เร็วกว่าเบราว์เซอร์!
24 ความสัมพันธ์: การยกกำลังการออกเสียงตัวอักษรของการสื่อสารวิทยุการตั้งชื่อดาวแปรแสงภาษาอังกฤษภาษาฮีบรูภาษาแอลเบเนียรอยัลเพนส์รายชื่อวงศ์พรรณไม้อักษรฟินิเชียอักษรอาหรับสำหรับภาษาเบอร์เบอร์อักษรฮีบรูอักษรตระกูลเซมิติกอักษรเบรลล์ภาษาแอลเบเนียอาร์ (หน่วยพื้นที่)ฮาเมรุน แห่งบทเพลงกำราบมารธงชาติรวันดาธงสองมือตัวเลขอับญัดประวัติศาสตร์อักษรเรชRr (ทวิอักษร)TIS-620Р007 พยัคฆ์ร้ายดับแผนครองโลก
การยกกำลัง
้าx+1ส่วนx.
ใหม่!!: Rและการยกกำลัง · ดูเพิ่มเติม »
การออกเสียงตัวอักษรของการสื่อสารวิทยุ
การออกเสียงตัวอักษรของการสื่อสารวิทยุ (NATO phonetic alphabet) เป็นการสะกดคำโดยการอ่านออกเสียงทีละตัวอักษร และตัวเลขนั้น แตกต่างกันไปในแต่ละประเทศตามสำเนียงการพูดของประเทศนั้นๆ เพื่อเป็นการหลีกเลี่ยงการเข้าใจที่อาจไม่ตรงกันหรือคลาดเคลื่อนในการติดต่อสื่อสาร จึงได้มีการกำหนดการออกเสียงตัวอักษรของการสื่อสารวิทยุขึ้น ดังตาราง.
ใหม่!!: Rและการออกเสียงตัวอักษรของการสื่อสารวิทยุ · ดูเพิ่มเติม »
การตั้งชื่อดาวแปรแสง
วแปรแสง วี 838 ยูนิคอร์น การตั้งชื่อดาวแปรแสง (variable star designation) เป็นเกณฑ์การตั้งชื่อดาวแปรแสง ซึ่ง ณ ตอนนี้ เกณฑ์การตั้งชื่อมีดังนี้.
ใหม่!!: Rและการตั้งชื่อดาวแปรแสง · ดูเพิ่มเติม »
ภาษาอังกฤษ
ษาอังกฤษ หรือ ภาษาอังกฤษใหม่ เป็นภาษาในกลุ่มภาษาเจอร์แมนิกตะวันตกที่ใช้ครั้งแรกในอังกฤษสมัยต้นยุคกลาง และปัจจุบันเป็นภาษาที่ใช้กันแพร่หลายที่สุดในโลก ประชากรส่วนใหญ่ในหลายประเทศ รวมทั้ง สหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา แคนาดา ออสเตรเลีย ไอร์แลนด์ นิวซีแลนด์ และประเทศในแคริบเบียน พูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่หนึ่ง ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่ที่มีผู้พูดมากที่สุดเป็นอันดับสามของโลก รองจากภาษาจีนกลางและภาษาสเปน มักมีผู้เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองอย่างกว้างขวาง และภาษาอังกฤษเป็นภาษาราชการของสหภาพยุโรป หลายประเทศเครือจักรภพแห่งชาติ และสหประชาชาติ ตลอดจนองค์การระดับโลกหลายองค์การ ภาษาอังกฤษเจริญขึ้นในราชอาณาจักรแองโกล-แซ็กซอนอังกฤษ และบริเวณสกอตแลนด์ตะวันออกเฉียงใต้ในปัจจุบัน หลังอิทธิพลอย่างกว้างขวางของบริเตนใหญ่และสหราชอาณาจักรตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 17 จนถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 ผ่านจักรวรรดิอังกฤษ และรวมสหรัฐอเมริกาด้วยตั้งแต่กลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 ภาษาอังกฤษได้แพร่หลายทั่วโลก กลายเป็นภาษาชั้นนำของวจนิพนธ์ระหว่างประเทศและเป็นภาษากลางในหลายภูมิภาค ในประวัติศาสตร์ ภาษาอังกฤษกำเนิดจากการรวมภาษาถิ่นหลายภาษาที่สัมพันธ์อย่างใกล้ชิด ซึ่งปัจจุบันเรียกรวมว่า ภาษาอังกฤษเก่า ซึ่งผู้ตั้งนิคมนำมายังฝั่งตะวันออกของบริเตนใหญ่เมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 5 คำในภาษาอังกฤษจำนวนมากสร้างขึ้นบนพื้นฐานรากศัพท์ภาษาละติน เพราะภาษาละตินบางรูปแบบเป็นภาษากลางของคริสตจักรและชีวิตปัญญาชนยุโรปDaniel Weissbort (2006).
