พอยต์การ์ดและสมอลฟอร์เวิร์ด

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง พอยต์การ์ดและสมอลฟอร์เวิร์ด

พอยต์การ์ด vs. สมอลฟอร์เวิร์ด

พอยต์การ์ด หรือ การ์ดจ่าย (point guard) เป็นผู้เล่นตำแหน่งหนึ่งในบาสเกตบอล พอยต์การ์ดมักเป็นผู้เล่นที่มีรูปร่างเล็กที่สุดในทีมและมีหน้าที่เฉพาะ คือดูแลการบุกของทีมโดยควบคุมลูกและส่งลูกไปยังผู้เล่นที่เหมาะสมในเวลาที่เหมาะสม พอยต์การ์ดมักเป็นผู้ที่นำลูกไปยังสนามฝั่งตรงข้ามเพื่อเริ่มเกมบุก ดังนั้นทักษะการส่งลูกและสายตาที่ดีเป็นสิ่งสำคัญมาก การประเมินพอยต์การ์ดมักดูจากจำนวนแอสซิสต์มากกว่าคะแนนที่ทำได้ อย่างไรก็ตามพอยต์การ์ดชั้นนำควรชู้ตลูกจากระยะไกลได้ดี พอยต์การ์ดยังควรมีความเป็นผู้นำเหมือนผู้เล่นตำแหน่งควอเตอร์แบ็คในอเมริกันฟุตบอล เป็นหน้าที่ของพอยต์การ์ดที่ทำให้ทีมทำคะแนนได้ ไม่ว่าจะเป็นการส่งลูก การกำหนดแผนการเล่น การจ่ายลูกไปยังเพื่อนร่วมทีมที่คิดว่าอยู่ในตำแหน่งที่ดีที่สุดในการทำแต้ม และควบคุมจังหวะความเร็วของเกม หลายครั้งนักพากย์กีฬาเรียกพอยต์การ์ดว่าเป็นโค้ชในสนาม หรือแม่ทัพในสนาม (coach on the floor, floor general) ซึ่งในอดีตพอยต์การ์ดหลายคน เช่น เลนนี วิลเคนส์ (Lenny Wilkens) ก็เป็นทั้งผู้เล่นและโค้ชของทีมในเวลาเดียวกัน แต่ปัจจุบันไม่ค่อยพบบ่อยนัก ปกติโค้ชชอบเรียกแผนการเล่นทุกครั้งที่มีการครองบอล แต่พอยต์การ์ดบางคนก็ได้สิทธิ์ในการเรียกแผนการเล่นเอง ตัวอย่างเช่น สตีฟ แนช (Steve Nash) ในฤดูกาล 2004-05 ซึ่งได้รับรางวัลผู้เล่นทรงคุณค่า โค้ช ไมค์ แดนโทนี (Mike D'Antoni) อนุญาตให้แนชเลือกเล่นได้ตามอิสระ หรือกำหนดแผนการเล่นเองหลายครั้ง ถึงแม้ว่าพอยต์การ์ดอีกหลายคนที่ไม่ได้อิสระเช่นนี้แต่ก็ยังถือว่าผู้ช่วยโค้ชในสนาม รับแผนการเล่นที่ได้จากโค้ชและบอกต่อให้กับผู้เล่นที่เหลือในทีม แสดงให้เห็นถึงความเป็นผู้นำ สไตล์การเล่นของพอยต์การ์ดแตกต่างกันออกไป บางคนประสบความสำเร็จเนื่องจากความคล่องแคล่วรวดเร็ว