เร็วกว่าเบราว์เซอร์!
21 ความสัมพันธ์: บันเทิงคดีกำลังภายในพ.ศ. 1716พรรคกระยาจกกิมย้งก๊วยพั่วลู่ก๊วยพู้ก๊วยเซียงมังกรหยกสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกรอั้งฉิกกงอึ้งย้งอึ้งเอี๊ยะซือจักรวรรดิมองโกลจิวแป๊ะทงเก้าอิมจินเอ็งเอี๊ยคังเอี้ยก้วยเอี้ยก้วยเจ้าอินทรีเจงกีส ข่านเจ็ดประหลาดแห่งกังหนำ31 มกราคม
บันเทิงคดีกำลังภายใน
ันเทิงคดีกำลังภายใน เป็นเรื่องราวที่เกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้ที่ทำให้ผู้ฝึก (ซึ่งเรียกว่า จอมยุทธ์) มีความสามารถเหนือธรรมชาติต่าง ๆ บันเทิงคดีกำลังภายในโดยมากมักจะอ้างอิงถึงเหตุการณ์ในอดีตที่เกิดขึ้นในสถานที่ต่าง ๆ ในประเทศจีน.
ใหม่!!: ก๊วยเจ๋งและบันเทิงคดีกำลังภายใน · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 1716
ทธศักราช 1716 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: ก๊วยเจ๋งและพ.ศ. 1716 · ดูเพิ่มเติม »
พรรคกระยาจก
รรคกระยาจก เป็นพรรคในนิยายกำลังภายในหลายเรื่องของกิมย้งและโก้วเล้ง โดยสมาชิกพรรคเป็นขอทาน และมีประเพณีในพรรคเป็นพิเศษ พรรคกระยาจกในบางยุคมีสมาชิกมากจนเรียกได้ว่าเป็นพรรคอันดับหนึ่งของแผ่นดิน พรรคกระยาจกปรากฏในเรื่อง แปดเทพอสูรมังกรฟ้า และมังกรหยก.
ใหม่!!: ก๊วยเจ๋งและพรรคกระยาจก · ดูเพิ่มเติม »
กิมย้ง
thumb กิมย้ง หรือชื่อจริง จา เลี้ยงย้ง (Louis Cha Leung-yung) เป็นนักเขียนนิยายกำลังภายในที่ได้รับความนิยมมาก มักเขียนนิยายโดยแฝงเนื้อหาทางการเมืองบางอย่างไว้ โดยเฉพาะการวิจารณ์ระบบกษัตริย์ พรรคคอมมิวนิสต์ และลัทธิเชื้อชาติฮั่นเป็นใหญ่ กิมย้งมีหนังสือพิมพ์เป็นของตัวเอง ชื่อ หมิงเป้า (明報) ปัจจุบัน กิมย้ง ยังมีชีวิตอยู่ และดูแลกิจการหนังสือพิม.
ใหม่!!: ก๊วยเจ๋งและกิมย้ง · ดูเพิ่มเติม »
ก๊วยพั่วลู่
ก๊วยพั่วลู่ หรือ ก๊วยพั่วโล้ น้องชายฝาแฝดของก๊วยเซียง ตัวละครในนิยายกำลังภายในเรื่องมังกรหยก ภาค 2 ของ กิมย้ง ดาบฆ่ามังกร เป็นของก๊วยพั่วโล้ น้องชายฝาแฝดของก๊วยเซียง ก๊วยพั่วโล้ ตายในสงครามป้องกันเมืองเซียงเอียง ดาบฆ่ามังกรก็หายไปในตอนนั้น หมวดหมู่:ตัวละครในนิยายกำลังภายใน หมวดหมู่:มังกรหยก en:List of characters from The Return of the Condor Heroes#The Guo Family and Associates vi:Nhân vật trong Thần điêu hiệp lữ#Quách Phá Lỗ.
ใหม่!!: ก๊วยเจ๋งและก๊วยพั่วลู่ · ดูเพิ่มเติม »
ก๊วยพู้
ก๊วยพู้ (Guo Fu) เป็นตัวละครในนิยายกำลังภายในเรื่องมังกรหยก ภาค 2 ของ กิมย้ง เป็นธิดาของ ก๊วยเจ๋ง กับ อึ้งย้ง สองสามีภรรยาตัวเอกจากมังกรหยกภาคที่แล้ว ตัวละครก๊วยพู้นั้น เป็นเหมือนการรวมเอาส่วนที่ไม่ดีขอบิดากับมารดาไว้ด้วยกัน โดยได้ถ่ายทอดเอานิสัยเอาแต่ใจตัวเองมาจากอึ้งย้งผู้เป็นมารดา และยังถ่ายทอดความไม่ฉลาดมาจากบิดาอีก ทั้งนี้ก็เนื่องมาจากการอบรมเลี้ยงดูของ ก๊วยเจ๋งและอึ้งย้งที่ตามใจมาตั้งแต่เด็ก ตอนนั้นทั้งก๊วยเจ๋งและอึ้งย้งต่างก็ยังเด็ก ถึงแม้อึ้งย้งจะฉลาดล้ำ แต่การเลี้ยงลูกไม่เกี่ยวกับความฉลาด แต่เกี่ยวกับประสบการณ์และความเข้าใจ เมื่ออึ้งย้งเลี้ยงลูกแบบตามใจ ผลที่ออกมาก็เลยกลายเป็นก๊วยพู้ที่เอาแต่ใจ ประกอบกับมีสองพี่น้องตระกูลบู๊คอยตามเอาอกเอาใจอยู่ตลอดเวลาอีก ยิ่งทำให้ก๊วยพู้เสียคนขึ้นไปอีก ก๊วยพู้ผ่านชีวิตในวัยเด็กมาอย่างมีความสุข เมื่อนางอยากได้อะไร ก็จะได้ มีมารดาคอยตามใจ และสองพี่น้องตระกูลบู๊ก็โอนอ่อนผ่อนตามนางเสมอ เมื่อเริ่มเข้าสู่วัยสาว ก็เริ่มมีเรื่องให้นางต้องกลัดกลุ้มใจอยู่เรื่องหนึ่ง คือ ระหว่างสองพี่น้องตระกูลบู๊นี้ไม่ทราบว่าจะตัดสินใจเลือกใครดี หากเลือกคนใดคนหนึ่งอีกคนย่อมเสียใจ จะให้เลือกทั้งสองคนก็เป็นไปไม่ได้ ดีที่หลังจากเอี้ยก้วยช่วยเข้ามาแก้ปัญหาทำให้สองพี่น้งนั้นตัดใจแยกตัวจากไป ภายหลังก็ได้พานพบคู่ของตัวเอง ส่วนก๊วยพู้ก็ได้พบกับเยลูฉี ทุกอย่างก็เลยลงตัว ก๊วยพู้ถือเป็นอีกหนึ่งตัวละครที่น่าสนใจตรงที่เป็นทายาทของตัวละครนำในมังกรหยกภาคก่อน หลายๆคนคาดหวังว่าธิดาของก๊วยเจ๋งกับอึ้งย้งนั้นจะต้องออกมาเป็นยอดคน แต่กิมย้งท่านกลับให้ก๊วยพู้เอาแต่ส่วนที่ไม่ดีข้อบิดามารดามา ผู้อ่านหลายคนรู้สึกผิดคาด แต่ถ้าดูตามความสมเหตุสมผล และความเป็นไปของเรื่องแล้ว นิสัยของก๊วยพู้ก็เหมาะสมที่จะออกมาเป็นแบบนี้ บทบาทของก๊วยพู้ก็มีความสำคัญในเรื่องนี้พอสมควร เป็นคู่อริกับเอี้ยก้วยมาตังแต่เด็ก เป็นคนที่ตัดแขนเอี้ยก้วย และยังเป็นคนซัดเข็มพิษใส่เซียวเหล่งนึ่ง ทำให้เอี้ยก้วยกับเซียวเหล่งนึ่งต้องพรากจากกันนานถึงสิบหกปี แต่ถ้าจะบอกว่าก๊วยพู้เป็นตัวร้ายของเรื่องก็ยังไม่ถึงขนาดนั้น จริงๆแล้วนิสัยโดยรวมก็ยังไม่ถึงกับว่าเลวร้ายมากนัก เพียงเอาแต่ใจและไม่ยอมแพ้ใคร และค่อนข้างอารมณ์ร้อน บางครั้งจึงทำอะไรที่เกินกว่าเหตุ เพราะทำไปตามอารมณ์ ก๊วยพู้มีนิสัยชอบโอ้อวด ชอบเอาชนะ และถือว่าตัวว่าเป็นธิดาของวีรบุรุษที่ชาวยุทธต่างยกย่อง นางมักจะยกชื่อของบิดามารดามาใช้อยู่เสมอๆ มีอยู่หลายครั้งที่ก๊วยพู้ดูจะทำเกินกว่าเหตุเกินไป ที่ชัดเจนที่สุดก็เป็นตอนที่ตัดแขนเอี้ยก้วย นอกจากนั้นยังมีอีกหลายตอน ทั้งตอนที่สู้กับเล็กบ่อซังนางลงมืออย่างเต็มทีใช้ท่วงท่าสังหาร แม้ว่าได้ชัยแล้วก็ยังคงรุกสืบต่อ ทั้งที่ทะเลาะกันด้วยเรื่องเล็กน้อย หรือในตอนที่สู้กับเซียนวานรแปดมือ ในขณะที่เซียนวานรแปดมือได้ยินก๊วยเซียงเรียกก๊วยพู้ว่าพี่ จึงหดรั้งกระบวนท่าที่จู่โจมออกไปกลับมาอย่างหักโหม พุ่งถอยไปด้านหลัง เมื่ออีกฝ่ายอ่อนข้อให้ก็ควรจะหยุดมือ แต่ก๊วยพู้ต่อสู้มา แต่สู้ไม่ได้จึงมีโทษะ เห็นคู่ต่อสู้อ่อนข้อให้พลันเสือกกระบี่แทงปลาดออก ฉวยโอกาสแทงเซียนวานรแปดมือบาดเจ็บสาหัส นับเฉพาะที่มีในเรื่องก็มีอยู่หลายตอน ถ้ารวมกับที่ในเรื่องไม่ได้เอ่ยถึง ไม่ทราบว่ามีผู้บริสุทธิกี่คนแล้วที่ต้องบาดเจ็บหรือเสียชีวิตภายใต้คมกระบี้ของนาง เพียงเพราะอารมณ์ชั่ววูปชอบเอาชน.
ใหม่!!: ก๊วยเจ๋งและก๊วยพู้ · ดูเพิ่มเติม »
ก๊วยเซียง
ก๊วยเซียง เป็นตัวละครในนิยายกำลังภายในเรื่องมังกรหยก ภาค 2 ของ กิมย้ง.
