จังหวัดซีคีฮอร์และจังหวัดซีลางังเนโกรส

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง จังหวัดซีคีฮอร์และจังหวัดซีลางังเนโกรส

จังหวัดซีคีฮอร์ vs. จังหวัดซีลางังเนโกรส

ังหวัดซีคีฮอร์ (เซบัวโน: Lalawigan sa Siquijor, Lalawigan ng Siquijor) เป็นจังหวัดระดับที่ 5 ในภูมิภาคกิตนางคาบีซายาอัน ประเทศฟิลิปปินส์ มีเมืองหลักชื่อเดียวกันกับชื่อจังหวัด อยู่ใกล้กับเกาะเซบูทางทิศเหนือ เกาะเนโกรสทางทิศตะวันตก เกาะโบโฮลทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ และใกล้กับเกาะมินดาเนาทางทิศใต้ ในยุคอาณานิคม ชาวสเปนเคยเรียกเกาะแห่งนี้ว่า เกาะแห่งไฟ จังหวัดแห่งนี้มีชื่อเสียงในด้านธรรมเนียมที่แปลกประหลาด ทำให้มีนักท่องเที่ยวมาเยี่ยมเยือนที่นี่มากขึ้นทุกปี. ังหวัดซีลางังเนโกรส (เซบัวโน: Sidlakang Negros; ฮีลีไกโนน: Negros Sidlangan; Silangang Negros) หรือ โอริเอนตัลเนโกรส หรือ อีสเทิร์นเนโกรส เป็นจังหวัดในเขตกิตนางคาบีซายาอัน ประเทศฟิลิปปินส์ ครอบคลุมพื้นที่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของเกาะเนโกรส โดยมีจังหวัดคันลูรังเนโกรสครอบคลุมพื้นที่ส่วนที่เหลือของเกาะ จังหวัดนี้ยังรวมพื้นที่เกาะอาโป จุดดำน้ำยอดนิยมของนักท่องเที่ยว ซีลางังเนโกรสอยู่ใกล้กับจังหวัดเซบูทางทิศตะวันออก โดยมีช่องแคบตาโนนคั่น และอยู่ใกล้กับจังหวัดซีคีฮอร์ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ ภาษาหลักที่ใช้พูดกันคือภาษาเซบัวโน และศาสนาหลักคือคริสต์โรมันคาทอลิก เมืองหลักและเมืองที่มีประชากรมากที่สุดคือดูมากูเวเต จังหวัดนี้มีประชากร 1,354,995 คน มากเป็นอันดับที่ 2 ของภูมิภาครองจากเซบู มากเป็นอันดับที่ 5 ของวิซายัส และอันดับที่ 19 ของประเท.

ภาษาเซบัวโน

ษาเซบู (Cebuano; Sebwano; เซบู: Sinugboanon) เป็นภาษาตระกูลออสโตรนีเซียน มีผู้พูดในฟิลิปปินส์ 18 ล้านคน ชื่อในภาษาอังกฤษมาจากชื่อเกาะเซบู รวมกับปัจจัยจากภาษาสเปน -ano หมายถึง ที่เกี่ยวกับเชื้อชาต.

จังหวัดซีคีฮอร์และภาษาเซบัวโน · จังหวัดซีลางังเนโกรสและภาษาเซบัวโน · ดูเพิ่มเติม »

จังหวัดฮีลากังซัมบวงกา

ังหวัดฮีลากังซัมบวงกา (เซบัวโน: Amihanang Zamboanga, Subanon: Utara Sembwangan, Chavacano: Provincia de Zamboanga del Norte) เป็นจังหวัดในเขตตังไวนางซัมบวงกา เกาะมินดาเนา ประเทศฟิลิปปินส์ เมืองศูนย์กลางคือดีโปโลก มีอาณาเขตติดต่อกับจังหวัดตีโมกซัมบวงกาและจังหวัดซัมบวงกาซีบูไกทางทิศใต้ ติดกับจังหวัดคันลูรังมีซามิสทางทิศตะวันออก และติดกับทะเลซูลูทางทิศตะวันตก ฮีลากังซัมบวงกาเป็นจังหวัดที่มีพื้นที่มากที่สุดในเขตตังไวนางซัมบวงกา โดยมีพื้นที่ 7,301.00 ตารางกิโลเมตร และมีประชากรมากเป็นอันดับที่ 26 ของประชากร.

จังหวัดซีคีฮอร์และจังหวัดฮีลากังซัมบวงกา · จังหวัดซีลางังเนโกรสและจังหวัดฮีลากังซัมบวงกา · ดูเพิ่มเติม »

จังหวัดเซบู

ังหวัดเซบู (เซบัวโน: Lalawigan sa Sugbu; Lalawigan ng Cebu) เป็นจังหวัดในเขตกิตนางคาบีซายาอัน ประเทศฟิลิปปินส์ ประกอบด้วยเกาะหลักและเกาะบริวารอีก 167 เกาะ เมืองหลักคือ เซบูซิตี ซึ่งเป็นเมืองที่เก่าแก่ที่สุดและเป็นเมืองหลวงแห่งแรกของฟิลิปปินส์ จังหวัดนี้มีท่าอากาศยานนานาชาติมักตัน–เซบู ตั้งอยู่บนเกาะมักตัน เป็นท่าอากาศยานที่มีผู้โดยสารมาเป็นอันดับที่ 4 ของประเทศ จังหวัดเซบูเป็นหนึ่งในจังหวัดที่มีการพัฒนาดีที่สุดของประเทศ และเมืองหลักอย่างเซบูซิตี ก็เป็นศูนย์กลางด้านพาณิชยกรรม การค้า การศึกษา และอุตสาหกรรมของเกาะวิซายัส นอกจากนี้ยังโดดเด่นในด้านการขนส่งทางทะเล การผลิตเฟอร์นิเจอร์ และการท่องเที่ยว.

