โลโก้
ยูเนี่ยนพีเดีย
การสื่อสาร
ดาวน์โหลดได้จาก Google Play
ใหม่! ดาวน์โหลด ยูเนี่ยนพีเดีย บน Android ™ของคุณ!
ติดตั้ง
เร็วกว่าเบราว์เซอร์!
 

เขตบีโคล

ดัชนี เขตบีโคล

ตบีโคล หรือเรียกสั้น ๆ ว่า บีโคล (บีโคล: Rehiyon nin Bikol/Kabikolan; Rinconada Bicol: Rehiyon ka Bikol; Kabikulan; Bicolandia) หรือ เขตที่ 5 เป็นเขตหนึ่งของประเทศฟิลิปปินส์ ประกอบไปด้วย 6 จังหวัด โดยมี 4 จังหวัดบนคาบสมุทรบีโคล (ตะวันออกเฉียงใต้ของเกาะลูซอน) – จังหวัดอัลไบ, จังหวัดฮีลากังคามารีเนส, จังหวัดตีโมกคามารีเนส, จังหวัดซอร์โซโกน) และอีก 2 จังหวัดที่เกาะ (จังหวัดคาตันดัวเนส และจังหวัดมัสบาเต). Department of Agriculture Web Site; retrieved 22 May 2012. เมืองหลักและเมืองใหญ่สุดของเขตนี้คือ เลกาซปี. Bicol Region Official website; retrieved 22 May 2012. เขตบีโคลติดต่อกับอ่าวลาโมนทางทิศเหนือ, ทะเลฟิลิปปินส์ทางทิศตะวันออก, ทะเลซีบูยัน และอ่าวราไก ทางทิศตะวันตก.

18 ความสัมพันธ์: บีรัก (จังหวัดคาตันดัวเนส)กลุ่มภาษาบีโคลภาษาอังกฤษภาษาตากาล็อกมัสบาเตซิตีจังหวัดมัสบาเตจังหวัดอัลไบจังหวัดฮีลากังคามารีเนสจังหวัดคาตันดัวเนสจังหวัดตีโมกคามารีเนสจังหวัดซอร์โซโกนทะเลฟิลิปปินดาเอ็ตซอร์โซโกนซิตีประเทศฟิลิปปินส์ปีลี (จังหวัดตีโมกคามารีเนส)เกาะลูซอนเลกัซปี (จังหวัดอัลไบ)

บีรัก (จังหวัดคาตันดัวเนส)

ีรัก เป็นเทศบาลระดับที่ 1 และเป็นเมืองศูนย์กลางของจังหวัดคาตันดัวเนส ประเทศฟิลิปปินส์ ในปี..

ใหม่!!: เขตบีโคลและบีรัก (จังหวัดคาตันดัวเนส) · ดูเพิ่มเติม »

กลุ่มภาษาบีโคล

กลุ่มภาษาบีโคล (ฟิลิปีโนและBikol) เป็นภาษาตระกูลออสโตรนีเซีย ใช้ในประเทศฟิลิปปินส์ โดยเฉพาะคาบสมุทรบีโคลบนเกาะลูซอน.

ใหม่!!: เขตบีโคลและกลุ่มภาษาบีโคล · ดูเพิ่มเติม »