ใหม่!!: ก๊วยเจ๋งและก๊วยเซียง · ดูเพิ่มเติม »
มังกรหยก
มังกรหยก (อักษรจีนตัวเต็ม: 射鵰英雄傳; อักษรจีนตัวย่อ: 射雕英雄传; พินอิน: shè diāo yīng xióng zhuàn) เป็นนิยายกำลังภายใน แต่งโดยกิมย้ง มีภาคต่อในชุดเดียวกันอีกสองภาค คือ มังกรหยก ภาค 2 และดาบมังกรหยก แต่ชื่อเรื่องภาษาจีนและภาษาอังกฤษนั้นแยกกันเป็นคนละเรื่อง (ชื่อเรื่องภาษาอังกฤษ คือ The Legend of the Condor Heroes หรือ The Eagle-Shooting Heroes) ฉบับแปลภาษาไทยมีหลายสำนวน ยึดตามฉบับที่ลิขสิทธิ์ถูกต้องแปลโดย น.นพรัตน์ ใช้ชื่อว่า ก๊วยเจ๋งยอดวีรบุรุษ จัดพิมพ์โดยสำนักพิมพ์สยามอินเตอร์บุ๊คส์ ความยาว 4 เล่มจบ และได้รับการดัดแปลงเป็นละครโทรทัศน์และภาพยนตร์หลายครั้ง รวมถึงวิดีโอเกม ด้วย ประกอบด้วยกัน 3 ภาค ได้แก่ ก๊วยเจ๋ง เอี๊ยก้วย และเตียบ่อกี้ ก๊วยเจ๋งและเอี๊ยก้วยเป็นภาคต่อกัน แต่ภาคเตียบ่อกี้ เป็นอีกหลายๆปีข้างหน้าต่อจากเอี๊ยก้ว.
ใหม่!!: ก๊วยเจ๋งและมังกรหยก · ดูเพิ่มเติม »
สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร
แปดฝ่ามือพิชิตมังกร หรือเรียกอีกแบบว่า ฝ่ามือสยบมังกรสิบแปดท่า เป็นวิทยายุทธในนิยายกำลังภายในหลายเรื่องของกิมย้ง เดิม สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร มิได้เป็นวิชาประจำของพรรคกระยาจกในยุคแรกๆ ทว่า เฉียวฟงในวัยแปดขวบ ได้มีวาสนาพบพานกับเสียนขู่ไต้ซือ จากวัดเส้าหลิน และรับเฉียวฟงเป็นศิษย์ฝึกวรยุทธ์อย่างลับๆ ได้ร่ำเรียนวิชาพื้นฐานของวัดเส้าหลิน ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือวิชากรงเล็บมังกร มีกระบวนท่าเพียงแปดท่าเท่านั้น เป็นหนึ่งในวิชาพื้นฐาน 72 ยอดวิชาของวัดเส้าหลิน ด้วยความเป็นผู้มีทักษะยุทธ จึงฝึกฝนจนแตกฉานและประยุกต์เป็น สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร ต่อมาอวงเกี่ยมทง ได้รับเฉียวฟง เข้าพรรคกระยาจก เหตุเพราะต้องการทดแทนความผิดที่สังหารครอบครัวของเฉียวฟง เมื่อเฉียวฟงอายุยี่สิบสามปี ได้รับการถ่ายทอดเพลงไม้เท้าตีสุนัขจากอวงเกี่ยมทง และขึ้นเป็นประมุขพรรคกระยาจก จวบจนเฉียวฟงอายุสามสิบเอ็ดถูกเปิดโปงเรื่องชาติกำเนิด ทำให้ต้องสละตำแหน่งประมุขพรรคกระยาจก จึงไม่ได้มีการถ่ายทอดฝ่ามือที่สมบูรณ์ชุดนี้สู่ศิษย์ในพรรค อย่างไรก็ตาม ในช่วงที่เฉียวฟงเป็นประมุขพรรคกระยาจกนั้น ศิษย์ในสำนักระดับ 6-8 กระสอบ ที่ทำความดีความชอบ ประมุขจะถ่ายทอดให้คนละท่า-สองท่า ดังนั้น กระบวนท่าที่สืบทอดจึงหลงเหลือเพียงครึ่งหนึ่งเท่านั้น ต่อมาอั้งฉิกกงในเรื่องมังกรหยกได้คิดค้นเพิ่มเติมอีก 9 ฝ่ามือ เพื่อให้ครบตามชื่อ รวมเป็นสิบแปดท่าตามเดิม แต่ไม่สามารถคงอานุภาพเทียบเท่ากับสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกรของต้นฉบับเดิมได้ วิชาฝ่ามือนี้มีบทบาทอย่างกว้างขวางในนิยายของกิมย้ง ผู้ใช้วิชานี้มักจะเป็นยอดแห่งจอมยุทธในยุคนั้นๆ แม้ว่าในยุคหลังๆจะเสื่อมถอยลงแต่ก็ยังมีการพูดถึงอยู่ ฝ่ามือพิชิตมังกรสิบแปดท่าเป็นวิชาประจำพรรคกระยาจก ซึ่งเป็นพรรคที่ยิ่งใหญ่มีสมาชิกนับแสนกระจายอยู่ทั้วแผ่นดิน วิชาฝีมือนี่เป็นไปในทางกล้าแกร่งตรงไปตรงมา ผู้ที่เหมาะกับการฝึกวิชานี้จะต้องมีร่างกายกำยำแข็งแรง จึงไม่เหมาะกับสตรี วิชานี้มีผู้ใช้อยู่หลายคน บางคนแม้ไม่ใช่ศิษย์พรรคกระยาจกก็มีโอกาสได้ฝึก แต่ที่โดดเด่นสะท้านยุทธภพ มีดังนี้ เฉียวฟงเหนือ หรือ เซียวฟง