ใหม่!!: Rและภาษาอังกฤษ · ดูเพิ่มเติม »
ภาษาฮีบรู
ษาฮีบรู (Modern Hebrew, อิฟริท) เป็นภาษาเซมิติก (Semitic) ซึ่งจัดอยู่ในตระกูลภาษาแอโฟรเอชีแอติก (Afro–Asiatic) เป็นภาษาที่เก่าแก่ โดยมีอายุมาอย่างน้อยตั้งแต่ 3,500 ปีที่แล้ว ในอดีต เคยเป็นภาษาตาย เหมือนดั่งภาษาบาลี สันสกฤต และละติน โดยใช้เป็นภาษาที่ใช้เพียงแต่ในวงจำกัด หนังสือต่างทางศาสนา และสถานที่ทางศาสนาเท่านั้น แต่ปัจจุบัน มีการกลับมาใช้เป็นภาษาพูดใหม่ และเป็นภาษาที่ชาวอิสราเอลใช้สื่อสารกันในชีวิตประจำวัน โดยภายในในอิสราเอล มีผู้พูดมากกว่า 4,380,000 คน ซึ่งเป็นภาษาราชการคู่กับภาษาอาหรับ นอกอิสราเอล ภาษาฮีบรูยังมีผู้พูดอีกจำนวนหนึ่ง ซึ่งโดยมากเป็นชุมชนชาวยิว ทะนัค (Tanakh) หรือพระคัมภีร์เก่า (The Old Testament) ของศาสนายิว เขียนไว้ด้วยภาษาฮีบรู ซึ่งถือว่าเป็นภาษาศักดิ์สิทธิ์ (לשון הקודש Leshon ha-Kodesh: เลโชน ฮา-โกเดช) ของชาวยิวตั้งแต่สมัยโบราณ นักภาษาศาสตร์ส่วนใหญ่ระบุว่าหลัง 57 ปีก่อนพุทธศักราช ซึ่งเป็นยุคที่จักรวรรดิบาบิโลเนียใหม่ทำลายกรุงเยรูซาเลมและอพยพชาวยิวไปยังบาบิโลนและพระเจ้าไซรัสมหาราชแห่งเปอร์เซียปลดปล่อยชาวยิวให้เป็นไท ภาษาฮีบรูในแบบที่เขียนในพระคัมภีร์เก่า ถูกแทนที่ด้วยภาษาฮีบรูใหม่และภาษาแอราเมอิกที่ใช้ในท้องถิ่นนั้น หลังจากพุทธศตวรรษที่ 7 จักรวรรดิโรมันเข้ายึดครองกรุงเยรูซาเล็ม และอพยพชาวยิวออกไป ภาษาฮีบรูเริ่มใช้เป็นภาษาพูดน้อยลงแต่ยังคงเป็นภาษาทางศาสนาและภาษาในการเขียน หลังจากเยรูซาเล็มถูกชาวบาบิโลนทำลายครั้งแรก 586 ปีก่อนคริสตกาล ภาษาอย่างในพระคัมภีร์เก่าเริ่มถูกแทนที่ด้วยคำในลักษณะใหม่ หลังจากจำนวนประชากรของชาวยิวในบางส่วนของจูเดีย (Judea) ลดลง ภาษาฮีบรูเลิกใช้เป็นภาษาพูดราวคริสต์ศตวรรษที่ 2 แต่ยังคงเป็นภาษาเขียนที่สำคัญต่อเนื่องมาตลอดหลายศตวรรษ นอกจากจะใช้ในศาสนาแล้ว งานเขียนสำหรับวัตถุประสงค์อื่น ๆ เช่น เขียนตำรา จดหมาย ปรัชญา การแพทย์ บทกวี บันทึกศาล ล้วนใช้ภาษาฮีบรู ซึ่งได้เข้ากับวงความรู้และคำเฉพาะใหม่ ๆ โดยคำยืมและคำประดิษฐ์ใหม่ ภาษาฮีบรูยังคงถูกรักษาไว้ในฐานะภาษาเขียนโดยชุมชนชาวยิวทั่วโลก จนกระทั่งมีการตั้งลัทธิไซออนนิสต์เพื่อฟื้นฟูชาติยิว สมาชิกไซออนนิสต์ส่งเสริมให้มีการแทนที่ภาษาพูดของชาวยิวในขณะนั้น เช่นภาษาอาหรับ ภาษาจูเดสโม (Judezmo, ภาษาลาดิโน Ladino ก็เรียก) ภาษายิดดิช ภาษารัสเซีย และภาษาอื่น ๆ ของชาวยิวที่อาศัยอยู่ต่างประเทศ เป็นภาษาของศาสนายิวส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่ในประเทศอิสราเอล ภาษาฮีบรู มีการสร้างคำใหม่โดยยืมจากภาษาฮีบรูในไบเบิลหรือจากภาษาอาหรับและภาษาอราเมอิก รวมทั้งภาษาในยุโรป เช่น ภาษาฝรั่งเศส ภาษารัสเซีย และภาษาเยอรมัน ภาษาฮีบรูกลายเป็นภาษาราชการของปาเลสไตน์ภายใต้การปกครองของอังกฤษตั้งแต..
