ลิฟวิงทิงส์และไอลล์บีกอน

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง ลิฟวิงทิงส์และไอลล์บีกอน

ลิฟวิงทิงส์ vs. ไอลล์บีกอน

ลิฟวิงทิงส์ (Living Things) เป็นสตูดิโออัลบั้มที่ 5 ของวงดนตรีร็อกชาวอเมริกัน ลิงคินพาร์ก อัลบั้มนี้ออกจำหน่ายเมื่อวันที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2555 โดยวอร์เนอร์บราเธอร์ส เรคคอร์ดส และ แมชชีนช็อปเรคคอร์ดดิง โปรดิวซ์โดย ไมค์ ชิโนดะ และ ริก รูบิน ซึ่งได้ร่วมผลิตกันมา 2 สตูดิโออัลบั้มด้วยกัน ได้แก่ มินิตส์ทูมิดไนต์ (Minutes to Midnight) ในปี พ.ศ. 2550 และ อะเทาซันด์ซันส์ (A Thousand Suns) ในปี พ.ศ. 2553 ลิงคินพาร์กกล่าวว่า ลิฟวิงทิงส์ ประกอบด้วยองค์ประกอบหลายอย่างจากอัลบั้มที่ผ่านมาทั้งหมดในการสร้างเสียงรูปแบบใหม่ๆ โดยวงได้คุ้นเคยในการทำอัลบั้มแบบนี้มาแล้ว หลังจากการทดลองใน 2 อัลบั้มที่ผ่านมาอย่าง มินิตส์ทูมิดไนต์ และ อะเทาซันด์ซันส์ เป็นเวลาหลายปี คำว่า ลิฟวิงทิงส์ (ที่หมายถึง สิ่งมีชีวิต) ได้ถูกตั้งขึ้นเป็นชื่ออัลบั้ม เนื่องจากเนื้อหาในเพลงเป็นเรื่องราวของประเด็นต่างๆ ในสังคม และเรื่องราวของบุคคลทั่วไป เพลงที่ปล่อยออกมาเป็นซิงเกิล ในอัลบั้มนี้ มีทั้งหมด 3 เพลง ได้แก่ "เบิร์นอิตดาวน์" (Burn It Down) ในวันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2555, "ลอสต์อินดิเอคโค" (Lost in the Echo) ในวันที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2555 และ "คาสเซิลออฟกลาส" (Castle of Glass)ในวันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556. "ไอลล์บีกอน" (ชื่อเดิม "Primo") เป็นเพลงของวงดนตรีร็อกชาวอเมริกัน ลิงคินพาร์ก เป็นเพลงลำดับที่ 5 ในสตูดิโออัลบั้มชุดที่ 5 ของวง ลีฟวิงทิงส์ เพลงนี้ประพันธ์โดยลิงคินพาร์ก และมีโปรดิวเซอร์คือ ไมค์ ชิโนะดะ นักร้องนำร่วมของวง และ ริก รูบิน เพลงนี้มีเสียงเครื่องสายที่เล่นโดย อาร์เคด ไฟร์ เตรียมการโดย โอเวน แพลเลตต์ เพลงนี้ได้เข้าสู่ชาร์ตซิงเกิลเพลงร็อกแห่งสหราชอาณาจักรในอันดับที่ 26 และได้รวมอยู่ในรายการเพลงของสถานีวิทยุโมเดิร์นร็อกแห่งลอสแอนเจลิส เคอาร์โอคิว ในวันที่ 5 ธันวาคม..

ลิงคินพาร์ก

ลิงคินพาร์ก เป็นวงดนตรีร็อกชาวอเมริกันจากอะกูราฮิลส์ รัฐแคลิฟอร์เนีย ก่อตั้งขึ้นในปี..