พูดถึงวิชาฝีมือนี้ต้องกล่าวย้อนไปถึงยอดคนในยุคแรกๆ ตั้งแต่ยุคของแปดเทพอสูรมังกรฟ้า ช่วงราชวงศ์ซ้องเหนือ (คริสต์ศตวรรษที่ 11) ก็มียอดคนผู้หนึ่งใช้วิชานี้ได้อย่างช่ำชองยิ่ง นั่นคือ เฉียวฟง จอมยุทธผู้เรืองนามในยุคนั้น ซึ่งเป็นที่ยอมรับกันว่าในยุคแปดเทพฯนั้นเป็นยุคที่มียอดวิชาที่สุดร้ายกาจแสนพิสดารอยู่มากมาย จอมยุทธแต่ละคนล้วนมีฝีมือสูงเยี่ยมเป็นที่สุด แต่กระนั้น เฉียวฟงยังคงใช้ วิชา สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร วิชาเดียวนี้ โลดแล่นอยู่ในยุทธจักรในยุคแปดเทพฯ ได้อย่างองอาจไร้ผู้ต่อต้าน การเจอกับเฒ่าสารพัดพิษอย่างติงชุนชิวที่ขณะนั้นมีอาจื่อ น้องสาวอาจูคนรักของเฉียวฟงเป็นตัวประกัน เขาใช้เพียงแค่พลังฝ่ามือจากท่ามังกรผยองได้สำนึกเข้าโจมตี กิมย้งบอกว่า การโจมตีของเฉียวฟงนั้นใช้เพียงแค่ 3 ฝ่ามือ มีระบุใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า เล่ม 5 หน้า 51 ฝ่ามือแรกสร้างพลังลมจากระยะสิบห้าสิบหกวา (ซึ่งจอมยุทธชั้นเยี่ยมโจมตีด้วยพลังฝ่ามือจากลมได้ไม่เกิน 5 วา แต่เฉียวฟงสามารถโจมตีได้ไกลกว่า 3-4 เท่า) แต่ที่เด็ดกว่านั้นคือ ท่าร่าง เพราะขณะที่ลมฝ่ามือแรกยังไปไม่ถึง เฉียวฟงก็โดดเข้าไปฟาดฝ่ามือที่สองอีกในระยะเหลือแค่หกวา กลายเป็นว่าลมฝ่ามือแรกถูกหนุนจากฝ่ามือที่สอง แต่ไม่เท่านั้น ยังพุ่งต่อไปฟาดฝ่ามือที่สามในระยะประชิดตัว ซึ่งรวมเข้ากับฝ่ามือแรกและฝ่ามือที่สอง เป็นการใช้ 3 ฝ่ามือในระยะทางที่แตกต่าง ในเวลาที่แตกต่าง แต่เป็นการบรรลุถึงพร้อมกันอย่างน่าอัศจรรย์ ผลก็คือ พลังฝ่ามือมังกรผยองได้สำนึกยกกำลังสาม ที่ทำให้เต็งชุนชิวหัวซุกหัวซุนจนต้องปล่อยมือจากอาจื่อทันที!! “พริบตานั้น เต็งชุนชิวรู้สึกลมหายใจอึดอัดขัดข้อง พลังฝ่ามือของฝ่ายตรงข้ามคล้ายระลอกคลื่นและคล้ายเป็นกำแพงชั้นหนึ่งโถมทับใส่มันไหนเลยมีแผนรับมือ แต่หากต้านรับด้วยมือเดียวคงถูกกระแทกแขนหัก หรือไม่ก็กระดูกทั่วร่างหักหมดสิ้น...” หรือแม้แต่หลวงจีนชราที่กวาดลานวัดเส้าหลิน ผู้สำเร็จเคล็ดวิชาคัมภีร์เปลี่ยนเส้นเอ็น ยังยอมรับว่าสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร สมเป็นวิชาฝีมืออันดับหนึ่งแห่งแผ่นดิน มีระบุใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า เล่ม 5 หน้า 179 หลวงจีนชราถูกมือขวาของเฉียวฟงกระแทกตามติด เมื่อฟาดถูกทรวงอกของหลวงจีนชรานั้น มีเสียงกรอบแกรบ กระดูกซี่โครงของหลวงจีนชราถูกกระแทกหักไปหลายซี่ หลวงจีนชรากล่าวกับเฉียวฟงว่า "ฝีมืออันยอดเยี่ยม สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร สมเป็นวิชาฝีมืออันดับหนึ่งแห่งแผ่นดินจริงๆ" จึงกล่าวได้ว่า เฉียวฟงเป็นผู้ที่ใช้ท่าสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร ได้รุนแรงที่สุดในประวัติศาสตร์ที่เคยมีมา ยาจกอุดรอั้งฉิกกง มาถึงยุคของมังกรหยก วิชานี่ยังคงอนุภาพร้ายกาจสั่นครอนยุทธภพ อั้งฉิกกงได้รับการถ่ายทอดยอดวิชานี้จากประมุขพรรคกระยาจกคนก่อนครึ่งหนึ่ง เนื่องจากฝ่ามือที่ตกทอดมาไม่ครบถ้วน ครึ่งหนึ่งเกิดจากการบัญญัติคิดค้นขึ้นเอง มาตรว่ากระบวนท่ามีจำกัด แต่ทุกกระบวนท่าล้วนทรงอานุภาพ ครั้งกระโน้นตอนวิจารณ์กระบี่กับเฮ้งเตงเอี้ยง อึ้งเอี๊ยะซือ อาวเอี้ยงฮง และอิดเต็งไต้ซือ บนยอดเขาฮั้วซัว อั้งฉิกกงยังฝึกปรือเพลงฝ่ามือชุดนี้ไม่สำเร็จสมบูรณ์ แต่เฮ้งเต็งเอี้ยงและพวกก็ให้คำนิยมชมเชยต่อเพลงฝ่ามือชุดนี้ ภายหลังอั้งฉิกกงมักทอดถอนใจ หากแม้นตัวเองทุ่มเทความเพียรพยายามฝึกปรือตั้งแต่หลายปีก่อน อย่างนั้นตำแหน่งยอดฝีมือที่หนึ่งแห่งแผ่นดิน อาจไม่ตกเป็นของประมุขนิกายช้วนจินก่าเฮ้งเต็งเอี้ยง หากแต่เป็นขชองท่านแล้ว มีระบุใน มังกรหยก เล่ม 2 หน้า 128-129 ก๊วยเจ๋ง ได้รับการสืบทอดวิชานี้มาจากอั้งฉิกกง และเป็นอีกผู้หนึ่งที่มีความสำเร็จในยอดวิชานี้อย่างที่สุด สามารถใช่ร่วมกับวิชาอื่นๆที่ตัวเองมีได้อย่างกลมกลืน สำหรับในมังกรหยกภาคสองนั้น วิชานี้ของก๊วยเจ๋งได้สำแดงเดจครั้งแรกตอนที่ประทะกับอาวเอี้ยงฮง โดยก๊วยเจ๋งใช้ออกด้วยท่ามังกรผยองได้สำนึก กิมย้งนั้นได้อธิบายความร้ายกาจของกระบวนท่านี้ว่า ก๊วยเจ๋งทบทวนฝึกกระบวนท่านี้โดยไม่ว่างเว้น ตอนแรกเริ่มฝึกปรือก็ร้ายกาจยิ่ง บวกกับการมานะฝึกปรือตลอดมา นับว่าก้าวถึงขั้นสุดยอด ตอนแรกที่ผลักมือออกดูไปคล้ายราบเรียบธรรมดา แต่พอเผชิญการต่อต้านสามารถเพิ่มพลังตามหลังอีกสิบสามชั้นในชั่วพริบตา แต่ละชั้นทวีความกล้าแข็ง เป็นอนุภาพการทำลายล้างอย่างรุนแรง นี่เป็นเคล็ดความพิสดารที่ก๊วยเจ๋งได้คิดจากการศึกษาคัมภีร์เก้าอิม เพียงนับกระบวนท่านี้ แม้แต่อั้งฉิกกงเมื่อครั้งกระโน้น ก็ไม่มีความสำเร็จลึกล้ำถึงขั้นนี้ มีระบุใน เอี้ยก่วยเจ้าอินทรี เล่ม 1 หน้า 111 จากนั้นในตอนขึ้นเขาไปสำนักช้วนจินก่า ก๊วยเจ๋งก็ได้สำแดงเดชกระบวนท่านี้อีกครั้ง เพื่อฝ่าค่ายกลใหญ่ฟ้าดาวเหนือ โดยสามารถใช้วิชา ฝ่ามือพิชิตมังกรสิบแปดท่ารวมกับวิชาสองมือพันตูของจิวแป๊ะธงได้อย่างสอดคล้อง ดังความตอนนี้ ก๊วยเจ๋งมือซ้ายใช้ออกด้วยท่ามังกรซ่อนกบดาน มือขวาใช้ด้วยท่ามังกรผยองได้สำนึก สำแดงวิชาสองมือพันตูกันเอง แยกย้ายจู่โจมด้านซ้ายขวาโดยพร้อมเพรียง ยังไม่ทันใช้กระบวนท่าถึงที่สุด พลันแปรเปลี่ยนแต่กลางคัน ท่ามังกรซ่อนกบดานเปลี่ยนเป็นท่ามังกรผยองได้สำนึก ท่ามังกรผยองได้สำนึกกลายเป็นท่ามังกรซ่อนกบดาน ก๊วยเจ๋งใช้วิชาสองมือพันตูกันเอง ฝ่ามือทั้งสองใช้กระบวนท่าที่แตกต่างกัน นับเป็นความยากลำบากอยู่แล้ว มิหนำซ้ำยังสามารถเปลี่ยนแปลงกระบวนท่าได้กลางคันอีกด้วยมีระบุใน เอี้ยก่วยเจ้าอินทรี เล่ม 1 หน้า 186 และเมื่อตอนบุกค่ายมองโกล ก๊วยเจ๋งต้องประทะกับราชครูกิมลุ้นและพวก ซึ่งเป็นคู่ต่อสู้ที่ตึงมือยิ่ง กิมย้งยังได้อธิบายถึงความสำเร็จของวิชานี้ของก๊วยเจ๋งที่นำยอดวิชาที่ร่ำเรียนมาผสมผสานกลมกลืนกันใช้ออกได้อย่างยอดเยี่ยม เกือบยี่สิบปีมานี้ ก๊วยเจ๋งฝึกปรือเคล็ดวิชาในคัมภีร์เก้าอิม พลังของสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกรบัดเดี๋ยวอ่อนบัดเดี๋ยวแข็ง บัดเดี๋ยวยืดบัดเดี๋ยวหด ในความกล้าแกร่งสุดยอดกลับแฝงประสิทธิภาพของความอ่อนหยุ่น บวกกับท่าฝ่ามือของเขา เคลือบแฝงค่ายกลฟ้าดาวเหนือของสำนักชวนจินก่า ขณะที่โรมรันสามารถพุ่งตัวย้อนไปมา ผู้คนหนึ่งคล้ายแปลงร่างเป็นเจ็ดคน มีระบุใน เอี้ยก่วยเจ้าอินทรี เล่ม 3 หน้า 61 นอกจากยอดคนเหล่านี้ก็ยังมีอีกหลายคนที่ใช้วิชานี้ได้ ก๊วยเจ๋งก็ได้ถ่ายทอดวิชานี้ให้แก่ลูกและศิษย์ บู๊ตุงยู้ก็เคยจะใช้ท่านี้เพื่อต่อสู้กับฮั่วตู แต่ด้วยพลังฝีมือที่อ่อนด้อยของบู๊ตุงยู้ไหนเลยจะแสดงอนุภาพของยอดวิชานี้ได้ แต่เพียงแค่ตั้งท่า ก็ข่มขวัญราชบุตรฮั่วตูได้ สุดท้ายก็ไม่มีผู้ใดใช้ยอดวิชานี้ได้อย่างสมบูรณ์อีก หลังจากนั้นวิชานี้ก็ค่อยๆเสื่อมถอยลงไปเรื่อยๆ รายชื่อฝ่ามือพิชิตมังกรสิบแปดท่า 1.
