแอนเจลิส คลิปเปอร์ส (บาสเกตบอล) ลอสแอนเจลิส สปาร์ค (บาสเกตบอลหญิง) ลอสแอนเจลิส ดอดจ์เจอร์ส (เบสบอล) ลอสแอนเจลิส คิงส์ (ฮอกกี้น้ำแข็ง) ลอสแอนเจลิส กาแลกซี (ฟุตบอล) ซี.ดี. ชีวาส ยูเอสเอ (ฟุตบอล) นอกจากนี้ในเมืองลอสแอนเจลิส ได้เคยเป็นเจ้าภาพจัดงานโอลิมปิกสองครั้ง ในปี พ.ศ. 2475 (ค.ศ. 1932) และ พ.ศ. 2527 (ค.ศ. 1984) ในอดีตมีทีมอเมริกันฟุตบอลในชื่อ "ลอสแอนเจลิส เรดเดอร์ส" ซึ่งปัจจุบันได้ย้ายไปไปประจำเมืองโอคแลนด์ และเปลี่ยนชื่อเป็นโอคแลนด์ เรดเดอรส์ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2538.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และลอสแอนเจลิส · ดูเพิ่มเติม »

วัดไผ่ล้อม (จังหวัดแพร่)

วัดไผ่ล้อม ตั้งอยู่เลขที่ 173 หมู่ที่ 1 ตำบลหัวทุ่ง อำเภอลอง จังหวัดแพร่ มีฐานะเป็นวัดราษฎร์ สังกัดการปกครองคณะสงฆ์มหานิกาย ภาค 6.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และวัดไผ่ล้อม (จังหวัดแพร่) · ดูเพิ่มเติม »

วัดเขาแก้ว

ป็นวัดประจำตำบลพยุหะคีรี อำเภอพยุหะคีรี จังหวัดนครสวรรค์ มีพื้นที่บริเวณวัดติดกับเขาแก้ว และเป็นที่ตั้งของโรงเรียนพยุหะวิทยา (วัดเขาแก้ว).

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และวัดเขาแก้ว · ดูเพิ่มเติม »

วิทยาการระบาด

วิทยาการระบาด เป็นการศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อสุขภาพและความเจ็บป่วยของประชากร และเป็นพื้นฐานและตรรกะที่ทำให้เกิดแนวคิดความสนใจในสาธารณสุขและเวชศาสตร์ป้องกัน สาขาวิชานี้วิธีที่สำคัญพื้นฐานของงานวิจัยด้านสาธารณสุข และเกี่ยวข้องกับเวชศาสตร์อิงหลักฐาน (evidence-based medicine) ในการหาปัจจัยเสี่ยงของโรคและประเมินวิธีการรักษาที่เหมาะสมที่สุด งานของนักวิทยาการระบาดที่เกี่ยวข้องกับโรคติดต่อและโรคไม่ติดต่อ มีขอบเขตตั้งแต่การสืบค้นการระบาดของโรค (outbreak investigation) ไปจนถึงการออกแบบการศึกษา การเก็บข้อมูล และการวิเคราะห์ รวมทั้งการพัฒนาแบบจำลองทางสถิติเพื่อทดสอบสมมติฐานและการเตรียมผลการวิจัยเพื่อเสนอผลการวิจัย นักวิทยาการระบาดอาจอาศัยระเบียบวิธีทางวิทยาศาสตร์หลายอย่างเช่นชีววิทยาในการทำความเข้าใจการดำเนินโรค และระเบียบวิธีทางสังคมศาสตร๋ เช่นสังคมศาสตร์และปรัชญาเพื่อช่วยในการทำความเข้าใจปัจจัยเสี่ยงใกล้เคียงและไกล.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และวิทยาการระบาด · ดูเพิ่มเติม »

วงแหวนของดาวเสาร์

ราสดาวเสาร์บังดวงอาทิตย์ จากยานคาสสินี-ไฮเกนส์ เมื่อวันที่ 15 กันยายน ค.ศ. 2006 ดาวเสาร์ เป็นดาวเคราะห์ที่มีระบบวงแหวนดาวเคราะห์ขนาดใหญ่มากกว่าดาวเคราะห์อื่นในระบบสุริยะ วงแหวนของดาวเสาร์ประกอบด้วยอนุภาคขนาดเล็กจำนวนมากนับไม่ถ้วน ที่มีขนาดตั้งแต่ไม่กี่ไมโครเมตรไปจนถึงหลายเมตร กระจุกตัวรวมกันอยู่และโคจรไปรอบๆ ดาวเสาร์ อนุภาคในวงแหวนส่วนใหญ่เป็นน้ำแข็ง มีบางส่วนที่เป็นฝุ่นและสสารอื่น วงแหวนของดาวเสาร์ช่วยสะท้อนแสง ทำให้มองเห็นความสว่างของดาวเสาร์เพิ่มมากขึ้น แต่เราไม่สามารถมองเห็นวงแหวนเหล่านี้ได้ด้วยตาเปล่า ในปี..

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และวงแหวนของดาวเสาร์ · ดูเพิ่มเติม »

สกุลศิลปะลุ่มแม่น้ำฮัดสัน

ทอมัส โคล (ค.ศ. 1801-ค.ศ. 1848) สกุลศิลปะลุ่มแม่น้ำฮัดสัน (Hudson River School) เป็นขบวนการศิลปะที่เกิดขึ้นในสหรัฐอเมริการากลางคริสต์ศตวรรษที่ 19 ที่ประกอบด้วยกลุ่มจิตรกรภูมิทัศน์ผู้มีแนวคิดที่มีอิทธิพลมาจากศิลปะจินตนิยม จิตรกรรมที่เป็นชื่อของกลุ่มจะเป็นภาพทิวทัศน์ต่างๆ ของลุ่มแม่น้ำฮัดสันและบริเวณใกล้เคียงรวมทั้งภูเขาแค็ทส์คิลล์, ภูเขาอาดิรอนดัค และ ภูเขาไวท์เมานเทน, นิวแฮมป์เชียร์ งานของศิลปินรุ่นต่อมาของกลุ่มนี้ขยายไปครอบคลุมสถานที่อื่นด้ว.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และสกุลศิลปะลุ่มแม่น้ำฮัดสัน · ดูเพิ่มเติม »

สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียแห่งสหราชอาณาจักร

มเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย พระมหากษัตริย์สหราชอาณาจักรในช่วงระหว่าง 20 มิถุนายน..

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียแห่งสหราชอาณาจักร · ดูเพิ่มเติม »

สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงศ์ (ช่วง บุนนาค)

มเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงศ์ นามเดิม ช่วง บุนนาค (พ.ศ. 2351 – พ.ศ. 2425) เป็นขุนนางชั้นผู้ใหญ่ของสยามในสมัยรัตนโกสินทร์ ผู้มีบทบาทสำคัญในการเมืองการปกครองของสยาม โดยเริ่มเข้ารับราชการเป็นมหาดเล็กในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย และได้รับการสถาปนาขึ้นเป็นสมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงศ์ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ซึ่งนับเป็นผู้ที่ดำรงตำแหน่ง "สมเด็จเจ้าพระยา" เป็นคนสุดท้าย นอกจากนี้ ท่านยังมีบทบาทในการอัญเชิญพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ขึ้นครองสิริราชสมบัติและได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2411 - พ.ศ. 2416 ด้วย นอกจากด้านการปกครองแล้ว ท่านยังมีบทบาทสำคัญในด้านวรรณกรรม การละคร และดนตรี รวมถึงเป็นแม่กองในการก่อสร้าง บูรณะ ซ่อมแซม สถานที่ต่าง ๆ มากมาย เช่น พระนครคีรี พระอภิเนาว์นิเวศน์ คลองผดุงกรุงเกษม เป็นต้น สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงศ์มีชีวิตยืนยาวถึง 5 รัชกาล ตั้งแต่เกิดในปลายรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช และถึงแก่พิราลัยด้วยโรคลมขณะที่กำลังเดินทางกลับจากราชบุรี เมื่อ พ.ศ. 2425 ในสมัยต้นรัชกาลที่ 5 โดยมีอายุยืนยาวถึง 74 ปี.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และสมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงศ์ (ช่วง บุนนาค) · ดูเพิ่มเติม »

สหกรณ์

หลักการสหกรณ์ (cooperative principles) คือ แนวทางที่สหกรณ์ยึดถือปฏิบัติเพื่อให้คุณค่าของสหกรณ์เกิดผลเป็นรูปธรรม เรียกว่า หลักการรอชเดล (Rochdale Principles) มี 7 ประการคือ หลักการที่ 1 การเป็นสมาชิกโดยสมัครใจและเปิดกว้าง (Voluntary and Open Membership) ใช้บริการสหกรณ์ได้และเต็มใจจะรับผิดชอบในฐานะสมาชิก เข้าเป็นสมาชิกโดยปราศจากการกีดกันทางเพศ ฐานะทางสังคม เชื้อชาติ การเมือง หรือศาสนา หลักการที่ 2 การควบคุมโดยสมาชิกตามหลักประชาธิปไตย (Democratic Member Control) สหกรณ์เป็นองค์การประชาธิปไตยที่มีการควบคุมโดยสมาชิก ซึ่งมีส่วนร่วมอย่างแข็งขัน ในการกำหนดนโยบายและการตัดสินใจ บุรุษและสตรีที่ได้รับการเลือกตั้งจากที่ประชุมใหญ่ให้เป็นผู้แทนสมาชิก ต้องรับผิดชอบต่อสมาชิก ในสหกรณ์ขั้นปฐมสมาชิกมีสิทธิ์ในการออกเสียงเท่าเทียมกัน (สมาชิกหนึ่งคนหนึ่งเสียง) สำหรับสหกรณ์ในระดับอื่นๆ ก็ดำเนินการตามแนวทางประชาธิปไตยเช่นเดียวกัน หลักการที่ 3 การมีส่วนร่วมทางเศรษฐกิจของสมาชิก (Member Economic Participation) สมาชิกมีส่วนร่วมในการลงทุน (ซื้อหุ้น) ในสหกรณ์ของตนเองอย่างเสมอภาคกัน และมีส่วนในการควบคุมการใช้เงินทุนของสหกรณ์ตามแนวทางประชาธิปไตย ทุนของสหกรณ์อย่างน้อยๆ ส่วนหนึ่งต้องเป็นทรัพย์สินส่วนรวมของสหกรณ์ โดยปกติสมาชิกจะได้รับผลตอบแทน (ถ้ามี) ในอัตราที่จำกัดตามเงินลงทุน (หุ้น) ที่กำหนดเป็นเงื่อนไขของการเข้าเป็นสมาชิก สมาชิกสามารถจัดสรรเงินส่วนเกินของสหกรณ์เพื่อวัตถุประสงค์อย่างหนึ่งหรือทุกอย่างตามข้อบังคับดังนี้ คือ เพื่อการพัฒนาสหกรณ์โดยอาจกันไว้เป็นทุนสำรองซึ่งอย่างน้อยๆ จะต้องมีส่วนหนึ่งที่นำมาแบ่งปันกันไม่ได้ เพื่อตอบแทนแก่สมาชิกตามสัดส่วนของปริมาณธุรกิจที่สมาชิกได้ทำกับสหกรณ์ เพื่อสนับสนุนกิจกรรมต่างๆ ที่มวลสมาชิกเห็นชอบ หลักการที่ 4 การปกครองตนเองและความเป็นอิสระ (Autonomy and Independence) สหกรณ์เป็นองค์การที่พึ่งพาตนเองและปกครองตนเอง โดยการควบคุมของมวลสมาชิก หากสหกรณ์จะต้องมีข้อตกลงผูกพันกับองค์การอื่นใด ซึ่งรวมถึงหน่วยงานของรัฐบาลด้วย หรือจะต้องเพิ่มเงินลงทุน โดยอาศัยแหล่งเงินทุนจากภายนอกสหกรณ์ สหกรณ์จะต้องกระทำการดังกล่าวภายใต้เงื่อนไขที่มั่นใจได้ว่ามวลสมาชิกจะยังคงธำรงไว้ซึ่งอำนาจในการควบคุมสหกรณ์ตามแนวทางประชาธิปไตย และสหกรณ์ยังคงดำรงความเป็นอิสระ หลักการที่ 5 การศึกษา ฝึกอบรม และสารสนเทศ (Education, Trainning and Information) สหกรณ์พึงให้การศึกษาและการฝึกอบรมแก่สมาชิก ผู้แทนสมาชิกที่ได้รับการเลือกตั้ง ผู้จัดการและเจ้าหน้าที่สหกรณ์ เพื่อให้บุคลากรเหล่านี้สามารถมีส่วนช่วยพัฒนาสหกรณ์ของตนเองได้อย่างมีประสิทธิผล และพึงให้ข่าวสารแก่สาธารณชนโดยเฉพาะอย่างยิ่งเยาวชนและบรรดาผู้นำทางความคิดในเรื่องคุณลักษณะและคุณประโยชน์ของสหกรณ์ หลักการที่ 6 การร่วมมือระหว่างสหกรณ์ (Cooperation among Cooperatives) สหกรณ์จะสามารถให้บริการแก่สมาชิกได้อย่างมีประสิทธิผลสูงสุด และเสริมสร้างความเข้มแข็งให้แก่ขบวนการสหกรณ์ได้ โดยร่วมมือกันในระดับท้องถิ่น ระดับชาติ ระดับภูมิภาค และระดับนานาชาติ หลักการที่ 7 การเอื้ออาทรต่อชุมชน (Concern for Community) สหกรณ์พึงดำเนินกิจการต่างๆ เพื่อการพัฒนาชุมชนให้มีความเจริญยั่งยืนตามนโยบาย ที่มวลสมาชิกเห็นชอบ หมวดหมู่:ธุรก.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และสหกรณ์ · ดูเพิ่มเติม »

สหรัฐอเมริกาใน ค.ศ. 1850

หตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน ค.ศ. 1850 ในสหรัฐอเมริก.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และสหรัฐอเมริกาใน ค.ศ. 1850 · ดูเพิ่มเติม »

สหราชอาณาจักรใน ค.ศ. 1850

หตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน ค.ศ. 1850 ในสหราชอาณาจักร.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และสหราชอาณาจักรใน ค.ศ. 1850 · ดูเพิ่มเติม »

สัจพจน์ของเบอร์แทรนด์

สัจพจน์ของเบอร์แทรนด์ กล่าวว่า ถ้า n > 3 เป็นจำนวนเต็ม แล้วจะมีจำนวนเฉพาะ p ที่ n 1 จะมีจำนวนเฉพาะ p ที่ n.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และสัจพจน์ของเบอร์แทรนด์ · ดูเพิ่มเติม »

สถาบันศิลปะดึสเซิลดอร์ฟ

ันศิลปะดึสเซิลดอร์ฟ (Kunstakademie Düsseldorf) คือโรงเรียนศิลปะแห่งเมืองดึสเซิลดอร์ฟ ประเทศเยอรมนี ที่มีชื่อเสียงไปทั่วโลกจากศิลปินศิษย์เก่าชื่อ Joseph Beuys.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และสถาบันศิลปะดึสเซิลดอร์ฟ · ดูเพิ่มเติม »

หลุยส์ อะดอลฟา เลอโบ

หลุยส์ อะดอลฟา เลอโบ (Louise Adolpha Le Beau) นักเปียโนและคีตกวีชาวเยอรมัน เกิดเมื่อ 25 เมษายน เมืองราสทาทท์ ค.ศ. 1850 ถึงแก่กรรม 17 กรกฎาคม ค.ศ. 1927 เมืองบาเดิน-บาเดิน ประเทศเยอรมนี เลอโบเติบโตมาในครอบครัวที่มีพรสวรรค์ด้านดนตรี และมีความพิเศษมาก บิดาเป็นนายพลในกองทัพของดุ๊กบาเดน แต่เป็นคอนดักเตอร์และนักร้องสมัครนเล่นที่มีฝีมือด้วย ส่วนหลุยส์เองนั้นก็มีพรสวรรค์ด้านดนตรีสูง นั่นคือ สามารถร้องเพลงได้ก่อนพูดเป็นเสียอีก เมื่ออายุ 4 ขวบ หลุยส์ก็แต่งเพลงชิ้นแรก ครอบครัวจึงตัดสินใจส่งเธอเข้าศึกษาด้านดนตรีโดยเฉพาะ ด้วยเหตุนี้เธอจึงเริ่มศึกษาการร้องเพลง เปียโน และการประพันธ์ดนตรี งานแสดงดนตรีอย่างเป็นทางการครั้งแรกของเธอนั้นจัดขึ้นเมื่ออายุ 18 ปี โดยได้บรรเลง เอมเพอเรอร์ คอนแชร์โต และ เปียโนคอนแชร์โต ในบันไดเสียง ด ไมเนอร์ (หมายเลข 1) ของเมลเดลส์ซอห์น หลังจากนั้นก็เดินทางตระเวนเล่นดนตรีในเมืองต่างๆ ได้แก่ บาเซล ไฮเดลเบิร์ก และเอาก์สบูร์ก ผลงานเด่นๆ ที่บรรเลงได้แก่ คอนแชร์โต ในบันไดเสียง ดี เมเจอร์ ของโมซาร์ท (หมายเลข 26 KV. 537) และคาเดนซาที่เธอแต่งเอง ในเวลานั้น การเรียนดนตรีมักจำกัดเฉพาะนักเรียนชาย ทำให้หลุยส์ประสบความลำบากในการหาที่เรียนดนตรีไม่น้อย และเมื่อมีโอกาส เธอจึงจัดทำหลักสูตรดนตรีสอนพิเศษ สำหรับเปียโนและทฤษฎีขึ้น สำหรับนักเรียนสตรี เมื่อปี ค.ศ. 1882 หลุยส์ได้รางวัลที่ 1 ในการแข่งขันนักประพันธ์ดนตรี ผลงานที่ได้รับรางวัลชนะเลิศ เป็นบทเพลง 4 เพลง สำหรับเชลโลและเปียโน โอปุส 24 มีเกร็ดเล่าว่าในประกาศนียบัตรนั้น พิมพ์คำว่า นาย (Herr) เอาไว้ก่อนแล้ว เมื่อหลุยส์ได้รับรางวัล จึงต้องขีดฆ่าคำนั้นออก แล้วเขียน นางสาว (Fräulein) แทน ทั้งนี้ในสมัยนั้น นักดนตรีและนักประพันธ์ส่วนใหญ่เป็นชายแทบทั้งสิ้น.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และหลุยส์ อะดอลฟา เลอโบ · ดูเพิ่มเติม »

หลุยส์-มารีแห่งออร์เลอ็อง สมเด็จพระราชินีแห่งเบลเยียม

หลุยส์แห่งออร์เลอ็อง (พระนามเต็ม: หลุยส์ มารี เตแรซ ชาร์ล็อต อิซาแบล, ประสูติ: 3 เมษายน ค.ศ. 1812, สวรรคต: 11 ตุลาคม ค.ศ. 1850) ทรงเป็นเจ้าหญิงแห่งออร์เลอ็อง และสมเด็จพระราชินีแห่งชาวเบลเยียม พระอัครมเหสีพระองค์ที่สองในสมเด็จพระเจ้าเลโอโปลด์ที่ 1 แห่งเบลเยียม ปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์เบลเยียม พระองค์ทรงเป็นพระบรมอรรคราชบรรพบุรุษของพระมหากษัตริย์ของเบลเยียมพระองค์ปัจจุบัน สมเด็จพระราชาธิบดีฟิลิป, ผู้อ้างสิทธิในบัลลังก์อิตาลี (เจ้าชายแห่งเนเปิลส์), แกรนด์ดยุกอ็องรีแห่งลักเซมเบิร์ก และเจ้าชายชาร์ล นโปเลียน ประมุของค์ปัจจุบันของราชวงศ์โบนาปาร์ต.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และหลุยส์-มารีแห่งออร์เลอ็อง สมเด็จพระราชินีแห่งเบลเยียม · ดูเพิ่มเติม »

หอยกูอีดั๊ก

ำหรับหอยงวงช้างที่มีรูปร่างเหมือนหมึกผสมกับหอยฝาเดี่ยวดูที่: หอยงวงช้าง หอยกูอีดั๊ก (geoduck; หรือเรียกสั้น ๆ ว่า กูอี (Gooey) หรือ ดั๊ก (Duck)) เป็นหอยสองฝาที่พบในทะเลชนิดหนึ่ง มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Panopea generosa ในวงศ์ Hiatellidae เป็นหอยที่มีลักษณะเด่นคือ มีเปลือกสีขาวยาวประมาณ 15–20 เซนติเมตร แต่มีจุดเด่นคือ มีท่อดูดซึ่งตอนปลายมีรู 2 รู แยกเป็นรูดูดอาหารและรูปล่อยของเสียรวมถึงสเปิร์มในตัวผู้ และไข่ในตัวเมีย ยื่นยาวออกมาจากเปลือกอย่างเห็นได้ชัด แลดูคล้ายงวงของช้าง ซึ่งอาจยาวได้ถึง 1 เมตร หอยกูอีดั๊กจะอาศัยในทะเล โดยการฝังตัวใต้ทรายบริเวณชายฝั่งบริติชโคลัมเบียในมหาสมุทรแปซิฟิก ระหว่างประเทศแคนาดาและสหรัฐอเมริกา หากินโดยการกินสาหร่ายทะเลเป็นอาหาร เมื่อถูกจับขึ้นมา จะพ่นน้ำคัดหลั่งออกมาจากปลายท่อดูด ขยายพันธุ์ด้วยการที่ตัวผู้จะปล่อยน้ำเชื้อออกมาปฏิสนธิพร้อมกับตัวเมียที่ปล่อยไข่ออกมาได้ราวครั้งละ 10 ล้านฟอง ลูกหอยขนาดเล็กจะขุดหลุมฝังตัวใต้ทรายในระดับที่ตื้น ๆ ก่อนที่จะขุดลึกลงไปเรื่อย ๆ ตามวัยที่โตขึ้น ซึ่งอาจลึกได้ถึง 110 เมตร นอกจากนี้แล้ว หอยชนิดนี้ยังมีอายุยืนได้ถึง 146 ปี นับเป็นสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่งที่มีอายุยืนที่สุดของโลก โดยมีฤดูการขยายพันธุ์อยู่ในช่วงเดือนมิถุนายน–กรกฎาคม ซึ่งเป็นช่วงที่น้ำมีอุณหภูมิค่อนข้างอุ่น เป็นหอยที่นิยมบริโภคกันทั้งในสหรัฐอเมริกาหรือประเทศทางภูมิภาคเอเชียตะวันออก โดยนิยมทำไปเป็นซูชิในอาหารญี่ปุ่น โดยถูกเฉือนเป็นแผ่นบาง ๆ หรือปรุงเป็นอาหารจีน ซึ่งมีชื่อเรียกในภาษาจีนเรียกว่า 象拔蚌 (พินอิน: Xiàng bá bàng; หอยงวงช้าง) ปัจจุบัน หอยชนิดนี้มีการเพาะเลี้ยงเป็นอุตสาหกรรม ลูกหอยที่เพาะออกมาได้ จะถูกนำไปฝังไว้ใต้ทรายบริเวณชายหาดในท่อพลาสติก ซึ่งต้องใช้เวลานานกว่า 5 ปี กว่าหอยจะโตเต็มวัยถึงขนาดที่จับขายได้.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และหอยกูอีดั๊ก · ดูเพิ่มเติม »

หง ซิ่วเฉฺวียน

ประติมากรรมรูปหง ซิ่วเฉฺวียน ที่หนานจิงในปัจจุบัน หง ซิ่วเฉฺวียน ผู้นำกบฏไท่ผิงเทียนกั๋ว (太平天國運動) เกิดในครอบครัวชาวนาเชื้อสายจีนแคะ ในหมู่บ้านกวนลู่ผู่ อำเภอฮัวเสี้ยน มณฑลกวางตุ้ง เมื่อปี พ.ศ. 2356 ตรงกับรัชกาลที่ 2 ของไทย ปีระกา หง ซิ่วเฉฺวียนได้ศึกษาตำราขงจื๊อ เพื่อสอบเข้ารับราชการเช่นเดียวกับชายหนุ่มทั่วไปในสมัยนั้น และสอบไล่เป็น ซิ่วไฉ (บัณฑิตระดับต้น) ที่เมืองกวางเจาถึงสามครั้ง ก็ไม่ผ่าน ในการไปสอบ ซิ่วไฉครั้งที่สอง หง ซิ่วเฉฺวียนได้พบกับนักสอนศาสนาชาวตะวันตก และได้รับแจกหนังสือภาษาจีนอธิบายเกี่ยวกับศาสนาคริสต์จากนักสอนศาสนาผู้นั้นมาเล่มหนึ่ง หนังสือนั้นชื่อว่า "สุนทรกถาเพื่อปลุกเร้ายุคสมัย" เขียนโดยชาวจีนชื่อ เหลียง อาฝา เหลียง อาฝาเป็นผู้ช่วยของ โรเบิร์ต มอริสัน มิชชันนารีชาวอังกฤษ ผู้เดินทางมาเผยแพร่นิกายโปรเตสแทนท์ในประเทศจีนเป็นคนแรก หนังสือเล่มนี้ยังไม่มีอิทธิพลต่อหง ซิ่วเฉฺวียน จนเมื่อสอบตกเป็นครั้งที่สาม หง ซิ่วเฉฺวียนล้มป่วยหนักเจียนตายอยู่ 40 วัน ระหว่างป่วยเกิดนิมิตว่า ถูกนำไปยังสถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งหนึ่ง มีแสงสว่างจ้า เขาถูกเปลี่ยนอวัยวะภายใน แล้วถูกนำไปพบกับ ผู้เฒ่าสวมเสื้อคลุมดำ ผู้เฒ่ามอบดาบวิเศษให้เขาเพื่อประหารปีศาจร้ายให้หมดสิ้น และผู้เฒ่านั้นได้ด่าบริภาษขงจื๊อมากมาย ซึ่งเมื่อหายป่วยแล้วหง ซิ่วเฉฺวียนเชื่อว่า ผู้เฒ่านั้นคือพระเจ้าและตัวเขาเองเป็นพระอนุชาของพระเจ้า เป็นพระเชษฐาของพระเยซูคริสต์ และพระผู้เป็นเจ้าได้มอบหมายให้เขากำจัดปีศาจร้ายให้หมด นั่นคือ ราชวงศ์ชิงนั่นเอง หลังจากนั้น หง ซิ่วเฉฺวียนก็ได้เปลี่ยนไปเป็นคนละคน มีคุณลักษณะของผู้นำมากขึ้น เขาหันมาสนใจหนังสือ "สุนทรกถาเพื่อปลุกเร้ายุคสมัย" ของเหลียง อาฝา จนในที่สุด เขาก็สร้างลัทธิความเชื่อแบบของเขาขึ้นมาชุดหนึ่ง ทำการเผยแพร่จนมีผู้คนเชื่อถือตามมากขึ้นเรื่อย ๆ หง ซิ่วเฉฺวียนสร้างลัทธิของเขาว่า พระผู้เป็นเจ้าส่งเขาลงมาโลกมนุษย์พร้อมด้วยดาบเพื่อสังหารปีศาจร้าย คริสต์ศาสนาแต่เดิมเป็นคำสอนทางศาสนาของชาวจีน เคยแพร่หลายมาก่อนลัทธิขงจื๊อ อาณาจักรจีนเดิมเป็นที่ประทับของพระผู้เป็นเจ้า หากแต่ปัจจุบันพวกปีศาจร้ายเข้ามาครองครอง พระผู้เป็นเจ้ามีประกาศิตให้หง ซิ่วเฉฺวียนมาปราบปีศาจร้าย โดยจุดสำคัญคือเรื่องความเสมอภาค ภราดรภาพ ตามอุดมคติของคริสต์ศาสนา ซึ่งเป็นแนวความคิดใหม่ที่โดนใจทาสกสิกรที่ถูกศักดินากดขี่ขูดรีดอย่างทารุณ หง ซิ่วเฉฺวียนไปเผยแพร่ลัทธิในเขตชาวจีนแคะที่ลำบากยากจนตามภูเขาในมณฑลกวางสี และได้สหายร่วมอุดมการณ์สำคัญสี่คนซึ่งก็ล้วนเป็นคนจีนแคะทั้งสิ้น คือ หยาง ซิ่วชิง-คนเผาถ่าน, เซียว เฉากุ้ย-คนตัดฟืน, ซือ ต๋าไค-หนุ่มลูกชายเจ้าที่ดิน และวุ่ย จางฮุย-เจ้าที่ดินและนายทุนเงินกู้ ผู้ออกทุนในการเตรียการลุกขึ้นสู้ถึงหนึ่งแสนตำลึง ทั้งสี่คนนี้ภายหลังเป็นแม่ทัพคนสำคัญของกบฏไท่ผิงเทียนกั๋ว หง ซิ่วเฉฺวียนตระเตรียมฐานที่มั่นของกองทัพไว้แถบภูเขาจื่อจิงซาน มีกำลังพลนับหมื่นคน ทางราชสำนักแมนจูจึงส่งกองทัพไปปราบในช่วงเดือนธันวาคม พ.ศ. 2393 แต่ก็พ่ายแพ้ และในครั้งนี้มีชนพื้นเมือง เช่น ชาวจ้วง, ชาวม้ง ร่วมกบฏด้วย กองกำลังสมาคมบูชาพระเจ้า (ไป้ส้างตี้หุ้ย) ของหง ซิ่วเฉฺวียนรบชนะกองทัพหลวง ก็เลยประกาศสถาปนา "ไท่ผิงเทียนกั๋ว" (太平天国) (เมืองแมนแดนสันติ) หรือเรียกสั้น ๆ ว่า "ไท่ผิง" (太平) ซึ่งเป็นสิ่งที่อยู่ในอุดมคติ หง ซิ่วเฉฺวียนสถาปนาตัวเองเป็น "เทียนหวาง "(ราชาแห่งสวรรค์) ประกาศยกเลิกประเพณีเก่า ๆ ที่เป็นการลิดรอนสิทธิมนุษยชนและขัดต่อศาสนาคริสต์ เช่น การรัดเท้าผู้หญิง,การมีโสเภณี, การสูบฝิ่น, การกราบไหว้บูชารูปเคารพ เป็นต้น รวมถึงให้มีการสอบจอหงวน ซึ่งได้ผู้ชนะเลิศเป็นจอหงวนหญิงคนเดียวในประวัติศาสตร์จีน คือ ฟู่ ซ่านเสียง และได้ยกพลสามหมื่นบุกเข้าโจมตีเมืองต่าง ๆ แถบกวางสีและกวางตุ้ง ได้รับชัยชนะยึดได้เมืองต่าง ๆ มากขึ้น จนกระทั่งสามารถตีนครหนานจิง ตั้งเป็นเมืองหลวงใช้ชื่อว่า "เทียนจิง" (เมืองสวรรค์) ตั้งสหายร่วมรบคนอื่น ๆ เป็น "หวาง" (อ๋อง) มากมายหลายคน แล้วหง ซิ่วเฉฺวียนก็วางมือ ไม่ค่อยยุ่งกับการบริหารดูแลบ้านเมือง ปล่อยให้หวางคนอื่น ๆ รับหน้าที่บริหาร ซึ่งเป็นจุดพลิกผันที่ทำให้กบฏไท่ผิงต้องล้มสลายในที่สุด เนื่องจากบรรดาหวางทั้งหลายชิงดีชิงเด่นกัน ต่างคนก็พยายามช่วงชิงผลประโยชน์ส่วนตัวให้ได้มากที่สุดและหนักสุดถึงขนาดฆ่ากันเอง ในขณะที่ตัวผู้นำคือ หง ซิ่วเฉฺวียน ก็ได้วางมือเร็วไปก่อนเวลา ท้ายสุดในปี พ.ศ. 2407 กบฏไท่ผิงก็ถึงจุดล่มสลายเมื่อพ่ายแพ้อย่างราบคาบต่อราชสำนักที่ผสมกำลังปราบปรามร่วมกับกำลังของชาติตะวันตกที่มีผลประโยชน์กับจีน เช่น อังกฤษ, ฝรั่งเศส และหง ซิ่วเฉฺวียน ได้ฆ่าตัวตาย เมื่อ พ.ศ. 2407 มีกบฏล้มตายเป็นจำนวนถึง 30 ล้านคน ในช่วงปี..

