เร็วกว่าเบราว์เซอร์!
12 ความสัมพันธ์: บารังไกย์ภาษาวาไรภาษาอังกฤษภาษาตากาล็อกภาษาเซบัวโนจังหวัดมัสบาเตจังหวัดซามาร์จังหวัดเลเตซังกูเนียงปันลาลาวีกันประเทศฟิลิปปินส์นาบาล (จังหวัดบีลีรัน)เขตซีลางังคาบีซายาอัน
บารังไกย์
รังไกย์ เป็นหน่วยการปกครองท้องถิ่นของรัฐบาลที่เล็กที่สุดในประเทศฟิลิปปินส์ เป็นคำที่ชาวฟิลิปปินส์พื้นเมืองสำหรับหมู่บ้านตำบลหรือวอร์ด ในการใช้งานเป็นภาษาพูดคำที่มักจะหมายถึงเขตเมืองชั้นในย่านชานเมืองหรือย่านชานเมือง คำว่าบารังไกย์คำมาจาก Balangay ชนิดของเรือที่ใช้โดยกลุ่มของประชาชนออสโตรนีเชียน เมื่อพวกเขาอพยพไปอยู่ในฟิลิปปินส์ ในเขตเทศบาลเมืองและเมืองที่มีองค์ประกอบของเกส์และพวกเขาอาจจะถูกแบ่งออกเป็นพื้นที่ขนาดเล็กที่เรียกว่า Purok (ไทย:เขต) และ Sitio ซึ่งเป็นดินแดนที่อยู่ภายในวงล้อมรังเกย์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ชนบท ณ วันที่ 30 กันยายน 2012 จำนวนบารังไกย์มีจำนวน 42,028 บารังไกย์ทั่วฟิลิปปิน.
ใหม่!!: จังหวัดบีลีรันและบารังไกย์ · ดูเพิ่มเติม »
ภาษาวาไร
ษาวาไร (Waray), ซามาร์-เลเต หรือ ซามาร์ เป็นภาษาที่ใช้พูดในจังหวัดซามาร์, นอร์เทิร์นซามาร์, อีสเทิร์นซามาร์, เลเต และบีลีรันในฟิลิปปินส์ จัดอยู่ในภาษาตระกูลวิซายัน มีความเกี่ยวข้องกับภาษาเซบูและใกล้เคียงกับภาษาฮีลีไกโนน.
ใหม่!!: จังหวัดบีลีรันและภาษาวาไร · ดูเพิ่มเติม »
ภาษาอังกฤษ
ษาอังกฤษ หรือ ภาษาอังกฤษใหม่ เป็นภาษาในกลุ่มภาษาเจอร์แมนิกตะวันตกที่ใช้ครั้งแรกในอังกฤษสมัยต้นยุคกลาง และปัจจุบันเป็นภาษาที่ใช้กันแพร่หลายที่สุดในโลก ประชากรส่วนใหญ่ในหลายประเทศ รวมทั้ง สหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา แคนาดา ออสเตรเลีย ไอร์แลนด์ นิวซีแลนด์ และประเทศในแคริบเบียน พูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่หนึ่ง ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่ที่มีผู้พูดมากที่สุดเป็นอันดับสามของโลก รองจากภาษาจีนกลางและภาษาสเปน มักมีผู้เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองอย่างกว้างขวาง และภาษาอังกฤษเป็นภาษาราชการของสหภาพยุโรป หลายประเทศเครือจักรภพแห่งชาติ และสหประชาชาติ ตลอดจนองค์การระดับโลกหลายองค์การ ภาษาอังกฤษเจริญขึ้นในราชอาณาจักรแองโกล-แซ็กซอนอังกฤษ และบริเวณสกอตแลนด์ตะวันออกเฉียงใต้ในปัจจุบัน หลังอิทธิพลอย่างกว้างขวางของบริเตนใหญ่และสหราชอาณาจักรตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 17 จนถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 ผ่านจักรวรรดิอังกฤษ และรวมสหรัฐอเมริกาด้วยตั้งแต่กลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 ภาษาอังกฤษได้แพร่หลายทั่วโลก กลายเป็นภาษาชั้นนำของวจนิพนธ์ระหว่างประเทศและเป็นภาษากลางในหลายภูมิภาค ในประวัติศาสตร์ ภาษาอังกฤษกำเนิดจากการรวมภาษาถิ่นหลายภาษาที่สัมพันธ์อย่างใกล้ชิด ซึ่งปัจจุบันเรียกรวมว่า ภาษาอังกฤษเก่า ซึ่งผู้ตั้งนิคมนำมายังฝั่งตะวันออกของบริเตนใหญ่เมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 5 คำในภาษาอังกฤษจำนวนมากสร้างขึ้นบนพื้นฐานรากศัพท์ภาษาละติน เพราะภาษาละตินบางรูปแบบเป็นภาษากลางของคริสตจักรและชีวิตปัญญาชนยุโรปDaniel Weissbort (2006).