จังหวัดซีคีฮอร์และจังหวัดเซบู · จังหวัดซีลางังเนโกรสและจังหวัดเซบู · ดูเพิ่มเติม »

ซังกูเนียงปันลาลาวีกัน

ซังกูเนียงปันลาลาวีกัน (Sangguniang Panlalawigan; Provincial Council) หรือ โปรวินเชียลบอร์ด เป็นคำภาษาฟิลิปีโนที่ใช้เรียกแทนสภานิติบัญญัติประจำจังหวัดของประเทศฟิลิปปินส์ อำนาจหน้าที่ของสภานิติบัญญัตินี้ ถูกกำหนดโดย ประมวลรัฐบาลท้องถิ่น ตั้งแต..

จังหวัดซีคีฮอร์และซังกูเนียงปันลาลาวีกัน · จังหวัดซีลางังเนโกรสและซังกูเนียงปันลาลาวีกัน · ดูเพิ่มเติม »

ประเทศฟิลิปปินส์

ฟิลิปปินส์ (Philippines; Pilipinas) หรือชื่อทางการว่า สาธารณรัฐฟิลิปปินส์ (Republic of the Philippines; Republika ng Pilipinas) เป็นประเทศเอกราชที่เป็นหมู่เกาะในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตั้งอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก ประกอบด้วยเกาะ 7,641 เกาะ ซึ่งจัดอยู่ในเขตภูมิศาสตร์ใหญ่ 3 เขตจากเหนือจรดใต้ ได้แก่ ลูซอน, วิซายัส และมินดาเนา เมืองหลวงของประเทศคือมะนิลา ส่วนเมืองที่มีประชากรมากที่สุดคือนครเกซอน ทั้งสองเป็นส่วนหนึ่งของเมโทรมะนิลา ฟิลิปปินส์มีอาณาเขตติดต่อกับทะเลจีนใต้ทางทิศตะวันตก ทะเลฟิลิปปินทางทิศตะวันออก และทะเลเซเลบีสทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ โดยมีพรมแดนทางทะเลร่วมกับไต้หวันทางทิศเหนือ ปาเลาทางทิศตะวันออก มาเลเซียและอินโดนีเซียทางทิศใต้ และเวียดนามทางทิศตะวันตก ฟิลิปปินส์ตั้งอยู่ในแถบวงแหวนไฟและใกล้กับเส้นศูนย์สูตร ทำให้มีแนวโน้มสูงที่จะประสบภัยจากแผ่นดินไหวและไต้ฝุ่น แต่ก็ทำให้มีทั้งทรัพยากรธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์และความหลากหลายทางชีวภาพอย่างยิ่งเช่นกัน ฟิลิปปินส์มีเนื้อที่ประมาณ 300,000 ตารางกิโลเมตร (115,831 ตารางไมล์) และมีประชากรประมาณ 100 ล้านคน นับเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับที่ 8 ในเอเชีย และเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับที่ 12 ของโลก นอกจากนี้ ณ ปี..

จังหวัดซีคีฮอร์และประเทศฟิลิปปินส์ · จังหวัดซีลางังเนโกรสและประเทศฟิลิปปินส์ · ดูเพิ่มเติม »

เขตกิตนางคาบีซายาอัน

ตกิตนางคาบีซายาอัน (เซบัวโน: Tunga-tungang Kabisay-an; Gitnang Kabisayaan) หรือ เขตที่ 7 เป็นเขตหนึ่งของประเทศฟิลิปปินส์ ประกอบด้วย 4 จังหวัด (จังหวัดโบโฮล, จังหวัดเซบู, จังหวัดซีลางังเนโกรส และจังหวัดซีคีฮอร์) และ 3 นครที่มีประชากรสูง (เซบูซิตี, ลาปู-ลาปู และมันดาอูเว) เกาะที่สำคัญได้แก่ เซบู, โบฮอล, ซีคีฮอร์ และเนโกรส ศูนย์กลางของเขตนี้คือ เซบูซิตี เขตนี้มีเนื้อที่ประมาณ 15,895.66 ตารางกิโลเมตร และมีประชากร 7,396,898 คน ถือว่าเป็นเขตที่มีประชากรมากสุดอันดับที่ 2 ของหมู่เกาะวิซายัส ในวันที่ 29 พฤษภาคม..

จังหวัดซีคีฮอร์และเขตกิตนางคาบีซายาอัน · จังหวัดซีลางังเนโกรสและเขตกิตนางคาบีซายาอัน · ดูเพิ่มเติม »