ใหม่!!: Rและภาษาฮีบรู · ดูเพิ่มเติม »
ภาษาแอลเบเนีย
ษาแอลเบเนีย (Shqip; Albanian language) เป็นภาษาที่พูดโดยมากกว่า 6 ล้านคน ส่วนใหญ่ในประเทศแอลเบเนีย รวมถึงประเทศอื่น ๆ ใน ภูมิภาคบอลข่านด้วย โดยพวกผู้อพยพในประเทศอิตาลีและประเทศตุรกี เป็นสาขาของตัวเองในภาษากลุ่มอินโด-ยูโรเปียน.
ใหม่!!: Rและภาษาแอลเบเนีย · ดูเพิ่มเติม »
รอยัลเพนส์
รอยัลเพนส์ (Royal Pains; โดยตัวอาร์สะกดด้วยสัญลักษณ์ Rx เป็น "℞oyal Pains") มีชื่อไทยว่า "แฮงค์ ยอดคุณหมอมือทอง" เป็นภาพยนตร์ซีรีส์ทางการแพทย์-ขบขัน อเมริกัน ออกอากาศทางช่องยูเอสเอเนตเวิร์กตั้งแต่ปี..
ใหม่!!: Rและรอยัลเพนส์ · ดูเพิ่มเติม »
รายชื่อวงศ์พรรณไม้
ไม่มีคำอธิบาย.
ใหม่!!: Rและรายชื่อวงศ์พรรณไม้ · ดูเพิ่มเติม »
อักษรฟินิเชีย
ัญชนะและตัวเลขของอักษรฟินิเชีย อักษรฟินิเชีย พัฒนามาจากอักษรคานาอันไนต์ยุคแรกเริ่ม ซึ่งปรากฏครั้งแรกราว 1,800-1,700 ปีก่อนคริสต์ศักราช จารึกเก่าสุดมาจากเมืองโบราณไบบลอส อายุราว 1,000 ปีก่อนคริสต์ศักราช มีอักษร 22 ตัว ไม่มีเครื่องหมายสระ ชื่อตัวอักษรเหมือนที่ใช้เรียกอักษรฮีบรู.
ใหม่!!: Rและอักษรฟินิเชีย · ดูเพิ่มเติม »
อักษรอาหรับสำหรับภาษาเบอร์เบอร์
อักษรอาหรับสำหรับภาษาเบอร์เบอร์ เป็นอักษรอาหรับที่ใช้เขียนภาษาใน กลุ่มภาษาเบอร์เบอร์ กลุ่มภาษาเบอร์เบอร์เคยเขียนด้วยอักษรอาหรับในยุคกลาง ปัจจุบันยังใช้อยู่บ้างในโมร็อกโก และในกลุ่มชาวทาเร็กก่อนจะหันมาใช้อักษรละตินสำหรับภาษาเบอร์เบอร์ ใน แอลจีเรีย และอักษรทิฟินาค ในโมร็อกโก.