ภาษาอังกฤษ

ษาอังกฤษ หรือ ภาษาอังกฤษใหม่ เป็นภาษาในกลุ่มภาษาเจอร์แมนิกตะวันตกที่ใช้ครั้งแรกในอังกฤษสมัยต้นยุคกลาง และปัจจุบันเป็นภาษาที่ใช้กันแพร่หลายที่สุดในโลก ประชากรส่วนใหญ่ในหลายประเทศ รวมทั้ง สหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา แคนาดา ออสเตรเลีย ไอร์แลนด์ นิวซีแลนด์ และประเทศในแคริบเบียน พูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่หนึ่ง ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่ที่มีผู้พูดมากที่สุดเป็นอันดับสามของโลก รองจากภาษาจีนกลางและภาษาสเปน มักมีผู้เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองอย่างกว้างขวาง และภาษาอังกฤษเป็นภาษาราชการของสหภาพยุโรป หลายประเทศเครือจักรภพแห่งชาติ และสหประชาชาติ ตลอดจนองค์การระดับโลกหลายองค์การ ภาษาอังกฤษเจริญขึ้นในราชอาณาจักรแองโกล-แซ็กซอนอังกฤษ และบริเวณสกอตแลนด์ตะวันออกเฉียงใต้ในปัจจุบัน หลังอิทธิพลอย่างกว้างขวางของบริเตนใหญ่และสหราชอาณาจักรตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 17 จนถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 ผ่านจักรวรรดิอังกฤษ และรวมสหรัฐอเมริกาด้วยตั้งแต่กลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 ภาษาอังกฤษได้แพร่หลายทั่วโลก กลายเป็นภาษาชั้นนำของวจนิพนธ์ระหว่างประเทศและเป็นภาษากลางในหลายภูมิภาค ในประวัติศาสตร์ ภาษาอังกฤษกำเนิดจากการรวมภาษาถิ่นหลายภาษาที่สัมพันธ์อย่างใกล้ชิด ซึ่งปัจจุบันเรียกรวมว่า ภาษาอังกฤษเก่า ซึ่งผู้ตั้งนิคมนำมายังฝั่งตะวันออกของบริเตนใหญ่เมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 5 คำในภาษาอังกฤษจำนวนมากสร้างขึ้นบนพื้นฐานรากศัพท์ภาษาละติน เพราะภาษาละตินบางรูปแบบเป็นภาษากลางของคริสตจักรและชีวิตปัญญาชนยุโรปDaniel Weissbort (2006).

ใหม่!!: เขตบีโคลและภาษาอังกฤษ · ดูเพิ่มเติม »

ภาษาตากาล็อก

ษาตากาล็อก เป็นหนึ่งในภาษาหลักของสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ เป็นหนึ่งในตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน มีความสัมพันธ์กับภาษาอินโดนีเซีย ภาษามลายู ภาษาฟิจิ ภาษาเมารี ภาษาฮาวาย ภาษามาลากาซี ภาษาซามัว ภาษาตาฮีตี ภาษาชามอร์โร ภาษาเตตุม และตระกูลภาษาออสโตรนีเซียนในไต้หวันเป็นภาษาประจำชาติและภาษาราชการคู่กับภาษาอังกฤษในประเทศฟิลิปปินส์ ใช้เป็นภาษากลางภายในประเทศ มีผู้พูดราว 85 ล้านคน ในทางธุรกิจนิยมใช้ภาษาอังกฤษมากกว.

ใหม่!!: เขตบีโคลและภาษาตากาล็อก · ดูเพิ่มเติม »

มัสบาเตซิตี

มัสบาเตซิตี (มัสบาเต: Syudad san Masbate; ฮีลีไกโนน: Dakbanwa sang Masbate; เซบัวโน: Dakbayan sa Masbate/Syudad sa Masbate; Lungsod ng Masbate) เป็นนครระดับที่ 4 และเป็นเมืองหลักของจังหวัดมัสบาเต ประเทศฟิลิปปินส์ ในปี..

ใหม่!!: เขตบีโคลและมัสบาเตซิตี · ดูเพิ่มเติม »

จังหวัดมัสบาเต

ังหวัดมัสบาเต (มัสบาเต: Probinsya san Masbate; ฮีลีไกโนน: Kapuoran sang Masbate; เซบัวโน: Lalawigan sa Masbate; บีโคล: Probinsya kan Masbate; Lalawigan ng Masbate) เป็นจังหวัดเกาะในประเทศฟิลิปปินส์ ตั้งอยู่เกือบกึ่งกลางของประเทศ เมืองหลักมัสบาเตซิตี จังหวัดประกอบด้วยสามเกาะหลัก ได้แก่ เกาะมัสบาเต, เกาะตีเคา และเกาะบูรีอัส มัสบาเตอยู่บริเวณจุดเชื่อมต่อของเกาะวิซายัสและเกาะลูซอน สำหรับในแง่ของการปกครอง มัสบาเตจะอยู่ในเขตบีโคลของหมู่เกาะลูซอน แต่จะมีความสัมพันธ์แน่นแฟ้นกับกลุ่มเกาะวิซายัสมากกว.

