เร็วกว่าเบราว์เซอร์!
11 ความสัมพันธ์: บันเทิงคดีการ์ตูนโป๊มังงะยะโอะอิยุริ (แนว)วิดีโอเกมอะนิเมะคอมิเก็ตคิโยฮิโกะ อาซูมะแคลมป์เค็ง อากามัตสึ
บันเทิงคดี
บันเทิงคดี เป็นงานรูปแบบหนึ่งที่ว่าด้วยสารสนเทศหรือเหตุการณ์ซึ่งมิใช่ข้อเท็จจริง แต่เป็นจินตนาการหรือทฤษฎีบางส่วนหรือทั้งหมด กล่าวคือ เป็นงานที่ผู้ประพันธ์แต่งขึ้น แม้บันเทิงคดีจะใช้หมายถึงสาขาหลักของงานวรรณกรรมอย่างหนึ่ง แต่ยังอาจหมายถึง งานละคร ภาพยนตร์หรือดนตรีด้วย บันเทิงคดีตรงข้ามกับสารคดี ซึ่งว่าด้วยเหตุการณ์ คำอธิบาย การสังเกตที่เป็นจริง (หรืออย่างน้อย ที่สันนิษฐานว่าเป็นจริง) เช่น ชีวประวัติ ประวัติศาสตร์ เป็นต้น ผลงานที่จัดเป็นบันเทิงคดี เช่น นิทาน เรื่องสั้น ภาพยนตร์บางประเภท เรื่องปรัมปรา การ์ตูน หรืออาจเป็นแอนิเมชัน และวิดีโอเกมบางประเภท เป็นต้น หมวดหมู่:ประเภทวรรณกรรม.
ใหม่!!: โดจินชิและบันเทิงคดี · ดูเพิ่มเติม »
การ์ตูนโป๊
thumb การ์ตูนโป๊ (erotic comic) หรือ การ์ตูนสำหรับผู้ใหญ่ (adult comic) เป็นการ์ตูนที่ทำขึ้นสำหรับให้ผู้ใหญ่อ่าน เนื่องจากมีสื่อซึ่งถือกันว่าอุจาด น่ากลัว ลามกอนาจาร ขัดต่อลัทธิศาสนา ทุศีลธรรม (ความคิดของคนไทย) หรือโป๊เปลือย ต่างไปจากการ์ตูนทั่วไปที่นิยมกันว่าเป็นมิตรแก่เด็ก อย่างไรก็ดี มีการ์ตูนโป๊หลายเรื่องไม่ได้ว่าด้วยเรื่องทางกามารมณ์เลย แต่เพียงพรรณนาเรื่องราวของวัยเจริญพันธุ์ตามธรรมชาติ เช่น เดอะเวอร์จินพรอเจกต์ (The Virgin Project) เมื่อพูดกันถึงการ์ตูนโป๊ คนทั่วไปก็เข้าใจได้ว่าต้องเจือเนื้อหาทางเมถุนธรรม และตีตราไว้สำหรับผู้อ่านที่ถึงวัยเจริญพันธุ์แล้วเท่านั้น แต่ก็มิได้เป็นเช่นนั้นเสมอไป ในประเทศญี่ปุ่นและแถบตะวันตกของทวีปยุโรปนั้น พบเจอการ์ตูนโป๊ได้ดาษดื่น ขณะที่ในทวีปอเมริกาเหนือ การ์ตูนโป๊เป็นวัฒนธรรมกระแสหลักทีเดียว.
ใหม่!!: โดจินชิและการ์ตูนโป๊ · ดูเพิ่มเติม »
มังงะ
หน้าหนึ่งจากหนังสือการ์ตูนเรื่องมาร์มาเลดบอย ฉบับภาษาญี่ปุ่น เล่ม 1 มังงะ เป็นคำภาษาญี่ปุ่นสำหรับเรียกการ์ตูนช่อง สำหรับภายนอกประเทศญี่ปุ่น คำนี้ถูกใช้เรียกการ์ตูนช่องที่มาจากญี่ปุ่น มังงะพัฒนามาจากอุคิโยเอะและจิตรกรรมตะวันตก และเริ่มคงรูปแบบที่เป็นอยู่ในปัจจุบันตั้งแต่หลังสงครามโลกครั้งที่สอง มังงะที่ได้รับความนิยมสูงมักถูกนำไปสร้างเป็นอะนิเมะ เนื้อหาของมังงะเหล่านั้นมักถูกดัดแปลงเพื่อให้เหมาะสมต่อการแพร่ภาพทางโทรทัศน์และเพื่อให้ถูกรสนิยมของผู้ชมทั่วไปมากขึ้น.