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และหง ซิ่วเฉฺวียน · ดูเพิ่มเติม »

ออสการ์ กุสตาฟ เรย์ลันเดอร์

ออสการ์ กุสตาฟ เรย์ลันเดอร์ (Oscar Gustave Rejlander) (สวีเดน พ.ศ. 2374 - ลอนดอน 18 มกราคม พ.ศ. 2418) เป็นผู้บุกเบิกการถ่ายภาพศิลปะสมัยวิกตอเรีย เขาได้รับการศึกษาจากที่โรม และไปพักอยู่ที่เมือง ลิงคอล์น ในอังกฤษ เขาได้ทิ้งงานแท้ๆของเขาคือ นักวาดภาพและนักวาดรูปย่อคน หลังจากที่เขาเห็นว่าภาพถ่ายสามารถเก็บภาพได้ละเอียด อีกด้านหนึ่งมีผู้อ้างว่าเขาได้รับแรงบันดาลใจจาก Henry Fox Talbot เขาได้ตั้งร้านวาดภาพบุคคลขึ้นที่เมือง wolverhampton ซึ่งเป็นเมืองอุตสาหกรรมในเขตมิดแลนด์ของอังกฤษ เมื่อปี พ.ศ. 2389 (ค.ศ. 1846) ปี พ.ศ. 2393 (ค.ศ. 1850) เขาได้เรียนรู้วิธีการทำคอลโลเดียนเปียกได้อย่างรวดเร็วและเปลี่ยนธุรกิจของเขา ไปเป็นธุรกิจทางด้านการถ่ายภาพ เขาทำการทดลองหลายอย่างเพื่อที่จะให้ภาพถ่ายของเขาสมบูรณ์แบบ รวมถึงเทคนิค combination printing ซึ่งคิดว่าเขาอาจจะเป็นคนคิดขึ้นมา เขาเป็นเพื่อนกับชาลส์ ลุตวิดจ์ ดอดจ์สัน ผู้เก็บสะสมงานชิ้นแรกๆ ของเขาและปรึกษากันเรื่องทางเทคนิค หลังจากนั้นเรจลันเดอร์ได้สร้างภาพที่มีชื่อเสี่ยงที่สุดและเปิดเผยที่สุดของดอดจ์สัน งานชิ้นแรก ๆ ของเขานั้นไม่ได้ช่วยทำชื่อเสียงให้กับเขาเท่าไหร่ และเขาได้เข้าร่วมในงาน Paris Exhibition ในปี พ.ศ. 2398 (ค.ศ. 1855) และในปี พ.ศ. 2400 (ค.ศ. 1857) เขาได้ทำงานลักษณะเปรียบเทียบที่มีชื่อเสียงที่สุดของเขา ที่มีชื่อว่า "The two ways of life" นี่เป็นเทคนิคการต่อภาพแบบไร้รอยจากภาพ 32 ใบ เนื่องด้วยความสำเร็จนี้และด้วยการเป็นสมาชิกของ สมาคมถ่ายภาพหลวงแห่งลอนดอน นั้นได้รับการยอมรับในกรุงลอนดอน เขาย้ายสตูดิโอของเขาไปที่ลอนดอนประมาณปี พ.ศ. 2405 (ค.ศ. 1862) และหลังจากนั้นก็ทดลองเทคนิคการถ่ายภาพซ้อนสอง การประกอบภาพซ้อน การเปลี่ยนแปลงรูปและการตกแต่งภาพ เขาได้กลายเป็นผู้นำทางด้านเทคนิคการถ่ายภาพและเขาสอนเขียนบทความที่โด่งดังด้วย ความคิดและเทคนิคของเรย์ลันเดอร์นั้นได้ถูกใช้โดยนักถ่ายภาพอื่น ๆ และนี่เองที่บ่งบอกว่าเขาเป็นบิดาแห่งวงการถ่ายภาพศิลป์ หมวดหมู่:การถ่ายภาพ หมวดหมู่:นักถ่ายภาพชาวสวีเดน.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และออสการ์ กุสตาฟ เรย์ลันเดอร์ · ดูเพิ่มเติม »

อับราฮัม ลินคอล์น

อับราฮัม ลินคอล์น (Abraham Lincoln) เป็นประธานาธิบดีคนที่ 16 ของสหรัฐอเมริกา ลินคอล์นเข้าดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกาตั้งแต่เดือนมีนาคม..1861 จนกระทั่งถูกลอบสังหารเมื่อเดือนเมษายน..

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และอับราฮัม ลินคอล์น · ดูเพิ่มเติม »

อาสนวิหารเวสต์มินสเตอร์

อาสนวิหารเวสต์มินสเตอร์ (Westminster Cathedral) มีชื่ออย่างเป็นทางการว่าอาสนวิหารพระโลหิตศักดิ์สิทธิ์ (Cathedral of the Most Precious Blood) ตั้งอยู่ในนครเวสต์มินสเตอร์ กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ สหราชอาณาจักร เป็นโบสถ์แม่ของคริสต์ศาสนิกชนโรมันคาทอลิกในอังกฤษและเวลส์ และยังเป็นโบสถ์มหานคร รวมถึงเป็นอาสนวิหารประจำตำแหน่งอาร์ชบิชอปแห่งเวสต์มินสเตอร์ อาสนวิหารตั้งอยู่ที่ SW1 ถนนวิกตอเรีย นครเวสต์มินสเตอร์ โดยเป็นโบสถ์โรมันคาทอลิกที่ใหญ่ที่สุดในอังกฤษและเวลส์ ซึ่งชื่อของอาสนวิหารนี้อาจทำให้หลายคนสับสนกับเวสต์มินสเตอร์แอบบีย์ของคริสตจักรแห่งอังกฤษ อาร์ชบิชอปแห่งเวสต์มินสเตอร์องค์ปัจจุบัน คือ อาร์ชบิชอปวินเซนต์ นิโคล.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และอาสนวิหารเวสต์มินสเตอร์ · ดูเพิ่มเติม »

อาหม

อาหม (আহোম; อาโหมะ) หรือ ไทอาหม กลุ่มชาติพันธุ์กลุ่มหนึ่งซึ่งอาศัยในรัฐอัสสัมของประเทศอินเดีย เดิมใช้ภาษาอาหม ในกลุ่มภาษาย่อยไท-พายัพ ซึงเป็นภาษาในกลุ่มภาษากัม-ไท ตระกูลภาษาไท-กะได แต่ชาวอาหมในปัจจุบันนั้นหันไปใช้ภาษาตระกูลอินโด-ยุโรเปียนแล้วhttp://www.ethnologue.com/show_language.asp?code.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และอาหม · ดูเพิ่มเติม »

อาณาจักรล้านช้าง

อาณาจักรล้านช้าง (ອານາຈັກລ້ານຊ້າງ) เป็นอาณาจักรของชนชาติลาวซึ่งตั้งอยู่ในแถบลุ่มแม่น้ำโขง มีอาณาเขตอยู่ในบริเวณประเทศลาวทั้งหมด ตลอดจนพื้นที่บางส่วนทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของไทย โดยมีความเจริญรุ่งเรืองทั้งการเมืองการปกครอง ด้านศิลปวัฒนธรรม ตลอดจนพระพุทธศาสนา ที่มีพัฒนาการเคียงคู่มาพร้อมกันอาณาจักรอื่น ๆ ใกล้เคียง ทั้งล้านนา สยาม พม่า และเขมร อาณาจักรแห่งนี้ได้สถาปนาขึ้นอย่างเป็นปึกแผ่นมั่งคงอย่างแท้จริงในปี พ.ศ. 1896 สมัยพระเจ้าฟ้างุ้ม มีความรุ่งเรืองสลับกับความร่วงโรยต่อมาหลายสมัย ซึ่งยุคที่นับได้ว่าเป็นยุคทองของอาณาจักรล้านช้างคือรัชสมัยของพระเจ้าไชยเชษฐาธิราช (พ.ศ. 2091- พ.ศ. 2114 และรัชสมัยพระเจ้าสุริยวงศาธรรมิกราช (พ.ศ. 2181- พ.ศ. 2238) หลังจากนั้นอาณาจักรลาวก็เสื่อมอำนาจลงและแตกแยกเป็น 3 ราชอาณาจักร และในปี พ.ศ. 2321 ทั้ง 3 อาณาจักรก็ได้สูญเสียเอกราชแก่ราชอาณาจักรสยามในที.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และอาณาจักรล้านช้าง · ดูเพิ่มเติม »

อาณาจักรล้านช้างจำปาศักดิ์

ราชอาณาจักรล้านช้างจำปาศักดิ์ คืออาณาจักรลาวล้านช้างที่ตั้งอยู่ทางต้นใต้ของประเทศลาวในปัจจุบัน ดำรงอยู่ในช่วงเวลาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2256 ถึง พ.ศ. 2489 เป็นเวลา 236 ปี อาณาจักรล้านช้างจำปาศักดิ์ตกเป็นประเทศราชของไทยจนถึงสมัยรัชกาลที่ 5 เมื่อฝรั่งเศสเข้ามาครอบครองบริเวณประเทศลาวทั้งหมด จำปาศักดิ์ถูกยุบรวมเข้ากับอาณาจักรล้านช้างหลวงพระบาง กลายมาเป็นราชอาณาจักรลาว เมื่อปี..

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และอาณาจักรล้านช้างจำปาศักดิ์ · ดูเพิ่มเติม »

อำเภออรัญประเทศ

อรัญประเทศ เป็นอำเภอชายแดนทางด้านตะวันออกของประเทศไทย มีแนวชายแดนติดต่อกับประเทศกัมพูชา เดิมเป็นอำเภอหนึ่งในจังหวัดกบินทร์บุรี ภายหลังถูกยุบรวมกับจังหวัดปราจีนบุรี (เมื่อวันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2468) ปัจจุบันเป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดสระแก้วซึ่งเป็นจังหวัดที่ตั้งขึ้นมาใหม่ภายหลัง (เมื่อวันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2536).

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และอำเภออรัญประเทศ · ดูเพิ่มเติม »

อุณหพลศาสตร์

แผนภาพระบบอุณหพลศาสตร์ทั่วไป แสดงพลังงานขาเข้าจากแหล่งความร้อน (หม้อน้ำ) ทางด้านซ้าย และพลังงานขาออกไปยังฮีทซิงค์ (คอนเดนเซอร์) ทางด้านขวา ในกรณีนี้มีงานเกิดขึ้นจากการทำงานของกระบอกสูบ อุณหพลศาสตร์ (/อุน-หะ-พะ-ละ-สาด/ หรือ /อุน-หะ-พน-ละ-สาด/) หรือ เทอร์โมไดนามิกส์ (Thermodynamics; มาจากภาษากรีก thermos.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และอุณหพลศาสตร์ · ดูเพิ่มเติม »

จักรพรรดิฟรันซ์ โยเซฟที่ 1 แห่งออสเตรีย

ักรพรรดิฟรันซ์ โยเซฟที่ 1 แห่งออสเตรีย พระนามเต็ม: ฟรันซ์ โยเซฟ คาร์ล (Franz Joseph Karl von Habsburg-Lorraine) ทรงเป็นจักรพรรดิแห่งออสเตรีย และ กษัตริย์แห่งฮังการี และทรงเป็นจักรพรรดิและพระราชาธิบดีพระองค์แรกในจักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการีตั้งแต่ปีพ.ศ. 2410 พระองค์ทรงเป็นองค์พระประมุขที่ครองราชย์ยาวนานที่สุดเป็นอันดับที่สามในยุโรป รองจากเจ้าชายโจฮันน์ที่ 2 แห่งลิกเตนสไตน์และพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งฝรั่งเศส ซึ่งทั้งสองพระองค์นี้ทรงครองราชย์เป็นเวลา 70 กว่าปีเท่ากัน.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และจักรพรรดิฟรันซ์ โยเซฟที่ 1 แห่งออสเตรีย · ดูเพิ่มเติม »

จักรพรรดินีโคลัสที่ 1 แห่งรัสเซีย

ักรพรรดินิโคลัสที่ 1 แห่งรัสเซีย (Nicholas I of Russia) ทรงเป็นสมเด็จพระจักรพรรดิพระองค์ที่ 12 แห่งจักรวรรดิรัสเซีย ตั้งแต่ปี 1825 จนถึงปี 1855 นอกจากนี้พระองค์ยังทรงพระอิสริยศเป็นพระมหากษัตริย์โปแลนด์และแกรนด์ดยุกแห่งฟินแลนด์ พระองค์เป็นพระโอรสในจักรพรรดิพอลที่ 1 กับโซฟีอา ดอโรเทีย แห่งเวือร์ทเทิมแบร์คW.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และจักรพรรดินีโคลัสที่ 1 แห่งรัสเซีย · ดูเพิ่มเติม »

จักรพรรดินีเซี่ยวเต๋อเสี่ยน

ระสาทิสลักษณ์ของพระนางสะโกตา จักรพรรดินีเสี้ยวเต๋อเสี่ยน(孝德显皇后Empress Xiaodexian) (12 เมษายน ค.ศ.1831 - 24 มกราคม ค.ศ.1850) พระวรชายาเอกในจักรพรรดิเสียนเฟิงขณะทรงดำรงพระยศเป็นมกุฎราชกุมาร.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และจักรพรรดินีเซี่ยวเต๋อเสี่ยน · ดูเพิ่มเติม »

