สารบัญ
5 ความสัมพันธ์: กลุ่มภาษาจีนภาษามองโกเลียภาษาอุยกูร์ภาษาคาซัคภาษาคีร์กีซ
- ภูมิศาสตร์เอเชียกลาง
- ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ในประเทศจีน
- แหล่งมรดกโลกในประเทศจีน
กลุ่มภาษาจีน
ัฒนาการของภาษาจีนสำเนียงต่างๆ ภาษาจีน (汉语 - 漢語 - Hànyǔ - ฮั่นอวี่, 华语 - 華語 - Huáyǔ - หัวอวี่ หรือ 中文 - Zhōngwén - จงเหวิน) เป็นหนึ่งในตระกูลภาษาจีน-ทิเบต ชาวจีนส่วนใหญ่ถือภาษาจีนพูดชนิดต่าง ๆ ว่าเป็นภาษาเดียว โดยทั่วไปแล้ว ภาษาพูดในกลุ่มภาษาจีนเป็นภาษาที่มีเสียงวรรณยุกต์และไม่อ่านเนื่องเสียง อย่างไรก็ดี ยังมีความแตกต่างกันในภาษาพูดแต่ละภาษาอยู่มาก ความต่างเหล่านี้เทียบได้กับ ความแตกต่างระหว่างภาษาของภาษากลุ่มโรมานซ์ เราอาจแบ่งภาษาพูดของจีนได้ 6 ถึง 12 กลุ่ม ขึ้นอยู่กับเกณฑ์ที่ใช้ในการแบ่ง ที่เป็นที่รู้จักดี เช่น กลุ่มแมนดาริน กลุ่มหวู และกลุ่มกวางตุ้ง ยังเป็นที่โต้เถียงกันถึงปัจจุบันว่าภาษาพูดบางกลุ่มควรจัดเป็น "ภาษา" หรือเป็นแค่ "สำเนียง" ประชากรประมาณ 1/5 ของโลกพูดภาษาจีนแบบใดแบบหนึ่งเป็นภาษาแม่ ทำให้เป็นภาษาที่มีคนพูดเป็นภาษาแม่มากที่สุด สำเนียงพูดที่ถือเป็นมาตรฐาน คือ สำเนียงปักกิ่ง หรือ ภาษาฮั่น ซึ่งอยู่ในกลุ่มภาษาแมนดาริน ภาษาจีนกลาง หรือ ภาษาจีนแมนดาริน (Standard Mandarin) เป็นภาษาทางการของสาธารณรัฐประชาชนจีน และสาธารณรัฐจีนหรือไต้หวัน เป็นหนึ่งในภาษาทางการ 4 ภาษาทางการของประเทศสิงคโปร์ (ร่วมกับ ภาษาอังกฤษ ภาษามลายู และภาษาทมิฬ) และเป็นหนึ่งใน 6 ภาษาที่ใช้ในองค์การสหประชาชาติ (ร่วมกับ ภาษาอังกฤษ ภาษาอาหรับ ภาษาฝรั่งเศส ภาษารัสเซีย และภาษาสเปน) ภาษาจีนกวางตุ้ง เป็นภาษาทางการของ ฮ่องกง (ร่วมกับภาษาอังกฤษ) และมาเก๊า (ร่วมกับภาษาโปรตุเกส) นอกจากนี้ ภาษาเขียนยังได้เปลี่ยนแปลงตามระยะเวลา แต่การเปลี่ยนแปลงของภาษาเขียน ช้ากว่าการเปลี่ยนแปลงของภาษาพูดอย่างมาก จึงไม่ถูกจำกัดโดยความเปลี่ยนแปลงของภาษาพูดโดยส่วนใหญ่ ในปัจจุบัน ภาษาจีนใช้อักษรมาตรฐาน 2 รูปแบบทั่วโลก ได้แก่ อักษรจีนตัวเต็ม และ อักษรจีนตัวย่อ แผ้นที่แสดงพื้นที่ที่มีกลุ่มคนพูดภาษาจีนต่างๆ ในประเทศจีน.
ภาษามองโกเลีย
ษามองโกเลีย เป็นภาษาทางการของประเทศมองโกเลีย และเป็นภาษาหลักของชาวมองโกเลียส่วนใหญ่ ซึ่งคนพูดส่วนใหญ่จะพูดแบบคอลคา (Khalkha) นอกจากนี้ ภาษามองโกเลียก็พูดในพื้นที่รอบนอกในบางมณฑลของสาธารณรัฐประชาชนจีนและสหพันธรัฐรัสเซีย ภาษามองโกเลีย เป็นภาษารูปคำติดต่อคล้ายภาษาตุรกีหรือภาษาฟินน์ มีการเติมปัจจัยที่รากศัพท์ ภาษามองโกเลียมีเพียงสรรพนามบุรุษที่หนึ่งและสอง แต่ไม่มีบุรุษที่สาม แต่ใช้สรรพนามชี้เฉพาะ เช่น นี่ (en) นั่น (ter) นี่ทั้งหลาย (ed nar) และนั่นทั้งหลาย (ted nar) แทน.