ใหม่!!: โดจินชิและมังงะ · ดูเพิ่มเติม »
ยะโอะอิ
ตัวอย่างงานศิลปะของ shōnen-ai ตีพิมพ์ครั้งแรกที่ Animexx ยะโอะอิ เป็นคำศัพท์ที่มีต้นกำเนิดมาจากญี่ปุ่น ใช้ในวงการนิยายและการ์ตูน เริ่มแรกเดิมทีคำนี้ หมายถึง ประเภทหนึ่งของงานโดจินชิซึ่งเป็นผลงานล้อเลียนมังงะหรืออะนิเมะที่กำลังเป็นที่นิยมในขณะนั้น แต่ปัจจุบันความหมายได้เปลี่ยนไป กลายเป็นลักษณะความสัมพันธ์แบบรักร่วมเพศเชิงอีโรติกหรือโรแมนติกระหว่างชายกับชาย ซึ่งอยู่ในรูปแบบของมังงะ อะนิเมะ เกม นิยาย และ โดจินชิ ต่อมาในญี่ปุ่นได้เกิดคำศัพท์ใหม่แทนที่ยะโอะอิ คือคำว่า บอยส์เลิฟ (Boy's Love) แม้ชื่อจะบอกว่าเป็นความรักของเด็กหนุ่ม แต่ในความเป็นจริงแล้วสามารถใช้ได้กว้างตั้งแต่เรื่องราวระหว่างวัยรุ่นไปจนถึงคนสูงวัย แต่มีศัพท์เฉพาะ คือ ความสัมพันธ์กับชายวัยเยาว์ เรียก โชะตะคอน ถ้าเป็นชายสูงอายุเรียก โอจิคอน.
ใหม่!!: โดจินชิและยะโอะอิ · ดูเพิ่มเติม »
ยุริ (แนว)
ทโมโยะ ไดโดจิ และซากุระ คิโนโมโตะ คู่ยุริจากเรื่อง ''ซากุระ มือปราบไพ่ทาโรต์'' ยุริ เป็นคำศัพท์ญี่ปุ่น ใช้เรียกมังงะ อะนิเมะ หรือสิ่งพิมพ์ที่มีเนื้อหาความสัมพันธ์แบบรักเพศเดียวกันระหว่างผู้หญิงกับผู้หญิง.
ใหม่!!: โดจินชิและยุริ (แนว) · ดูเพิ่มเติม »
วิดีโอเกม
กม ''ป็อง'' ถือได้ว่าเป็นวิดีโอเกมส์ชนิดแรกที่เกิดขึ้น เกม ''Space Invaders'' เป็นอีกหนึ่งเกมดังในยุคกำลังพัฒนาของวิดีโอเกม เกม ''Pac-Man'' เป็นเกมที่โด่งดังที่สุดในขณะวิดีโอเกมกำลังพัฒนา วิดีโอเกม (Video game) คือ เครื่องเกมอิเล็กทรอนิกส์ที่มนุษย์ใช้ส่วนต่อประสานกับผู้ใช้ (user interface) ส่งผลการกระทำ (input) กลับเข้าไปยังหน่วยประมวลผลกลาง (Central Processor Unit) ในตัวเครื่อง ให้คิดคำนวณแล้วแสดงผลโต้ตอบกลับมาด้วย แสง-เสียง-การสั่น-หรือภาพบนจอภาพ วิดีโอ คำว่า วิดีโอ ในวิดีโอเกม แต่เดิมหมายถึงอุปกรณ์แสดงภาพแบบแรสเตอร์ แต่ปัจจุบันสามารถใช้เรียกอุปกรณ์แสดงภาพใด ๆ ก็ได้ที่สร้างภาพสองมิติหรือสามมิติขึ้นมา ตัวอย่างเช่นคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล และเครื่องเล่นวิดีโอเกม อุปกรณ์เหล่านี้เป็นไปได้ตั้งแต่เมนเฟรมคอมพิวเตอร์ ไปจนถึงอุปกรณ์มือถือขนาดเล็ก วิดีโอเกมแบบเฉพาะอย่างเช่น เกมตู้ เคยมีแพร่หลายในอดีต แต่ปัจจุบันค่อย ๆ มีใช้น้อยลง วิดีโอเกมได้พัฒนาไปจนกลายเป็นอุตสาหกรรมและงานศิลปะ อุปกรณ์นำข้อมูลเข้าเป็นที่ใช้กันในการบังคับวิดีโอเกมเรียกว่า อุปกรณ์ควบคุมเกม (game controller) และแตกต่างกันไปในเครื่องเล่นแบบต่าง ๆ ตัวอย่างเช่น อุปกรณ์ควบคุมอาจประกอบด้วยเพียงแค่ปุ่มกดและก้านควบคุม (joystick) หรืออาจมีปุ่มกดถึงสิบปุ่ม และอาจจะมีมากกว่าหนึ่งก้านควบคุมก็ได้ เกมคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลยุคแรกจำเป็นต้องใช้คีย์บอร์ดในการเล่นเกม หรือต้องการให้ผู้ใช้ซื้อก้านควบคุมที่มีปุ่มกดอย่างน้อยหนึ่งปุ่มด้วย เกมคอมพิวเตอร์สมัยใหม่จำนวนมากให้ผู้เล่นหรือต้องการให้ผู้เล่นใช้คีย์บอร์ดควบคู่ไปกับเมาส์ อุปกรณ์ควบคุมเกมที่พบได้บ่อยกันคือ เกมแพด เมาส์ คีย์บอร์ด และก้านควบคุม ในหลายปีที่ผ่านมานี้ มีวิธีการนำข้อมูลเข้าเพิ่มเติมเช่น การให้ผู้เล่นสังเกตการณ์ในเครื่องเล่นที่ใช้กล้อง และระบบจอสัมผัสบนโทรศัพท์มือถือ วิดีโอเกมโดยทั่วไปใช้วิธีการเพิ่มเติมมากมายเพื่อสร้างปฏิสัมพันธ์และสารสนเทศให้กับผู้เล่น เสียงออดิโอในวิดีเกมนั้นเกือบจะเป็นสากล คือใช้อุปกรณ์ผลิตเสียง อย่างเช่น ลำโพง และหูฟัง ผลป้อนกลับอาจมาจากอุปกรณ์ต่อพ่วงสัมผัส (haptic peripheral) เช่นระบบการสั่น หรือผลป้อนกลับโดยใช้กำลัง (force feedback) บางครั้งการสั่นใช้กระตุ้นผลป้อนกลับแบบใช้กำลัง ผู้เล่นบางส่วนเชื่อว่าวิดีโอเกมสามารถพัฒนาทักษะทางจิตใจได้.
ใหม่!!: โดจินชิและวิดีโอเกม · ดูเพิ่มเติม »
อะนิเมะ
รูปแบบอะนิเมะในปัจจุบัน อะนิเมะ (「アニメ」 anime) เป็นคำภาษาญี่ปุ่นที่มาจากภาษาอังกฤษว่า แอนิเมชั่น (animation) ซึ่งมาจาก ภาษาฝรั่งเศส อานีเม่ (animé) และจากภาษาละติน แปลว่าเคลื่อนไหว หรือภาพเคลื่อนไหว แต่ความหมายกลายจนเป็นคำเฉพาะของภาษาญี่ปุ่นแปลว่า ภาพยนตร์การ์ตูน ภายนอกประเทศญี่ปุ่น อะนิเมะหมายถึงภาพยนตร์การ์ตูนสัญชาติญี่ปุ่น ซึ่งส่วนใหญ่มีลักษณะทางศิลปะแตกต่างกับภาพยนตร์การ์ตูนจากแหล่งอื่น อะนิเมะส่วนใหญ่จะวาดขึ้นด้วยมือ แต่ปัจจุบันมีการนำคอมพิวเตอร์มาช่วยสร้างอะนิเมะอย่างแพร่หลาย อะนิเมะส่วนใหญ่สร้างขึ้นเพื่อให้ความบันเทิงเหมือนภาพยนตร์ โดยมีแนวเรื่องหลากหลายและครอบคลุมแนววรรณกรรมเกือบทุกแนว อะนิเมะส่วนใหญ่ถูกสร้างขึ้นเป็นตอน ๆ เพื่อฉายทางโทรทัศน์ ส่วนหนึ่งถูกสร้างเป็นภาพยนตร์การ์ตูนเรื่องยาวเพื่อฉายในโรงภาพยนตร์ และอีกส่วนหนึ่งถูกสร้างเป็นตอน ๆ เพื่อขายตรงในรูปแบบดีวีดี วีซีดี หรือวีดิโอ ดูมีการทำตอนเฉพาะที่เรียกว่า โอวีเอ อะนิเมะหลายเรื่องถูกดัดแปลงมาจากมังงะ นอกจากนี้ยังมีอะนิเมะที่ถูกนำไปดัดแปลงเป็นละครโทรทัศน์อีกด้ว.