จักรพรรดิเสียนเฟิง

มเด็จพระจักรพรรดิเสียนเฟิงขณะทรงแก้ไขพระราชกิจ สมเด็จพระจักรพรรดิเสียนฟงขณะทรงพักผ่อนพระอิริยาบถ จักรพรรดิเสียนเฟิง พงศาวดารไทยเรียก สมเด็จพระเจ้าฮำหอง เป็นจักรพรรดิพระองค์ที่ 9 (นับจากจักรพรรดินู่เอ๋อร์ฮาชื่อ) แห่งราชวงศ์ชิง เป็นราชโอรสองศ์ที่ 4 ของจักรพรรดิเต้ากวง มีนามเดิมว่า อ้ายซินเจว๋หลัว อี้จู่ หรือองค์ชาย อี้จู่ ประสูติเมื่อปี พ.ศ. 2374 (ค.ศ. 1831) ขึ้นครองราชย์ได้ทั้ง ๆ ที่มิใช่รัชทายาทองค์เอกที่วางตัวไว้ แต่ว่าพระองค์สามารถเอาชนะใจพระราชบิดาได้ด้วยการออกล่าสัตว์ และพระองค์ไม่สังหารสัตว์ที่มีลูกอ่อน นอกจากนี้ยังมีคนกล่าวกันว่าพระราชวรกายของพระองค์อ่อนแอมาตั้งแต่ทรงพระเยาว์แล้ว จึงมักประชวรบ่อย ๆ ขึ้นครองราชย์ในปี พ.ศ. 2393 (ค.ศ. 1850) ทันทีที่จักรพรรดิเต้ากวงสวรรคต ด้วยพระชนมายุ 19 พรรษา ซึ่งในระหว่างที่พระองค์ขึ้นครองราชย์ใหม่ ๆ พระราชประเพณีจีนห้ามจักรพรรดิองค์ใหม่มีมเหสีหรือพระสนม และต้องไว้ทุกข์เป็นเวลานานถึง 27 เดือน แต่ก่อนที่จักรพรรดิเต้ากวงจะสวรรคตมีพระมเหสีองค์แรกแล้ว คือ พระชายาสะโกตา ซึ่งสิ้นพระชนม์ก่อนที่จักรพรรดิเต้ากวงจะสวรรคต เมื่อจักรพรรดิเสียนเฟิงครองราชย์แล้วทรงสถาปนานางสะโกตะเป็น สมเด็จพระจักรพรรดินีเสี่ยวเต๋อเซียน เมื่อผ่านช่วงไว้ทุกข์ไปแล้ว จึงมีการเลือกพระสนม โดยองค์ประธาน คือ พระนางคังฉินไท่เฟย(康慈皇贵太妃) พระมเหสีองค์หนึ่งของสมเด็จพระจักรพรรดิเต้ากวง ที่ทรงดูพระราชวังหลัง ซึ่งพระอัครมเหสีองค์แรกของสมเด็จพระจักรพรรดิเสียงเฟิง คือ พระอัครมเหสีหนิวฮู่ลู่ หรือ ซูอันไทเฮา ซึ่งได้รับการสนับสนุนจาก พระนางคังฉินไท่เฟย ในสมัยพระองค์เกิดสงครามฝิ่นครั้งที่ 2 ซึ่งส่งผลให้เกาะฮ่องกงตกเป็นของจักรวรรดิอังกฤษโดยสมบูรณ์ และมาเก๊าตกเป็นของโปรตุเกส และกบฏไท่ผิง โดย หง ซิ่วฉวน ซึ่งล้วนแต่ส่งผลต่อความมั่นคงของประเทศและราชวงศ์ จักรพรรดิเสียนเฟิง มีพระมเหสีองค์รองอีกหนึ่งพระองค์ ที่ต่อมามีบทบาทอย่างมากในประวัติศาสตร์ภายหลัง คือ พระมเหสีเย่เฮ่อนาลา หรือ ซูสีไทเฮา พระองค์สวรรคตในปี พ.ศ. 2440 (ค.ศ. 1861) ด้วยพระชนมายุเพียง 30 พรรษา ด้วยพระโรคที่รุมเร้าจากทรงกลัดกลุ้มในปัญหาของบ้านเมือง และจักรพรรดิองค์ใหม่ คือ องค์ชายไจ้ฉุน หรือพระนามตอนขึ้นครองราชย์ คือ จักรพรรดิถงจื้อ.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และจักรพรรดิเสียนเฟิง · ดูเพิ่มเติม »

จักรพรรดิเต้ากวัง

ักรพรรดิเต้ากวัง พงศาวดารไทยเรียก สมเด็จพระเจ้าเตากวาง เป็นองค์ชายรองในจักรพรรดิเจี่ยชิ่ง เดิมมีพระนามว่า เหมียนหนิง (綿寧) (แปลว่า อาทิตย์อัสดง) แต่ได้เปลี่ยนพระนามใหม่ภายหลังขึ้นครองราชย์ว่า หมิ่นหนิง (旻宁) (แปลว่า ท้องฟ้า หรือ จักรวาล) จักรพรรดิเต้ากวัง ประสูติจากมเหสีที่มีชื่อว่า จักรพรรดินีเซี่ยวซูรุ่ย(孝淑皇后) แต่พระมารดาได้สิ้นพระชนม์ไปตั้งแต่พระองค์ยังเยาว์วัย จักรพรรดิเจี่ยชิงพระราชบิดาจึงได้สถาปนาพระมเหสีองค์ใหม่ขึ้นเป็นจักรพรรดินีเซี่ยวเหอรุ่ย (孝和皇后) ซึ่งเป็นบุตรสาวของอูนาลา ขุนนางพวกเดียวกับเหอเซิน ที่ทรงไม่ไว้วางพระทัย แต่ทรงทำไปด้วยด้วยเหตุผลทางการเมือง นั่นทำให้จักรพรรดิเต้ากวังเมื่อยังทรงพระเยาว์ก็ไม่โปรดในตัวพระนางด้วยเช่นกัน แม้จะมีศักดิ์เป็นพระมารดาเลี้ยงก็ตาม แต่ได้ทรงเปลี่ยนทัศนะที่มีต่อพระนางใหม่ เมื่อครั้งหนึ่งที่ได้เสด็จไปไหว้บรรพกษัตริย์ที่สุสานราชวงศ์ชิงด้วยกัน และได้มีโจรกบฏกลุ่มหนึ่งมาจับตัวพระองค์และพระนางไปพร้อมกับสามัญชนกลุ่มหนึ่ง พวกกบฏบังคับให้พระองค์และพระนางบอกว่าใครเป็นใคร หากเงียบ ก็จะให้จ้วงแทงพระนางด้วยมีด พระนางก็ปิดปากเงียบไม่ยอมบอก นั่นจึงทำให้พระองค์ซาบซึ้งในน้ำพระทัยของพระนางเสี้ยวเหอมากและยอมรับพระนางในที่สุด จักรพรรดิเต้ากวัง ขึ้นครองราชย์ภายหลังการสวรรคตอย่างกะทันหันของจักรพรรดิเจี่ยชิ่ง ในปี พ.ศ. 2363 (ค.ศ. 1820) ระหว่างเสด็จแปรพระราชฐานหลบร้อนไปยังเมืองเฉิงเต๋อ ซึ่งได้มีพระราชโองการแต่งตั้งไว้ในพินัยกรรม แต่เนื่องจากการที่สวรรคตในที่ห่างไกลเมืองหลวง จึงทำให้ องค์ชายสี่ เหมี่ยนซิน พระโอรสองค์เล็กพระนางเสี้ยวเหอของคัดค้านว่า เป็นพินัยกรรมปลอม และเตรียมการจะก่อกบฏ พระองค์จึงทรงวางแผนโยนไปให้พระนางเสี้ยวเหอตัดสินและได้ขอกำลังทหารส่วนหนึ่งมาคุ้มกัน ซึ่งพระนางเสี้ยวเหอได้ยอมรับว่า พินัยกรรมนั้นเป็นของจริง และได้พระราชทานอภัยโทษประหารองค์ชายเหมี่ยนซินไว้ ในรัชสมัยจักรพรรดิเต้ากวัง ได้ทรงหาทางกำจัดขุนนางกังฉินและบรรดาขุนนางที่ไม่เอาการเอางาน จึงทำให้เหล่าขุนนางลับหลังจะนินทาพระองค์อยู่เสมอ ๆ และทำให้ขุนนางแบ่งแยกกันเป็นฝักเป็นฝ่ายต่างก็สนับสนุนพระโอรสอันเกิดจากพระมารดาที่เป็นชนเผ่าเดียวกับตน แต่พระองค์ก็ได้หาทางบริหารประเทศอย่างเต็มที่ ในรัชสมัยของพระองค์ประเทศเป็นปึกแผ่น ดูเหมือนเข้มแข็ง แต่ภายในอ่อนแออันเกิดจากการฉ้อราฎร์บังหลวงที่เป็นระบบกันมานานแต่สมัยจักรพรรดิเฉียนหลง ในรัชสมัยนี้พระองค์ได้ออกนโยบายให้ทุกคนในวังประหยัด โดยมีพระองค์เป็นแบบอย่าง และเหตุการณ์ที่สำคัญที่สุดคือ สงครามฝิ่นกับอังกฤษในปี พ.ศ. 2382 (ค.ศ. 1839) และ พ.ศ. 2383 (ค.ศ. 1840) ยุคล่าอาณานิคม ซึ่งเกิดขึ้นเป็นครั้งแรก และนำมาสู่การสูญเสียเกาะฮ่องกงและการล่มสลายของราชวงศ์ชิงในภายหลัง จักรพรรดิเต้ากวังมีอุปนิสัยส่วนพระองค์คือ โปรดปรานปืนเป็นพิเศษ ได้สวรรคตในปี พ.ศ. 2393 (ค.ศ. 1850) และผู้ครองราชย์สืบไปคือ องค์ชายอี้จู่ภายหลังขึ้นครองราชย์ใช้พระนามว่า จักรพรรดิเสียนเฟิง.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และจักรพรรดิเต้ากวัง · ดูเพิ่มเติม »

จูเซปเป แวร์ดี

Verdi จูเซปเป ฟอร์ตูนีโน ฟรันเชสโก แวร์ดี (Giuseppe Verdi) เป็นคีตกวีชาวอิตาลี เกิดเมื่อวันที่10 ตุลาคม พ.ศ. 2356 (ค.ศ. 1813) เสียชีวิตเมื่อวันที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2444 (ค.ศ. 1901) โด่งดังจากอุปรากรเรื่อง ลา ทราเวียตตา ไอด้า โอเทลโล ผลงานของเขาได้รับความนิยมอย่างสูงเมื่อเขายังมีชีวิตอยู่ และต่อเนื่องจวบจนปัจจุบัน แวร์ดีเกิดที่หมู่บ้าน Le Roncole ในอำเภอตาโร ซึ่งขณะนั้นอยู่ภายใต้การปกครองของจักรพรรดินโปเลียน โบนาปาร์ต ในปี พ.ศ. 2367 (ค.ศ. 1824) เขาได้ย้ายถิ่นฐานไปอยู่ที่เมืองบุสเชโต ที่ซึ่งเขาได้เรียนดนตรีกับเฟอร์ดินานโด โปรแวร์สิ เขาได้ประพันธ์ซิมโฟนี ขึ้นมาบทหนึ่งจากเพลงโหมโรงของอุปรากรเรื่อง กัลบกแห่งเมืองเซวิลล์ (Il barbiere di Siviglia) ของ จิโออัคคิโน รอสสินี จากนั้นก็ได้ย้ายไปอยู่ที่นครมิลาน เพื่อสมัครเข้าเรียนที่วิทยาลัยดนตรีแต่ก็ถูกปฏิเสธ เขาจึงเรียนแบบส่วนตัวกับวินเซนโซ ลาวินยา ผลงานประพันธ์อุปรากรเรื่องแรกของเขาคือ Oberto, conte di San Bonifacio (เปิดการแสดงครั้งแรกที่กรุงมิลาน เมื่อวันที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2382) ตามด้วยเรื่อง Un giorno di regno (ซึ่งเป็นความพยายามประพันธ์อุปรากรชวนหัวเพียงครั้งเดียว ซึ่งมีเพียง Falstaff อีกเรื่องในช่วงบั้นปลายชีวิตของเขา) แต่เขาประสบความสำเร็จครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2385 (ค.ศ. 1842) จากเรื่อง Nabucco ที่ได้เปิดแสดงที่โรงละครลา สกาล่า ในนครมิลาน โดยมีนักแสดงนำได้แก่จูเซปปินา สเตร็ปโปนี ร้องเสียงโซปราโน ในบทของอาบิไก นักร้องสาวได้กลายเป็นภรรยาน้อยของแวร์ดี เขาได้แต่งงานกับหล่อนในอีกหลายปีให้หลัง ภายหลังการเสียชีวิตของภรรยาของเขา หลังจากที่อุปรากรเรื่อง I Lombardi alla prima crociata (เปิดแสดงครั้งแรกที่นครมิลาน เมื่อวันที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2386) ที่มีเนื้อหาบางส่วนเกี่ยวข้องกับสถานการณ์การเมือง เรื่องErnani ก็ประสบความสำเร็จในการเปิดแสดงที่โรงละครลา เฟนิกซ์ ในนครเวนีซเช่นกัน ในปีต่อมา อุปรากรเรื่อง Giovanna d'Arco และ La Forza del Destino ก็ตอกย้ำความโด่งดังของแวร์ดี แต่เขาเห็นว่าการแสดงงานของเขาที่โรงละครลา สกาล่านั้นยังไม่เข้าขั้น เป็นเหตุให้เขาปฏิเสธการเปิดแสดงอุปรากรเรื่องต่อ ๆ มาในมิลาน อันได้แก่เรื่อง Atilla, Alzira และ แมคเบ็ท ในได้ถูกนำออกแสดงในเมืองต่าง ๆ ทั่ว ประเทศอิตาลี ส่วนเรื่อง I Masnadieri นั้นได้ถูกประพันธ์ขึ้นที่กรุงลอนดอน ในขณะที่นครมิลาน พ่ายแพ้และถูกจักรวรรดิออสเตรียเข้ายึดครอง แวร์ดีได้ประพันธ์อุปรากรเรื่อง Il Corsaro, La Battaglia di Legnano และ Luisa Miller รวมทั้งเรื่อง Manon Lescaut ที่แต่งไม่จบ หลังจากข่าวอื้อฉาวเกี่ยวกับบทประพันธ์เรื่อง Stiffelio ในปี พ.ศ. 2394 (ค.ศ. 1851) เรื่อง Rigoletto ก็ประสบความสำเร็จอย่างท่วมท้นในการเปิดแสดงที่โรงละครลา เฟนิกซ์ ในนครเวนีซ ในปี พ.ศ. 2396 (ค.ศ. 1853) เขาประสบความสำเร็จครั้งสำคัญอีกครั้งจากเรื่องIl Trovatore ที่โรงละครอพอลโลในกรุงโรม แต่การเปิดการแสดงภาคภาษาฝรั่งเศสในนครเวนีซไม่ประสบความสำเร็จเท่าใดนัก อุปรากรเรื่องอื่น ๆ ที่ประพันธ์ขึ้นในช่วงนี้ ได้แก่ งูพิษแห่งเกาะซิซิลี (เปิดแสดงที่กรุงปารีส) Aroldo (งานที่สร้างขึ้นมาจากเรื่อง Stiffelioเดิม) และเรื่อง Simon Boccanegra กับ Un ballo in maschera (ที่ถูกห้ามนำออกแสดง) แวร์ดีได้เข้ามามีส่วนร่วมอย่างมากในการรวมชาติของประเทศอิตาลี (เขาได้ประพันธ์บทเพลง Inno delle Nazioni ซึ่งได้รวมเอาเพลงชาติต่าง ๆ ในยุโรปไว้ด้วยกัน เช่น เพลง Fratelli d'Italia Marseillaise และ God Save the King ในปี พ.ศ. 2405 (ค.ศ. 1862) และได้รับเลือกตั้งให้ดำรงตำแหน่งวุฒิสมาชิก จากนั้นก็ได้นำผลงานเก่ามาแก้ไขเล็กน้อย จนกระทั่งถึงปี พ.ศ. 2409 (ค.ศ. 1866) เมื่อDon Carlos ได้ถูกนำออกแสดงครั้งแรกที่กรุงปารีส ในปี พ.ศ. 2415 (ค.ศ. 1872) เมื่อเขานำเรื่องไอด้า ออกแสดงที่โรงละครลา สกาล่าก็ประสบความสำเร็จอย่างท่วมท้น เขาได้ประพันธ์ให้แก่ผู้สำเร็จราชการแห่งอียิปต์กับเนื่องในโอกาสพิธีเปิดโรงละครแห่งใหม่ในกรุงไคโร และสำหรับการเปิดคลองสุเอซ ผลงานของแวร์ดีมีความเป็นชาตินิยมของชาวอิตาลีอยู่ในตัว (เป็นต้นว่าเพลงชาวยิวสำหรับกลุ่มนักร้องประสานเสียงขับร้องในเรื่อง Nabucco ที่มีชื่อเรียกอีกอย่างว่า Va Pensiero นั้น ได้รับการเสนอให้เป็นเพลงชาติอิตาลีมาอย่างสม่ำเสมอ โดยไม่ได้มีความหมายในเชิงเหยียดเชื้อชาติ) เป็นที่น่าประหลาดใจ เมื่อมีคนพบว่าชื่อของเขา Verdi เป็นตัวอักษรย่อของคำว่า Vittorio Emanuele Re D’Italia (วิคเตอร์ เอ็มมานูเอล กษัตริย์แห่งอิตาลี) ในช่วงเวลาที่ชาวเมืองมิลาน (ซึ่งยังตกอยู่ภายใต้การปกครองของออสเตรีย) ได้เริ่มหันมาสนับสนุนความพยายามรวมชาติอิตาลีของวิคเตอร์ เอ็มมานูเอล กลุ่มแนวร่วมหลบหนีเข้าเมืองได้เริ่มคบคิดที่จะให้กษัตริย์ Sardaigne บุกมิลาน เนื่องจากการกดขี่ของชาวออสเตรียนั้นรุนแรงเกินไป กลุ่มคนเหล่านี้ได้เริ่มการปลุกระดมที่มีชื่อเรียกอย่างเป็นทางการว่า « Viva VERDI » (« V.E.R.D.I. จงเจริญ ») แวร์ดีทราบเรื่องการนำชื่อของเขาไปใช้ ซึ่งโดยหลักแล้วเขาควรจะห้าม แต่เขาก็ไม่ได้ห้าม เรื่องราวอื่น ๆ ที่เกี่ยวพันกับการเมืองของแวร์ดีได้ถูกนำเสนอในบทอุปรากรเรื่อง I Lombardi แวร์ดีเสียชีวิตอย่างกะทันหันในปี พ.ศ. 2444 (ค.ศ. 1901) ที่นครมิลาน หลังจากการก่อสร้างคฤหาสน์ Casa di Riposo เสร็จสิ้น (เขาตั้งใจให้เป็นที่พักชั่วคราวของเหล่าศิลปินตกยาก) พีธีศพของเขาจัดขึ้นอย่างอลังการ ผู้เข้าร่วมราว 250,000 คนได้มาแสดงความคารวะต่อปูชนียบุคคลผู้หนึ่งของวงการดนตรีอิตาลี.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และจูเซปเป แวร์ดี · ดูเพิ่มเติม »

