เร็วกว่าเบราว์เซอร์!
46 ความสัมพันธ์: Alocasiaบอนบอนห้วยบอนเต่าบุกรอบุกหูช้างบุกคางคกบุกคนโทพลูด่างพืชใบเลี้ยงเดี่ยวกระดาษดำกระดาดกลีกวักเงินกวักทองกาบเชิงเทียนฝิ่นน้ำวงศ์บอนวงศ์ย่อยแหนวงศ์สันตะวาวงศ์ผักควบวงศ์ขาเขียดว่านอ้ายใบ้ว่านนกคุ่มสันตะวาใบพายสาวน้อยประแป้งสาหร่ายหางกระรอกหญ้าชะเงาหญ้าตะกานน้ำเค็มหญ้าใบมะกรูดหญ้าใบมะกรูดขนหน้าวัวอันดับขาเขียดอุตพิดผักหนามผักควบผำจอกขาเขียดดอกบุกยักษ์ตับเต่านาตาลปัตรฤๅษีแก้วกาญจนาแอร์โรว์เฮด (พรรณไม้)โหราน้ำเต้าเผือกเงินไหลมา
Alocasia
Alocasia เป็นสกุลของพืชในวงศ์ Araceae เป็นพืชที่สร้างลำต้นใต้ดินแบบไรโซมหรือทูเบอร์ เป็นพืชหลายฤดู ประกอบด้วยสปีชีส์ต่างๆ 79 สปีชีส์ เป็นพืชพื้นเมืองในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนของเอเชียและออสเตรเลียตะวันออก มีการปลูกทั่วโลก.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและAlocasia · ดูเพิ่มเติม »
บอน
อน var. aquatilis Hassk เป็นพืชล้มลุกในวงศ์ Araceae อวบน้ำ มีหัวใต้ดิน ใบรูปไข่แกมรูปหัวใจ ปลายใบแหลมหรือมน โคนใบเว้าลึกรูปสามเหลี่ยม ก้านใบสีเขียวหรือออกม่วง ดอก สีครีมหรือเหลืองนวล ออกเป็นช่อ ดอกตัวผู้อยู่ตอนบน ดอกตัวเมียอยู่ตอนล่าง ก้านช่อสั้นกว่าก้านใบ มีใบประดับสีเหลืองรองรับ ผลสด รูปขอบขนาน เมล็ด ขนาดเล็กจำนวนมาก พบได้ทั่วไปประเทศไทยพบทุกภาค ชอบขึ้นบนดินโคลนหรือบริเวณที่มีน้ำขัง หัวใต้ดิน รับประทานได้ ใช้เป็นยาระบาย ห้ามเลือด น้ำคั้นจากก้านใบเป็นยานวด แก้ฟกช้ำ ลำต้นบดใช้พอกแผลรวมทั้งแผลจากงูกัด ลำต้นใช้ทำอาหาร เช่นแกงบอน ส่วนของบอนที่นำมาแกงคือยอดอ่อน หรือใบอ่อนของบอนที่อยู่ใกล้โคนต้นใช้บอนพันธุ์สีเขียวสด ไม่มีสีขาวเคลือบอยู่ตามก้านและใบ ซึ่งเรียกว่า บอนหวาน ส่วนชนิดที่มีสีซีดกว่า และนวลขาวกว่า เรียกว่า บอนคัน ไม่นิยมนำมาแกง.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและบอน · ดูเพิ่มเติม »
บอนห้วย
อนห้วย (Eddoe หรือ Eddo) เป็นพืชล้มลุก หัวใต้ดินแบบหัวเผือก น้ำยางใส ใบเดี่ยว ฐานของก้านใบเป็นแผ่นแบนหุ้มลำต้น ช่อดอกแบบ spadix กาบหุ้มสีเหลือง ดอกย่อยขนาดเล็กจำนวนมาก ดอกตัวผู้อยู่ปลายช่อ ดอกตัวเมียเกิดที่ส่วนกลางและส่วนโคนของช่อดอก ไม่มีกลีบดอก ผลแบบเบอร์รี ชาวเผ่าลัวะนำลำต้นใต้ดินมาต้มหรือใส่ในแกง บอนห้วยเป็นพืชที่มีพันธุกรรมใกล้เคียงกับเผือกPurseglove, J.W. 1972.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและบอนห้วย · ดูเพิ่มเติม »
บอนเต่า
อนเต่า อยู่ในวงศ์ Araceae เป็นไม้ล้มลุก ใบเดี่ยว รูปรี ปลายใบแหลม ดอกออกเป็นช่อสีขาว ช่อดอกและยอดอ่อนใช้ทำอาหาร.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและบอนเต่า · ดูเพิ่มเติม »
บุกรอ
กรอ เป็นไม้ล้มลุกในวงศ์ Araceae มีหัวอยู่ใต้ดิน ช่วงฤดูแล้งจะแห้งโทรมและแตกขึ้นมาใหม่ในฤดูฝน ก้านใบเป็นลำสูง มีเลนติเซลเป็นจุดนูนกระจาย ใบเดี่ยวแผ่กางออกขอบใบหยักเว้าเป็นแฉก ช่อดอกสีขาวแทงขึ้นมาจากพื้นดิน ดอกเมื่อบานมีกลิ่นแรง ติดเมล็ดจำนวนมาก ออกดอกช่วงกรกฎาคม – กันยายน พบตามเขาหินปูนในภาคกลางและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ พบครั้งแรกในประเทศไทยที่จังหวัดสระบุรี เมื่อ 2 มิถุนายน..