ใหม่!!: Rและอักษรอาหรับสำหรับภาษาเบอร์เบอร์ · ดูเพิ่มเติม »
อักษรฮีบรู
อรมันในคริสต์ศตวรรษที่ 16 เขียนโดย Elijah Levita อักษรฮีบรูเป็นอักษรตระกูลเซมิติกไร้สระชนิดหนึ่ง ใช้ในการเขียนงานในภาษาฮีบรู ในยุคแรกๆอักษรฮีบรูโบราณพัฒนามาจากอักษรฟินิเชีย อักษรฮีบรูรุ่นใหม่พัฒนามาจากอักษรอราเมอิกรุ่นแรกๆ จารึกภาษาฮีบรูพบครั้งแรกเมื่อ 557 ปีก่อนพุทธศักราช อักษรนี้เขียนจากขวาไปซ้ายในแนวนอน ตัวอักษรบางตัว เช่น กาฟ, เมม, นุน, ฟี และซาดดี มีรูปท้ายคำ ซึ่งจะพบในตำแหน่งสุดท้ายของคำเท่านั้น ไม่มีตัวเลข ใช้เลขอารบิกแทน สระเสียงยาวกำหนดโดยตัว อะเลฟ, วาว และโยด/ยุด ไม่แสดงสระเสียงสั้นยกเว้นในไบเบิล กวีนิพนธ์และหนังสือสำหรับเด็กและชาวต่างชาต.
ใหม่!!: Rและอักษรฮีบรู · ดูเพิ่มเติม »
อักษรตระกูลเซมิติก
อักษรตระกูลเซมิติก เป็นกลุ่มของตัวอักษรที่พัฒนามาจากอักษรคานาอันไนต์ที่ได้แรงบันดาลใจจากอักษรไฮโรกลิฟฟิกของอียิปต์โบราณ อักษรเหล่านี้ไม่ได้มาจากสัญลักษณ์แทนพยัญชนะของชาวอียิปต์ แต่เป็นการรวมอักษรไฮโรกลิฟฟิกอื่นๆเข้ามาด้วย ทั้งหมดมี 30 ตัว กำหนดชื่อเป็นภาษาเซมิติก เช่น ไฮโรกลิฟ per (บ้าน ในภาษาอียิปต์) กลายเป็น bayt (บ้าน ในภาษาเซมิติก) เมื่อนำมาเขียนภาษาเซมิติกจะเป็นระบบพยัญชนะล้วน โดยอักษรแต่ละตัวแทนเสียงพยัญชนะตัวแรกของชื่อ เช่น รูปบ้าน beyt ใช้แทนเสียง b หรือใช้แทนทั้งเสียง b และลำดับพยัญชนะ byt ดังที่ใช้แทนเสียง p และลำดับพยัญชนะ pr ในภาษาอียิปต์ ในยุคที่ชาวคานาอันนำอักษรนี้ไปใช้ จะใช้แทนเสียง b เท่านั้น ไม่มีหลักฐานว่าอักษรเซมิติกเริ่มต้นมีจำนวนเท่าใดและเรียงลำดับอย่างใด อักษรที่พัฒนาต่อมานั้น อักษรยูการิติคมี 27 ตัว และอักษรฟินิเชียมี 22 ตัว การเรียงลำดับของอักษรเหล่านี้มี 2 แบบ คือ ลำดับ ABGDE ของอักษรฟินิเชีย และลำดับ HMĦLQ ของอักษรทางใต้ อักษรยูการิติกใช้ทั้ง 2 แบบ ชื่อของอักษรมักใช้ตามอักษรฟินิเชีย ทั้งอักษรซามาริทัน อักษรอราเมอิก อักษรซีเรียค อักษรฮีบรูและอักษรกรีก แต่ต่างไปในอักษรอาหรับและอักษรละติน แต่ไม่มีการใช้ชื่ออักษรในอักษรพราหมีและอักษรรูนิก.
ใหม่!!: Rและอักษรตระกูลเซมิติก · ดูเพิ่มเติม »
อักษรเบรลล์ภาษาแอลเบเนีย
อักษรเบรลล์ภาษาแอลเบเนีย เป็นตัวอักษรเบรลล์ของภาษาแอลเบเนี.
ใหม่!!: Rและอักษรเบรลล์ภาษาแอลเบเนีย · ดูเพิ่มเติม »
อาร์ (หน่วยพื้นที่)
อาร์ คือหน่วยของพื้นที่ มักย่อว่า a จากภาษาอังกฤษ are 1 อาร์ มีค่าเท่ากับ.