ธงชาติคิวบา

งชาติคิวบา ประกาศใช้อย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 20 พฤษภาคม ค.ศ. 1902, มีลักษณะเป็นธงแถบตามยาวสีน้ำเงิน สามแถบ และ แถบสีขาว สองแถบ, ที่ฝั่งคันธงมีดาวห้าแฉกสีขาวอยู่ภายในสามเหลี่ยมด้านเท่าสีแดง.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และธงชาติคิวบา · ดูเพิ่มเติม »

ทฤษฎีบทสี่สี

แผนที่ที่ระบายด้วยสี 4 สี ทฤษฎีบทสี่สี (Four color theorem) กล่าวว่า แผนที่ทางภูมิศาสตร์สามารถระบายด้วยสี 4 สี ซึ่งไม่มีพื้นที่ที่อยู่ติดกันมีสีเดียวกันได้เสมอ เราเรียกพื้นที่ว่าติดกันก็ต่อเมื่อมันมีส่วนของขอบร่วมกัน ไม่ใช่แค่จุดร่วมกัน และพื้นที่แต่ละชิ้นจะต้องติดเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ไม่ใช่แยกเป็นหลายๆ ส่วน อย่างมิชิแกน หรืออาเซอร์ไบจาน เป็นที่ประจักษ์ว่าสี 3 สีนั้นไม่เพียงพอ ซึ่งพิสูจน์ได้ไม่ยาก นอกจากนั้น เราสามารถพิสูจน์ได้ว่าสี 5 สีนั้นเพียงพอในการระบายแผนที่ ทฤษฎีบทสี่สี เป็นทฤษฎีบทแรกที่ถูกพิสูจน์ด้วยคอมพิวเตอร์ แต่การพิสูจน์นี้ไม่เป็นที่ยอมรับจากนักคณิตศาสตร์ส่วนใหญ่ เพราะว่ามันไม่สามารถตรวจสอบด้วยคนได้ และบางคนถึงกับกังวลในความถูกต้องของตัวแปลภาษา (คอมไพเลอร์) และฮาร์ดแวร์ที่ใช้ทำงานโปรแกรมสำหรับการพิสูจน์ การขาดความสง่างามทางคณิตศาสตร์ก็เป็นอีกสาเหตุหนึ่ง ดังคำกล่าวอันหนึ่งว่า "บทพิสูจน์ทางคณิตศาสตร์ที่ดีเป็นดั่งบทกวี — แต่นี่มันคือสมุดจดเบอร์โทรศัพท์ชัดๆ!".

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และทฤษฎีบทสี่สี · ดูเพิ่มเติม »

ทากิฟูงุ

ทากิฟูงุ (Takifugu; トラフグ属.) เป็นชื่อวิทยาศาสตร์เรียกสกุลหนึ่งของปลาปักเป้าในวงศ์ปลาปักเป้าฟันสี่ซี่ (Tetraodontidae) หรือที่รู้จักกันดีในชื่อสามัญภาษาญี่ปุ่นว่า "ฟูงุ" (河豚-แปลว่า หมูแม่น้ำ) เนื่องจากเป็นปลาปักเป้าสกุลที่นิยมนำมาทำซาชิมิหรือปลาดิบ อาหารญี่ปุ่นที่มีชื่อไปทั่วโลก โดยใช้ชื่อสกุลว่า Takifugu.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และทากิฟูงุ · ดูเพิ่มเติม »

คาร์ล ไวแยร์สตราสส์

ร์ล ธีโอดอร์ วิลเฮล์ม ไวแยร์สตราสส์ (Karl Theodor Wilhelm Weierstraß หรือ Weierstrass) (31 ตุลาคม ค.ศ. 1815 - 19 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1897) เป็นนักคณิตศาสตร์ชาวเยอรมัน ผู้ซึ่งมักถูกกล่าวถึงในฐานะว่าเป็น บิดาแห่งการวิเคราะห์เชิงคณิตศาสตร์ยุคใหม่ นอกจากนี้ชื่อของไวแยร์สตราสส์ ยังได้รับเกียรติในการตั้งชื่อหลุมอุกกาบาตบนดวงจันทร์ (Weierstrass crater) ไวแยร์สตราสส์ เกิดที่เมืองออสเทนเฟลด์ (Ostenfelde) รัฐบาวาเรีย ราชอาณาจักรปรัสเซี.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และคาร์ล ไวแยร์สตราสส์ · ดูเพิ่มเติม »

ประวัติศาสตร์สหรัฐ

วันเริ่มต้นประวัติศาสตร์ของประเทศสหรัฐมีการถกเถียงกันในหมู่นักประวัติศาสตร.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และประวัติศาสตร์สหรัฐ · ดูเพิ่มเติม »

ประเทศกรีซใน ค.ศ. 1850

หตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน ค.ศ. 1850 ในประเทศกรีซ.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และประเทศกรีซใน ค.ศ. 1850 · ดูเพิ่มเติม »

ประเทศกาตาร์ใน ค.ศ. 1850

หตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน ค.ศ. 1850 ในประเทศกาตาร.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และประเทศกาตาร์ใน ค.ศ. 1850 · ดูเพิ่มเติม »

ประเทศลาวใน ค.ศ. 1850

หตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน ค.ศ. 1850 ในประเทศลาว.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และประเทศลาวใน ค.ศ. 1850 · ดูเพิ่มเติม »

ประเทศสวิตเซอร์แลนด์

วิตเซอร์แลนด์ (Switzerland; die Schweiz; la Suisse; Svizzera; Svizra) มีชื่อทางการว่า สมาพันธรัฐสวิส (Swiss Confederation; Confoederatio Helvetica) เป็นประเทศขนาดเล็กที่ไม่มีทางออกสู่ทะเล และตั้งอยู่ในทวีปยุโรปตะวันตก โดยมีพรมแดนติดกับ ประเทศเยอรมนี ประเทศฝรั่งเศส ประเทศอิตาลี ประเทศออสเตรีย และประเทศลิกเตนสไตน์ นอกจากจะมีความเป็นกลางทางการเมืองแล้ว สวิตเซอร์แลนด์นับว่ามีการร่วมมือกันระหว่างประเทศเป็นอย่างมาก เนื่องจากเป็นที่ตั้งขององค์กรนานาชาติหลายแห่ง นอกจากนี้ลักษณะของประเทศยังคล้ายกับประเทศเบลเยียม.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และประเทศสวิตเซอร์แลนด์ · ดูเพิ่มเติม »

ประเทศสเปนใน ค.ศ. 1850

หตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน ค.ศ. 1850 ในประเทศสเปน.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และประเทศสเปนใน ค.ศ. 1850 · ดูเพิ่มเติม »

ประเทศจีนใน ค.ศ. 1850

หตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน ค.ศ. 1850 ในประเทศจีน.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และประเทศจีนใน ค.ศ. 1850 · ดูเพิ่มเติม »

ประเทศนอร์เวย์ใน ค.ศ. 1850

หตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน ค.ศ. 1850 ในประเทศนอร์เว.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และประเทศนอร์เวย์ใน ค.ศ. 1850 · ดูเพิ่มเติม »

ประเทศนิการากัว

นิการากัว (Nicaragua) หรือชื่อทางการคือ สาธารณรัฐนิการากัว (República de Nicaragua) เป็นประเทศที่มีพื้นที่มากที่สุดในอเมริกากลาง แต่มีความหนาแน่นของประชากรน้อยที่สุด มีอาณาเขตทางเหนือจรดประเทศฮอนดูรัส ทางใต้จรดประเทศคอสตาริกา ชายฝั่งตะวันตกจรดมหาสมุทรแปซิฟิก ส่วนชายฝั่งตะวันออกจรดทะเลแคริบเบียน ชื่อของประเทศมาจากการสนธิระหว่างคำว่า "นีการาโอ" (Nicarao) เป็นชื่อชนเผ่าพื้นเมืองที่มีประชากรมากที่สุดขณะที่ชาวสเปนมาถึง กับคำว่า "อะกวา" (Agua) ซึ่งเป็นคำในภาษาสเปน แปลว่าน้ำ.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และประเทศนิการากัว · ดูเพิ่มเติม »

ประเทศไทยใน พ.ศ. 2393

หตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน พ.ศ. 2393 ในประเทศไท.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และประเทศไทยใน พ.ศ. 2393 · ดูเพิ่มเติม »

ประเทศเบลเยียมใน ค.ศ. 1850

หตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน ค.ศ. 1850 ในประเทศเบลเยียม.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และประเทศเบลเยียมใน ค.ศ. 1850 · ดูเพิ่มเติม »

ประเทศเม็กซิโกใน ค.ศ. 1850

หตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน ค.ศ. 1850 ในประเทศเม็กซิโก.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และประเทศเม็กซิโกใน ค.ศ. 1850 · ดูเพิ่มเติม »

ปลากระทิงไฟ

ปลากระทิงไฟ (Fire spiny eel) ปลาน้ำจืดพื้นเมืองของไทยชนิดหนึ่ง มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Mastacembelus erythrotaenia อยู่ในวงศ์ปลากระทิง (Mastacembelidae) มีรูปร่างเหมือนปลาในวงศ์นี้ทั่วไป กล่าวคือ รูปร่างยาวคล้ายงูหรือปลาไหล แต่ท้ายลำตัวส่วนที่อยู่ค่อนไปทางหางจะมีลักษณะแบนข้าง และส่วนหัวหรือปลายปากจะยื่นยาวและแหลม จะงอยปากล่างจะยื่นยาวกว่าจะงอยปากบน ตามีขนาดเล็ก ครีบหลัง ครีบทวาร และหางจะเชื่อมต่อติดกันเป็นครีบเดียว โดยครีบหลังตอนหน้าจะมีขนาดเล็กมากและลักษณะเป็นหยักคล้ายกับฟันเลื่อย หากไม่สังเกตจะมองไม่เห็น โดยปลายหางมีลักษณะมนโค้ง ปลายค่อนข้างแหลม ไม่มีหนามใต้ตาเช่นปลากระทิงชนิดอื่น ๆ มีหนามแหลมขนาดเล็กตลอดทั้งความยาวลำตัวช่วงบนไว้เพื่อป้องกันตัว ปลากระทิงไฟจะมีรูปร่างป้อมแต่มีขนาดยาวกว่าปลากระทิง (M. armatus) ซึ่งเป็นปลาที่อยู่ในสกุลเดียวกัน มีขนาดเมื่อโตเต็มที่ประมาณ 60 เซนติเมตร พบใหญ่ที่สุดถึง 1 เมตร พบได้ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ทุกประเทศจนถึงอินโดนีเซีย สำหรับในประเทศไทยพบได้ในแหล่งน้ำขนาดใหญ่ในภาคกลางและภาคใต้ ปลากระทิงไฟ มีลักษณะเด่นคือ เป็นปลาที่มีสีสันและลวดลายสวยงามมาก อันเป็นที่มาของชื่อ โดยพื้นลำตัวมีสีน้ำตาลเข้มจนถึงดำสนิทและประแต้มด้วยแถบสีแดงสดเป็นเส้นๆ และเป็นจุด ๆ ลักษณะคล้ายกับเส้นประ โดยลายนี้จะคาดตามความยาวจากหัวจรดหางหัวค่อนข้างแหลม ซึ่งสีของครีบจะกลมกลืนกับสีพื้นลำตัวและบริเวณขอบครีบด้านนอกเป็นสีแดงหรือสีส้ม บริเวณแนวโคนครีบมีจุดกลมสีแดงประแต้มตลอดแนวซึ่งจุดและลายแถบสีแดงเหล่านี้ขณะที่ปลายังเล็กจะเป็นสีน้ำตาลอมส้มหรือเหลือง เมื่อปลาโตขึ้นจุดและแถบลายเหล่านี้สีก็จะเข้มขึ้นเรื่อย ๆ จนกลายเป็นสีแดงหรือสีแดงอมส้มในที่สุด แต่ปลาส่วนใหญ่สีแดงสดจะเข้มจัดเฉพาะบริเวณลำตัวส่วนที่อยู่ค่อนไปทางหัว ส่วนลาย ที่อยู่ค่อนไปทางหางโดยมากจะเป็นสีแดงส้มหรือสีน้ำตาลส้ม พบน้อยตัวมากที่มีลายสีแดงเพลิงทั้งตัว สำหรับลวดลายและสีสันทั้งหมดนี้ ยังแตกต่างกันออกไปตามแต่ละท้องที่ สำหรับปลาที่พบในพื้นที่ภาคใต้จะมีลวดลายและสีสันแตกต่างออกไป ซึ่งภาษาใต้จะเรียกปลาชนิดนี้ว่า "กระทิงลายดอก" หรือ "กระทิงลายดอกไม้" มีพฤติกรรมหากินในเวลากลางคืน โดยมักชอบหลบอยู่ใต้ซากไม้ใต้น้ำเพื่อรออาหาร ซึ่งได้แก่ ปลาขนาดเล็กและสัตว์น้ำขนาดเล็กทั่วไป จากสีสันที่สวยงาม จึงนิยมเลี้ยงเป็นปลาสวยงาม แต่สำหรับสถานะในธรรมชาติ มีแนวโน้มว่าใกล้สูญพันธุ์เนื่องจากถูกจับจากธรรมชาติมากเกินไป.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และปลากระทิงไฟ · ดูเพิ่มเติม »

