ปลาโรซี่บิทเทอร์ลิ่งและสัตว์

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง ปลาโรซี่บิทเทอร์ลิ่งและสัตว์

ปลาโรซี่บิทเทอร์ลิ่ง vs. สัตว์

ปลาโรซี่บิทเทอร์ลิ่ง (Rosy bitterling; バラタナゴ; โรมะจิ: Baratanago; 高体鰟鮍; พินอิน: Gāo tǐ fáng pī) ปลาน้ำจืดขนาดเล็กชนิดหนึ่ง ในวงศ์ปลาตะเพียน (Cyprinidae) เป็นปลาขนาดเล็ก โตเต็มที่มีขนาดประมาณ 10–11 เซนติเมตร อายุขัยโดยเฉลี่ย 4–5 ปี อาศัยอยู่ตามแหล่งน้ำประเภทไหลช้า เช่น บึง, ทะเลสาบน้ำจืด และแม่น้ำลำคลอง ในภูมิภาคเอเชียตะวันออก ทั้งจีน, ญี่ปุ่น, คาบสมุทรเกาหลี จนถึงเวียดนามตอนเหนือ ปัจจุบันจำแนกออกได้เป็น 2 ชนิดย่อย คือ R. o. kurumeus หรือเรียกว่า R. o. smithi และ R. o. ocellatus พบในจีน, ไต้หวัน และญี่ปุ่น โดยแต่เดิมนั้นเชื่อว่าเป็นปลาพื้นเมืองที่พบเฉพาะไต้หวันเท่านั้น แต่หลังจากศตรรษที่ 18 แล้ว ได้แพร่กระจายพันธุ์ออกสู่ที่ต่าง ๆ ทั่วภูมิภาคเอเชียตะวันออก มีพฤติกรรมการผสมพันธุ์วางไข่ที่แปลก คือ ปลาตัวผู้จะเป็นฝ่ายหาหอยกาบน้ำจืดที่มีสุขภาพดี และปลาตัวเมียจะขยายอวัยวะวางไข่ด้วยการสอดท่อวางไข่ลงไปในโพรงกาบหอยและฝากไข่ไว้ในนั้น จากนั้นปลาตัวผู้จะตามเข้าไปฉีดสเปิร์ม หอยกาบจะสูบฉีดน้ำดึงเอาสเปิร์มจากปลาตัวผู้เข้าไปในตัวเองจนเกิดการปฏิสนธิ เมื่อหอยดึงเอาน้ำและออกซิเจนฟักไข่จนลูกปลาฟักออกเป็นตัวแล้วจึงว่ายออกมา โดยเฉลี่ยแล้วไข่ปลาจะยังฟักและได้รับการปกป้องภายในหอยกาบราวหนึ่งเดือน ลูกปลาจึงจะว่ายออกมา โดยที่หอยเองก็ได้ประโยชน์จากการนี้เพราะว่าได้ฝากไข่ติดไปกับตัวลูกปลาเพื่อกระจายและขยายพันธุ์ต่อด้วย เป็นปลาที่นิยมเลี้ยงเป็นปลาสวยงามตามตู้ปลาที่ปูพื้นด้วยกรวดขนาดเล็กและทราย โดยผู้เลี้ยงอาจจะใส่หอยกาบน้ำจืดลงไปด้วยเพื่อให้ปลาวางไข่ เป็นปลาที่กินอาหารได้หลากหลายทั้ง สัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง, ปรสิต, ตัวอ่อนแมลงน้ำ, ลูกน้ำ, ไรแดง รวมถึงพืชชนิดต่าง ๆ ในแถบยุโรปนิยมเลี้ยงกันในบ่อปลาคาร์ป เพื่อให้ช่วยกำจัดปรสิต โดยเฉพาะอย่างยิ่งหนอนสมอ และยังใช้กำจัดลูกน้ำ ซึ่งเป็นตัวอ่อนของยุง เป็นการควบคุมโรคระบาดที่เกิดจากยุงได้เป็นอย่างดี นอกจากนี้แล้ว ปลาโรซี่บิทเทอร์ลิ่งยังใช้ในการทดสอบการตั้งครรภ์ของสตรีได้อีกด้วย โดยนำเอาปัสสาวะของผู้ทดสอบหยดลงในน้ำใกล้กับปลาตัวเมีย หากเป็นปัสสาวะของสตรีที่กำลังตั้งครรภ์ ฮอร์โมนในยูเรียในน้ำปัสสาวะจะทำให้ท่อวางไข่ของปลาตัวเมียยื่นออกม. ัตว์ (Animal) เป็นสิ่งมีชีวิตยูแคริโอตหลายเซลล์ในอาณาจักร Animalia (หรือเรียก เมตาซัว) แผนกาย (body plan) ของพวกมันสุดท้ายคงที่เมื่อพัฒนา แม้สัตว์บางชนิดมีกระบวนการการเปลี่ยนสัณฐานภายหลังในช่วงชีวิต สัตว์ส่วนใหญ่เคลื่อนที่ได้ สัตว์ทุกชนิดต้องกินสิ่งมีชีวิตอื่นหรือผลิตภัณฑ์ของสิ่งมีชีวิตเพื่อการดำรงชีพ (สิ่งมีชีวิตสร้างอาหารเองไม่ได้) ไฟลัมสัตว์ที่รู้จักกันดีที่สุดปรากฏในบันทึกฟอสซิลเป็นสปีชีส์ภาคพื้นสมุทรระหว่างการระเบิดแคมเบรียน (Cambrian explosion) ประมาณ 542 ล้านปีก่อน สัตว์แบ่งเป็นกลุ่มย่อยหลายกลุ่ม บางกลุ่ม เช่น สัตว์มีกระดูกสันหลัง (นก สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม สัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก สัตว์เลื้อยคลาน ปลา) มอลลัสกา (หอยกาบ หอยนางรม ปลาหมึก หมึกสาย หอยทาก) สัตว์ขาปล้อง (กิ้งกือ ตะขาบ แมลง แมงมุม แมงป่อง ปู ลอบสเตอร์ กุ้ง) สัตว์พวกหนอนปล้อง (ไส้เดือนดิน ปลิง) ฟองน้ำ และแมงกะพรุน.