ภาษาอุยกูร์
ษาอุยกูร์ เป็นภาษากลุ่มเตอร์กิก พูดโดยชาวอุยกูร์ในเขตปกครองตนเองซินเจียงอุยกูร์ ประเทศจีน.
ภาษาคาซัค
ษาคาซัค (Kazakh, Kazak, Qazaq, Қазақ тілі, Qazaq tili: คาซัค ติลิ) เป็นภาษากลุ่มเตอร์กิก ที่มีรหัส ISO 639 ว่า kaz และ kk ภาษาคาซัคเป็นหนึ่งในภาษาราชการของประเทศคาซัคสถาน และนอกจากนี้ยังมีคนพูดภาษานี้ในอัฟกานิสถาน จีน อิหร่าน คีร์กีซสถาน มองโกเลีย รัสเซีย ทาจิกิสถาน ตุรกี เติร์กเมนิสถาน ยูเครน และอุซเบกิสถาน ในเยอรมนีมีคนที่พูดภาษาคาซัคตั้งแต่ครึ่งหลังของคริสต์ศตวรรษที่ 20 เป็นต้นมา ทั่วโลกมีคนพูดภาษาคาซัคเป็นภาษาแม่ประมาณ 6.5 ล้านคน เขียนโดยใช้อักษรซีริลลิก อักษรละติน (ในตุรกี) และอักษรอาหรับที่มีการดัดแปลง (ในประเทศจีน อิหร่าน และอัฟกานิสถาน).
ภาษาคีร์กีซ
ษาคีร์กีซ (Kyrgyz Language; Кыргыз тили, Kyrgyz tili; قىرعىز تىلى) เป็นภาษากลุ่มเตอร์กิกตะวันออกเฉียงเหนือ เป็นภาษาราชการของประเทศคีร์กีซสถานคู่กับภาษารัสเซีย มีผู้พูด 7 ล้านคน ในคีร์กีซสถาน จีน อัฟกานิสถาน คาซัคสถาน ทาจิกิสถาน ตุรกี อุซเบกิสถาน ปากีสถานและรัสเซีย เขียนด้วยอักษรซีริลลิกดัดแปลงในคีร์กีซสถาน และอักษรอาหรับดัดแปลงในจีน เคยเขียนด้วยอักษรละตินในช่วง..
ดูเพิ่มเติม
ภูมิศาสตร์เอเชียกลาง
- ทะเลอารัล
- ทะเลแคสเปียน
- ประวัติศาสตร์เอเชียกลาง
- เทียนชาน
ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ในประเทศจีน
แหล่งมรดกโลกในประเทศจีน
- กำแพงเมืองจีน
- คลองใหญ่ (ประเทศจีน)
- คาสต์ในจีนตอนใต้
- งานแกะสลักหินแห่งต้าจู๋
- จิ่วไจ้โกว
- ช่องเขาเสือกระโจน
- ถู่โหลวแห่งฝูเจี้ยน
- ถ้ำมั่วเกา
- ถ้ำยฺหวินกัง
- ถ้ำหลงเหมิน
- ทะเลสาบตะวันตก
- ทิวเขาอู่ตัง
- ทิวเขาอู่อี๋
- ผิงเหยา
- พระพุทธรูปเล่อชาน
- พระราชวังต้องห้าม
- พระราชวังฤดูร้อน
- พื้นที่คุ้มครองแม่น้ำขนานสามสายแห่งยูนนาน
- ภูมิทัศน์วัฒนธรรมนาขั้นบันไดหงเหอฮาหนี่
- รายชื่อแหล่งมรดกโลกในประเทศจีน
- วัดขงจื๊อ สุสานขงจื๊อ และจวนตระกูลขงในชฺวีฟู่
- วัดเส้าหลิน
- ศูนย์ประวัติศาสตร์มาเก๊า
- สวนโบราณแห่งซูโจว
- สุสานจิ๋นซีฮ่องเต้
- สุสานหลวงราชวงศ์หมิง
- สุสานหลวงราชวงศ์หมิงและชิง
- สุสานหลวงหมิงเซี่ยว
- หอสักการะฟ้า
- หฺวันซิ่วชันจฺวัง
- หฺวางหลง
- อินซฺวี
- อี้ผู่
- อู่หลิงยฺเหวียน
- เขตรักษาพันธุ์แพนด้ายักษ์แห่งเสฉวน
- เขาหลู
- เขาหวง
- เขาอู่ไถ
- เขาเอ๋อเหมย์
- เขาไท่
- เทียนชาน
- เมืองหลวงและสุสานของอาณาจักรโคกูรยอโบราณ
- เส้นทางสายไหม
- แหล่งขุดค้นทางโบราณคดีมนุษย์ปักกิ่ง โจวโข่วเตี้ยน
- แหล่งตู่ซี
- แหล่งแซนาดู
หรือที่รู้จักกันในชื่อ ภูเขาเทียนซานเทือกเขาเทียนชาน