ใหม่!!: เขตบีโคลและจังหวัดมัสบาเต · ดูเพิ่มเติม »

จังหวัดอัลไบ

ังหวัดอัลไบ (Lalawigan ng Albay; Provincia de Albay) เป็นจังหวัดในเขตบีโคล ทางตะวันออกเฉียงใต้ของเกาะลูซอน ประเทศฟิลิปปินส์ เมืองหลักคือเลกาซปี ซึ่งยังเป็นศูนย์กลางการบริหารของเขตอีกด้วย เมืองนี้ตั้งอยู่ทางทิศใต้ของภูเขาไฟมาโยน ซึ่งกรวยภูเขาไฟสลับชั้นแห่งนี้ นับได้ว่าเป็นสัญลักษณ์ของจังหวัด และเมื่อขึ้นไปข้างบน สามารถมองเห็นทัศนียภาพรอบ ๆ ที่สวยงามได้ จังหวัดอัลไบ ถูกเพิ่มใน World Network of Biosphere Reserves ของยูเนสโก ในเดือนมีนาคม..

ใหม่!!: เขตบีโคลและจังหวัดอัลไบ · ดูเพิ่มเติม »

จังหวัดฮีลากังคามารีเนส

ังหวัดฮีลากังคามารีเนส (Hilagang Camarines) เป็นจังหวัดในเขตบีโคล เกาะลูซอน ประเทศฟิลิปปินส์ เมืองหลักคือดาเอ็ต อาณาเขตติดต่อกับจังหวัดเคโซนทางทิศตะวันตก ติดกับจังหวัดตีโมกคามารีเนสทางทิศใต้ และติดกับทะเลฟิลิปปินทางทิศเหนือ.

ใหม่!!: เขตบีโคลและจังหวัดฮีลากังคามารีเนส · ดูเพิ่มเติม »

จังหวัดคาตันดัวเนส

ังหวัดคาตันดัวเนส เป็นเกาะจังหวัดในเขตบีโคล เกาะลูซอน ประเทศฟิลิปปินส์ และเป็นเกาะที่ใหญ่เป็นอันดับที่ 12 ของประเทศ มีเมืองหลักคือบีรัก ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของจังหวัดตีโมกคามารีเนส โดยมีช่องแคบมาเคดาคั่นอยู่ ในปี..

ใหม่!!: เขตบีโคลและจังหวัดคาตันดัวเนส · ดูเพิ่มเติม »

จังหวัดตีโมกคามารีเนส

ังหวัดตีโมกคามารีเนส (Timog Camarines) เป็นจังหวัดในเขตบีโคล เกาะลูซอน ประเทศฟิลิปปินส์ เมืองหลักคือปีลี มีอาณาเขตติดต่อกับจังหวัดฮีลากังคามารีเนสและเคโซนทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ และติดกับจังหวัดอัลไบทางทิศใต้ ส่วนทางทิศตะวันออกมีเกาะจังหวัดคาตันดัวเนสในช่องแคบมาเคดา จังหวัดตีโมกคามารีเนสเป็นจังหวัดที่ใหญ่ที่สุดในเขตบีโคล ทั้งในแง่ของประชากรและพื้นที่ มีพื้นที่ครอบคลุมนครอิสระอย่างนากา ศูนย์กลางในด้านต่าง ๆ ของภูมิภาค และนครอีรีกา ศูนย์กลางของย่านรีนโคนาดา ภายในจังหวัดมีทะเลสาบบูฮี ซึ่งสามารถพบปลาขนาดเล็กอย่าง Sinarapan (Mistichthys luzonensis) จังหวัดนี้ยังมีการใช้ภาษาอีซาโรกอักตา ซึ่งเป็น 1 ใน 3 ภาษาที่ใกล้สูญพันธุ์ของประเท.