ตัวอย่างเช่น แนช, อัลเลน ไอเวอร์สัน (Allen Iverson) และ โทนี พาร์กเกอร์ (Tony Parker) พอยต์การ์ดอื่น ๆ เช่น ไมค์ บิบบี (Mike Bibby) อาศัยความฉลาดในการนำทีม พอยต์การ์ดที่มีประสิทธิผลหลายคนช่วยทีมด้วยการทำคะแนน เช่น ชอนซี บิลลัพส์ (Chauncey Billups), เจสัน เทอร์รี (Jason Terry) เป็นต้น แต่สิ่งที่สำคัญของพอยต์การ์ดคือความสามารถในการส่งบอลและเลี้ยงลูกโดยไม่เสียเทอร์นโอเวอร์ และกำกับให้ทีมอยู่ในความควบคุม ตัวอย่างพอยต์การ์ดที่มีชื่อเสียงในระดับแนวหน้าของปัจจุบัน เช่น สตีฟ แนช, อัลเลน ไอเวอร์สัน, โทนี พาร์กเกอร์, เจสัน คิดด์ (Jason Kidd), ชอนซี บิลลัพส์, ซู เบิร์ด (Sue Bird ใน ดับบลิวเอ็นบีเอ) และ กิลเบิร์ต อะรีนัส (Gilbert Arenas) เป็นต้น พอยต์การ์ดที่ยิ่งใหญ่ในอดีตเช่น บ็อบ คอสี (Bob Cousy), เลนนี วิลเคนส์, แมจิก จอห์นสัน (Magic Johnson ส่วนสูง 2.06 เมตร ซึ่งสูงกว่าพอยต์การ์ดทั่วไปมาก), ไอเซยา ทอมัส (Isiah Thomas) และ จอห์น สต็อกตัน (John Stockton) การ์ดอีกคนที่มีชื่อเสียงมากคือ ออสการ์ รอเบิร์ตสัน (Oscar Robertson) ซึ่งรวมทักษะของพอยต์การ์ดและสมอลฟอร์เวิร์ดเข้าด้วยกัน เปรียบได้กับผู้เล่นพอยท์ฟอร์เวิร์ดในปัจจุบัน หมวดหมู่:บาสเกตบอล he:כדורסלן#תפקידים. สมอลฟอร์เวิร์ด (small forward) เป็นผู้เล่นตำแหน่งหนึ่งในบาสเกตบอล สมอลฟอร์เวิร์ดมักผอมเรียวกว่า เตี้ยกว่า แต่เร็วกว่า ผู้เล่นตำแหน่งเพาเวอร์ฟอร์เวิร์ดและเซ็นเตอร์ แต่หลายครั้งก็อาจสูงเท่ากัน ชื่อสมอลฟอร์เวิร์ดอาจบ่งบอกว่าตัวเล็กแต่นักบาสเกตบอลระดับอาชีพในเอ็นบีเอไม่เป็นเช่นนั้น สมอลฟอร์เวิร์ดมักมีส่วนสูงระหว่าง 6 ฟุต 5 นิ้ว ถึง 6 ฟุต 11 นิ้ว (1.96 ถึง 2.13 เมตร) หน้าที่หลักของสมอลฟอร์เวิร์ดคือการทำคะแนน แต่บางคนมีหน้าที่เป็นพอยท์ฟอร์เวิร์ดและรับผิดชอบการส่งบอลด้วย แต่อย่างไรก็ตามสมอลฟอร์เวิร์ดส่วนใหญ่ก็เป็นตัวทำคะแนนให้ทีม