2 ความสัมพันธ์: อาวุธนิวเคลียร์อาวุธนิวเคลียร์ด้านยุทธศาสตร์
อาวุธนิวเคลียร์
ญี่ปุ่น เมื่อปี พ.ศ. 2488 ปลายสงครามโลกครั้งที่สอง อาวุธนิวเคลียร์ เป็นวัตถุระเบิดซึ่งมีอำนาจทำลายล้างมาจากปฏิกิริยานิวเคลียร์ ไม่ว่าจะเป็นปฏิกิริยาฟิชชัน(atomic bomb)อย่างเดียว หรือ ฟิชชันและฟิวชัน(hydrogen bomb)รวมกัน ปฏิกิริยาทั้งสองปลดปล่อยพลังงานปริมาณมหาศาลจากสสารปริมาณค่อนข้างน้อย การทดสอบระเบิดฟิชชัน ("อะตอม") ลูกแรกปลดปล่อยพลังงานออกมาเทียบเท่ากับทีเอ็นทีประมาณ 20,000 ตัน การทดสอบระเบิดเทอร์โมนิวเคลียร์ ("ระเบิดไฮโดรเจน") ลูกแรก ปลดปล่อยพลังงานออกมาเท่ากับทีเอ็นทีประมาณ 10,000,000 ตัน อาวุธเทอร์โมนิวเคลียร์สมัยใหม่ที่หนักกว่า 1,100 กิโลกรัมเล็กน้อย สามารถก่อให้เกิดแรงระเบิดเทียบเท่ากับการจุดจามทีเอ็นทีมากกว่า 1.2 ล้านตัน ดังนั้น กระทั่งวัตถุนิวเคลียร์ลูกเล็กๆ ที่ขนาดไม่ใหญ่ไปกว่าระเบิดธรรมดา สามารถทำลายล้างนครทั้งนครได้ ด้วยแรงระเบิด ไฟและกัมมันตรังสี อาวุธนิวเคลียร์ถูกพิจารณาว่าเป็นอาวุธอานุภาพทำลายล้างสูง และการใช้และควบคุมอาวุธนิวเคลียร์ได้กลายเป็นจุดสนใจสำคัญของนโยบายความสัมพันธ์ระหว่างประเทศนับแต่ถือกำเนิดขึ้น มีอาวุธนิวเคลียร์เพียงสองชิ้นเท่านั้นที่เคยใช้ตลอดห้วงการสงคราม ทั้งสองครั้งโดยสหรัฐอเมริกายามสงครามโลกครั้งที่สองใกล้ยุติ วันที่ 6 สิงหาคม..
ใหม่!!: อาวุธนิวเคลียร์ด้านยุทธวิธีและอาวุธนิวเคลียร์ · ดูเพิ่มเติม »
อาวุธนิวเคลียร์ด้านยุทธศาสตร์
อาวุธนิวเคลียร์ด้านยุทธศาสตร์ (Strategic nuclear weapon) เป็นอาวุธนิวเคลียร์ ที่ออกแบบมาเพื่อเป้าหมายซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของแผนการทางยุทธศาสตร์ อย่างเช่น ที่ตั้งของอาวุธนิวเคลียร์ ศูนย์บัญชาการทางทหาร หรือเมืองขนาดใหญ่ อาวุธนิวเคลียร์ด้านยุทธศาสตร์มีความแตกต่างจากอาวุธนิวเคลียร์ด้านยุทธวิธี ซึ่งออกแบบเพื่อใช้ในสนามรบ และเป็นส่วนหนึ่งของการรบตามแบบ อาวุธนิวเคลียร์ด้านยุทธศาสตร์ยังมีขนาดใหญ่กว่าอาวุธนิวเคลียร์ด้านยุทธวิธีอย่างมากอีกด้วย นอกจากนี้ อาวุธนิวเคลียร์ด้านยุทธศาสตร์ยังมีพิสัยทำการที่ไกลกว่า และในขณะที่วัตถุประสงค์ของอาวุธทางด้านยุทธวิธี คือ การบรรลุวัตถุประสงค์ในสนามรบ แต่เป้าหมายหลักของอาวุธทางด้านยุทธศาสตร์คือการขัดขวางการโจมตี โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การโจมตีด้วยอาวุธนิวเคลียร.
ใหม่!!: อาวุธนิวเคลียร์ด้านยุทธวิธีและอาวุธนิวเคลียร์ด้านยุทธศาสตร์ · ดูเพิ่มเติม »