เร็วกว่าเบราว์เซอร์!
7 ความสัมพันธ์: พระยาอู่พระนางสิริมายาเทวีราชาธิราชสมิงพระตะบะอาณาจักรหงสาวดีนางอำเตียวโด่นวุน
พระยาอู่
ระยาอู่ (ဗညာဥူ; ဗညားဦး,; เป็นที่รู้จักกันในพระนาม พระเจ้าเชงพยูเชง (พระเจ้าช้างเผือก) 1323 – 1384) หรือ บญาอู กษัตริย์องค์ที่ 8 แห่ง อาณาจักรหงสาวดี ครองสิริราชสมบัติระหว่าง..
ใหม่!!: นางจันทะมังคะละที่ 2และพระยาอู่ · ดูเพิ่มเติม »
พระนางสิริมายาเทวี
ระนางสิริมายาเทวี (သီရိမာယာဒေဝီ မွေ့ဒေါ,; ? – 28 มกราคม 1368) หรือในวรรณคดีเรื่อง ราชาธิราช เรียก นางมุเตียว พระมเหสีองค์สุดท้ายใน พระยาอู่ กษัตริย์องค์ที่ 8 แห่ง อาณาจักรหงสาวดี และเป็นพระราชมารดาของ พระเจ้าราชาธิราช กษัตริย์องค์ที่ 9 แต่เดิมพระนางเป็นพระชายาของ มังลังกา เจ้าเมืองหงสาวดีซึ่งเป็นพระอนุชาต่างพระมารดาของพระยาอู่ต่อมาเมื่อพระสวามีก่อกบฏต่อพระเชษฐาแต่ไม่สำเร็จและถูกสำเร็จโทษใน..
ใหม่!!: นางจันทะมังคะละที่ 2และพระนางสิริมายาเทวี · ดูเพิ่มเติม »
ราชาธิราช
ราชาธิราช หรือชื่อในภาษาพม่า ยาซาดะริต อเยดอว์บอง (ရာဇာဓိရာဇ် အရေးတော်ပုံ) เป็นชื่อของพงศาวดารพม่า ซึ่งมีเนื้อหาว่าด้วยประวัติศาสตร์ของอาณาจักรหงสาวดีของชาวมอญตั้งแต่ พ.ศ. 1830 ถึง พ.ศ. 1964 รายละเอียดภายในตัวพงศาวดารประกอบด้วยเรื่องราวของความขัดแย้งภายในราชสำนัก การกบฏ เรื่องราวทางการทูต การสงคราม เป็นต้น เนื้อหาประมาณกึ่งหนึ่งของเรื่องอุทิศพื้นที่ให้กับรัชกาลของพระเจ้าราชาธิราช โดยลงลึกในรายละเอียดของ สงครามสี่สิบปี ระหว่างอาณาจักรหงสาวดีของมอญ กับอาณาจักรอังวะของพม่า ภายใต้การนำของพระเจ้าฝรั่งมังฆ้อง และอุปราชมังกะยอชวาThaw Kaung 2010: 29–30 ต้นฉบับของเรื่องราชาธิราชฉบับภาษาพม่ามาจากพงศาวดารภาษามอญเรื่อง "พงศาวดารกรุงหงสาวดี" ("Hanthawaddy Chronicle") และได้รับการแปลเป็นภาษาพม่าโดยพญาทะละ เสนาบดีและกวีชาวมอญซึ่งรับราชการในอาณาจักรพม่าสมัยราชวงศ์ตองอู นับได้ว่าเป็นเอกสารเกี่ยวกับชาวมอญในดินแดนพม่าตอนล่างที่เก่าแก่ที่สุดเท่าที่หลงเหลืออยู่Aung-Thwin 2005: 133–135 และอาจเป็นพงศาวดารมอญเพียงฉบับเดียวที่เหลือรอดจากการเผาทำลายเมืองพะโค (หงสาวดี) โดยกบฏชาวมอญภายใต้การนำของอดีตขุนนางในอาณาจักรหงสาวดีในปี พ.ศ. 2107Harvey 1925: xviii สำเนาใบลานของเรื่องราชาธิราชฉบับพญาทะละปัจจุบันเหลือรอดมาเพียง 4 ชุด สันนิษฐานว่าทำขึ้นในช่วงราวพุทธศตวรรษที่ 23 (คริสต์ศตวรรษที่ 18) นอกจากนี้ยังมีฉบับแปลฉบับอื่นๆ อยู่อีก รวมทั้งสิ้น 9 ฉบับ ตามการวิเคราะห์โดยนายปันหละเมื่อปี พ.ศ. 2511 นายปันหละได้แปลราชาธิราชฉบับหนึ่งกลับเป็นภาษามอญเมื่อปี พ.ศ. 2501 และเรียบเรียงเรื่องราชาธิราชขึ้นใหม่อีก 1 ฉบับเป็นภาษาพม่า (นับเป็นราชาธิราชฉบับที่ 10) โดยสังเคราะห์ข้อมูลจากราชาธิราชฉบับพญาทละ ฉบับ "ปากลัด" และบันทึกจากพงศาวดารพม่าฉบับหอแก้ว (มานนานยาซะเวง) รวมทั้งอาศัยข้อมูลเพิ่มเติมจากการวิจัยสมัยใหม่Pan Hla 1968: 3–4.