ลิงคินพาร์กและลิฟวิงทิงส์ · ลิงคินพาร์กและไอลล์บีกอน · ดูเพิ่มเติม »

อิเล็กทรอนิกส์ร็อก

เมโลตรอน เป็นรูปแบบแรกของตัวแซมเพลอร์ที่ใช้อย่างกว้างขวางในช่วงปลายทศวรรษ 1960 และต้น 1970 อิเล็กทรอนิกส์ร็อก (Electronic rock) ในบางครั้งอาจเรียกว่า อิเล็กโทรร็อก (Electro-rock) ดิจิตอลร็อก (Digital rock) และ ซินธ์ร็อก (Synth-rock) เป็นดนตรีแนวร็อกที่ทำขึ้นด้วยเครื่องดนตรีอิเล็กทรอนิกส์ ได้ถูกพึ่งพาในการพัฒนาเทคโนโลยี โดยเฉพาะอย่างยิ่งการประดิษฐ์และการปรับแต่งจากเครื่องสังเคราะห์เสียง ในการพัฒนาของมิดิรูปแบบดิจิตอลและเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ ในช่วงปลายทศวรรษ 1960 นักดนตรีร็อกเริ่มใช้อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ เช่น เทเรมิน (Theremin) และเมโลตรอน (Mellotron) เพื่อเสริมและการกำหนดเสียงของพวกเขา โดยในตอนท้ายของยุคมูกซินธิไซเซอร์ ที่ได้รับสถานที่ชั้นนำในเสียงที่เกิดขึ้นใหม่จากวงโพรเกรสซีฟร็อกที่เป็นความโดดเด่นของดนตรีร็อกในต้นปี 1970 หลังจากการมาถึงของยุคพังก์ร็อกในรูปแบบพื้นฐานของซินธ์ร็อกที่ได้ปรากฏออกมามากขึ้นโดยใช้เทคโนโลยีดิจิตอลใหม่แทนเครื่องดนตรีอื่น ในช่วงปี 1980 มีในเชิงพาณิชย์มากขึ้นในการมุ่งเน้นในดนตรีซินธ์ป็อปที่เป็นความโดดเด่นของอิเล็กทรอนิกส์ร็อก ในทศวรรษที่ 1990 บิ๊กบีต และอินดัสเทรียลร็อก อยู่ในกลุ่มที่สำคัญที่สุดแนวโน้มใหม่และในสหัสวรรษใหม่ในการแพร่กระจายของซอฟต์แวร์บันทึกเสียงนำไปสู่การพัฒนาแนวเพลงที่แตกต่างกันใหม่รวมทั้ง อินดี้อิเล็กทรอนิกส์ อิเล็กทรอแคลช แดนซ์พังก์ และ นิวเรฟ หมวดหมู่:แนวดนตรี.

ลิฟวิงทิงส์และอิเล็กทรอนิกส์ร็อก · อิเล็กทรอนิกส์ร็อกและไอลล์บีกอน · ดูเพิ่มเติม »

ไมค์ ชิโนะดะ

มเคิล เคนจิ ชิโนะดะ เกิดเมื่อวันที่ 11 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1977 เป็นนักดนตรีชาวอเมริกัน-ญี่ปุ่น จากเมืองอากูราฮิลส์ รัฐแคลิฟอร์เนีย นับว่าเป็นหนึ่งในสองคนของวงลิงคินพาร์กที่มีเชื้อสายเอเชีย (อีกคนหนึ่งชื่อ โจ ฮาห์น) เขามีชื่อเสียงในฐานะแร็ปเปอร์ นักแต่งเพลงในเพลงต่างๆ ของลิงคินพาร์ก เป็นมือคีย์บอร์ด/เปียโน นักร้องเสียงประสาน มือจังหวะกีตาร์ และเป็นโปรดิวเซอร์เพลงของลิงคินพาร์คอีกด้วย และเขายังมีโปรเจกต์อื่นอย่างออกผลงานแนวฮิปฮอปในนาม ฟอร์ตไมเนอร์ นอกจากนี้เขายังมีผลงานศิลปะเป็นของตัวเองอีกด้วย เขาติดอันดับที่ 72 ในรายการของ "Top 100 Heavy Metal Vocalists" โดย Hit Parader เสียงของไมค์อยู่ในโทนเสียงแบริโทน.

ลิฟวิงทิงส์และไมค์ ชิโนะดะ · ไมค์ ชิโนะดะและไอลล์บีกอน · ดูเพิ่มเติม »