ใหม่!!: จังหวัดบีลีรันและภาษาอังกฤษ · ดูเพิ่มเติม »
ภาษาตากาล็อก
ษาตากาล็อก เป็นหนึ่งในภาษาหลักของสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ เป็นหนึ่งในตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน มีความสัมพันธ์กับภาษาอินโดนีเซีย ภาษามลายู ภาษาฟิจิ ภาษาเมารี ภาษาฮาวาย ภาษามาลากาซี ภาษาซามัว ภาษาตาฮีตี ภาษาชามอร์โร ภาษาเตตุม และตระกูลภาษาออสโตรนีเซียนในไต้หวันเป็นภาษาประจำชาติและภาษาราชการคู่กับภาษาอังกฤษในประเทศฟิลิปปินส์ ใช้เป็นภาษากลางภายในประเทศ มีผู้พูดราว 85 ล้านคน ในทางธุรกิจนิยมใช้ภาษาอังกฤษมากกว.
ใหม่!!: จังหวัดบีลีรันและภาษาตากาล็อก · ดูเพิ่มเติม »
ภาษาเซบัวโน
ษาเซบู (Cebuano; Sebwano; เซบู: Sinugboanon) เป็นภาษาตระกูลออสโตรนีเซียน มีผู้พูดในฟิลิปปินส์ 18 ล้านคน ชื่อในภาษาอังกฤษมาจากชื่อเกาะเซบู รวมกับปัจจัยจากภาษาสเปน -ano หมายถึง ที่เกี่ยวกับเชื้อชาต.
ใหม่!!: จังหวัดบีลีรันและภาษาเซบัวโน · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดมัสบาเต
ังหวัดมัสบาเต (มัสบาเต: Probinsya san Masbate; ฮีลีไกโนน: Kapuoran sang Masbate; เซบัวโน: Lalawigan sa Masbate; บีโคล: Probinsya kan Masbate; Lalawigan ng Masbate) เป็นจังหวัดเกาะในประเทศฟิลิปปินส์ ตั้งอยู่เกือบกึ่งกลางของประเทศ เมืองหลักมัสบาเตซิตี จังหวัดประกอบด้วยสามเกาะหลัก ได้แก่ เกาะมัสบาเต, เกาะตีเคา และเกาะบูรีอัส มัสบาเตอยู่บริเวณจุดเชื่อมต่อของเกาะวิซายัสและเกาะลูซอน สำหรับในแง่ของการปกครอง มัสบาเตจะอยู่ในเขตบีโคลของหมู่เกาะลูซอน แต่จะมีความสัมพันธ์แน่นแฟ้นกับกลุ่มเกาะวิซายัสมากกว.
ใหม่!!: จังหวัดบีลีรันและจังหวัดมัสบาเต · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดซามาร์
ังหวัดซามาร์ หรือชื่อเดิม จังหวัดคันลูรังซามาร์ เป็นจังหวัดในเขตซีลางังคาบีซายาอัน ประเทศฟิลิปปินส์ เมืองหลักคือคัตบาโลกัน มีอาณาเขตติดต่อกับจังหวัดฮีลากังซามาร์, จังหวัดซีลางังซามาร์, จังหวัดเลเต และอ่าวเลเต ซึ่งจังหวัดซามาร์สามารถเชื่อมต่อกับจังหวัดเลเตผ่านทางสะพานซันฮัวนิโค ในปี..
ใหม่!!: จังหวัดบีลีรันและจังหวัดซามาร์ · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดเลเต
ังหวัดเลเต (หรือ จังหวัดฮีลากังเลเต; วาไร: Norte san/Amihanan nga Leyte; เซบัวโน: Amihanang Leyte; Hilagang Leyte) เป็นจังหวัดในเขตซีลางังคาบีซายาอัน ประเทศฟิลิปปินส์ ครอบคลุมพื้นที่ทางตอนเหนือของเกาะเลเต เมืองหลักตักโลบัน จังหวัดเลเตทางอยู่ทางทิศตะวันตกของเกาะซามาร์ ทิศเหนือของจังหวัดตีโมกเลเต และทิศใต้ของจังหวัดบีลีรัน จังหวัดเลเตเป็นที่รู้จักกันจากยุทธนาวีที่อ่าวเลย์เต ซึ่งเกิดขึ้นในสงครามโลกครั้งที่สอง และในวันที่ 8 พฤศจิกายน..