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและบุกรอ · ดูเพิ่มเติม »
บุกหูช้าง
กหูช้าง เป็นไม้ล้มลุกในวงศ์ Araceae มีหัวอยู่ใต้ดิน แห้งโทรมในฤดูแล้งและแตกใบใหม่ในฤดูฝน ก้านใบเป็นลำสูง มีเลนติเซลเป็นจุดนูนกระจาย ใบแผ่กางออก ช่อดอกสีขาว มีก้านยาว ดอกบานมีกลิ่นแรง ติดเมล็ดจำนวนมาก ออกดอกช่วงกรกฎาคม – กันยายน กระจายพันธุ์ตามเขาหินปูน ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือและภาคกลาง พบครั้งแรกที่จังหวัดนครราชสีมา โดยนายพุด ไพรสุรินทร์ เมื่อ 13 มีนาคม..
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและบุกหูช้าง · ดูเพิ่มเติม »
บุกคางคก
กคางคก (Dennst.) Nicolson.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและบุกคางคก · ดูเพิ่มเติม »
บุกคนโท
กคนโท เป็นพืชล้มลุกในวงศ์ Araceae มีหัวใต้ดิน หัวโตเต็มที่ขนาดใหญ่ กลมแบน ใบเดี่ยว ก้านใบทรงกระบอก แข็งแรง มีผิวด่างหรือมีแต้มสีสดใส ผิวเรียบหรือหยาบแผ่นใบแบ่งเป็นสามส่วน แต่ละส่วนแตกเป็นหลายแฉก ดอกออกเป็นช่อเดียวหนา มีกาบหุ้มขนาดใหญ่ ผลมีเนื้อ 1-3 เมล็ด กลมหรือกลมยาว สีแดงสด ผลด้านบนสุกก่อน หัวสีน้ำตาลเข้ม เนื้อสีเหลือง ไม่แตกเหง้า ก้านใบผิวเรียบ สีเขียวหรือเขียวอมน้ำตาล หรือสีเขียวแกมเทา ด้านในสีม่วงหรือสีน้ำตาล จุดประสีน้ำตาลหรือสีเขียว แต่ละช่อมีผลถึง 1,000 ผล รอยด่างบนลำต้นของบุกคนโท พบมากในหมู่เกาะอันดามัน พม่า ภาคเหนือของไทย ไปจนถึงอินโดนีเซีย หัวนำมาล้างน้ำและต้มหลายๆครั้งให้หมดสารพิษ จากนั้นนำมารับประทานได้ ใบอ่อนและผลใช้เป็นผักได้ ในฟิลิปปินส์และอินเดียใช้เป็นอาหารสัตว์ บุกชนิดนี้มีแมนแนนในหัวมาก หัวมีกลิ่นเหม็นฉุนเพราะมีผลึกแคลเซียมออกซาเลตและอัลคาลอ.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและบุกคนโท · ดูเพิ่มเติม »
พลูด่าง
ลูด่าง เป็นพืชดอกชนิดหนึ่งในวงศ์ Araceae ซึ่งกระจายพันธุ์อยู่ทั่วโลก ตั้งแต่ออสเตรเลีย จีน ญี่ปุ่น อินเดีย พืชชนิดนี้พบในป่าเขตร้อนทั่วโลก ในบางครั้งอาจเป็นสร้างความเสียหายทางนิเวศวิทยาด้วย พืชชนิดนี้มีหลายชื่อ เช่น Australian native monstera, centipede tongavine, devil's ivy, golden pothos, hunter's robe, ivy arum, money plant, silver vine, Solomon Islands ivy และ taro vine อย่างไรก็ดี บางครั้งพืชชนิดนี้อาจถูกเข้าใจผิดว่าเป็น ฟิโลเดนดรอน.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและพลูด่าง · ดูเพิ่มเติม »
พืชใบเลี้ยงเดี่ยว
ืชใบเลี้ยงเดี่ยว (Monocotyledon หรือ Liliopsida) เป็นชั้นหนึ่งในส่วนพืชดอกที่มีความสำคัญอย่างยิ่งกลุ่มหนึ่ง ครอบครองพื้นที่ส่วนใหญ่ของพื้นโลก และเป็นพื้ชที่มีความสำคัญทางเศรษฐกิจสูงอีกด้วย พืชใบเลี้ยงเดี่ยววงศ์ใหญ่ที่สุด คือ กล้วยไม้ (Orchidaceae) โดยมีดอกที่ซับซ้อน และสวยงาม เพื่อดึงดูดแมลงชนิดต่างให้ช่วยในการผสมพันธุ์ ส่วนพืชใบเลี้ยงเดี่ยวที่มีปริมาณมากเป็นอันดับสอง และอาจจะเป็นวงศ์ที่โดดเด่นกว่า ก็คือ หญ้า (Poaceae หรือ Gramineae) โดยมีวิวัฒนาการอีกทางหนึ่ง มีลักษณะพิเศษคือ การแพร่ขยายพันธุ์โดยอาศัยลม พืชในวงศ์หญ้านั้นมีดอกขนาดเล็ก แต่เมื่อรวมเป็นกลุ่มอาจปรากฏเป็นช่อดอกที่มองเห็นชัดเจนและสวยงาม.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและพืชใบเลี้ยงเดี่ยว · ดูเพิ่มเติม »
กระดาษดำ