ใหม่!!: Rและอาร์ (หน่วยพื้นที่) · ดูเพิ่มเติม »
ฮาเมรุน แห่งบทเพลงกำราบมาร
มรุน แห่งบทเพลงกำราบมาร (Violinist of Hameln) เป็นชื่อของการ์ตูนญี่ปุ่นแนวผจญภัย เรื่องและภาพโดย มิจิอากิ วานาตาเบ ตีพิมพ์ในนิตยสารรายสัปดาห์ "กันกัน" ในสังกัด เอนิกซ์ (ปัจจุบันคือ สแควร์เอนิกซ์) มีรวมเล่มทั้งหมด 37 เล่ม และทำออกมาเป็นการ์ตูนทีวีทั้งหมด 25 ตอน, ภาพยนตร์ และเกมสำหรับเครื่องซุปเปอร์แฟมิคอม ลิขสิทธิ์ในประเทศไทยเป็นของสำนักพิมพ์วิบูลย์กิจ รูปแบบการดำเนินเรื่องในการ์ตูนทีวีจะแตกต่างจากในหนังสือการ์ตูนมาก โดยในหนังสือการ์ตูนจะสลับบทตลกที่ยืดยาวและใช้ซ้ำบ่อย ๆ กับบทเครียดและบทหักมุมผสมกันไป แต่ในการ์ตูนทีวีจะเน้นแต่บทเครียดอย่างเดียว บวกกับต้นทุนการสร้างต่ำ จึงทำให้มีภาพนิ่งประกอบดนตรีเสียมาก.
ใหม่!!: Rและฮาเมรุน แห่งบทเพลงกำราบมาร · ดูเพิ่มเติม »
ธงชาติรวันดา
20px ธงชาติรวันดา สัดส่วนธง 2:3 ธงชาติรวันดา พ.ศ. 2505 - 2544 ธงชาติราชอาณาจักรรวันดา พ.ศ. 2502 - 2505 ธงชาติรวันดา เป็นธงสี่เหลี่ยมผืนผ้า กว้าง 2 ส่วน ยาว 3 ส่วน พื้นธงแบ่งตามแนวนอนเป็น 3 แถบ แถบบนสุดพื้นสีฟ้ากว้าง 2 ใน 4 ส่วน ของความกว้างธงชาติ ที่มุมธงบนด้านปลายธงมีรูปดวงอาทิตย์เปล่งรัศมี 24 แฉก แถบกลางกว้าง 1 ใน 4 ส่วนของความกว้างธง มีพื้นสีเหลือง แถบล่างสุดพื้นสีเขียว มีความกว้างเท่ากับแถบกลาง อนึ่ง ระดับสีของสีเหลืองในแถบกลางและรูปดวงอาทิตย์นั้นต่างกันเล็กน้อย โดยสีเหลืองของดวงอาทิตย์นั้นจะเข้มกว่าสีในแถบกลาง ธงนี้ออกแบบโดยอัลฟอนซ์ คิริโมเบเนซีโอ (Alphonse Kirimobenecyo) และได้เริ่มใช้อย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ ในธงชาตินี้ สีฟ้าหมายถึงความสุขและสันติภาพ สีเหลืองหมายถึงการพัฒนาทางเศรษฐกิจ สีเขียวหมายถึงความมุ่งหวังต่อความเจริญรุ่งเรืองของชาติ ดวงอาทิตย์หมายถึงความรู้แจ้งในปัญญาของประชาชน ก่อนหน้านั้น ธงชาติรวันดามีลักษณะเป็นธงสามสีแถบแนวตั้งความกว้างเท่ากัน เรียงจากด้านคันธงเป็นแถบสีแดง สีเหลือง และสีเขียว เริ่มใช้ในปี พ.ศ. 2502 ต่อมาจึงเพิ่มอักษร "R" ซึ่งเป็นอักษรตัวแรกของชื่อประเทศลงกลางแถบสีเหลืองในปี พ.ศ. 2505 เพื่อแยกแยะธงนี้ให้ต่างจากธงชาติกินี ซึ่งใช้ธงสามสีอย่างเดียวกันให้ชัดเจน ส่วนสีในธงจัดเป็นสีพันธมิตรแอฟริกา ซึ่งมีที่มาจากธงชาติเอธิโอเปีย ความหมายของสีธงชาติคือ สีแดงหมายถึงการต่อสู้เพื่อเสรีภาพของประชาชน สีเหลืองหมายถึงสันติภาพและความสงบ สีเขียวหมายถึงความหวังและความเชื่อมั่น ธงนี้ภายหลังได้เปลี่ยนมาเป็นธงมาเป็นแบบปัจจุบัน เนื่องจากได้กลายเป็นสัญลักษณ์ที่เกี่ยวข้องกับการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวรวันดา (Rwandan Genocide).