ใหม่!!: นางจันทะมังคะละที่ 2และราชาธิราช · ดูเพิ่มเติม »
สมิงพระตะบะ
มิงพระตะบะ (ဗြတ်ထဗ;; บางทีเรียก พระตะบะ) เจ้าเมือง เมาะตะมะ แห่ง อาณาจักรเมาะตะมะ-หงสาวดี ระหว่าง..
ใหม่!!: นางจันทะมังคะละที่ 2และสมิงพระตะบะ · ดูเพิ่มเติม »
อาณาจักรหงสาวดี
อาณาจักรหงสาวดี (ဟံသာဝတီ ပဲခူး နေပြည်တော်;,; บางครั้งเรียก กรุงหงสาวดี หรืออย่างสั้น พะโค) เป็นอาณาจักรที่ปกครองพม่าตอนล่างตั้งแต..
ใหม่!!: นางจันทะมังคะละที่ 2และอาณาจักรหงสาวดี · ดูเพิ่มเติม »
นางอำเตียว
นางอำเตียว (နှင်းအံဒေါင်း မွေ့ကော) หรือในวรรณคดีเรื่อง ราชาธิราช เรียก นางมุกอ พระมเหสีใน พระยาอู่ กษัตริย์องค์ที่ 8 แห่ง อาณาจักรหงสาวดี ซึ่งพระนางได้เป็นพระอัครมเหสีองค์ที่ 2 ของพระยาอู่ พระนางได้รับพระอิสริยยศที่ นางอำเตียว โดยพระนางมีพระธิดาพระองค์เดียวคือ ตะละแม่ศรี พระมเหสีใน พญากือนา แห่ง อาณาจักรล้านนา นางอำเตียวขึ้นสืบตำแหน่งพระอัครมเหสีหลังจาก นางจันทะมังคะละที่ 2 หรือ นางมุเอียด พระเชษฐภคินีซึ่งเป็นพระอัครมเหสีองค์แรกของพระยาอู่สิ้นพระชนม์ในช่วงกลางคริสต์ทศวรรษ 1360 หมวดหมู่:ราชวงศ์หงสาวดี.
ใหม่!!: นางจันทะมังคะละที่ 2และนางอำเตียว · ดูเพิ่มเติม »
โด่นวุน
นวุน (ဒုန်ဝန်း) หรือที่ในวรรณคดีเรื่องราชาธิราชเรียกว่า เมืองวาน เคยเป็นราชธานีของอาณาจักรหงสาวดีอยู่ 6 ปี (ระหว่าง ค.ศ. 1363 ถึง ค.ศ. 1369) อันตรงกับรัชสมัยของพระยาอู่ กษัตริย์พระองค์ที่ 8 เนื่องจากเกิดกบฏขึ้นในเมาะตะมะภายใต้การนำของสมิงพระตะบะ เจ้าเมืองเมาะตะมะในขณะนั้น ทำให้พระยาอู่ต้องหลบหนีมาตั้งมั่นอยู่ที่โด่นวุนหรือเมืองวาน กระทั่งสถานการณ์ความขัดแย้งสิ้นสุดลง พระยาอู่จึงตัดสินพระทัยย้ายราชธานีอีกครั้งไปยังหงสาวดี เมื่อ..
ใหม่!!: นางจันทะมังคะละที่ 2และโด่นวุน · ดูเพิ่มเติม »
