เร็วกว่าเบราว์เซอร์!
13 ความสัมพันธ์: กลุ่มภาษาบีซาโคลกลุ่มภาษาฟิลิปปินส์กลางกลุ่มภาษาวิซายันภาษาตากาล็อกรายชื่อภาษาสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ที่ 1จังหวัดมัสบาเตจังหวัดฮีลากังซามาร์จังหวัดคาตันดัวเนสจังหวัดซอร์โซโกนตระกูลภาษาออสโตรนีเซียนประเทศฟิลิปปินส์เขตบีโคล
กลุ่มภาษาบีซาโคล
กลุ่มภาษาบีซาโคล (Bisakol) เป็นกลุ่มของภาษาพื้นเมืองในกลุ่มภาษาฟิลิปปินส์กลาง เกิดจากการผสมระหว่างกลุ่มภาษาวิซายันกับกลุ่มภาษาบีโคล โดยมากจัดให้อยู่ในกลุ่มภาษาวิซายันโดยถือวาเป็นภาษาที่ได้รับอิทธิพลจากกลุ่มภาษาบีโคลมาก ใช้พูดในบริเวณบีโคล ใกล้เคียงกับภาษาวาไร บีซาโคล บีซาโคล.
ใหม่!!: กลุ่มภาษาบีโคลและกลุ่มภาษาบีซาโคล · ดูเพิ่มเติม »
กลุ่มภาษาฟิลิปปินส์กลาง
กลุ่มภาษาฟิลิปปินส์กลาง เป็นภาษาที่ใช้พูดในฟิลิปปินส์ กระจายทั่วไปในเกาะลูซอนตอนใต้ หมู่เกาะวิซายัส เกาะมินดาเนา และหมู่เกาะซูลู ตัวอย่างภาษาในกลุ่มนี้ได้แก่ ภาษาตากาล็อก ภาษาเซบัวโน ภาษาฮิลิไกนอน ภาษาบิโกล ภาษาวาไร-วาไร ภาษากินาไรอา ภาษาเตาซุก และอื่ นๆ หมวดหมู่:ตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน.
ใหม่!!: กลุ่มภาษาบีโคลและกลุ่มภาษาฟิลิปปินส์กลาง · ดูเพิ่มเติม »
กลุ่มภาษาวิซายัน
กลุ่มภาษาวิซายัน เป็นกลุ่มของภาษาในฟิลิปปินส์ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มภาษาฟิลิปปินส์กลาง กลุ่มภาษานี้ส่วนใหญ่ใช้พูดในบริเวณวิซายา แต่ก็มีผู้ใช้ในบริเวณบิกอล (โดยเฉพาะซอร์ซอกอนและมัสบาเต) หมู่เกาะทางใต้ของลูซอน ทางเหนือและทางตะวันตกของมินดาเนา และในจังหวัดซูลูที่อยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของมินดาเนา ผู้อยู่ในเมโทรมะนิลาบางส่วนพูดภาษาในกลุ่มนี้ด้วย สมาชิกของภาษาในกลุ่มนี้มีมากกว่า 30 ภาษา ภาษาทีมีผู้พูดเป็นภาษาแม่มากที่สุดคือภาษาเซบัวโนมี 20 ล้านคน ในบริเวณวิซายากลาง ทางตะวันตกและทางเหนือของมินดาเนา อีก 2 ภาษาในกลุ่มนี้ที่เป็นที่รู้จักกันดีคือภาษาฮิลิไกนอน มีผู้พูด 7 ล้านคนในวิซายาตะวันตก และภาษาวาไร-วาไร มีผู้พูด 3 ล้านคนในวิซายาตะวันออก.
ใหม่!!: กลุ่มภาษาบีโคลและกลุ่มภาษาวิซายัน · ดูเพิ่มเติม »
ภาษาตากาล็อก
ษาตากาล็อก เป็นหนึ่งในภาษาหลักของสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ เป็นหนึ่งในตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน มีความสัมพันธ์กับภาษาอินโดนีเซีย ภาษามลายู ภาษาฟิจิ ภาษาเมารี ภาษาฮาวาย ภาษามาลากาซี ภาษาซามัว ภาษาตาฮีตี ภาษาชามอร์โร ภาษาเตตุม และตระกูลภาษาออสโตรนีเซียนในไต้หวันเป็นภาษาประจำชาติและภาษาราชการคู่กับภาษาอังกฤษในประเทศฟิลิปปินส์ ใช้เป็นภาษากลางภายในประเทศ มีผู้พูดราว 85 ล้านคน ในทางธุรกิจนิยมใช้ภาษาอังกฤษมากกว.
ใหม่!!: กลุ่มภาษาบีโคลและภาษาตากาล็อก · ดูเพิ่มเติม »
รายชื่อภาษา
รายชื่อภาษาต่าง ๆ ทั่วโลกเรียงตามลำดับตัวอักษร.