กระดาษดำ เป็นพืชในวงศ์ Araceae เป็นไม้ส้มลุกอายุยืน มียาง หัวรูปร่างสั้นป้อม ผิวเรียบ สีเทาแกมม่วง มีตาสีแดงแกมม่วง เนื้อหัวสีม่วง แดง ชมพู เหลืองหรือขาว ก้านใบสีม่วง หรือเขียวแกมน้ำตาล แผ่นใบด้านบนสีเขียวเข้ม ขอบใบสีม่วง ผิวใบด้านล่างสีเขียวอ่อนเหลือบม่วง เส้นใบสีเขียวหรือม่วงเข้ม มีถิ่นกำเนิดในเขตร้อนของทวีปอเมริกา ต่อมากระจายพันธุ์ไปยังแอฟริกา เอเชียและโอเชียเนีย หัวและใบอ่อนรับประทานได้ ทั้งต้ม อบปิ้งหรือใส่ในแกง หรือสกัดแป้งเพื่อทำขนม หัวย่อยของกระดาษดำเมื่อสุกเป็นเมือกมาก ในอินโดนีเซียไม่ใคร่นิยมแต่เป็นที่นิยมในฟิลิปปินส์ ใบใช้ห่มให้ผู้ป่วยที่มีอาการไข้ช่วยให้เย็นสบาย ในเกาะปาลาวัน ฟิลิปปินส์ ใช้ของเหลวจากช่อดอกรักษาแผลและถอนพิษแมลงกัดต่อย หลายพันธุ์มีแคลเซียมออกซาเลตในใบและหัวทำให้ระคายเคืองในปากและลำไส้ ซึ่งลดพิษได้โดยการทำให้สุก ในอินโดนีเซียมี 3 พันธุ์คือ พันธุ์ใบเขียว หัวสีขาว พันธุ์ก้านใบและเส้นใบสีน้ำเงินแกมม่วง หัวสีขาว และพันธุ์ที่ก้านใบเป็นแถบเขียวหรือน้ำเงิน หัวสีเหลืองมีของเหลวคล้ายน้ำนมมาก พันธุ์นี้ไม่เหมาะที่จะรับประทาน เพราะทำให้คัน.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและกระดาษดำ · ดูเพิ่มเติม »
กระดาด
กระดาด กระดาด ชื่ออื่น ๆ คือ บอนกาวี กระดาดขาว ปึมปื้อ เผือกกะลา เผือกโทป้าด และเอาะลาย เป็นพืชล้มลุกในวงศ์ Araceae ลำต้นอยู่เหนือดิน มีแป้งสะสมเป็นจำนวนมาก มีน้ำยางสีแดงที่ระคายเคืองต่อผิวหนัง ใบเป็นใบเดี่ยว เกือบเป็นวงกลม มีร่องเว้าเข้าหาเส้นใบที่โคนใบ ก้านใบเป็นร่องเกาะติดกับลำต้น ดอกเป็นดอกช่อ เรียงบนก้านดอก ดอกตัวเมียอยู่ข้างล่าง ดอกตัวผู้อยู่ข้างบน ผลเป็นผลเดี่ยว กลม เกาะกันเป็นกระจุก ไม่มีก้านผล เมื่ออ่อน สีเขียว สุกเป็นสีส้มแดง พบตามป่าดิบเขา ป่าดิบชื้น ผลใช้เป็นอาหารสัตว์ เหง้าสะสมอาหาร ใช้ผลิตแป้งสีขาว ย่อยง่าย ลำต้นต้มรับประทานเป็นยาระบาย ใช้ปลูกเป็นไม้ประดั.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและกระดาด · ดูเพิ่มเติม »
กลี
กลี เป็นพืชในวงศ์ Araceae มีชื่อว่า ปูรากา ในหมู่เกาะคุก บาไบ ในคิริบาส ปูลาอา ในซามัว เวียกัน ในฟีจี ปูลากา ในตูวาลู และ นาเวีย ในวานูอาตู เป็นไม้ล้มลุกโตเร็ว ต้นเดี่ยวหรือเป็นกอ เหง้าสั้นเรียวเล็กจนเป็นหัวทรงกระบอกขนาดใหญ่ แผ่นใบลักษณะคล้ายหัวลูกศร ก้านใบกลมมีหนาม ยกเว้นบางพันธุ์ที่ไม่มีหนาม ดอกช่อ กาบหุ้มช่อดอกหนา สีขาว เขียวเหลือง หรือม่วง ผลมีเนื้อ สีส้มแกมแดง ไม่มีก้านผล เมล็ดมีลักษณะโค้ง การกระจายพันธุ์พบตั้งแต่มาเลเซียไปจนถึงมหาสมุทรแปซิฟิกตอนใต้ เป็นไม้หายากในเกาะสุมาตราและชวา กลีสะสมแป้งในหัวใต้ดิน นำมารับประทานได้ โดยการต้ม นึ่ง อบหรือขูดให้ละเอียด ใบอ่อนใช้เป็นผัก ใบใช่ห่ออาหาร เปลือกชั้นนอกของก้านใบลอกออกมาเป็นเส้นใยละเอียด ใช้สานเสื่อ ในฟิลิปปินส์ใช้น้ำต้มช่อดอกเป็นยาขับประจำเดือน ใช้เป็นไม้ประดับได้ ในบางพื้นที่ของฟิลิปปินส์ใช้หัวเป็นอาหารที่สำคัญ และเป็นอาหารสำรองในหมู่เกาะไมโครนีเซีย หัวเก็บเกี่ยวได้เมื่ออายุ 3-6 ปี สูงสุด 10 ปี ถ้าแกเกินไปเนื้อหัวจะแข็งเป็นไม้ มีเส้นใยมากเกินไป สายพันธุ์โตเร็วจะแย่กว่าพันธุ์ที่โตช้า หัวแก่เมื่อเริ่มออกดอก.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและกลี · ดูเพิ่มเติม »
กวักเงินกวักทอง
กวักเงินกวักทอง อยู่ในวงศ์ Araceae เป็นไม้ล้มลุก อายุหลายปี ลำต้นและรากอวบน้ำ มีจุดด่าง ใบคล้ายใบพลูด่าง ก้านใบเป็นกาบ ลำต้นสีเขียวเข้ม มีลายขาวสลับ ดอกช่อ ออกตามซอกใบ แยกเพศแต่อยู่ในช่อเดียวกัน ริ้วประดับขนาดใหญ่สีเขียวอ่อน นิยมปลูกไว้ตามร้านค้า ในทางไสยศาสตร์เชื่อว่าช่วยเรียกลูกค้า และถ้าออกดอกจะมีโชคล.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและกวักเงินกวักทอง · ดูเพิ่มเติม »
กาบเชิงเทียน
กาบเชิงเทียน เป็นพืชในสกุลเขียวหมื่นปี วงศ์ Araceae เป็นไม้ล้มลุกลำต้นทอดไปตามพื้นดิน ใบรูปไข่หรือหอก ดอกช่อ ก้านดอกยาว กาบหุ้มรูปไข่ ออกดอกเดือนเมษายน พบครั้งแรกที่อำเภอคีรีรัฐนิคม จังหวัดสุราษฎร์ธานี โดย ผ.ดร.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและกาบเชิงเทียน · ดูเพิ่มเติม »