ใหม่!!: Rและธงชาติรวันดา · ดูเพิ่มเติม »
ธงสองมือ
งสองมือ (จากภาษากรีก σῆμα, เซม่า, หมายถึงป้าย และ φέρω, เฟโล่, หมายถึงคนถือ; รวมกันเป็น คนถือป้าย) คือระบบการรับส่งโทรเลขชนิดหนึ่ง โดยการใช้สัญญาณธงที่มีด้ามไว้ถือ, แผ่นกลมเรืองแสง, ไม้พาย หรือการสวมถุงมือโบกไปมาในกรณีทีไม่มีธงแทนสัญลักษณ์ธงสองมือ ข้อมูลในการสื่อโดยธงสองมือจะขึ้นอยู่กับท่าทางของบุคคลที่สื่อสาร.
ใหม่!!: Rและธงสองมือ · ดูเพิ่มเติม »
ตัวเลขอับญัด
ตัวเลขอับญัด เป็นระบบเลขที่มีอักษรอาหรับอยู่ 28 ตัว ระบบเลขนี้ถูกใช้ไปแพร่หลายก่อนที่จะประดิษฐ์ตัวเลขอารบิกในช่วงศตวรรษที่ 8 .
ใหม่!!: Rและตัวเลขอับญัด · ดูเพิ่มเติม »
ประวัติศาสตร์อักษร
ประวัติศาสตร์ของอักษร ชนิดแทนหน่วยเสียงมีจุดเริ่มต้นอยู่ในอียิปต์โบราณ อักษรแทนหน่วยเสียงชนิดแรกเป็นอักษรไร้สระ ปรากฏเมื่อ 1,457 ปีก่อนพุทธศักราช ซึ่งเป็นผลงานของแรงงานชาวเซมิติกในอียิปต์ เพื่อใช้เขียนภาษาของตนเอง โดยได้รับอิทธิพลจากอักษรที่ใช้แทนเสียงพยัญชนะซึ่งใช้คู่กับอักษรคำในอักษรไฮโรกลิฟฟิก อักษรอื่นๆ ที่ใช้ในปัจจุบันส่วนใหญ่พัฒนามาจากอักษรนี้รวมทั้งอักษรฟินิเชีย อักษรกรีก และอักษรละติน.
ใหม่!!: Rและประวัติศาสตร์อักษร · ดูเพิ่มเติม »
เรช
เรช (Resh) เป็นอักษรตัวที่ 20 ของอักษรตระกูลเซมิติกส่วนใหญ่ ได้แก่ อักษรฟินิเชีย อักษรอราเมอิก อักษรฮีบรู (ר) และอักษรอาหรับ (ﺭ; รออ์) ใช้แทนเสียงรัวลิ้น (rhotic consonants; สัทอักษรสากล หรือ) แต่ในภาษาฮีบรู จะใช้แทนเสียง และ ด้วย รูปร่างของอักษรนี้ในอักษรตระกูลเซมิติกส่วนใหญ่จะคล้ายกับตัวดาล อักษรซีเรียคใช้ตัวเดียวกัน แยกจากกันโดยใช้จุด r มีจุดอยู่ข้างบน ส่วน d มีจุดอยู่ข้างล่าง อักษรอาหรับ ﺭ มีหางยาวกว่า ﺩ ส่วนในอักษรอราเมอิก และอักษรฮีบรู ที่เป็นอักษรทรงเหลี่ยม ר เป็นขีดทรงโค้งอันเดียว ส่วน ד เป็นขีด 2 ขีดทำมุมกัน อักษรนี้มาจากไฮโรกลิฟรูปหัว (ฮีบรู rosh; อาหรับ ra's) ตัวนี้ภาษาเซมิติกตะวันออกเรียก riš ซึ่งอาจเป็นคำอ่านของอักษรรูปลิ่มในภาษาอัคคาเดีย อักษรฟินิเชียที่ใช้แทนเสียงนี้พัฒนาไปเป็นอักษรกรีก “Ρ” อักษรละติน “R” และอักษรซีริลลิก “ Р” รเรช ar:ر fa:ر ms:Ra (huruf Arab).