ใหม่!!: กลุ่มภาษาบีโคลและรายชื่อภาษา · ดูเพิ่มเติม »
สาธารณรัฐฟิลิปปินส์ที่ 1
รณรัฐฟิลิปปินส์ที่ 1 (Primera República Filipina; Unang Republika ng Pilipinas) หรือ สาธารณรัฐมาโลโลส (República de Malolos; Republica ng Malolos) เป็นสาธารณรัฐอายุสั้น จัดตั้งขึ้นโดยรัฐบาลปฏิวัติในฟิลิปปินส์ จัดตั้งขึ้นอย่างเป็นทางการโดยการประกาศใช้รัฐธรรมนูญมาโลโลสเมื่อ 23 มกราคม..
ใหม่!!: กลุ่มภาษาบีโคลและสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ที่ 1 · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดมัสบาเต
ังหวัดมัสบาเต (มัสบาเต: Probinsya san Masbate; ฮีลีไกโนน: Kapuoran sang Masbate; เซบัวโน: Lalawigan sa Masbate; บีโคล: Probinsya kan Masbate; Lalawigan ng Masbate) เป็นจังหวัดเกาะในประเทศฟิลิปปินส์ ตั้งอยู่เกือบกึ่งกลางของประเทศ เมืองหลักมัสบาเตซิตี จังหวัดประกอบด้วยสามเกาะหลัก ได้แก่ เกาะมัสบาเต, เกาะตีเคา และเกาะบูรีอัส มัสบาเตอยู่บริเวณจุดเชื่อมต่อของเกาะวิซายัสและเกาะลูซอน สำหรับในแง่ของการปกครอง มัสบาเตจะอยู่ในเขตบีโคลของหมู่เกาะลูซอน แต่จะมีความสัมพันธ์แน่นแฟ้นกับกลุ่มเกาะวิซายัสมากกว.
ใหม่!!: กลุ่มภาษาบีโคลและจังหวัดมัสบาเต · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดฮีลากังซามาร์
ังหวัดฮีลากังซามาร์ (วาไร: Norte san Samar; Hilagang Samar) เป็นจังหวัดในเขตซีลางังคาบีซายาอัน ประเทศฟิลิปปินส์ ตั้งอยู่ทางตอนเหนือของเกาะซามาร์ เมืองศูนย์กลางคือคาตาร์มัน (จังหวัดฮีลากังซามาร์) มีอาณาเขตติดกับจังหวัดซามาร์และซีลางังซามาร์ทางทิศใต้ ติดกับช่องแคบซันเบร์นาร์ดิโนและจังหวัดซอร์โซโกนทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ติดกับทะเลฟิลิปปินทางทิศตะวันออก และติดกับทะเลซามาร์ทางทิศตะวันตก.
ใหม่!!: กลุ่มภาษาบีโคลและจังหวัดฮีลากังซามาร์ · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดคาตันดัวเนส
ังหวัดคาตันดัวเนส เป็นเกาะจังหวัดในเขตบีโคล เกาะลูซอน ประเทศฟิลิปปินส์ และเป็นเกาะที่ใหญ่เป็นอันดับที่ 12 ของประเทศ มีเมืองหลักคือบีรัก ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของจังหวัดตีโมกคามารีเนส โดยมีช่องแคบมาเคดาคั่นอยู่ ในปี..
ใหม่!!: กลุ่มภาษาบีโคลและจังหวัดคาตันดัวเนส · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดซอร์โซโกน
ังหวัดซอร์โซโกน (บีโคล: Probinsya kan Sorsogon; Lalawigan ng Sorsogon) เป็นจังหวัดในเขตบีโคล ประเทศฟิลิปปินส์ และเป็นจังหวัดใต้สุดของเกาะลูซอน แบ่งการปกครองออกเป็น 14 เทศบาลและ 1 นคร เมืองหลักคือซอร์โซโกนซิตี มีอาณาเขตติดต่อกับจังหวัดอัลไบทางทิศเหนือ ซอร์โซโกนอยู่ทางตอนปลายของคาบสมุทรบีโคล และอยู่ใกล้กับเกาะซามาร์และเกาะตี.