ฝิ่นน้ำ
ฝิ่นน้ำ หรือ ป๊อปปี้น้ำ (Water Poppy; (Willd.) Buchenau) เป็นพืชน้ำที่มีการกระจายตัวใน ทวีปอเมริกาใต้ อเมริกากลาง เปอร์โตริโก, ทรินิแดด และ เนเธอร์แลนด์แอนทิลลีส มีปลูกเป็นไม้ประดับในหลายประเทศเช่น ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ แอฟริกาใต้ ฟิจิ เฟรนช์โพลีเนเซีย ภาพลายเส้นของฝิ่นน้ำ.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและฝิ่นน้ำ · ดูเพิ่มเติม »
วงศ์บอน
''Spathiphyllum cochlearispathum'' แสดงลักษณะดอกช่อแบบช่อเชิงลดมีกาบ วงศ์บอน หรือ Araceae เป็ยนวงศ์ของพืชมีดอก ที่เป็นพืชใบเลี้ยงเดี่ยว ที่มีดอกเป็นดอกช่อแบบช่อเชิงลดมีกาบ (spadix) ประกอบด้วยสมาชิก 107สกุลและมากกว่า 3700 สปีชีส์ ส่วนใหญ่กระจายพันธุ์ในโลกใหม่เขตร้อน บางส่วนอยู่ในเขตร้อนของโลกเก่าและเขตอบอุ่นทางเหนือ ยางของพืชวงศ์นี้มีพิษ.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและวงศ์บอน · ดูเพิ่มเติม »
วงศ์ย่อยแหน
วงศ์ย่อยแหน หรือ Lemnoideae ในระบบ APG ส่วนในระบบเดิมจะเป็นวงศ์ต่างหากคือวงศ์แหน ฟรือ Lemnaceae เป็นวงศ์ของพืชน้ำ ที่ลอยอยู่ในน้ำ เช่น แหน ผำ จัดอยู่ในวงศ์Araceae.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและวงศ์ย่อยแหน · ดูเพิ่มเติม »
วงศ์สันตะวา
วงศ์สันตะวา หรือ Hydrocharitaceae เป็นวงศ์ของพืชมีดอกที่ประกอบด้วยสปีชีส์ของ พืชน้ำ ซึ่งเรียกรวมๆว่า Tape-grasses มีเส้นใบแบบร่างแห ดอกสมบูรณ์เพศหรือแยกเพศ กลีบเลี้ยงสีเขียว กลีบดอกสีขาว เกสรตัวผู้วงในมักเป็นหมัน ตัวอย่างพืชที่รู้จักกันดี เช่น Canadian Waterweed Frog's Bit สันตะวาใบข้าว สันตะวาใบพาย สาหร่ายหางกระรอก ตับเต่านา วงศ์นี้แบ่งเป็น 4 วงศ์ย่อย- Hydrocharitoideae (Hydrocharis, Limnobium), Stratiotoideae (Stratiotes), Anacharidoideae (Apalanthe, Appertiella, Blyxa, Egeria, Elodea, Lagarosiphon และ Ottelia) และ Hydrilloideae (Enhalus, Halophila, Hydrilla, Maidenia, Najas, Nechamandra, Thalassia, Vallisneria).
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและวงศ์สันตะวา · ดูเพิ่มเติม »
วงศ์ผักควบ
วงศ์ผักควบ หรือ Aponogetonaceae เป็นวงศ์ของพืชมีดอกในอันดับ Alismatales ประกอบด้วยสกุลเดียวคือ Aponogeton ประกอบด้วยไม้น้ำ40–50 ชน.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและวงศ์ผักควบ · ดูเพิ่มเติม »
วงศ์ขาเขียด
วงศ์ขาเขียด หรือ Alismataceae เป็นวงศ์ของพืชใบเลี้ยงเดี่ยวที่มีสมาชิก 11 สกุล และมี 85 และ 95 สปีชีส์ พบมากในเขตอบอุ่นของซีกโลกเหนือ สมาชชิกส่วนใหญ่เป็นพืชล้มลุก และพืชน้ำที่ขึ้นในดินโคลน.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและวงศ์ขาเขียด · ดูเพิ่มเติม »
ว่านอ้ายใบ้
ว่านอ้ายใบ้ เป็นพืชในสกุลสาวน้อยประแป้ง วงศ์ Araceae ในสมัยก่อนนักเลงและนักมวยเชื่อว่าว่านชนิดนี้ทำให้คงกระพัน ชกมวยแล้วไม่เกิดแผลแตก โดยจะนำว่านส่วนลำต้นมาห่อด้วยมะขามเปียกแล้วกลืนลงไป ทำให้มีอาการชาตามผิวหน้า แขน ขา คอบวม ลิ้นคับปาก พูดไม่ได้ เมื่อใช้มีดฟันจะเกิดรอยช้ำหรือเป็นรอยแดง.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและว่านอ้ายใบ้ · ดูเพิ่มเติม »
ว่านนกคุ่ม
ว่านนกคุ่ม เป็นพืชในวงศ์ Araceae เป็นไม้ล้มลุกขนาดใหญ่ ตั้งต้นตรง ลำต้นขนาดใหญ่ สะสมแป้ง น้ำยางใสหรือขุ่น มีกลิ่นฉุน เหง้าแตกแขนง ก้านใบติดตรงกลาง แผ่นใบรูปหัวใจ มีรอยหยักเว้าตื้นๆ ชอบขึ้นในที่โล่งแจ้งและชื้นแฉะ นิยมปลูกเป็นไม้ประดับ หัว หัวย่อยและลำต้นใช้เป็นอาหารสัตว์ หรือรับประทานเป็นผัก ในจีนใช้เป็นยาสมุนไพร ใช้ทาภายนอกแก้งูกัด แก้ปวดBoyce, P. C. (2008).