ใหม่!!: Rและเรช · ดูเพิ่มเติม »
Rr (ทวิอักษร)
ตัวอักษร Rr (ตัวเล็ก: rr) เป็นอักษรละติน R คู่กันเป็นทวิอักษรในระบบการเขียนตัว R ได้เป็น Rr ที่ใช้ในภาษาแอลเบเนีย แสดงเสียงเป็น.
ใหม่!!: RและRr (ทวิอักษร) · ดูเพิ่มเติม »
TIS-620
มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม 620-2533, มอก.620-2533, หรือที่รู้จักกันทั่วไปว่า TIS-620 เป็นชุดอักขระมาตรฐานอุตสาหกรรมของไทย มีชื่อเต็มว่า รหัสสำหรับอักขระไทยที่ใช้กับคอมพิวเตอร์ รหัส TIS-620 มีรายละเอียดคล้ายรหัส ISO-8859-11 มาก แตกต่างกันแค่เพียงที่ ISO-8859-11 กำหนดให้ A0 เป็น "เว้นวรรคแบบไม่ตัดคำ" (no-break space) ส่วน TIS-620 นั้นแม้จะสงวนตำแหน่ง A0 เอาไว้ แต่ก็ไม่ได้กำหนดค่าใด ๆ ให้ TIS-620 x0x1x2x3x4x5x6x7x8x9xAxBxCxDxExF 0xไม่ได้ใช้ 1x 2xSP!"#$%&'()*+,-./ 3x0123456789:;<.
ใหม่!!: RและTIS-620 · ดูเพิ่มเติม »
Р
Er (Р, р) เป็นอักษรซีริลลิกตัวหนึ่ง มีพัฒนาการมาจากอักษรกรีก โร ซึ่งมีรูปร่างเหมือนอักษรตัวใหญ่ อีกทั้งยังเหมือนอักษรละติน P อีกด้วย อักษรนี้มีชื่อเดิมว่า rǐci และมีค่าของเลขซีริลลิกเท่ากับ 100 อักษรนี้ใช้แทนเสียง // เหมือน ร ในภาษาไทย (เสียงรัวลิ้น) และกลายเป็น // เมื่ออยู่หน้าสระที่ออกเสียงเลื่อนไปทางเพดานแข็ง การเขียนอักษรละติน R ซึ่งมีขีดเพิ่มขึ้นมาทางด้านล่าง เป็นการทำให้เกิดความแตกต่างกับอักษรละติน P ที่กำหนดโดยชาวโรมัน ซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับรูปร่างของอักษร Er.
ใหม่!!: RและР · ดูเพิ่มเติม »
007 พยัคฆ์ร้ายดับแผนครองโลก
ัคฆ์ร้ายดับแผนครองโลก หรือในชื่อภาษาอังกฤษว่า The World Is Not Enough เป็นภาพยนตร์เรื่องที่ 19 ในภาพยนตร์ชุดเจมส์ บอนด์ ซีรีส์ ที่ค่ายภาพยนตร์อีโอเอ็นโปรดัคชั่นส์ (EON Productions) จัดทำขึ้น เป็นครั้งที่ 3 ที่เพียร์ซ บรอสแนน แสดงเป็น เจมส์ บอนด์ ให้กับค่ายอีโอเอ็นนี้ ภาพยนตร์เรื่องนี้ออกฉายใน พ.ศ. 2542 โดยดัดแปลงจากบทประพันธ์ของเรย์มอน เบนสัน กำกับโดย ไมเคิล แอปเต็ด ภาพยนตร์เรื่องนี้ใช้ทุนรวมทั้งสิ้น 135 ล้านดอลลาร์สหรัฐ เทียบเท่าเงิน 174,705,882 ดอลลาร์สหรัฐใน พ.ศ. 2551 ภาพยนตร์เรื่องนี้กวาดรายได้รวมทั้งสิ้น 390 ล้านดอลลาร์สหรัฐ เทียบเท่าเงิน 504,705,882 ดอลลาร์สหรัฐใน พ.ศ. 2551 เป็นภาพยนตร์ เจมส์ บอนด์ ที่ขายดีเป็นอันดับที่ 13 จากภาพยนตร์ เจมส์ บอนด์ อย่างเป็นทางการ 22 เรื่อง.
ใหม่!!: Rและ007 พยัคฆ์ร้ายดับแผนครองโลก · ดูเพิ่มเติม »