ปลากระแห

ฝูงปลากระแหที่ศูนย์แสดงพันธุ์สัตว์น้ำบึงฉวากเฉลิมพระเกียรติ จังหวัดสุพรรณบุรี ปลากระแห เป็นปลาน้ำจืดชนิดหนึ่ง มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Barbonymus schwanenfeldii อยู่ในวงศ์ปลาตะเพียน (Cyprinidae) รูปร่างคล้ายปลาตะเพียนทอง (B. altus) ที่อยู่สกุลเดียวกัน แต่มีรูปร่างป้อมสั้นกว่า ลำตัวแบนข้าง ส่วนหลังยกสูง หัวค่อนข้างเล็ก ตาโต มีหนวด 2 คู่ที่ริมฝีปาก ปากเล็กอยู่สุดของจะงอยปาก เกล็ดเล็กมีสีเงินวาวเหลือบเหลืองทอง ครีบหลังสีส้มมีแต้มสีดำชัดที่ด้านบนสุด ครีบอื่น ๆ มีสีส้มสดยกเว้นขอบบนของครีบอกและขอบล่างของครีบหางที่มีแถบสีดำยาว มีขนาดประมาณ 15–30 เซนติเมตร พบอาศัยอยู่เป็นฝูงในแม่น้ำและหนองบึงทุกภาคของประเทศไทย หรือตามหน้าวัดที่อยู่ติดริมแม่น้ำต่าง ๆ โดยมักจะอาศัยอยู่รวมกับปลาตะเพียน (B. gonionotus), ปลาตะเพียนทอง, ปลาแก้มช้ำ (Puntius orphoides) หรือปลาในตระกูลปลาตะเพียนชนิดอื่นด้วยกันเสมอ ปลากระแหนิยมบริโภคโดยการปรุงสด รมควัน ตากแห้ง ทำปลาร้า ปลาส้ม นอกจากนี้ยังนิยมเลี้ยงเป็นปลาสวยงามด้วย ชื่อเรียกอื่น ๆ ตามท้องถิ่น เช่น "กระแหทอง" หรือ "ตะเพียนหางแดง", ในภาษาใต้เรียก "ลำปำ", ในภาษาอีสานเรียก "เลียนไฟ", ภาษาเหนือเรียก "ปก" เป็นต้น.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และปลากระแห · ดูเพิ่มเติม »

ปลากัด (สกุล)

ปลากัด (Fighting fishes) ชื่อสกุลของปลาน้ำจืดขนาดเล็กจำพวกหนึ่ง มีชื่อสกุลว่า Betta (/เบ็ท-ทา/) ในวงศ์ย่อย Macropodinae ในวงศ์ใหญ่ Osphronemidae.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และปลากัด (สกุล) · ดูเพิ่มเติม »

ปลากา

ปลาการาชบัณฑิตยสถาน.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และปลากา · ดูเพิ่มเติม »

ปลามาคูลาตาไพค์

ปลามาคูลาตาไพค์ (Spotted pike characin, False gar) เป็นปลาน้ำจืดชนิดหนึ่ง ในวงศ์ปลาไพค์คาราซิน (Ctenoluciidae) ในอันดับปลาคาราซิน (Characiformes) มีรูปร่างเรียวยาวเหมือนปลาเข็ม ลำตัวยาวทรงกระบอก ปากแหลมยาวเหมือนปากปลาเข็ม พื้นลำตัวเป็นสีเทาขาว สีด้านใต้ลำตัวเป็นสีขาวอมเหลือง ตำแหน่งของครีบกระโดงหลังและมีครีบทวารสั้นเล็กค่อนไปทางส่วนท้ายของลำตัว ครีบทุกครีบของร่างกายจะมีจุดสีดำกระจายไปทั่ว ครีบหางเว้าเป็นรูปส้อมสีชมพู รูจมูกอยู่ทางด้านหน้าของดวงตา ตามีขนาดกลมโต กระจายพันธุ์อยู่ในลุ่มแม่น้ำขนาดใหญ่ในทวีปอเมริกาใต้ เช่น โอรีโนโก, โทแคนตินส์ และอเมซอน เป็นต้น มีขนาดโตเต็มที่ประมาณ 30 เซนติเมตร มักอยู่รวมกันเป็นฝูง ในระดับผิวน้ำเพื่อล่าปลาขนาดเล็กหรือลูกปลาชนิดต่าง ๆ เป็นอาหาร นิยมเลี้ยงเป็นปลาสวยงาม.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และปลามาคูลาตาไพค์ · ดูเพิ่มเติม »

ปลาวัวจมูกสั้น

ปลาวัวจมูกสั้น (Short-nosed tripodfish; ギマ) ปลาน้ำเค็มชนิดหนึ่งที่สามารถปรับตัวให้อยู่ในน้ำกร่อยจนเกือบเป็นน้ำจืดได้ มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Triacanthus biaculeatus อยู่ในวงศ์ปลาวัวจมูกสั้น (Triacanthidae) มีรูปร่างตัวป้อม ด้านข้างแบน นัยน์ตาใหญ่ จมูกและจะงอยปากสั้นกว่าปลาวัวในวงศ์อื่น ๆ ครีบหลังยาวแยกเป็น 2 ตอน ตอนแรกมีก้านครีบเป็นหนามแข็ง ปลายแหลม ตอนหลังอ่อนนิ่ม ครีบหางใหญ่ปลายเว้ารูปวงเดือน พื้นลำตัวเป็นสีเงิน ปนสีเขียว นิยมอยู่เป็นฝูง บริเวณชายฝั่งทะเลแถบป่าชายเลนหรือชายฝั่ง และปากแม่น้ำ ตั้งแต่ชายฝั่งทะเลเปอร์เซียจนถึงทะเลแถบเอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีขนาดโตเต็มที่ 30 เซนติเมตร กินอาหารจำพวก สัตว์ทะเลขนาดเล็กกว่า ไม่จัดเป็นปลาเศรษฐกิจ แต่นิยมเลี้ยงเป็นปลาตู้สวยงาม ที่มักมีผู้นำมาขายและปรับสภาพให้อาศัยในน้ำกร่อยหรือน้ำจืดได้ แต่โดยมากจะไม่สามารถปรับตัวให้อยู่ในน้ำจืดได้ตลอด โดยจะค่อย ๆ กินอาหารน้อยลง และตายไปในที่สุด หากจะเลี้ยงจึงต้องปรับค่าความเค็มและรักษาค่าพารามิเตอร์ของน้ำให้เหมือนกับน้ำทะเลให้ดี จึงทำให้ปลาอยู่รอดมีชีวิตได้ตามปกต.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และปลาวัวจมูกสั้น · ดูเพิ่มเติม »

ปลาตะโกก

ปลาตะโกก (Soldier river barb) เป็นชื่อปลาน้ำจืดชนิดหนึ่ง มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Cyclocheilichthys enoplos อยู่ในวงศ์ปลาตะเพียน (Cyprinidae).

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และปลาตะโกก · ดูเพิ่มเติม »

ปลาตะเพียนขาว

ปลาตะเพียนขาว หรือ ปลาตะเพียนเงิน หรือที่นิยมเรียกสั้น ๆ ว่า ปลาตะเพียน (Java barb, Silver barb) เป็นปลาน้ำจืดชนิดหนึ่ง อยู่ในวงศ์ปลาตะเพียน (Cyprinidae) มีรูปร่างเหมือนปลาในวงศ์ปลาตะเพียนทั่วไป ตัวมีสีเงินแวววาว ด้านหลังมีสีคล้ำเล็กน้อย ด้านท้องสีจาง ครีบอื่น ๆ มีสีเหลืองอ่อน ภาคอีสานเรียกว่า "ปลาปาก" ปลาตะเพียนขาวเป็นปลาพื้นเมืองของภูมิภาคเอเชียอาคเนย์ นับเป็นปลาน้ำจืดที่คนไทยรู้จักดี และอยู่ในวิถีชีวิตความเป็นอยู่มาแต่โบราณ เช่น ปลาตะเพียนใบลาน มีการเลี้ยงปลาชนิดนี้ในประเทศมานานกว่า 30 ปี และถูกนำพันธุ์ไปเลี้ยงยังต่างประเทศ เช่น มาเลเซีย, บอร์เนียว, อินโดนีเซีย แม้ว่าในประเทศเหล่านี้จะมีปลาชนิดนี้อยู่ในธรรมชาติแล้วก็ตาม ขนาดโดยเฉลี่ย 36 เซนติเมตร (พบใหญ่ที่สุด 90 เซนติเมตร น้ำหนัก 13 กิโลกรัม ที่มาเลเซีย) พบชุกชุมในทุกแหล่งน้ำทุกภาคของไทย ยกเว้นแม่น้ำสาละวิน อยู่กันเป็นฝูง ชอบที่น้ำไหลเป็นพิเศษ เป็นปลากินพืช, แมลง และสัตว์หน้าดิน นอกจากนี้ยังนิยมเลี้ยงเป็นปลาสวยงามอีกด้วย โดยเฉพาะตัวที่เป็นปลาเผือก ซึ่งเรียกกันว่า "ปลาตะเพียนอินโด" นิยมเลี้ยงเพื่อใช้ประโยชน์เก็บกินเศษอาหารที่ปลาใหญ่กินเหลือหรือเก็บตะไคร่น้ำและปรสิตในตู้ หรือแม้กระทั่งเลี้ยงเป็นปลาลูกไล่ของปลาใหญ่กว่า หรือเลี้ยงเพื่อทดสอบค่าความเป็นกรดเป็นด่างของน้ำ (pH) หรือความเข้มข้นของคลอรีน ก่อนที่จะปล่อยปลาที่จะเลี้ยงจริงลงไป เนื่องจากเป็นปลาที่มีราคาถูก หาซื้อได้ง่าย และมีความไวต่อคุณภาพน้ำ มีการผสมพันธุ์และวางไข่ในช่วงฤดูฝน ตัวเมียเมื่อถึงสภาพสมบูรณ์ ลำตัวจะอวบอ้วนและใหญ่กว่าตัวผู้ถึง 2-3 เท่า ตัวผู้บริเวณข้างแก้มจะมีตุ่มคล้ายสิวอันเป็นเอกลักษณ์ของปลาในวงศ์ปลาตะเพียน ตัวเมียใช้เวลาอุ้มท้องจนกระทั่งวางไข่ประมาณ 1 เดือน ปัจจุบันมีการเพาะพันธุ์ปลาเพื่อนำไปปล่อยในแหล่งน้ำต่าง ๆ มีการนำมาทำเป็นอาหาร เช่น ปลาตะเพียนต้มเค็ม หรือปลาส้ม นับว่าเป็นตำรับที่มีชื่อมากของปลาชนิดนี้ แต่เป็นปลาที่มีก้างมาก.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และปลาตะเพียนขาว · ดูเพิ่มเติม »

ปลาซิวควายข้างเงิน

ปลาซิวควายข้างเงิน (Silver rasbora) เป็นปลาน้ำจืดชนิดหนึ่ง มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Rasbora argyrotaenia อยู่ในวงศ์ปลาตะเพียน (Cyprinidae) มีรูปร่างคล้ายปลาซิวควาย (R. torieri) ซึ่งอยู่ในสกุลเดียวกันมาก เป็นปลาผิวน้ำ ชอบอยู่กันเป็นฝูง ลำตัวยาวเรียว ว่ายน้ำได้ปราดเปรียวว่องไว ข้างลำตัวมีแถบสีเงิน และสีเหลืองสดอมส้มพาดคู่ขนานไปกับแถบสีเงินตามยาวลำตัว พบในแหล่งน้ำนิ่งและน้ำไหล พบอยู่ทั่วทุกภาค กินอาหารได้แก่ ลูกน้ำ ตัวอ่อนของแมลง และแมลงน้ำ รวมทั้งแมลงที่บินตามผิวน้ำ มีขนาดความยาวตั้งแต่ 5 เซนติเมตร ถึง 17 เซนติเมตร นิยมบริโภคด้วยการปรุงสด ตากแห้งและทำปลาร้า และเลี้ยงเป็นปลาสวยงาม.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และปลาซิวควายข้างเงิน · ดูเพิ่มเติม »

ปลาปักเป้าทอง

ปลาปักเป้าทอง (Bronze puffer, Goldern puffer, Avocado puffer) เป็นปลาน้ำจืดและน้ำกร่อย ในวงศ์ปลาปักเป้าฟันสี่ซี่ (Tetraodontidae) มีลำตัวแบนข้างมากกว่าปลาปักเป้าในสกุล Tetraodon อย่างเห็นได้ชัด และมีดวงตาที่โตกว่า ครีบหลังและครีบก้นใหญ่ ครีบหางปลายตัดตรง มีลำตัวสีทองเหลือบเขียวแวววาว โดยที่ไม่มีลวดลายหรือจุดใด ๆ ทั้งสิ้น หลังมีสีเทาเงิน ใต้ท้องสีขาว มีหนามสั้น ๆ ฝังอยู่ใต้ผิว และสามารถสะบัดครีบว่ายน้ำได้เร็วกว่าปลาปักเป้าในสกุลอื่น อีกทั้งยังสามารถพองลมได้ใหญ่กว่าด้วย เดิมเคยถูกจัดว่าเป็นชนิดเดียวกับ Chonerhinos naritus แต่สามารถจัดแนกออกได้จากสัณฐานวิทยา จึงแยกออกมาอยู่ในสกุลนี้ตั้งแต่ปี..

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และปลาปักเป้าทอง · ดูเพิ่มเติม »

ปลาแซลมอนทองคำ

ปลาแซลมอนทองคำ หรือที่เรียกอีกชื่อนึงว่า ปลาโดราโด (Dorado, โดราโด ในภาษาสเปน หมายถึง "ทองคำ") ปลาน้ำจืดชนิดหนึ่งมีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Salminus brasiliensis ในวงศ์ปลาคาราซิน (Characidae) ในอันดับปลาคาราซิน (Characiformes) ลักษณะภายนอก มีส่วนหัวขนาดใหญ่ ปากกว้างมีลักษณะเฉียงลง ภายในปากเต็มไปด้วยฟันซี่เล็ก ๆ ที่แหลมคม ขากรรไกรแข็งแรง ครีบหลังอยู่ถัดออกไปกว่าความยาวของครึ่งลำตัว มีครีบไขมันก่อนถึงครีบหาง ขนาดโตเต็มที่ยาวได้ประมาณ 3 ฟุต หนักถึง 68 ปอนด์ เมื่อโตเต็มที่แล้วจะมีสีของลำตัวเป็นสีเหลืองทองอร่าม เมื่อยังเล็กลำตัวจะเป็นสีเงินอมเทา ครีบหางเป็นสีส้มปนแดงและมีแถบสีดำพาดตั้งแต่โคนหางไปจรดสุดปลายครีบ ครีบอกเป็นสีเหลืองปนส้ม เมื่อโตขึ้นจะสีลำตัวจะค่อย ๆ กลายเป็นสีส้ม และเริ่มเข้มขึ้นเรื่อย ๆ ตามวัย จนกระทั่งกลายเป็นสีทองไปในที่สุด มีอายุยืนได้สูงสุด 9 ปี กระจายพันธุ์อยู่ในทวีปอเมริกาใต้ในแม่น้ำอเมซอนและสาขา บริเวณรอยต่อระหว่างบราซิล, อาร์เจนตินา, เปรู, ปารากวัย และโบลิเวีย เป็นปลาที่กินเนื้อเป็นอาหาร ล่าเหยื่อด้วยความเร็วสูงโดยใช้ขากรรไกรที่แข็งแรงและฟันอันคมกริบงับเหยื่อ ซึ่งได้แก่ ปลาและสัตว์น้ำขนาดเล็กชนิดต่าง ๆ รวมทั้งสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำและสัตว์เลือดอุ่นขนาดเล็ก เช่น นก หรือ หนู ด้วย โดยมีพฤติกรรมอาศัยอยู่เป็นฝูงขนาดเล็ก บางครั้งจะล่าเหยื่อโดยการเข้าไปปะปนในฝูงปลาที่กำลังกินเมล็ดพืชที่ตกลงน้ำเพิ่อหาจังหวะโฉบงับกิน จนได้รับฉายาจากชาวพื้นเมืองว่า "Tigre del rio" (เสือแม่น้ำ) และถึงแม้นว่าจะได้ชื่อเป็นปลาแซลมอน ด้วยเหตุที่มีรูปร่างคล้ายกัน จึงถูกเรียกว่า "ปลาแซลมอนทองคำ" แต่แท้ที่จริงแล้ว ปลาชนิดนี้มิได้จัดว่าเป็นปลาจำพวกแซลมอน แต่ประการใด ปลาแซลมอนทองคำนั้นนิยมตกเป็นปลาเกม ในกีฬาตกปลาด้วยความที่เป็นปลาขนาดใหญ่ และต่อสู้กับเบ็ดได้อย่างสนุกรวมถึงมีสีสันที่สวยงามอีกด้วย และนอกจากนี้ยังนิยมเลี้ยงเป็นปลาสวยงามสำหรับผู้ที่นิยมเลี้ยงปลาขนาดใหญ่ ซึ่งพฤติกรรมของปลาแซลมอนทองคำในที่เลี้ยงนั้นดุร้ายมาก จนไม่สามารถเลี้ยงรวมกับปลาชนิดอื่นได้เลย นอกจากพวกเดียวกันเอง.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และปลาแซลมอนทองคำ · ดูเพิ่มเติม »

ปิออตร์ ชูรอฟสกี

ปิออตร์ ชูรอฟสกี ปิออตร์ อันเดรเยวิช ชูรอฟสกี (Пётр Андреевич Щуровский) เป็นคีตกวี และนักดนตรีชาวรัสเซีย ที่ถูกระบุว่าเป็นผู้ประพันธ์ทำนองเพลงสรรเสริญพระบารมี.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และปิออตร์ ชูรอฟสกี · ดูเพิ่มเติม »

แม่เจ้าหม่อมราชวงศ์รถแก้ว

แม่เจ้ารถแก้ว หรือพระนามเดิม หม่อมราชวงศ์หญิงรถแก้ว อิศรเสนา เป็นชายาในเจ้าอินทยงยศโชติ เจ้าผู้ครองนครลำพูน องค์ที่ 9 และเป็นธิดาในหม่อมเจ้าสัตบุศ อิศรเสนา (พระโอรสในพระเจ้าราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าพงศ์อิศเรศ กรมหมื่นกษัตริย์ศรีศักดิเดช) กับเจ้าหญิงในราชวงศ์ทิพย์จักร (เชื้อเจ้าเจ็ดตน).