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและว่านนกคุ่ม · ดูเพิ่มเติม »
สันตะวาใบพาย
ันตะวาใบพาย หรือ ผักโตวา หรือ หอบแหบ เป็นพืชในวงศ์สันตะวา ลักษณะเป็นพืชน้ำอายุปีเดียว มีเหง้าอยู่ใต้ดิน ใบเป็นใบเดี่ยวรูปไข่แตกเป็นกอรอบต้น กว้าง 8-20 เซนติเมตร ยาว 10-22 เซนติเมตร ดอกเป็นดอกเดี่ยวสีขาว เมื่อบานเต็มที่กว้างประมาณ 2 เซนติเมตร กลีบดอกมี 3 กลีบ รวมกันเป็นก้านชูยาว 4 มิลลิเมตร ภายในรังไข่มี 6 ช่อง ผลเป็นผลเดี่ยวรูปรีแกมขอบขนาน ยาวประมาณ 3-5 เซนติเมตร ภายในมีเมล็ดจำนวนมาก สันตะวาใบพายกระจายพันธุ์ตั้งแต่ตะวันออกเฉียงเหนือของแอฟริกาถึงเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และออสเตรเลีย ในอเมริกาเหนือจัดเป็นพืชรุกราน สันตะวาใบพายนิยมปลูกเป็นไม้ประดับ ในประเทศจีนใช้เป็นยารักษาฝี ในประเทศฟิลิปปินส์ใช้ลดไข้และรักษาโรคริดสีดวงทวาร.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและสันตะวาใบพาย · ดูเพิ่มเติม »
สาวน้อยประแป้ง
สาวน้อยประแป้ง หรือ ดิฟเฟนบาเกีย(ชื่อวิทยาศาสตร์ Dieffenbachia) เป็นไม้ที่มีถิ่นกำเนิดอยู่ในประเทศเขตร้อนทั่วไป ในอเมริกาใต้และหมู่เกาะอินดีสตะวันตก นิยมปลูกเป็นไม้กระถางกันทั่วไป ใช้ประดับภายในอาคาร หมวดหมู่:พืชมีพิษ หมวดหมู่:ไม้ประดับ หมวดหมู่:วงศ์บอน.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและสาวน้อยประแป้ง · ดูเพิ่มเติม »
สาหร่ายหางกระรอก
หร่ายหางกระรอก เป็นพืชชนิดเดียวในสกุล Hydrilla ลักษณะเป็นพืชใต้น้ำ ต้นเป็นสายเรียวยาว รากยึดติดพื้นดินหรืออาจลอยน้ำ ใบเป็นใบเดี่ยวรูปแถบแกมหอกหรือรูปไข่ ขอบใบจักฟันเลื่อย ออกรอบข้อ 3-8 ใบ กว้าง 1.5 มิลลิเมตร ยาว 8-40 มิลลิเมตร ดอกมีขนาดเล็กแยกเพศ ดอกเพศผู้ออกตามซอกใบ มีใบประดับหุ้ม กลีบเลี้ยงและกลีบดอกมีอย่างละ 3 กลีบ เกสรเพศผู้มี 3 อัน ดอกเพศเมียมีใบประดับหุ้มที่โคนก้าน มีกลีบเลี้ยงและกลีบดอกอย่างละ 3 กลีบเช่นเดียวกับดอกเพศผู้ มียอดเกสรเพศเมีย 3 อัน ผลคล้ายรูปทรงกระบอก มีขนาดเล็ก สาหร่ายหางกระรอกกระจายพันธุ์ในเขตอบอุ่นและเขตร้อนของซีกโลกตะวันออก ในสหรัฐจัดเป็นพืชรุกรานที่ทำความเสียหายต่อระบบเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อม สาหร่ายหางกระรอกนิยมปลูกเป็นไม้ประดับในตู้ปลา ในทางโภชนาการอุดมไปด้วยวิตามินบี12, เหล็กและแคลเซียม.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและสาหร่ายหางกระรอก · ดูเพิ่มเติม »
หญ้าชะเงา
หญ้าชะเงา() เป็นหญ้าทะเลที่มีขนาดใหญ่ที่สุด ขึ้นเป็นกอสูง 1 เมตร มี 2-5 ใบ ใบแบนยาว แตกขึ้นมาจากไรโซม ก้านดอกยาว ม้วนงอเหมือนสปริง พบได้ทั้งบริเวณน้ำกร่อยและทะเล เป็นพืชท้องถิ่นในมหาสมุทรอินเดียและมหาสมุทรแปซิฟิกฝั่งตะวันตก ในตำรายาไทยใช้เป็นยาฟอกโลหิต ขับน้ำเหลืองเสีย แก้ลมในลำไส้.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและหญ้าชะเงา · ดูเพิ่มเติม »
หญ้าตะกานน้ำเค็ม
หญ้าตะกานน้ำเค็ม (wigeongrass) เป็นพืชน้ำชนิดหนึ่งซึ่งไม่จัดเป็นพืชในทะเลแต่จัดเป็นพืชน้ำจืดที่ทนเค็มKantrud, H. A. (1991).