ใหม่!!: เขตบีโคลและจังหวัดตีโมกคามารีเนส · ดูเพิ่มเติม »

จังหวัดซอร์โซโกน

ังหวัดซอร์โซโกน (บีโคล: Probinsya kan Sorsogon; Lalawigan ng Sorsogon) เป็นจังหวัดในเขตบีโคล ประเทศฟิลิปปินส์ และเป็นจังหวัดใต้สุดของเกาะลูซอน แบ่งการปกครองออกเป็น 14 เทศบาลและ 1 นคร เมืองหลักคือซอร์โซโกนซิตี มีอาณาเขตติดต่อกับจังหวัดอัลไบทางทิศเหนือ ซอร์โซโกนอยู่ทางตอนปลายของคาบสมุทรบีโคล และอยู่ใกล้กับเกาะซามาร์และเกาะตี.

ใหม่!!: เขตบีโคลและจังหวัดซอร์โซโกน · ดูเพิ่มเติม »

ทะเลฟิลิปปิน

ทะเลฟิลิปปิน ทะเลฟิลิปปิน (Dagat Pilipinas; Philippine Sea) ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศฟิลิปปินส์ เป็นส่วนหนึ่งของมหาสมุทรแปซิฟิกเหนือ มีร่องลึกได้แก่ ร่องลึกฟิลิปปินเทรนซ์และมาเรียนาเทรนซ์ ที่เป็นจุดลึกที่สุดในโลก.

ใหม่!!: เขตบีโคลและทะเลฟิลิปปิน · ดูเพิ่มเติม »

ดาเอ็ต

อ็ต เป็นเทศบาลระดับที่ 1 และเป็นเมืองศูนย์กลางของจังหวัดฮีลากังคามารีเนส ประเทศฟิลิปปินส์ ในปี..

ใหม่!!: เขตบีโคลและดาเอ็ต · ดูเพิ่มเติม »

ซอร์โซโกนซิตี

ซอร์โซโกนซิตี (Lungsod ng Sorsogon) เป็นนครระดับที่สามและเป็นเมืองศูนย์กลางของจังหวัดซอร์โซโกน ประเทศฟิลิปปินส์ ในปี..

ใหม่!!: เขตบีโคลและซอร์โซโกนซิตี · ดูเพิ่มเติม »

ประเทศฟิลิปปินส์

ฟิลิปปินส์ (Philippines; Pilipinas) หรือชื่อทางการว่า สาธารณรัฐฟิลิปปินส์ (Republic of the Philippines; Republika ng Pilipinas) เป็นประเทศเอกราชที่เป็นหมู่เกาะในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตั้งอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก ประกอบด้วยเกาะ 7,641 เกาะ ซึ่งจัดอยู่ในเขตภูมิศาสตร์ใหญ่ 3 เขตจากเหนือจรดใต้ ได้แก่ ลูซอน, วิซายัส และมินดาเนา เมืองหลวงของประเทศคือมะนิลา ส่วนเมืองที่มีประชากรมากที่สุดคือนครเกซอน ทั้งสองเป็นส่วนหนึ่งของเมโทรมะนิลา ฟิลิปปินส์มีอาณาเขตติดต่อกับทะเลจีนใต้ทางทิศตะวันตก ทะเลฟิลิปปินทางทิศตะวันออก และทะเลเซเลบีสทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ โดยมีพรมแดนทางทะเลร่วมกับไต้หวันทางทิศเหนือ ปาเลาทางทิศตะวันออก มาเลเซียและอินโดนีเซียทางทิศใต้ และเวียดนามทางทิศตะวันตก ฟิลิปปินส์ตั้งอยู่ในแถบวงแหวนไฟและใกล้กับเส้นศูนย์สูตร ทำให้มีแนวโน้มสูงที่จะประสบภัยจากแผ่นดินไหวและไต้ฝุ่น แต่ก็ทำให้มีทั้งทรัพยากรธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์และความหลากหลายทางชีวภาพอย่างยิ่งเช่นกัน ฟิลิปปินส์มีเนื้อที่ประมาณ 300,000 ตารางกิโลเมตร (115,831 ตารางไมล์) และมีประชากรประมาณ 100 ล้านคน นับเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับที่ 8 ในเอเชีย และเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับที่ 12 ของโลก นอกจากนี้ ณ ปี..