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และแม่เจ้าหม่อมราชวงศ์รถแก้ว · ดูเพิ่มเติม »

แซคารี เทย์เลอร์

แซคารี เทย์เลอร์ (Zachary Taylor) เป็นประธานาธิบดีที่ 12 ของสหรัฐอเมริกา ระหว่าง..

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และแซคารี เทย์เลอร์ · ดูเพิ่มเติม »

แซนดีเอโก

แซนดีเอโก (San Diego) เป็นเมืองใหญ่ที่ตั้งอยู่ที่บริเวณชายฝั่งแปซิฟิก ตอนใต้ของรัฐแคลิฟอร์เนีย ติดกับเส้นเขตแดนระหว่างสหรัฐอเมริกากับเม็กซิโก และห่างจากลอสแอนเจลิสไปทางใต้ประมาณ 190 กิโลเมตร แซนดีเอโกเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับสองของรัฐแคลิฟอร์เนีย และอันดับที่ 8 ในสหรัฐอเมริกา มีประชากรโดยประมาณ 1,394,928 คนในปี 2015 เมืองชายฝั่งนี้ตั้งอยู่ในซานดิเอโกเคาน์ตี ซึ่งอยู่ใกล้กับจุดศูนย์กลางทางเศรษฐกิจอย่างเมืองลาฮอยอา (La Jolla) และ คาร์ลสแบด (Carlsbad) จากการสำรวจของฟอร์บ เมืองซานดิเอโกนี้ก็อยู่อันดับ 5 ในเมืองที่รวยที่สุดในสหรัฐ อุตสาหกรรมหลักของซานดิเอโกคือ สิ่งทำมือ, การทหาร และการท่องเที่ยว.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และแซนดีเอโก · ดูเพิ่มเติม »

โรแบร์ท ชูมันน์

รแบร์ท ชูมันน์ โรแบร์ท อาเล็กซันเดอร์ ชูมันน์ (Robert Alexander Schumann) เป็นคีตกวีและนักวิจารณ์ดนตรีชาวเยอรมัน เกิดวันที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2353 ที่เมืองซวิคเคา เสียชีวิต 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2399 ที่เมืองเอนเดนิช (Endenich) ซึ่งปัจจุบันนี้กลายเป็นส่วนหนึ่งของเมืองบอนน์ ประเทศเยอรมนี.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และโรแบร์ท ชูมันน์ · ดูเพิ่มเติม »

โรเบิร์ต หลุยส์ สตีเวนสัน

รเบิร์ต หลุยส์ สตีเวนสัน (Robert Louis Stevenson; 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2393 – 3 ธันวาคม พ.ศ. 2437) เป็นนักเขียนและกวีชาวสกอตแลนด์ มีผลงานที่สำคัญ ได้แก่ Teasure Island (เกาะมหาสมบัติ) และ Strange Case of Dr Jekyll and Mr Hyde (เรื่องวิปลาสของด็อกเตอร์จีคอลกับมิสเตอร์ไฮด์).

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และโรเบิร์ต หลุยส์ สตีเวนสัน · ดูเพิ่มเติม »

โฮเอินโซลเลิร์น-ซิกมาริงเงิน

ราชวงศ์โฮเอินโซลเลิร์น-ซิกมาริงเงิน (Fürstentum Hohenzollern-Sigmaringen, Hohenzollern-Sigmaringen) ราชวงศ์โฮเอินโซลเลิร์น-ซิกมาริงเงินเป็นสาขาอาวุโสของสาขาชวาเบินของราชวงศ์โฮเอินโซลเลิร์น ที่ไม่เป็นที่รู้จักกันมากเท่ากับสาขาฟรังโคเนียที่กลายมาเป็นเบอร์กราฟแห่งเนิร์นแบร์กและต่อมาปกครองบรันเดนบูร์ก-ปรัสเซียและจักรวรรดิเยอรมัน ราชวงศ์โฮเอินโซลเลิร์น-ซิกมาริงเงินปกครอง" รัฐเคานต์แห่งโฮเอินโซลเลิร์น-ซิกมาริงเงิน" (Grafschaft Hohenzollern-Sigmaringen) ที่ต่อมาได้รับเลื่อนฐานะขึ้นเป็น "ราชรัฐ" (Fürstentum Hohenzollern-Sigmaringen).

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และโฮเอินโซลเลิร์น-ซิกมาริงเงิน · ดูเพิ่มเติม »

โฮเซ เด ซาน มาร์ติน

อนุสาวรีย์ที่เมืองวายากิล ที่ซึ่งโฮเซ เด ซาน มาร์ติน มาพบกับซีมอง โบลีวาร์ เป็นครั้งแรก โฮเซ ฟรันซิสโก เด ซาน มาร์ติน มาตอร์รัส หรือ โฮเซ เด ซาน มาร์ติน (25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2321 - 17 สิงหาคม พ.ศ. 2393) เป็นนายพลชาวอาร์เจนตินาผู้ซึ่งเป็นผู้นำในการประกาศเอกราชอเมริกาใต้ตอนล่าง (อาร์เจนตินาและชิลี) จากประเทศสเปน.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และโฮเซ เด ซาน มาร์ติน · ดูเพิ่มเติม »

ไลท์เวท

ลท์เวท (Lightweight) ชื่อเรียกรุ่นมวยรุ่นเล็กรุ่นหนึ่ง โดยนักมวยที่จะชกในรุ่นนี้ต้องมีน้ำหนักมากกว่า 130 ปอนด์ (58.967 กิโลกรัม) และไม่เกิน 135 ปอนด์ (61.235 กิโลกรัม) โดยทุกสถาบันจะเรียกชื่อนี้เหมือนกันหมด สำหรับนักมวยไทยยังไม่เคยมีใครได้เป็นแชมป์โลกในรุ่นนี้ และยังไม่เคยประสบความสำเร็จในแบบมวยสากลสมัครเล่นระดับโลก เช่น กีฬาโอลิมปิก เป็นต้น สำหรับนักมวยต่างชาติที่มีชื่อเสียง ที่ชกในพิกัดนี้ ได้แก่ อเล็กซิส อาร์กูเอลโล่, คิม ดุ๊กกู, โรแบร์โต ดูรัน, เจฟฟ์ เฟเนค, อซูม่าห์ เนลสัน, มิเกล แองเจิล กอนซาเลซ, ฮูลิโอ ซีซาร์ ชาเวซ, ออสการ์ เดอ ลา โฮยา, แมนนี่ ปาเกียว, อาเมียร์ ข่าน เป็นต้น สำหรับประวัติศาสตร์ของรุ่นไลท์เวท ถือว่าเป็นพิกัดน้ำหนักมวย 3 รุ่นแรกของโลกด้วย โดยถือกำเนิดขึ้นมาในปี ค.ศ. 1850 พร้อมกับรุ่นมิดเดิลเวท และเฮฟวี่เวท.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และไลท์เวท · ดูเพิ่มเติม »

ไอแซก ซิงเกอร์

ียนไอแซก เมอร์ริต ซิงเกอร์ โดยเอดเวิร์ด แฮริสัน เมย์ ไอแซก เมอร์ริต ซิงเกอร์ (Isaac Merritt Singer - 26 ตุลาคม พ.ศ. 2354 - 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2418) นักประดิษฐ์ นักแสดงและผู้ประกอบการชาวอเมริกัน ผู้ทำการออกแบบปรับปรุงส่วนสำคัญของจักรเย็บผ้าและเป็นผู้ก่อตั้งบริษัทซิงเกอร์จักรเย็บผ้.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และไอแซก ซิงเกอร์ · ดูเพิ่มเติม »

เพชรโคอินัวร์

ห์อินัวร์ (Koh-i-Noor, کوہ نور อ่านออกเสียง: koh iː nuːɾ|pron, "ภูเขาแห่งแสง"; บางครั้งสะกดเป็น Kuh-e Nur หรือ Koh-i-Nur) คือเพชรที่มีขนาด 105.6 กะรัต มีน้ำหนัก 21.6 กรัม ในสภาพที่เจียระไนครั้งล่าสุด (ก่อนหน้านี้มีขนาด 186.6 กะรัต หนัก 37.21 กรัม) และยังเคยเป็นเพชรที่มีขนาดใหญ่ที่สุดของโลก ตามหลักฐานนั้นค้นพบในรัฐอานธรประเทศ ประเทศอินเดีย พร้อมกันกับเพชรคู่แฝดที่มีชื่อว่า ดารยา-เย-นัวร์ (แปลว่า​ "ทะเลแห่งแสง") โคห์อินัวร์นั้นมีประวัติอันยาวนาน โดยตกเป็นเพชรของหลายราชวงศ์ในอดีต รวมถึง ราชปุตแห่งอินเดีย, ราชวงศ์โมกุล, ราชวงศ์อัฟชาริด, ราชวงศ์ดูร์รานี, ราชวงศ์ซิกข์ และล่าสุดนั้นตกเป็นของจักรวรรดิอังกฤษ โคห์อินัวร์ได้ถูกริบจากผู้ครอบครองคือ ดูลิป สิงห์ ในปีค.ศ. 1850 โดยบริษัทอินเดียตะวันออก และต่อมาได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของเครื่องราชกกุธภัณฑ์แห่งสหราชอาณาจักรเมื่อสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียได้สถาปนาพระองค์ขึ้นเป็นสมเด็จพระจักรพรรดินีแห่งอินเดียในปีค.ศ. 1877 โคห์อินัวร์เคยถูกเรียกว่า "ศิยมันทกามณี" และต่อมา "มณยัก" หรือ "ราชาแห่งอัญมณี" ก่อนจะถูกเรียกเป็น "โคห์อินัวร์" ในคริสต์ศตวรรษที่ 18 โดยชาห์นาเดอร์ ภายหลังจากการยึดครองอินเดียของพระองค์ ในปัจจุบันโคห์อินัวร์ถูกเก็บรักษาและจัดแสดงที่หอคอยแห่งลอนดอน.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และเพชรโคอินัวร์ · ดูเพิ่มเติม »

เส้นเวลาของคณิตศาสตร์

้นเวลาของคณิตศาสตร์บริสุทธิ์และคณิตศาสตร์ประยุกต์ (timeline of mathematics).

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และเส้นเวลาของคณิตศาสตร์ · ดูเพิ่มเติม »

เอดัวร์ มาแน

อดัวร์ มาแน (Édouard Manet,; 23 มกราคม ค.ศ. 1832 - 30 เมษายน ค.ศ. 1883) เป็นจิตรกรสมัยอิมเพรสชันนิสม์คนสำคัญของประเทศฝรั่งเศสในคริสต์ศตวรรษที่ 19 มีความสำคัญในการเขียนภาพสีน้ำมัน ผู้เป็นจิตรกรคนแรกในคริสต์ศตวรรษที่ 19ที่เขียนภาพเกี่ยวกับชีวิตประจำวันของคนทั่วไป มาแนเป็นจิตรกรคนสำคัญที่มีบทบาทในการเปลี่ยนจากการเขียนภาพแบบเหมือนจริง (Realism) ไปเป็นแบบอิมเพรสชันนิสม์ “อาหารกลางวันบนลานหญ้า” (Le déjeuner sur l'herbe) และ “โอลิมเปีย” (Olympia) งานชิ้นเอกสองชิ้นของมาแนเป็นงานที่ทำให้เกิดมีความเห็นขัดแย้งกันมากและเป็นจุดที่ทำให้จิตรกรหนุ่ม ๆ รุ่นนั้นเริ่มหันมาวาดภาพอิมเพรสชันนิสม์—ซึ่งในปัจจุบันถือกันว่าเป็นจุดสำคัญของศิลปะที่แยกมาเป็นศิลปะสมัยใหม.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และเอดัวร์ มาแน · ดูเพิ่มเติม »

เอ็ดเวิร์ด สมิธ

กัปตันเอ็ดเวิร์ด เจ. สมิธ เอ็ดเวิร์ด จอห์น สมิธ (Edward John Smith) (27 มกราคม ค.ศ. 1850 - 15 เมษายน ค.ศ. 1912) หรือมีชื่อย่อว่า เอ็ดเวิร.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และเอ็ดเวิร์ด สมิธ · ดูเพิ่มเติม »

เอ็ดเวิร์ด เบลลามี

อ็ดเวิร์ด เบลลามี (Edward Bellamy; 26 มีนาคม ค.ศ. 1850 – 22 พฤษภาคม ค.ศ. 1898) เป็นนักเขียนชาวอเมริกัน เกิดที่เมืองชิกาพีในรัฐแมสซาชูเซตส์ เป็นบุตรของรูฟัส คิง เบลลามีและมาเรีย ลุยซา พัตนัม เบลลามี เบลลามีเรียนที่โรงเรียนในเมืองชิกาพีก่อนจะเรียนต่อที่วิทยาลัยยูเนียนในเมืองสคีเนคทาดี รัฐนิวยอร์ก แต่เรียนได้ไม่นานก็ตัดสินใจเดินทางไปยุโรปและใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ในประเทศเยอรมนีHoward Quint, The Forging of American Socialism: Origins of the Modern Movement: The Impact of Socialism on American Thought and Action, 1886–1901. Columbia, SC: University of South Carolina Press, 1953; pg.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และเอ็ดเวิร์ด เบลลามี · ดูเพิ่มเติม »