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและหญ้าตะกานน้ำเค็ม · ดูเพิ่มเติม »
หญ้าใบมะกรูด
หญ้าใบมะกรูด (paddle weed) เป็นพืชในวงศ์ Hydrocharitaceae จัดเป็นหญ้าทะเลชนิดหนึ่ง ใบแบนรูปไข่ แตกออกมาจากไรโซม มีเส้นใบที่ขวางใบมากกว่า 10 คู่ รากยาวได้ถึง 800 mm มีขนรากละเอียด พบได้ทั้งในบริเวณที่เป็นดินเลนปนดินทราย หรือดินเลนปนซากปะการัง น้ำกร่อย พืชชนิดนี้ช่วยยึดพื้นทรายและเป็นที่อยู่อาศัยของสิ่งมีชีวิตอื่น เป็นอาหารของพะยูน Robert Brown เป็นผู้อธิบายทางอนุกรมวิธานของพืชชนิดนี้ครั้งแรก โดยใช้ชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Caulinia ovalis ต่อมา Joseph Dalton Hooker ได้มาอยู่ในสกุล Halophila เมื่อ..
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและหญ้าใบมะกรูด · ดูเพิ่มเติม »
หญ้าใบมะกรูดขน
หญ้าใบมะกรูดขน (Ostenf.) เป็นหญ้าทะเลในวงศ์ Hydrocharitaceae ใบแบน บาง รูปไข่ ขอบใบมีรอยหยักและมีขนบนผิวใบทั้ง 2 ด้าน เส้นใบที่เป็นเส้นขวางใบมีไม่เกิน 8 คู่ มีดอกเพศผู้และดอกเพศเมียเจริญบนแขนงของต้นเดียวกัน (monoecious) โดยมีกาบดอกหุ้มดอกทั้ง 2 ไว้ด้วยกัน หญ้าใบมะกรูดขนพบในน้ำที่มีระดับความลึก 6 -36 เมตร พบในเขตร้อนของมหาสมุทรอินเดียและมหาสมุทรแปซิฟิก มหาสมุทรแอตแลนติกฝั่งตะวันตก Smithsonian Marine Station at Fort Pierce.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและหญ้าใบมะกรูดขน · ดูเพิ่มเติม »
หน้าวัว
หน้าวัว (Flamingo Flower หรือ Boy Flower) เป็นสกุลของพืชในวงศ์หน้าวัว (ARACEAE) มีถิ่นกำเนิดในฮาวาย ปัจจุบันกระจายพันธุ์ได้เกือบทุกทวีป แต่จะเจริญดีในภูมิอากาศแบบร้อนหรือร้อนชื้น (15 - 30 องศาเซลเซียส) จากฐานข้อมูลพืช ชื่อพรรณไม้แห่งประเทศไทย เต็ม สมิตินันท์ (ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. 2557) ได้รายงานไว้ว่าเกี่ยวกับ "ชื่อค้นหา" ของคำว่า "หน้าวัว" ในประเทศไทยทั้งหมด 4 ชื่อ คือ 1.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและหน้าวัว · ดูเพิ่มเติม »
อันดับขาเขียด
''Ottelia alismoides'' วงศ์ Hydrocharitaceae อันดับขาเขียด หรือ Alismatales เป็นอันดับของพืชมีดอกที่มีสมาชิก 4500 สปีชีส์ พืชในอันดับนี้ส่วนใหญ่เป็นพืชน้ำ.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและอันดับขาเขียด · ดูเพิ่มเติม »
อุตพิด
อุตพิด หรือ มะโหรา หรือ ว่านคางคก เป็นพืชในวงศ์ Araceae เป็นไม้ล้มลุก มีหัว เปลือกย่นเหมือนหนังคางคก ก้านใบยาว ใบขอบเว้าลึกเป็นสามพู ดอกเป็นช่อเชิงลด แกนกลางช่ออวบใหญ่ กาบหุ้มช่อดอกปลายสีแดงเข้ม พบตั้งแต่อินเดียจนถึงอินโดจีนและมาเลเซีย ขึ้นเป็นวัชพืชในมาเลเซีย ในอินโดจีนนำหัวมาหั่นตากแห้งรับประทาน ใบใช้เลี้ยงสัตว์ได้ ในอินโดจีนใช้หัวเป็นยาแก้ไอ หอบหืดและวิงเวียน ในไทยใช้ใบอังไฟประคบแผลน้ำร้อนลวก ใช้เป็นไม้ประดับ ใช้รักษาโรคเรื้อนและโรคผิวหนัง ในทางไสยศาสตร์เชื่อว่าทำให้คงกระพัน หัวแห้งเรียกว่าโหรามหุรา ใช้แก้เถาดานในท้อง หุงเป็นน้ำมัน ใช้ทาแผลเป็นฝ้าเป็นหนอง.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและอุตพิด · ดูเพิ่มเติม »
ผักหนาม
ผักหนาม หรือกะลี เป็นพืชล้มลุกที่อยู่ในวงศ์ Araceae มันเป็นพืชที่มีเหง้าอยู่ใต้ดินโดยมีหนามเกาะอยู่เต็มลำต้น ใบเดี่ยว ผิวใบด้านล่างและก้านใบมีหนาม ดอกช่อมีกาบหุ้มช่อดอกขนาดใหญ่รองรับช่อดอก สีเหลือง ดอกย่อยจำนวนมาก ผลมีเมล็ดเดียว พบทั่วไปบริเวณริมน้ำหรือพื้นที่ชื้น ชาวขมุใช้ดอกและยอดอ่อนใส่แกงหรือต้มจิ้มน้ำพริก ยอดอ่อนใช้ทานเป็นผัก เหง้าใช้เป็นยาแก้ไอ ขับเสมหะ ต้มน้ำอาบแก้คัน ใบแก้ปวดท้อง รากต้มน้ำดื่มแก้เจ็บคอ นักวิจัยจากคณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี มีการทดลองนำผักหนามมาบดผสมไปในอาหารเลี้ยงไก่ ทำให้ไก่มีน้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นทดแทนการใช้ยาปฏิชีวน.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและผักหนาม · ดูเพิ่มเติม »