ใหม่!!: กลุ่มภาษาบีโคลและจังหวัดซอร์โซโกน · ดูเพิ่มเติม »
ตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน
ตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน เป็นตระกูลภาษาที่มีผู้พูดกระจายไปทั่วหมู่เกาะในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และมหาสมุทรแปซิฟิก มีจำนวนน้อยบนผืนแผ่นดินของทวีปเอเชีย อยู่ในระดับมาตรฐานเดียวกับตระกูลภาษาอินโด-ยุโรเปียนและตระกูลภาษายูราลิกคือสามารถสืบหาภาษาดั้งเดิมของตระกูลได้ คำว่าออสโตรนีเซียนมาจากภาษาละติน austro (ลมใต้) รวมกับคำภาษากรีก nesos (เกาะ) ตระกูลภาษานี้ได้ชื่อนี้ เพราะส่วนมากใช้พูดในบริเวณหมู่เกาะ มีเพียงไม่กี่ภาษา เช่น ภาษามลายู และ ภาษาจามที่ใช้พูดบนผืนแผ่นดิน สมาชิกของตระกูลนี้มีถึง 1,268 ภาษา หรือประมาณ 1 ใน 5 ของภาษาที่รู้จักกันทั่วโลก การแพร่กระจายจากแหล่งกำเนิดของภาษาถือว่ากว้างไกล เริ่มตั้งแต่เกาะมาดากัสการ์ ไปจนถึงเกาะทางตะวันออกของมหาสมุทรแปซิฟิก ภาษาราปานูอี ภาษามาลากาซี และ ภาษาฮาวาย เป็นภาษาที่ใช้พูดตามรอบนอกของขอบเขตที่มีการใช้ภาษาตระกูลนี้ ภาษาตระกูลนี้มีสาขามากมาย ส่วนมากพบในไต้หวัน ภาษากลุ่มเกาะฟอร์โมซาในไต้หวันเป็นสาขาหลักของภาษาในตระกูลนี้ มีถึง 9 สาขา ภาษาที่ใช้พูดนอกเกาะฟอร์โมซาทั้งหมดอยู่ในภาษากลุ่มมาลาโย-โพลีเนเซีย ซึ่งบางครั้งเรรียกว่าภาษานอกเกาะฟอร์โมซ.
ใหม่!!: กลุ่มภาษาบีโคลและตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน · ดูเพิ่มเติม »
ประเทศฟิลิปปินส์
ฟิลิปปินส์ (Philippines; Pilipinas) หรือชื่อทางการว่า สาธารณรัฐฟิลิปปินส์ (Republic of the Philippines; Republika ng Pilipinas) เป็นประเทศเอกราชที่เป็นหมู่เกาะในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตั้งอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก ประกอบด้วยเกาะ 7,641 เกาะ ซึ่งจัดอยู่ในเขตภูมิศาสตร์ใหญ่ 3 เขตจากเหนือจรดใต้ ได้แก่ ลูซอน, วิซายัส และมินดาเนา เมืองหลวงของประเทศคือมะนิลา ส่วนเมืองที่มีประชากรมากที่สุดคือนครเกซอน ทั้งสองเป็นส่วนหนึ่งของเมโทรมะนิลา ฟิลิปปินส์มีอาณาเขตติดต่อกับทะเลจีนใต้ทางทิศตะวันตก ทะเลฟิลิปปินทางทิศตะวันออก และทะเลเซเลบีสทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ โดยมีพรมแดนทางทะเลร่วมกับไต้หวันทางทิศเหนือ ปาเลาทางทิศตะวันออก มาเลเซียและอินโดนีเซียทางทิศใต้ และเวียดนามทางทิศตะวันตก ฟิลิปปินส์ตั้งอยู่ในแถบวงแหวนไฟและใกล้กับเส้นศูนย์สูตร ทำให้มีแนวโน้มสูงที่จะประสบภัยจากแผ่นดินไหวและไต้ฝุ่น แต่ก็ทำให้มีทั้งทรัพยากรธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์และความหลากหลายทางชีวภาพอย่างยิ่งเช่นกัน ฟิลิปปินส์มีเนื้อที่ประมาณ 300,000 ตารางกิโลเมตร (115,831 ตารางไมล์) และมีประชากรประมาณ 100 ล้านคน นับเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับที่ 8 ในเอเชีย และเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับที่ 12 ของโลก นอกจากนี้ ณ ปี..
ใหม่!!: กลุ่มภาษาบีโคลและประเทศฟิลิปปินส์ · ดูเพิ่มเติม »
เขตบีโคล
ตบีโคล หรือเรียกสั้น ๆ ว่า บีโคล (บีโคล: Rehiyon nin Bikol/Kabikolan; Rinconada Bicol: Rehiyon ka Bikol; Kabikulan; Bicolandia) หรือ เขตที่ 5 เป็นเขตหนึ่งของประเทศฟิลิปปินส์ ประกอบไปด้วย 6 จังหวัด โดยมี 4 จังหวัดบนคาบสมุทรบีโคล (ตะวันออกเฉียงใต้ของเกาะลูซอน) – จังหวัดอัลไบ, จังหวัดฮีลากังคามารีเนส, จังหวัดตีโมกคามารีเนส, จังหวัดซอร์โซโกน) และอีก 2 จังหวัดที่เกาะ (จังหวัดคาตันดัวเนส และจังหวัดมัสบาเต). Department of Agriculture Web Site; retrieved 22 May 2012. เมืองหลักและเมืองใหญ่สุดของเขตนี้คือ เลกาซปี. Bicol Region Official website; retrieved 22 May 2012. เขตบีโคลติดต่อกับอ่าวลาโมนทางทิศเหนือ, ทะเลฟิลิปปินส์ทางทิศตะวันออก, ทะเลซีบูยัน และอ่าวราไก ทางทิศตะวันตก.
ใหม่!!: กลุ่มภาษาบีโคลและเขตบีโคล · ดูเพิ่มเติม »