ใหม่!!: เขตบีโคลและประเทศฟิลิปปินส์ · ดูเพิ่มเติม »

ปีลี (จังหวัดตีโมกคามารีเนส)

ปีลี, (Central Bicolano: Banwaan kan Pili; Rinconada Bikol: Banwāan ka Pili; ตากาล็อก: Bayan ng Pili) เป็นเทศบาลระดับที่หนึ่ง และเป็นเมืองศูนย์กลางของจังหวัดตีโมกคามารีเนส ประเทศฟิลิปปินส์ ในปี..

ใหม่!!: เขตบีโคลและปีลี (จังหวัดตีโมกคามารีเนส) · ดูเพิ่มเติม »

เกาะลูซอน

ลูซอน (Luzon) เป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุดและมีความสำคัญทางเศรษฐกิจและการเมืองมากที่สุดของประเทศฟิลิปปินส์ และเป็นหนึ่งในกลุ่มเกาะทั้งสามกลุ่มของประเทศ (อีกสองกลุ่มได้แก่ วีซายันและมินดาเนา) โดยกลุ่มเกาะลูซอน ได้แก่ ตัวเกาะลูซอนเอง รวมทั้งหมู่เกาะบาตันและหมู่เกาะบาบูยันทางทิศเหนือ และเกาะต่าง ๆ ทางทิศใต้ ได้แก่ เกาะกาตันดัวเนส เกาะมารินดูเก เกาะมัสบาเต เกาะรอมบลอน และเกาะมินโดโร เกาะลูซอนปรากฏในประวัติศาสตร์จีนในชื่อว่า "จักรวรรดิซ้องน้อย" (Lesser Song Empire) หรือ Lusong Kok จากนั้นนักสำรวจชาวโปรตุเกสได้บันทึกเกาะนี้ไว้ในแผนที่ของพวกเขาในชื่อ "ลูโซเนีย" (Luçonia) หรือ "ลูซอน" (Luçon) ชาวสเปนเข้ามาถึงเกาะนี้และอ้างกรรมสิทธิ์เพื่อครอบครองในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 16 ภายใต้การปกครองของสเปน ลูซอนยังมีชื่อเรียกว่า นวยบากัสตียา (Nueva Castilla) หรือ นิวคาสตีล (New Castile) อีกด้วย ต่อมาในช่วงการปฏิวัติฟิลิปปินส์ เอมีลีโอ อากีนัลโดได้ประกาศเอกราชจากสเปนและจัดตั้งสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ที่ 1 ที่เกาะแห่งนี้ แต่หลังจากนั้นทั้งหมู่เกาะก็ตกไปอยู่ในการปกครองของสหรัฐอเมริกา จนกระทั่งเกาะลูซอนและเกาะอื่น ๆ ได้เอกราชอย่างสมบูรณ์อีกครั้งในปี ค.ศ. 1946 ลูซอน.

ใหม่!!: เขตบีโคลและเกาะลูซอน · ดูเพิ่มเติม »

เลกัซปี (จังหวัดอัลไบ)

นครเลกัซปี (Lungsod ng Legazpi) เป็นนครศูนย์กลางของจังหวัดอัลไบ ประเทศฟิลิปปินส์ ในปี..

ใหม่!!: เขตบีโคลและเลกัซปี (จังหวัดอัลไบ) · ดูเพิ่มเติม »

เปลี่ยนเส้นทางที่นี่:

Bicol Region

ขาออกขาเข้า
Hey! เราอยู่ใน Facebook ตอนนี้! »