เฮฟวี่เวท

ฟวี่เวท (Heavyweight) เป็นพิกัดน้ำหนักการชกมวยสากลอาชีพที่จัดว่าเป็นรุ่นที่ใหญ่ที่สุด โดยนักมวยที่จะชกในรุ่นนี้ต้องมีน้ำหนักมากกว่า 200 ปอนด์ (90.900 กิโลกรัม) ขึ้นไป โดยความเป็นมาของพิกัดน้ำหนักรุ่นนี้ เป็นไปได้ว่ามีมาตั้งแต่ยุคศตวรรษที่ 17 เมื่อ เจมส์ ฟิกก์ นักมวยชาวอังกฤษผู้ประกาศว่าตนเป็นแชมป์โลกคนแรกของโลก ได้พัฒนาการชกมวยให้มีรูปแบบและกติกาที่ชัดเจน ซึ่งในศตวรรษต่อมา มาร์เควซแห่งควีนเบอร์รี่ ได้สนับสนุนให้มีการชกแบบ 12 ยก และได้ออกกติกาขึ้นมาชัดเจน ในชื่อว่า กติกาแห่งควีนเบอร์รี่ หรือ กฎมาร์เควซแห่งควีนเบอร์รี่ ที่กำหนดให้ในแต่ละยกต้องมี 3 นาทีชัดเจน และกำหนดให้นักมวยต้องสวมนวมขึ้นชก และแบ่งพิกัดน้ำหนักออกเป็นรุ่น ๆ ในปี ค.ศ. 1850 โดยแรกเริ่มมีเพียง 3 พิกัดเท่านั้นคือ ไลท์เวท, มิดเดิลเวท และเฮฟวี่เวท พร้อมกับศักราชของการชกมวยสากลในแบบสมัยใหม่ก็ได้เริ่มต้นขึ้น พิกัดน้ำหนักรุ่นเฮฟวี่เวทนี้ จัดได้ว่าเป็นรุ่นที่มีประวัติศาสตร์มากมาย ด้วยความที่เป็นรุ่นที่ใหญ่ที่สุด นักมวยที่ขึ้นชกแต่ละคนจะมีรูปร่างใหญ่โตเป็นส่วนใหญ่ จึงสามารถดึงดูดความสนใจของผู้คนได้เป็นอย่างมาก โดยนักมวยที่มีชื่อเสียงที่ได้ชกในพิกัดนี้ ได้แก่ จอห์น แอล. ซัลลิแวน ผู้ได้ชื่อว่าเป็นแชมป์โลกในแบบสวมนวมเป็นคนแรกของโลก, แจ๊ค จอห์นสัน นักมวยผิวดำคนแรกที่ได้แชมป์ในรุ่นนี้, แจ็ค เดมป์เซย์ นักมวยผิวขาวที่ได้รับความนิยมในช่วงทศวรรษที่ 19-20, ร็อคกี้ มาร์เซียโน่ นักมวยผิวขาวที่ได้ชื่อว่าเป็นแชมป์โลกคนเดียวจนถึงปัจจุบันนี้ ที่ไม่เคยแพ้ใครจนกระทั่งแขวนนวม, โจ หลุยส์ นักมวยผู้ทำสถิติการชกป้องกันตำแหน่งแชมป์โลกได้มากครั้งที่สุดในโลก, มูฮัมหมัด อาลี นักมวยผู้ได้เหรียญทองกีฬาโอลิมปิกและเป็นแชมป์โลกถึง 3 ครั้ง ผู้เป็นตำนาน, จอร์จ โฟร์แมน, โจ ฟราเซียร์ ผู้เป็นคู่ปรับคนสำคัญของอาลี, ไมค์ ไทสัน แชมป์โลก 3 สถาบันคนแรกของรุ่นนี้ ผู้สร้างความตื่นตัวของรุ่นในทศวรรษที่ 80, อีแวนเดอร์ โฮลีฟิลด์ อดีตนักมวยสากลสมัครเล่นเหรียญทองแดงในกีฬาโอลิมปิก ตลอดจน วิตาลี คลิทช์โก และวลาดิเมียร์ คลิทช์โก นักมวยผิวขาวสองพี่น้องชาวยูเครน รูปร่างสูงใหญ่ ผู้ซึ่งเป็นแชมป์โลกและยังคงชกเคลื่อนไหวอยู่ในปัจจุบัน แต่สำหรับมวยสากลสมัครเล่น พิกัดเฮฟวี่เวทนี้ ยังไม่ถือว่าเป็นรุ่นที่ใหญ่ที่สุด หากแต่ยังมีรุ่น ซูเปอร์เฮฟวี่เวท ที่ใหญ่กว่านี้ กล่าวคือ น้ำหนักมากกว่า 201 ปอนด์ขึ้นไป.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และเฮฟวี่เวท · ดูเพิ่มเติม »

เฮอร์แมน เมลวิลล์

อร์แมน แมลวิลล์ (Herman Melville) (1 สิงหาคม พ.ศ. 2362 – 28 กันยายน พ.ศ. 2434) เป็นนักเขียนชาวอเมริกัน แต่งทั้งนวนิยาย เรื่องสั้น เรียงความ และบทกวี วรรณกรรมชิ้นเอกของเขาคือ โมบี-ดิก (Moby Dick) ซึ่งพิมพ์เผยแพร่ครั้งแรกในปี พ.ศ. 2394 เมื่อเฮอร์แมนมีอายุ 32 ปี.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และเฮอร์แมน เมลวิลล์ · ดูเพิ่มเติม »

เจ้าชายอาร์เธอร์ ดยุกแห่งคอนน็อตและสแตรธเอิร์น

้าชายอาร์เธอร์ ดยุกแห่งคอนน็อตและสแตรธเอิร์น เจ้าชายอาร์เธอร์ ดยุกแห่งคอนน็อตและสแตรธเอิร์น (อาร์เธอร์ วิลเลียม แพทริค อัลเบิร์ต; 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2393 - 16 มกราคม พ.ศ. 2485) ทรงเป็นสมาชิกในพระราชวงศ์อังกฤษและแซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธา ซึ่งทรงดำรงตำแหน่งผู้สำเร็จราชการแห่งแคนาดา ระหว่างปี พ.ศ. 2454 - พ.ศ. 2459 พระองค์ประสูติแด่สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียในกรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ และทรงได้รับการศึกษาโดยพระอาจารย์ส่วนพระองค์ก่อนทรงเข้าศึกษาต่อในวิทยาลัยการทหารหลวง ณ เมืองวูลิช เมื่อพระชนมายุ 16 พรรษา เมื่อจบการศึกษา พระองค์ทรงได้รับการประดับยศร้อยโทแห่งกองทัพบกอังกฤษ และปฏิบัติหน้าที่อยู่ในกองทัพอยู่เป็นเวลา 40 ปี โดยได้ทอดพระเนตรภารกิจของกองทัพในหลายส่วนของจักรวรรดิอังกฤษ ในช่วงเวลานี้เจ้าชายอาร์เธอร์ ทรงได้รับการสถาปนาพระอิสริยยศเป็นดยุก โดยทรงดำรงพระอิสริยยศเป็นดยุกแห่งคอนน็อตและสแตรธเอิร์น และเอิร์ลแห่งซัสเซ็กส์ พระองค์ทรงเสกสมรสกับ เจ้าหญิงลูอีส มาร์กาเร็ตแห่งปรัสเซีย มีพระบุตรดังนี้.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และเจ้าชายอาร์เธอร์ ดยุกแห่งคอนน็อตและสแตรธเอิร์น · ดูเพิ่มเติม »

เจ้าหญิงวิกตอเรีย มกุฎราชกุมารีแห่งสวีเดน

้าหญิงวิกตอเรีย มกุฎราชกุมารีแห่งสวีเดน (Her Royal Highness Crown Princess Victoria of Sweden; Hennes Kungliga Höghet Kronprinsessan Victoria, Sveriges kronprinsessa; พระนามเต็ม วิกตอเรีย อิงกริด อลิซ เดซิเร; 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2520 —) เป็นรัชทายาทอันดับหนึ่งในราชบัลลังก์สวีเดน หากเมื่อเสด็จขึ้นครองราชบัลลังก์ พระองค์จะทรงเป็นสมเด็จพระราชินีนาถลำดับที่สี่ของประเทศ (ต่อจาก สมเด็จพระราชินีนาถมาร์เกรเธที่ 1 สมเด็จพระราชินีนาถคริสตินา และสมเด็จพระราชินีนาถอุลริคา เอเลโอนอรา) ทั้งนี้พระองค์ทรงมีศักดิ์เป็นพระญาติใน เจ้าชายเฟรเดอริก มกุฎราชกุมารแห่งเดนมาร์ก กับ เจ้าชายเปาโลส มกุฎราชกุมารแห่งกรีซ นอกจากนี้พระองค์ยังทรงถูกจัดให้อยู่ในอันดับที่ 7 ของราชนิกุลรุ่นเยาว์ที่เซ็กซี่มากสุดในโลก.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และเจ้าหญิงวิกตอเรีย มกุฎราชกุมารีแห่งสวีเดน · ดูเพิ่มเติม »

เคท โชแปง

ท โชแปง (Kate Chopin เคท โชแปง (มีชื่อเดิมว่า แคทเธอรีน โอฟลาเฮอร์ตี Katherine O'Flaherty 8 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1850 – 20 สิงหาคม ค.ศ. 1904),เธอเกิดในอิลลินอยส์ บิดาเป็นชาวไอริชอพยพและมารดาเป็นลูกครึ่งฝรั่งเศส-อเมริกัน (ลูกผสมผิวขาว-นิโกร) เคทเป็นนักศึกษาหน้าตาสะสวยและหัวดี เธอเติบโตขึ้นท่ามกลางผู้หญิง และเมื่ออายุยี่สิบปีแต่งงานกับออสการ์ โชแปง ลูกผสมผิวขาวนิโกร ตัวแทนค้าฝ้ายชาวนิวออร์ลีน ทั้งคู่มีลูกด้วยกันหกคนหลังจากออสการ์ตายเมื่อปี..

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และเคท โชแปง · ดูเพิ่มเติม »

1 กุมภาพันธ์

วันที่ 1 กุมภาพันธ์ เป็นวันที่ 32 ของปี ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 333 วันในปีนั้น (334 วันในปีอธิกสุรทิน).

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และ1 กุมภาพันธ์ · ดูเพิ่มเติม »

11 ตุลาคม

วันที่ 11 ตุลาคม เป็นวันที่ 284 ของปี (วันที่ 285 ในปีอธิกสุรทิน) ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 81 วันในปีนั้น.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และ11 ตุลาคม · ดูเพิ่มเติม »

13 พฤศจิกายน

วันที่ 13 พฤศจิกายน เป็นวันที่ 317 ของปี (วันที่ 318 ในปีอธิกสุรทิน) ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 48 วันในปีนั้น.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และ13 พฤศจิกายน · ดูเพิ่มเติม »

15 เมษายน

วันที่ 15 เมษายน เป็นวันที่ 105 ของปี (วันที่ 106 ในปีอธิกสุรทิน) ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 260 วันในปีนั้น.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และ15 เมษายน · ดูเพิ่มเติม »

17 กรกฎาคม

วันที่ 17 กรกฎาคม เป็นวันที่ 198 ของปี (วันที่ 199 ในปีอธิกสุรทิน) ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 167 วันในปีนั้น.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และ17 กรกฎาคม · ดูเพิ่มเติม »

2 กรกฎาคม

วันที่ 2 กรกฎาคม เป็นวันที่ 183 ของปี (วันที่ 184 ในปีอธิกสุรทิน) ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 182 วันในปีนั้น.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และ2 กรกฎาคม · ดูเพิ่มเติม »

20 พฤษภาคม

วันที่ 20 พฤษภาคม เป็นวันที่ 140 ของปี (วันที่ 141 ในปีอธิกสุรทิน) ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 225 วันในปีนั้น.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และ20 พฤษภาคม · ดูเพิ่มเติม »

25 เมษายน

วันที่ 25 เมษายน เป็นวันที่ 115 ของปี (วันที่ 116 ในปีอธิกสุรทิน) ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 250 วันในปีนั้น.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และ25 เมษายน · ดูเพิ่มเติม »

27 มกราคม

วันที่ 27 มกราคม เป็นวันที่ 27 ของปี ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 338 วันในปีนั้น (339 วันในปีอธิกสุรทิน).

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และ27 มกราคม · ดูเพิ่มเติม »

28 สิงหาคม

วันที่ 28 สิงหาคม เป็นวันที่ 240 ของปี (วันที่ 241 ในปีอธิกสุรทิน) ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 125 วันในปีนั้น.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และ28 สิงหาคม · ดูเพิ่มเติม »

29 มิถุนายน

วันที่ 29 มิถุนายน เป็นวันที่ 180 ของปีปกติสุรทินที่วันแรกเป็นวันเสาร์ (วันที่ 181 ในปีอธิกสุรทิน) ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 185 วันในปีนั้น.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และ29 มิถุนายน · ดูเพิ่มเติม »

3 ธันวาคม

วันที่ 3 ธันวาคม เป็นวันที่ 337 ของปี (วันที่ 338 ในปีอธิกสุรทิน) ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 28 วันในปีนั้น.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และ3 ธันวาคม · ดูเพิ่มเติม »

30 สิงหาคม

วันที่ 30 สิงหาคม เป็นวันที่ 242 ของปี (วันที่ 243 ในปีอธิกสุรทิน) ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 123 วันในปีนั้น.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และ30 สิงหาคม · ดูเพิ่มเติม »

9 กันยายน

วันที่ 9 กันยายน เป็นวันที่ 252 ของปี (วันที่ 253 ในปีอธิกสุรทิน) ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 113 วันในปีนั้น.

ใหม่!!: พ.ศ. 2393และ9 กันยายน · ดูเพิ่มเติม »

เปลี่ยนเส้นทางที่นี่:

ค.ศ. 1850

ยูเนี่ยนพีเดียเป็นแผนที่แนวคิดหรือเครือข่ายความหมายจัดเป็นสารานุกรม - dictionary มันให้คำนิยามสั้น ๆ ของแต่ละแนวคิดและความสัมพันธ์ของมัน

นี่เป็นแผนที่ออนไลน์แบบยักษ์ซึ่งทำหน้าที่เป็นพื้นฐานสำหรับแผนผังแนวคิด สามารถใช้งานได้ฟรีและสามารถอ่านบทความหรือเอกสารแต่ละฉบับได้ เป็นเครื่องมือทรัพยากรหรือข้อมูลอ้างอิงสำหรับการศึกษาการวิจัยการศึกษาการเรียนการสอนหรือการสอนซึ่งครูหรือนักการศึกษานักเรียนหรือนักศึกษาสามารถนำมาใช้ได้ สำหรับโลกการศึกษา: สำหรับโรงเรียนระดับประถมศึกษามัธยมศึกษาตอนปลายระดับกลางระดับกลางระดับปริญญาตรีวิทยาลัยมหาวิทยาลัยระดับปริญญาตรีปริญญาโทปริญญาเอกหรือปริญญาเอก สำหรับเอกสารรายงานโครงการความคิดเอกสารการสำรวจผลสรุปหรือวิทยานิพนธ์ ต่อไปนี้เป็นคำจำกัดความคำอธิบายรายละเอียดหรือความหมายของข้อมูลสำคัญที่คุณต้องการข้อมูลและรายการแนวคิดที่เกี่ยวข้องของพวกเขาเป็นอภิธานศัพท์ มีอยู่ในไทย, ภาษาอังกฤษ, ภาษาสเปน, ภาษาโปรตุเกส, ญี่ปุ่น, ชาวจีน, ภาษาฝรั่งเศส, ภาษาเยอรมัน, อิตาลี, ขัด, ดัตช์, ภาษารัสเซีย, ภาษาอาหรับ, ฮินดู, สวีเดน, ยูเครน, ฮังการี, คาตาลัน, ภาษาเช็ก, ฮีบรู, เดนมาร์ก, ภาษาฟินแลนด์, ชาวอินโดนีเซีย, ภาษานอร์เวย์, โรมาเนีย, ตุรกี, ภาษาเวียดนาม, เกาหลี, กรีก, ภาษาบัลแกเรีย, โครเอเชีย, ภาษาสโลวัก, ภาษาลิทัวเนีย, ฟิลิปปินส์, ภาษาลัตเวีย, ภาษาเอสโตเนีย และ ภาษาสโลวีเนีย ภาษาอื่น ๆ เร็ว ๆ นี้

ข้อมูลทั้งหมดถูกดึงออกจาก วิกิพีเดีย และมีให้บริการภายใต้ใบอนุญาต สัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์ แบบแสดงที่มา-อนุญาตแบบเดียวกัน

ยูเนี่ยนพีเดีย ไม่ได้รับการรับรองโดยหรือร่วมกับมูลนิธิวิกิมีเดีย

Google Play Android และโลโก้ของ Google Play เป็นเครื่องหมายการค้าของ Google Inc.

นโยบายความเป็นส่วนตัว

ขาออกขาเข้า