ใหม่!!: จังหวัดบีลีรันและจังหวัดเลเต · ดูเพิ่มเติม »
ซังกูเนียงปันลาลาวีกัน
ซังกูเนียงปันลาลาวีกัน (Sangguniang Panlalawigan; Provincial Council) หรือ โปรวินเชียลบอร์ด เป็นคำภาษาฟิลิปีโนที่ใช้เรียกแทนสภานิติบัญญัติประจำจังหวัดของประเทศฟิลิปปินส์ อำนาจหน้าที่ของสภานิติบัญญัตินี้ ถูกกำหนดโดย ประมวลรัฐบาลท้องถิ่น ตั้งแต..
ใหม่!!: จังหวัดบีลีรันและซังกูเนียงปันลาลาวีกัน · ดูเพิ่มเติม »
ประเทศฟิลิปปินส์
ฟิลิปปินส์ (Philippines; Pilipinas) หรือชื่อทางการว่า สาธารณรัฐฟิลิปปินส์ (Republic of the Philippines; Republika ng Pilipinas) เป็นประเทศเอกราชที่เป็นหมู่เกาะในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตั้งอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก ประกอบด้วยเกาะ 7,641 เกาะ ซึ่งจัดอยู่ในเขตภูมิศาสตร์ใหญ่ 3 เขตจากเหนือจรดใต้ ได้แก่ ลูซอน, วิซายัส และมินดาเนา เมืองหลวงของประเทศคือมะนิลา ส่วนเมืองที่มีประชากรมากที่สุดคือนครเกซอน ทั้งสองเป็นส่วนหนึ่งของเมโทรมะนิลา ฟิลิปปินส์มีอาณาเขตติดต่อกับทะเลจีนใต้ทางทิศตะวันตก ทะเลฟิลิปปินทางทิศตะวันออก และทะเลเซเลบีสทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ โดยมีพรมแดนทางทะเลร่วมกับไต้หวันทางทิศเหนือ ปาเลาทางทิศตะวันออก มาเลเซียและอินโดนีเซียทางทิศใต้ และเวียดนามทางทิศตะวันตก ฟิลิปปินส์ตั้งอยู่ในแถบวงแหวนไฟและใกล้กับเส้นศูนย์สูตร ทำให้มีแนวโน้มสูงที่จะประสบภัยจากแผ่นดินไหวและไต้ฝุ่น แต่ก็ทำให้มีทั้งทรัพยากรธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์และความหลากหลายทางชีวภาพอย่างยิ่งเช่นกัน ฟิลิปปินส์มีเนื้อที่ประมาณ 300,000 ตารางกิโลเมตร (115,831 ตารางไมล์) และมีประชากรประมาณ 100 ล้านคน นับเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับที่ 8 ในเอเชีย และเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับที่ 12 ของโลก นอกจากนี้ ณ ปี..
ใหม่!!: จังหวัดบีลีรันและประเทศฟิลิปปินส์ · ดูเพิ่มเติม »
นาบาล (จังหวัดบีลีรัน)
ทศบาลนาบาล (วาไร: Bungto san Naval; เซบัวโน: Lungsod sa Naval; Bayan ng Naval) เป็นเทศบาลระดับที่ 2 และเป็นเมืองศูนย์กลางประจำจังหวัดบีลีรัน ประเทศฟิลิปปินส์ มีประชากร 54,692 คนในปี..
ใหม่!!: จังหวัดบีลีรันและนาบาล (จังหวัดบีลีรัน) · ดูเพิ่มเติม »
เขตซีลางังคาบีซายาอัน
ตซีลางังคาบีซายาอัน (วาไร: Sinirangan Kabisay-an; เซบัวโน: Sidlakang Kabisay-an; Silangang Kabisayaan) หรือ เขตที่ 8 เป็นเขตหนึ่งของประเทศฟิลิปปินส์ ประกอบด้วย 3 หมู่เกาะหลัก ได้แก่ เกาะซามาร์, เกาะเลเต และเกาะบีลีรัน เขตนี้มี 6 จังหวัด, 1 นครอิสระ และ 1 นครที่มีประชากรอย่างสูง (ตักโลบัน) เขตนี้ครอบคลุมพื้นที่ซีกตะวันออกของหมู่เกาะวิซายัส เขตซีลางังคาบีซายาอันติดกับทะเลฟิลิปปินทางทิศตะวันออก และมีสถานที่สำคัญอย่างสะพานซันฮวนนิโค ซึ่งเป็นสะพานที่ยาวที่สุดในประเทศ สำหรับในปี..
ใหม่!!: จังหวัดบีลีรันและเขตซีลางังคาบีซายาอัน · ดูเพิ่มเติม »