ส่วนรูปแบบการทำคะแนนแตกต่างกันออกไปขึ้นกับนักกีฬา บางคนเป็นคนชู้ตที่แม่นจากระยะไกล แต่บางคนชอบที่จะกระแทกเข้าหาห่วงเพื่อทำแต้ม แต่สิ่งหนึ่งที่เหมือนกันก็คือการที่ได้ฟาล์วจากผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามที่เข้ามาป้องกัน การชู้ตลูกโทษที่แม่นยำถือเป็นทักษะที่จำเป็นสำหรับสมอลฟอร์เวิร์ด และหลายคนทำคะแนนจากการชู้ตลูกโทษได้เป็นจำนวนมาก การตั้งรับมักไม่ใช้เรื่องหลักของสมอลฟอร์เวิร์ด เนื่องจากตำแหน่งการยืนจึงจำกัดเพียงพยายามขโมยลูกหรือรีบาวด์ แต่บางคนก็เก่งเรื่องการป้องกันมากเช่น รอน อาร์เทสต์ (Ron Artest) ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้เล่นตั้งรับที่เก่งที่สุดในเอ็นบีเอปัจจุบัน ลาร์รี เบิร์ด (Larry Bird) ก็เป็นผู้เล่นฝ่ายรับที่ฉลาดมากคนหนึ่ง สกอตตี พิพเพน (Scottie Pippen) เล่นป้องกับแบบหนึ่งต่อหนึ่งดีที่สุดคนหนึ่งตลอดอาชีพการเล่นในเอ็นบีเอ พูดโดยคร่าว ๆ ถ้าผู้เล่นหนึ่งสำคัญสำหรับการรุกทำคะแนน ก็มักจะสงวนพลังงานโดยไม่ค่อยเล่นตั้งรับมากและเป็นการป้องกันถูกเรียกฟาล์วอีกด้วย สมอลฟอร์เวิร์ดหลายคนยังเล่นตำแหน่งชู้ตติ้งการ์ดได้ด้วย ผู้เล่นเหล่านี้เรียกว่าสวิงแมน สมอลฟอร์เวิร์ดที่เด่นในอดีตได้แก่ พิพเพน, เบิร์ด, โดมินิก วิลคินส์ (Dominique Wilkins), จูเลียส เออร์วิง (Julius Erving) และ เจมส์ เวอร์ที (James Worthy) ส่วนสมอลฟอร์เวิร์ดในเอ็นบีเอปัจจุบันเช่น อาร์เทสต์, ราชาร์ด ลูวิส (Rashard Lewis), คาร์เมโล แอนโทนี (Carmelo Anthony), แกรนท์ ฮิลล์ (Grant Hill), ลามาร์ โอดม (Lamar Odom), เพยา สโตยาโควิช (Peja Stojakovic), ชอน มาริออน (Shawn Marion), อังเดร คิริเลนโก (Andrei Kirilenko) และ เลอบรอน เจมส์ (LeBron James) ส่วน เดิร์ก โนวิตสกี (Dirk Nowitzki) ถึงแม้ว่ามีทักษะของสมอลฟอร์เวิร์ดที่ยอดเยี่ยม แต่ด้วยความสูงถึง 7 ฟุต จึงเล่นในตำแหน่งเพาเวอร์ฟอร์เวิร์ดเป็นหลักในอาชีพการเล่นในเอ็นบีเอ หมวดหมู่:บาสเกตบอล.