ใหม่!!: โดจินชิและอะนิเมะ · ดูเพิ่มเติม »
คอมิเก็ต
การเข้าแถวเพื่อเข้าสู่งานคอมิเก็ต คอมิเก็ต หรือ คอมิก มาร์เก็ต (Comiket หรือ Comic Market) เป็นงานขายตรงโดจินชิที่ใหญ่ที่สุดในโลก จัดขึ้นที่โตเกียวบิกไซต์ ในกรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น ปีละสองครั้ง งานคอมิเก็ตครั้งแรกจัดขึ้นในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2518 โดยมีศิลปินเข้าร่วมเพียง 30 กลุ่ม และมีผู้เข้าร่วมงานประมาณ 700 คน แต่หลังจากนั้นจำนวนผู้เข้าร่วมเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ กว่า 350,000 คนดังในปัจจุบัน งานคอมิเก็ตจัดขึ้นเพื่อให้นักเขียนโดจินชิได้จำหน่ายและแลกเปลี่ยนผลงานของตน โดยไม่ได้มีจุดมุ่งหมายหลักเพื่อทำกำไร ดังนั้นจึงไม่มีการ์ตูนจากสำนักพิมพ์ใหญ่ๆ จำหน่าย อย่างไรก็ดีนักเขียนการ์ตูนสมัครเล่นหลายรายสามารถสร้างรายได้ให้กับตัวเองอย่างเป็นกอบเป็นกำจากการจำหน่ายผลงานในคอมิเก็ต นอกจากนี้ ผลงานที่จำหน่ายในคอมิเก็ตยังถือเป็นของหายาก และมักจะถูกนำไปจำหน่ายในราคากว่า 10 เท่าของราคาขายในวันงาน.
ใหม่!!: โดจินชิและคอมิเก็ต · ดูเพิ่มเติม »
คิโยฮิโกะ อาซูมะ
กะ อาซูมะ (เกิด 27 พฤษภาคม ค.ศ. 1968) ชื่อจริง คิโยฮิโกะ ฮิงาชิ เป็นนักวาดการ์ตูนชาวญี่ปุ่น ซึ่งมีชื่อเสียงจากการ์ตูนเรื่อง อาสึมังกะไดโอ, โรงเรียนป่วนนักเรียนเป๋อ.
ใหม่!!: โดจินชิและคิโยฮิโกะ อาซูมะ · ดูเพิ่มเติม »
แคลมป์
กลุ่มนักวาดการ์ตูน CLAMP จากซ้ายไปขวา: เนโกอิ ซึบากิ โอกาวะ อาเกฮะ อิการะชิ ซาซึกิ และ โมโคนะ แคลมป์ (CLAMP) คือกลุ่มนักวาดการ์ตูนของญี่ปุ่น โดยเริ่มก่อตั้งเป็น Clamp ณ ปี พ.ศ. 2532 (ค.ศ. 1989) โดยในช่วงแรกมีนักวาดทั้งหมด 12 คน และในปีต่อมา 2533 สมาชิกลดลงเหลือ 7 คน และในปัจจุบันมีทั้งหมด 4 คน โดยมีผลงานที่เป็นที่รู้จักมากมายเช่น โตเกียวบาบิโลน, เอกซ์ พลังล้างโลก, เมจิกไนท์ เรย์เอิร์ธ, ซากุระ มือปราบไพ่ทาโร่, สมองกลนักสู้, ดิจิทัล เลดี้, TSUBASA－RESERVoir CHRoNiCLE－, XXXHOLiC, CODE GEASSโค้ดกีอัส ซึ่งมีผลงานทั้ง หนังสือการ์ตูน ภาพวาด แอนิเมชัน และ แม็กกาซีน.
ใหม่!!: โดจินชิและแคลมป์ · ดูเพิ่มเติม »
เค็ง อากามัตสึ
็ง อากามัตสึ (เกิด 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2511) เป็นนักวาดการ์ตูนชาวญี่ปุ่น ผลงานของเค็งส่วนมากจะเน้นเนื้อเรื่องแนวตัวละครผู้ชายที่มีผู้หญิงมารุมล้อม ในช่วงวัยรุ่นเค็งสอบเข้ามหาวิทยาลัยโตเกียวไม่สำเร็จจึงได้เปลี่ยนวิถีชีวิตมาศึกษาเกี่ยวกับการทำภาพยนตร์ ภายหลังประสบความสำเร็จในการวาดภาพการ์ตูน โดยใช้ชื่อนามปากกาว่า อาวะ มิซูโนะ (แปลว่า ยาจกที่เต็มไปด้วยความหวังและความฝัน) ในช่วงที่กำลังศึกษาในวิทยาลัย ผลงานของเค็งได้รับรางวัลจากนิตยสารโชเน็นแม็กกาซีนรายสัปดาห์ 2 ครั้ง เค็งเริ่มมีชื่อเสียงและเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางหลังจากความสำเร็จอย่างสูงของเรื่องบ้านพักอลเวง.
ใหม่!!: โดจินชิและเค็ง อากามัตสึ · ดูเพิ่มเติม »