ใหม่!!: ก๊วยเจ๋งและสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร · ดูเพิ่มเติม »
อั้งฉิกกง
อั้งฉิกกง (Hong Qigong - 洪七公） ฉายา ยาจกอุดร (บางฉบับแปลใช้ ขอทานอุดร) เป็นตัวละครในนิยายกำลังภายในเรื่องมังกรหยก แต่งโดยกิมย้ง อั้งฉิกกง มีนิสัยรักคุณธรรม ชอบท่องเที่ยว และโปรดปรานอาหารเลิศรส ทำให้ครั้งหนึ่งเคยเสียงานใหญ่เพราะห่วงกิน จึงลงโทษตัวเองต่อหน้าศิษย์พรรคยาจก ด้วยการตัดนิ้วชี้ข้างขวาตัวเองเป็นการไถ่โทษ จึงมีอีกฉายาว่า ยาจกเก้าดรรชนี เป็นประมุขพรรคกระยาจก รุ่นที่ 18 ได้รับการถ่ายทอดวิชาสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกรจากประมุขพรรคกระยาจกรุ่นก่อน 9 ฝ่ามือ เนื่องจากวิชาสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร ได้มีการสูญหายไปตั้งแต่ยุคประมุขพรรคกระยาจก รุ่นที่ 3 ส่วนฝ่ามือที่เหลืออีก 9 ฝ่ามือ เกิดจากการบัญญัติคิดค้นขึ้นเอง แต่ไม่อาจคงอานุภาพเทียบเท่าสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกรต้นตำรับได้ อีกวิชาที่อั้งฉิกกง แตกฉานคือวิชาเพลงไม้เท้าตีสุนัข อั้งฉิกกง เป็นหนึ่งในห้ายอดฝีมือที่ประลองยุทธที่เขาหัวซาน โดยในขณะนั้นก็ใช้สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกรที่ไม่สมบูรณ์นี้ โลดแล่นเทียบเคียงกับ อึ้งเอี๊ยะซือ อาวเอี้ยงฮง และอิดเต็งไต้ซือ อั้งฉิกกงโปรดปรานฝีมือการทำอาหารของอึ้งย้งเป็นที่สุด จึงรับก๊วยเจ๋งและอึ้งย้งเป็นศิษย์ ถ่ายทอดสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกรให้ก๊วยเจ๋ง และวิชาเพลงไม้ตีสุนัขให้อึ้งย้ง ภายหลังถูกพิษประจิมอาวเอี๊ยงฮงลอบทำร้าย จึงมอบตำแหน่งประมุขพรรคกระยาจกให้อึ้งย้งดูแลแทนบนเกาะร้าง ยาจกอุดรอั้งฉิกกงกับพิษประจิมอาวเอี้ยงฮงเป็นศัตรูกันมาโดยตลอด แต่เมื่อถึงวาระสุดท้ายทั้งสองกลับลืมความแค้นที่มีต่อกัน และจากไปพร้อมกันอย่างสงบ หมวดหมู่:ตัวละครในนิยายกำลังภายใน หมวดหมู่:ห้ายอดฝีมือ.
ใหม่!!: ก๊วยเจ๋งและอั้งฉิกกง · ดูเพิ่มเติม »
อึ้งย้ง
อึ้งย้ง (黃蓉) เกิดปี พ.ศ. 1746 (ค.ศ. 1203) เสียชีวิต 31 มกราคม พ.ศ. 1816 (ค.ศ. 1273) เป็นตัวละครในนิยายกำลังภายในของกิมย้ง เรื่องมังกรหยก และมีบทบาทในมังกรหยก ภาค 2 อึ้งย้งเป็นลูกสาวของมารบูรพาอึ้งเอี๊ยะซือ อาศัยอยู่ในเกาะดอกท้อมาตั้งแต่เด็ก ภายหลังหลบหนีออกมาจากเกาะดอกท้อเนื่องจากไม่พอใจที่พ่อ (อึ้งเอี๊ยะซือ)ดุว่า เนื่องจากทำอาหารและเหล้าไปให้จิวแป๊ะทงที่ถูกอึ้งเอี๊ยะซือขังอยู่ที่เกาะดอกท้อ โดยระหว่างที่ออกมาจากเกาะดอกท้อได้สวมเกราะขนเม่นเป็นเครื่องป้องกันตัว และปลอมตัวเป็นบุรุษ ต่อมาได้พบกับก๊วยเจ๋ง ซึ่งได้ต่อสู้ร่วมกันมาจนกลายเป็นความรัก ในภายหลังมีลูกด้วยกัน 3 คน คือ ก๊วยพู้(ผู้หญิง) ก๊วยเซียง(ผู้หญิง) และก๊วยพั่วลู่(ผู้ชาย) คำแทนตัวที่ก๊วยเจ๋งเรียกอึ้งย้งคือ ย้งยี้ อึ้งย้งมีชื่อเสียงในเรื่องความฉลาดและไหวพริบเป็นอย่างมาก เคยหลอกให้อาวเอี๊ยงฮงกินปัสสาวะด้วย นอกจากนี้ยังมีฝีมือในการทำอาหารเป็นที่ยอมรับของอั้งฉิกกง ประมุขพรรคกระยาจก ภายหลังนางได้สืบทอดวิชาไม้เท้าตีสุนัข และรับตำแหน่งประมุขพรรคกระยาจกต่อจากอั้งฉิกกง ชื่ออึ้งย้ง (黃蓉) ในฉบับแปลภาษาไทยนี้เป็นภาษาจีนแต้จิ๋ว หมวดหมู่:ตัวละครในนิยายกำลังภายใน หมวดหมู่:มังกรหยก.