ผักควบ
ผักควบ เป็นพืชในวงศ์ Aponogetonaceae เป็นไม้น้ำ หัวรูปยาวหรือรูปไข่กลับ ใบจมน้ำหรือลอยน้ำ ใบจมน้ำมีขนาดใหญ่กว่าใบที่ลอย ก้านช่อดอกยาว โผล่พ้นผิวน้ำ พบตามบริเวณน้ำนิ่งหรือน้ำตื้น พบในอินเดีย มณฑลกวางตุ้งในจีนและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในหัวมีแป้งสะสม รับประทานได้ ใบอ่อนใช้เป็นผัก เป็นไม้ประดับในอ่างเลี้ยงปล.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและผักควบ · ดูเพิ่มเติม »
ผำ
แหน, ไข่น้ำ, ไข่ขำ หรือ ผำ เป็นพืชมีดอกที่มีขนาดเล็กที่สุด จัดอยู่ในวงศ์ Lemnaceae สกุล Wolffia อาศัยลอยอยู่บนผิวน้ำ อาจลอยอยู่เป็นกลุ่มล้วน ๆ หรือลอยปนกับพืชชนิดอื่น ๆ เช่น แหน แหนแดง ก็ได้ มีรูปร่างรี ๆ ค่อนข้างกลม มีขนาดยาวประมาณ 1 มิลลิเมตร แต่ละต้นมีสีเขียว ไม่มีราก ไม่มีใบ ต้นประกอบด้วยเซลล์ชนิดพาเรงคิมาเป็นส่วนใหญ่ มีช่องอากาศแทรกอยู่ระหว่างเซลล์ ทำให้เห็นเป็นฟองน้ำ และช่วยให้มีการลอยตัวอยู่ในน้ำได้ ไม่มีเนื้อเยื่อที่ทำหน้าที่นำน้ำและอาหาร มีช่องให้อากาศเข้าออกได้อยู่ทางบนของต้น ไข่แหนกระจายอยู่ในประเทศต่าง ๆ ในทวีปยุโรป ในทวีปแอฟริกากลาง ทางใต้ในเกาะมาดากัสการ์ และในทวีปเอเชีย โดยเฉพาะบริเวณเขตศูนย์สูตรใต้ และตะวันออกเฉียงใต้ นอกจากนี้ยังพบในประเทศบราซิล ประเทศอินโดนีเซีย และประเทศออสเตรเลียด้ว.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและผำ · ดูเพิ่มเติม »
จอก
อก (Water Lettuce.) ชื่อสามัญ Water Lettuce ชื่อวิทยาศาสตร์ Pistia stratiotes Linnaeus วงศ์ Areceae.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและจอก · ดูเพิ่มเติม »
ขาเขียด
ียด เป็นไม้น้ำในวงศ์ Alismataceae ผิวเกลี้ยง มียาง เหง้าใต้ดินรูปเรียว ปลายเหง้าเป็นหัว ใบออกเป็นกระจุก โผล่พ้นน้ำ คล้ายหัวลูกศร ก้านใบรูปสามเหลี่ยมแหลม ภายในมีช่องอากาศ ใบที่จมใต้ยาวจะเป็นทรงยาว ดอกช่อ สีขาว ผลเป็นกระจุกกลม เมล็ดมีปีกกว้าง กระจายพันธุ์ตั้งแต่ทะเลดำ จนถึงญี่ปุ่น หัวดิบมีพิษ ต้มสุกรับประทานได้ ใบอ่อนรับประทานเป็นผัก ทุกส่วนของต้นใช้เลี้ยงหมู ในเวียดนามใช้หัวเป็นยาระบายและยาบำรุงกำลัง.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและขาเขียด · ดูเพิ่มเติม »
ดอกบุกยักษ์
อกบุกยักษ์ หรือ ดอกซากศพ (Titan arum) เป็นพืชที่มีดอกลักษณะคล้ายกับองคชาต ซึ่งจะบาน 72 ชั่วโมง และมีกลิ่นเหม็นคล้ายปลา เนื้อสัตว์เน่า หรือซากศพ ถูกค้นพบครั้งแรกเมื่อปี..1878 ทางหมู่เกาะสุมาตรา สูงโดยเฉลี่ยราว 1.6 เมตร.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและดอกบุกยักษ์ · ดูเพิ่มเติม »
ตับเต่านา
รูปวาดตับเต่านา ตับเต่านา หรือ ผักตับเต่า, ตับเต่าน้ำ, บัวฮาวาย (Frogbit, ในอเมริกาเหนือเรียก Common Frogbit หรือ European Frogbit) เป็นพืชลอยน้ำ อายุหลายฤดู จัดอยู่ในสกุล Hydrocharis วงศ์ Hydrocharitaceae ขึ้นตามแหล่งน้ำตื้น ๆ แหล่งน้ำนิ่งทั่วไป หรือในนา มีไหลทอดเลื้อย ถ้าน้ำตื้นจะมีรากยึดดินใต้น้ำ ใบโผล่เหนือน้ำหรือลอยที่ผิวน้ำ ตับเต่านามีการกระจายพันธุ์ในทวีปยุโรปและเอเชีย พบได้ที่ความสูง 0–1,200 เมตร จากระดับน้ำทะเล สำหรับประเทศไทยพบได้ทุก.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและตับเต่านา · ดูเพิ่มเติม »