บาสเกตบอล

การแข่งขันบาสเกตบอลหญิงชิงถ้วยยุโรปของ FIBA ปี พ.ศ. 2548 ไมเคิล จอร์แดน ขณะกระโดดแสลมดังก์ บาสเกตบอล (อังกฤษ: basketball) เป็นกีฬาชนิดหนึ่งซึ่งแบ่งผู้เล่นเป็น 2 ทีม แต่ละทีมประกอบด้วยผู้เล่น 5 คนพยายามทำคะแนนโดยการโยนลูกเข้าห่วงหรือตะกร้า (basket) ภายใต้กติกาการเล่นมาตรฐาน ตั้งแต่ที่คิดค้นขึ้นในปี พ.ศ. 2434 (ค.ศ. 1891) โดยเจมส์ เนสมิทESPN.com,, เรียกดูข้อมูล 4 กุมภาพัน..

บาสเกตบอลและพอยต์การ์ด · บาสเกตบอลและสมอลฟอร์เวิร์ด · ดูเพิ่มเติม »

พอยท์ฟอร์เวิร์ด

พอยท์ฟอร์เวิร์ด (point forward) เป็นตำแหน่งผู้เล่นในบาสเกตบอลที่ไม่เป็นทางการ ใช้เรียกผู้เล่นที่มีลักษณะของทั้งพอยท์การ์ดและฟอร์เวิร์ดรวมกัน คือเล่นในตำแหน่งฟอร์เวิร์ดแต่มีหน้าที่ถือลูกและสร้างเกมบุกเหมือนพอยท์การ์ด ผู้เล่นยิ่งใหญ่อย่างออสการ์ รอเบิร์ตสัน (Oscar Robertson) ถือเป็นต้นแบบผู้เล่นในลักษณะนี้ก่อนที่จะคิดตำแหน่งพอยท์ฟอร์เวิร์ดขึ้น แมจิก จอห์นสัน (Magic Johnson) ถึงแม้ว่าเล่นในตำแหน่งพอยท์การ์ดและไม่นับเป็นพอยท์ฟอร์เวิร์ด ก็มีความสูงถึง 6 ฟุต 9 นิ้ว และอาศัยความได้เปรียบในเรื่องความสูงมาเล่นจนได้ผลงานที่โดดเด่น การใช้ผู้เล่นทักษะสูงและตัวใหญ่มาถือบอลสร้างความได้เปรียบคิดขึ้นโดยดอน เนลสัน (Don Nelson) ซึ่งเป็นผู้ที่เชี่ยวชาญในด้านการบุกขณะที่เป็นโค้ชทีมมิลวอกี บักส์ ผู้เล่นที่อาจถือได้ว่าเป็นพอยท์ฟอร์เวิร์ดเป็นคนแรก คือ พอล เพรสสี (Paul Pressey) ภายใต้การคุมทีมของเนลสันในช่วงกลาวคริสต์ทศวรรษ 1980 ผู้เล่นอื่น ๆ ก่อนหน้านั้นที่อาจพอนับเป็นพอยท์ฟอร์เวิร์ดได้ เช่น จอห์น จอห์นสัน (John Johnson) และ ริค บาร์รี (Rick Barry) ในช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1970 แต่ผู้เล่นที่เล่นในลักษณะนี้ปรากฏไม่บ่อยนักจนกระทั่ง สกอตตี พิพเพน (Scottie Pippen) สร้างความนิยมผู้เล่นตำแหน่งนี้ขณะเล่นให้ทีมชิคาโก บุลส์ปลายคริสต์ทศวรรษ 1980 ภายใต้การนำของโค้ชฟิล แจ็คสัน (Phil Jackson) ด้วยความสามารถทางกีฬา การทำคะแนน การส่งลูก และการตั้งรับผู้เล่นที่ดีที่สุดของฝ่ายตรงข้ามแม้กระทั่งพอยท์การ์ดก็ตาม พิพเพนถูกจัดให้เป็นหนึ่งในผู้เล่น 50 คนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาลของเอ็นบีเอ ต่อจากพิพเพน นักบาสเกตบอลหลายคนก็มีความสามารถหลากหลายพอที่จะรับหน้าที่พอยท์ฟอร์เวิร์ด เช่น แกรนท์ ฮิลล์ (Grant Hill) และ เพนนี ฮาร์ดอะเวย์ (Penny Hardaway) แต่ว่าทั้งสองก็สร้างผลงานไม่ดีเท่าเดิมหลังบาดเจ็บจากการเล่น นับแต่นั้นมาผู้เล่นอื่นที่เล่นในหน้าที่พอยท์ฟอร์เวิร์ดเช่น แอนโทไวน์ วอร์คเกอร์ (Antoine Walker), เบรนท์ บาร์รี (Brent Barry), เดเรียส ไมลส์ (Darius Miles) และ จาเลน โรส (Jalen Rose) พอยท์ฟอร์เวิร์ดในปัจจุบันได้แก่ เลอบรอน เจมส์ (LeBron James) ของทีมไมอามี่ ฮีท และ ลามาร์ โอดม (Lamar Odom) ของทีมลอสแอนเจลิส เลเกอรส์ หมวดหมู่:บาสเกตบอล.

พอยต์การ์ดและพอยท์ฟอร์เวิร์ด · พอยท์ฟอร์เวิร์ดและสมอลฟอร์เวิร์ด · ดูเพิ่มเติม »