สัตว์มีแกนสันหลัง

ัตว์มีแกนสันหลัง คือสัตว์ในไฟลัมคอร์ดาตา พวกมันจะมีแกนสันหลัง ใยประสาทส่วนหลังกลวง ช่องคอหอย หลอดเส้นประสาทกลวงส่วนหลัง และหางหลังทวารหนัก ในช่วงหนึ่งของวงจรชีวิต สัตว์มีแกนสันหลังเป็นพวกดิวเทอโรสโตม กล่าวคือในช่วงระยะตัวอ่อน ทวารหนักเกิดก่อนปาก และเป็นซีโลเมตที่มีสมมาตรด้านข้าง ในกรณีของสัตว์มีแกนสันหลังที่มีกระดูกสันหลัง แกนสันหลังจะถูกแทนที่โดยกระดูกสันหลังในช่วงเจริญเติบโต และพวกมันอาจจะมีปล้องตามร่างกาย ในอนุกรมวิธาน ตัวไฟลัมเองประกอบไปด้วยไฟลัมย่อยเวอร์เตบราตา (ซึ่งประกอบด้วย ปลา สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ สัตว์เลื้อยคลาน สัตว์ปีก และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม) ทูนิคาตา (ซึ่งรวมทั้งซาล์ปและเพรียงหัวหอม) และเซฟาโลคอร์ดาตา ประกอบด้วยแหลนทะเล และยังรวมถึงบางกลุ่มที่สูญพันธุ์ไปแล้ว บางครั้งกลุ่มสัตว์มีกระดูกสันหลังถูกจัดรวมอยู่กับกลุ่มสัตว์มีกระโหลกศีรษะ สัตว์มีแกนสันหลังมีมากกว่า 65,000 สปีชีส์ที่ยังมีชีวิตอยู่ กว่าครึ่งเป็นพวกปลากระดูกแข็ง วาฬและเหยี่ยวเพเรกริน สัตว์ที่มีขนาดใหญ่ที่สุดและเคลื่อนที่เร็วที่สุดตามลำดับ เป็นสัตว์มีแกนสันหลังเช่นเดียวกันกับมนุษย์ ซากดึกดำบรรพ์ของสัตว์มีแกนสันหลังยุคแรกๆ มีอายุย้อนไปถึงในช่วงการระเบิดยุคแคมเบรียน.

ปลาโรซี่บิทเทอร์ลิ่งและสัตว์มีแกนสันหลัง · สัตว์และสัตว์มีแกนสันหลัง · ดูเพิ่มเติม »