ภาษาอังกฤษและเอ็ดมันด์แห่งแลงลีย์ ดยุกที่ 1 แห่งยอร์ก

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง ภาษาอังกฤษและเอ็ดมันด์แห่งแลงลีย์ ดยุกที่ 1 แห่งยอร์ก

ภาษาอังกฤษ vs. เอ็ดมันด์แห่งแลงลีย์ ดยุกที่ 1 แห่งยอร์ก

ษาอังกฤษ หรือ ภาษาอังกฤษใหม่ เป็นภาษาในกลุ่มภาษาเจอร์แมนิกตะวันตกที่ใช้ครั้งแรกในอังกฤษสมัยต้นยุคกลาง และปัจจุบันเป็นภาษาที่ใช้กันแพร่หลายที่สุดในโลก ประชากรส่วนใหญ่ในหลายประเทศ รวมทั้ง สหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา แคนาดา ออสเตรเลีย ไอร์แลนด์ นิวซีแลนด์ และประเทศในแคริบเบียน พูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่หนึ่ง ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่ที่มีผู้พูดมากที่สุดเป็นอันดับสามของโลก รองจากภาษาจีนกลางและภาษาสเปน มักมีผู้เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองอย่างกว้างขวาง และภาษาอังกฤษเป็นภาษาราชการของสหภาพยุโรป หลายประเทศเครือจักรภพแห่งชาติ และสหประชาชาติ ตลอดจนองค์การระดับโลกหลายองค์การ ภาษาอังกฤษเจริญขึ้นในราชอาณาจักรแองโกล-แซ็กซอนอังกฤษ และบริเวณสกอตแลนด์ตะวันออกเฉียงใต้ในปัจจุบัน หลังอิทธิพลอย่างกว้างขวางของบริเตนใหญ่และสหราชอาณาจักรตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 17 จนถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 ผ่านจักรวรรดิอังกฤษ และรวมสหรัฐอเมริกาด้วยตั้งแต่กลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 ภาษาอังกฤษได้แพร่หลายทั่วโลก กลายเป็นภาษาชั้นนำของวจนิพนธ์ระหว่างประเทศและเป็นภาษากลางในหลายภูมิภาค ในประวัติศาสตร์ ภาษาอังกฤษกำเนิดจากการรวมภาษาถิ่นหลายภาษาที่สัมพันธ์อย่างใกล้ชิด ซึ่งปัจจุบันเรียกรวมว่า ภาษาอังกฤษเก่า ซึ่งผู้ตั้งนิคมนำมายังฝั่งตะวันออกของบริเตนใหญ่เมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 5 คำในภาษาอังกฤษจำนวนมากสร้างขึ้นบนพื้นฐานรากศัพท์ภาษาละติน เพราะภาษาละตินบางรูปแบบเป็นภาษากลางของคริสตจักรและชีวิตปัญญาชนยุโรปDaniel Weissbort (2006). ตราประจำตัวเอ็ดมันด์แห่งแลงลีย์ ดยุคแห่งยอร์คที่ 1 เอ็ดมันด์แห่งแลงลีย์ ดยุคแห่งยอร์คที่ 1 (ภาษาอังกฤษ: Edmund of Langley, 1st Duke of York) (5 มิถุนายน ค.ศ. 1341 ถึง 1 สิงหาคม ค.ศ. 1402 เป็นสมาชิกในราชวงศ์แพลนทาเจเน็ท เป็นพระโอรสองค์ที่ 4 รองจากจอห์นแห่งกอนท์ ดยุคแห่งแลงคาสเตอร์ที่ 1 (เป็นต้นราชสกุลแลงคาสเตอร์) ของสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 3 แห่งอังกฤษและพระราชินีฟิลลิปปาแห่งเอโนลต์ ชื่อ “แลงลีย์” มาจากชื่อเมืองที่เกิด “คิงส์ แลงลีย์” ในมลฑลฮาร์ดฟอร์ดเชอร์ เมื่อเอ็ดมันด์แห่งแลงลีย์มีอายุได้ 21 ปีก็ได้รับแต่งตั้งให้เป็น เอิร์ลแห่งเคมบริดจ์ และเมื่อวันที่ 6 สิงหาคม ค.ศ. 1385 ก็ได้รับแต่งตั้งให้เป็นดยุคแห่งยอร์ค เอ็ดมันด์แห่งแลงลีย์เป็นต้นราชสกุลยอร์ค จนเมื่อริชาร์ดแห่งโคนิสเบิร์ก เอิร์ลแห่งเคมบริดจ์ลูกชายคนเล็กของเอ็ดมันด์แต่งงาน ผู้สนับสนุนราชสกุลยอร์ค จึงเริ่มอ้างสิทธิในราชบัลลังก์ในสงครามดอกกุหลาบ ผู้สิบเชื้อสายจากเอ็ดมันด์แห่งแลงลีย์รวมทั้ง.