ใหม่!!: ก๊วยเจ๋งและอึ้งย้ง · ดูเพิ่มเติม »
อึ้งเอี๊ยะซือ
อึ้งเอี๊ยะซือ หรือ หวงเหยาซือ เป็น 1 ใน 5 ยอดฝีมือในสมัยราชวศ์ซ่ง เขาเป็นตัวละครในนวนิยายจากเรื่อง มังกรหยก ภาค 1 บท ก๊วยเจ๋งกับอึ้งย๊ง (The Legend Of The Condor Heroes) และ มังกรหยก ภาค 2 บท เอี้ยก้วยกับเซียวเหล่งนึ่ง (The Return Of The Condor Heroes) ซึ่งประพันธ์โดยนักประพันธ์ชาวจีน คือ กิมย้ง.
ใหม่!!: ก๊วยเจ๋งและอึ้งเอี๊ยะซือ · ดูเพิ่มเติม »
จักรวรรดิมองโกล
อาณาเขตของจักรวรรดิมองโกล จักรวรรดิมองโกล (มองโกล: Mongolyn Ezent Güren; Mongol Empire) ซึ่งมีอยู่ระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 13 และ 14 เป็นจักรวรรดิทางบกที่มีอาณาเขตต่อเนื่องใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ กำเนิดในสเต็ปป์เอเชียกลาง สุดท้ายจักวรรดิมองโกลมีอาณาเขตครอบคลุมยุโรปตะวันออกจนถึงทะเลญี่ปุ่น ขยายไปทางเหนือเข้าไปในไซบีเรีย ทางตะวันออกและใต้เข้าไปในอนุทวีปอินเดีย อินโดจีนและที่ราบสูงอิหร่าน และทางตะวันตกไปไกลถึงเลแวนต์และคาบสมุทรอาหรับ จักรวรรดิรวมเผ่าชนเร่ร่อนมองโกเลียในประวัติศาสตร์ภายใต้การนำของเจงกิสข่าน ผู้ได้รับประกาศเป็นผู้ปกครองชาวมองโกลทั้งปวงใน..
ใหม่!!: ก๊วยเจ๋งและจักรวรรดิมองโกล · ดูเพิ่มเติม »
จิวแป๊ะทง
วแป๊ะทง เป็นตัวละครในนิยายกำลังภายในของกิมย้ง เรื่องมังกรหยก และปรากฏตัวในมังกรหยก ภาค 2.
ใหม่!!: ก๊วยเจ๋งและจิวแป๊ะทง · ดูเพิ่มเติม »
เก้าอิมจินเอ็ง
ก้าอิมจิงเก็ง ชื่อของวิชาวรยุทธในนิยายกำลังภายในของกิมย้ง เรื่องมังกรหยก คัมภีร์เคลื่อนย้ายจักรวาลอาจมีพื้นฐานมาจาก คัมภีร์ เก้าอิม เพราะเตียบ่อกี้ฝึกวันเดียวสำเร็จ ขั้นที่ 7 ของคัมภีร์เคลื่อนย้ายจักรวาล เป็นขั้นจินตนาการ ไม่มีใครฝึกสำเร็จ แม้แต่เตียบ่กี้ ดังนั้น ขั้นที่ 7 ของคัมภีร์เคลื่อนย้ายจักรวาล คงน่าจะประมาณ เอี้ยก๊วยจอมยุทธ์อินทรีย์ใช้จินตนาการสลดกำสรวล หลังพิชิตข่านมองโกล เอี้ยก้วยก็เดินทางไปทิศตะวันตก อึ้งเซียะผู้ศรัทธาเต๋าได้เขียนคัมภีร์สองเล่ม ให้ชื่อว่าคัมภีร์เก้าอิม ส่วนเล่มแรกจิวแป๊ะทงซ่อนไว้ที่ใดจำไม่ได้ แต่เคยดูหนังเรื่องเฮ้งเต็งเอี้ยง ส่วนที่ 1 เล่มแรกอยู่กับถ้ำโบราณอาจารย์หญิงของหลี่ม๊กโช้วและเชียวเหล่งนึ่ง.
ใหม่!!: ก๊วยเจ๋งและเก้าอิมจินเอ็ง · ดูเพิ่มเติม »
เอี๊ยคัง
เอี๊ยคัง เป็นตัวละครในนิยายกำลังภายในเรื่องมังกรหยก ซึ่งแต่งโดยกิมย้ง เอี้ยคัง เป็นลูกของเอี้ยทิซิม กับเปาเซียะเยียก ซึ่งเอี้ยทิซิมเป็นเพื่อนสนิทกับก๊วยเซ่าเทียน พ่อของก๊วยเจ๋ง ครั้งหนึ่งเปาเซียะเยียกได้ช่วยอ้วงง้วนอั้งเลียก ผู้เป็นอ๋อง6 แห่งไต้กิม (ไต้กิมเป็นประเทศที่รุกรานซ้องใต้) ต่อมาเอี้ยทิซิมได้สู้กับทหารจนสูญหาย อ้วนง้วนอั้งเลียกมาเจอเปาเซียะเยียกจึงรับไปอยู่ด้วย ซึ่งตอนนั้นเปาเซียะเยียกท้องอยู่ ต่อมาก็ได้คลอดเอี้ยคังออกมา ชื่อเอี้ยคังมาจากที่นักพรตคิวชู่กีตั้งให้ โดยตั้งให้แก่ความอัปยศของเจ๋งคัง ซึ่งเคยถูกจับไปที่ไต้กิม และโดนข่มเหงอย่างมาก จึงตั้งชื่อลูกก๊วยเซ่าเทียนว่า ก๊วย+เจ๋ง และตั้งชื่อลูกเอี้ยทิซิมว่า เอี้ย+คัง และให้มีดสั้นที่สลักชื่อทั้ง 