ตาลปัตรฤๅษี
ตาลปัตรฤๅษี (ชื่อวิทยาศาสตร์: Limnocharis flava (L.) Buchenau) หรือ ผักพาย หรือ ผักต้นจอง ของอิสาน มีชื่อพื้นเมืองอื่นได้แก่ บอนจีน นางกวัก หรือ ตาลปัตรยายชี เป็นไม้น้ำ เป็นไม้น้ำ พบบริเวณนาข้าว และบริเวณที่มีน้ำขัง ลำต้นเหง้าฝังจมอยู่ในโคลนเจริญเป็นต้น บางครั้งมีไหลสั้น ๆ จำนวนมาก ใบเป็นใบเดี่ยว รูปร่างกลมรี ยาว 15-18 ซม.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและตาลปัตรฤๅษี · ดูเพิ่มเติม »
แก้วกาญจนา
แก้วกาญจนา หรือ เขียวหมื่นปี หรือ อโกลนีมา (Aglaonema) เป็นสกุลของพืชไม้ประดับที่มีความสวยงามที่ใบ ได้ชื่อว่าเป็นราชาแห่งไม้ประดับ เป็นลำดับพืชที่มีมากกว่า 40 ชนิด ปัจจุบันมีการปรับปรุงพันธ์เพื่อให้สีสรรสวยงามนิยมเพาะเลี้ยงเพื่อความสวยงาม และจัดเป็นไม้มงคล ชื่อภาษาอังกฤษ มีรากศัพท์จากภาษากรีก คำว่า aglos แปลว่า แสงสว่าง หรือความสดใส คำว่า nema แปลว่า thread คือเส้นใยบาง ๆ หรือเกลียว มีการตั้งชื่อสายพันธุ์ภาษาไทยที่สื่อความหมายทางโชคลาภ เช่น กวักมหามงคล บัลลังก์ทับทิม บัลลังก์ทอง หยกกาญจน.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและแก้วกาญจนา · ดูเพิ่มเติม »
แอร์โรว์เฮด (พรรณไม้)
แอร์โรว์เฮด (ชื่อวิทยาศาสตร์: Sagittaria montevidensis Cham. et Schlecht) ชื่อสามัญ: Arrow Head, Aztex Head, Giant Arrow Head เป็นพืชน้ำชนิดหนึ่ง มีใบที่ดูเหมือนหัวลูกศรหรือหัวปลายธนู เป็นไม้น้ำขนาดกลางไม้โผล่เหนือน้ำ เจริญเป็นกอ สูงประมาณ 50 ซม.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและแอร์โรว์เฮด (พรรณไม้) · ดูเพิ่มเติม »
โหราน้ำเต้า
หราน้ำเต้า อยู่ในวงศ์ Araceae เป็นพืชท้องถิ่นในเนปาล มีสารประกอบฟีโนลิกที่เรียกแพโอนอล หัวแห้งใช้เป็นยาแก้ลมชัก แก้อัมพาต สงบประสาท.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและโหราน้ำเต้า · ดูเพิ่มเติม »
เผือก
ผือก (var. esculenta) เป็นพืชล้มลุกอายุยืนในวงศ์ Araceae ต้นตรง ไม่มีเนื้อไม้ มีหัวใต้ดินสะสมอาหาร ช่อดอกแบบช่อเชิงลด ก้านดอกอวบใหญ่ สั้นกว่าก้านใบ ดอกตัวผู้และตัวเมียขนาดเล็กอยู่แยกกันบนแกนช่อ ดอกตัวเมียสีเขียวอยู่โคน ดอกตัวผู้สีขาวอยู่ปลาย ผลมีเนื้อเป็นกระจุกแน่น มี 1-10 เมล็ด เผือกเป็นพืชที่มีถิ่นกำเนิดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ หรือตอนใต้ของเอเชียกลาง ปัจจุบันใช้ปลูกเป็นพืชอาหารในหมู่เกาะเวสต์อินดีสต์ แอฟริกาและเอเชีย เป็นอาหารหลักในหมู่เกาะในมหาสมุทรแปซิฟิก และปาปัวนิวกินี รวมทั้งชาวเกาะในอินโดนีเซีย เผือกรับประทานได้หลายส่วน โดยหัว หัวย่อย ไหล ใบและก้านใบเมื่อต้มสุกสามารถรับประทานได้ แป้งจากเผือกรับประทานทั้งเป็นอาหารหลักและอาหารว่าง ใช้ใบเผือกห่อปลาเค็มหรืออาหารอื่นก่อนนำไปนึ่ง ในฮาวายนำหัวเผือกมาต้ม ตำให้ละเอียด ปล่อยให้เกิดการหมัก กลายเป็นอาหารที่เรียก "ปอย".
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและเผือก · ดูเพิ่มเติม »
เงินไหลมา
งินไหลมา เป็นพืชในวงศ์บอน (Araceae) เป็นไม้เลื้อยลำต้นอวบน้ำ สีเขียวอมเทา เลื้อยพันด้วยรากพิเศษที่ออกมาตามลำต้น ใบเดี่ยว โคนใบเป็นรูปหัวลูกศร ปลายใบเรียวแหลม ใบสีเขียวหรือด่างขาว ดอกช่อแบบเดียวกับดอกหน้าวัว ยางเมื่อถูกผิวหนังทำให้เป็นผื่นคัน ถ้ารับประทานทำให้คันปาก ทางเดินอาหารอักเสบ Arrowhead plant 047.jpg|ลักษณะทั่วไป Leaf macrophotography.jpg|ใต้ใบ Alocasia.jpg|พันธุ์ผีเสื้อขาว Syngonium podophyllum02.JPG|ดอก.
ใหม่!!: อันดับขาเขียดและเงินไหลมา · ดูเพิ่มเติม »