2 ไว้ โดยให้มีดที่สลักเอี้ยคังแก่ก๊วยเจ๋ง ให้มีดที่สลักก๊วยเจ๋งแก่เอี้ยคัง โดยให้เป็นของหมั้น ถ้าเป็นชาย-หญิง ถ้าเป็นชาย-ชายหรือหญิง-หญิง ให้เป็นพี่น้องกันแล้วค่อยแลกมีดคืน เมื่อเอี้ยคังโตขึ้นมาได้ใช้ชื่อว่าอ้วนง้วนคัง เจอก๊วยเจ๋งครั้งแรกตอนประลองยุทธ์เลือกคู่ ซึ่งเอี้ยคังชนะมกเนี่ยมชื่อ แต่ไม่ยอมรับเป็นภรรยา ก๊วยเจ๋งเห็นว่าไม่ถูกต้องจึงประลอง ก๊วยเจ๋งก็แพ้เพราะเจ๋งยี้เป็นผู้ที่โง่งม ส่วนเอี้ยคังฉลาดล้ำลึกและได้รับการร่ำเรียนจากคิวชู่กี ต่อมามกเนี่ยชื้อก็ตามตื้อ จนเอี้ยคังรัก ทั้ง 2 มีลูกกันคนหนึ่งชื่อว่า เอี้ยก่วย ซึ่งเป็นตัวละครเอกในมังกรหยกภาค 2 เอี้ยก่วยเจ้าอินทรี ซึ่งชื่อเอี้ยก่วยเป็นชื่อที่มกเนี่ยมชื่อให้ก๊วยเจ๋งตั้งให้ แปลว่าความผิดพลาดแซ่เอี้ย เอี้ยก่วย มีชื่อรองว่า เก้ยจื้อ แปลว่ารู้จักแก้ไข หมวดหมู่:มังกรหยก หมวดหมู่:ตัวละครในนิยายกำลังภายใน.
ใหม่!!: ก๊วยเจ๋งและเอี๊ยคัง · ดูเพิ่มเติม »
เอี้ยก้วย
อี้ยก้วย (อังกฤษ:Yang Guo,จีนตัวเต็ม: 楊過; จีนตัวย่อ: 杨过; พินอิน: Yáng Guò) เป็นตัวละครในนิยายกำลังภายใน บทประพันธ์โดย กิมย้ง ที่นำเอาประวัติศาสตร์จีนช่วงหนึ่งซึ่งตรงกับราชวงศ์ซ้องใต้ (หนานซ้อง-น่ำซ้อง) หรือประมาณ..
ใหม่!!: ก๊วยเจ๋งและเอี้ยก้วย · ดูเพิ่มเติม »
เอี้ยก้วยเจ้าอินทรี
อี้ยก้วยเจ้าอินทรี เป็นนิยายกำลังภายในภาคต่อของเรื่อง มังกรหยก เป็นผลงานการประพันธ์ของกิมย้ง มีภาคต่อในชุดเดียวกันคือเรื่อง ดาบมังกรหยก (The Return of the Condor Heroes) บางสำนวนแปลใช้ชื่อเรื่องว่า ลูกมังกรหยก ฉบับแปลภาษาไทยมีหลายสำนวน ยึดตามฉบับที่ลิขสิทธิ์ถูกต้องแปลโดย น.นพรัตน์ ใช้ชื่อว่า เอี้ยก้วยเจ้าอินทรี จัดพิมพ์โดยสำนักพิมพ์สยามอินเตอร์บุ๊คส์ ความยาว 4 เล่มจบ ได้รับการดัดแปลงเป็นละครโทรทัศน์และภาพยนตร์หลายครั้ง รวมถึงวิดีโอเกมด้ว.
ใหม่!!: ก๊วยเจ๋งและเอี้ยก้วยเจ้าอินทรี · ดูเพิ่มเติม »
เจงกีส ข่าน
งกีส ข่าน (Чингис Хаан, Chinggis Khaan, Činggis Qaɣan; หรือ,; Genghis Khan; พ.ศ. 1705 หรือ 1708 — 18 สิงหาคม พ.ศ. 1770) เจงกีส แปลว่า “เวิ้งสมุทร, มหาสมุทร” (ซึ่งเปรียบได้ว่า เจงกีส ข่าน มีความยิ่งใหญ่ ดั่งเวิ้งมหาสมุทรนั่นเอง) จักรพรรดินักรบชาวมองโกลผู้พิชิต ผู้ก่อตั้งจักรวรรดิมองโกล เดิมมีนามว่า เตมูจิน (Temüjin) ตามสถานที่เกิดริมฝั่งแม่น้ำโอนอน เป็นผู้นำครอบครัวแทนบิดาเมื่ออายุเพียง 13 ปี และต้องดิ้นรนต่อสู้ขับเคี่ยวกับชนเผ่าต่าง ๆ ที่เป็นอริอยู่หลายปี ปราบเผ่า “ไนแมน” ทางด้านตะวันตก พิชิตชนชาติ “ตันกุต” (เซี่ยตะวันตก) และยอมรับการจำนนของชาว “อุยกูร์” ในปี..
ใหม่!!: ก๊วยเจ๋งและเจงกีส ข่าน · ดูเพิ่มเติม »
เจ็ดประหลาดแห่งกังหนำ
็ดประหลาดแห่งกังหนำ มีบทบาทสำคัญมากในนิยายกำลังภายในของกิมย้ง เรื่องมังกรหยก เจ็ดประหลาดแห่งกังหนำประกอบด้ว.
ใหม่!!: ก๊วยเจ๋งและเจ็ดประหลาดแห่งกังหนำ · ดูเพิ่มเติม »
31 มกราคม
วันที่ 31 มกราคม เป็นวันที่ 31 ของปี ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 334 วันในปีนั้น (335 วันในปีอธิกสุรทิน).
ใหม่!!: ก๊วยเจ๋งและ31 มกราคม · ดูเพิ่มเติม »
