เร็วกว่าเบราว์เซอร์!
19 ความสัมพันธ์: มอนทรีออลรายชื่อประเทศ ดินแดน และเมืองหลวงอลังการศิลป์อัมมานอังการาดามัสกัสคีชีเนาประเทศโรมาเนียปักกิ่งปารีสนิโคไล เชาเชสกูนิโคเซียแอตแลนตาโซเฟียเบาเฮาส์เวลายุโรปตะวันออกเวลาออมแสงยุโรปตะวันออกเอเธนส์เซาเปาลู
มอนทรีออล
มอนทรีออล (Montreal) หรือ มงเรอาล (Montréal) เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในเขตการปกครองของรัฐควิเบก และเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับ 2 ของประเทศแคนาดา มอนทรีออลเคยเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดถึงในยุคทศวรรษ 1970 หลังจากนั้นเมืองโทรอนโตก็แซงหน้าไป เดิมเมืองนี้มีชื่อว่า วีล-มารี (Ville-Marie 'เมืองของมารี') ภาษาทางการของมอนทรีออลคือ ภาษาฝรั่งเศส จากข้อมูลในเอกสารทางการ มอนทรีออลยังเป็นเมืองใหญ่ที่สุดเป็นอันดับ 2 ที่มีประชากรพูดภาษาฝรั่งเศสมากที่สุดในโลก รองจากปารีส ในปี 2007 นิตยสารฟอบส์จัดอันดับให้เมืองมอนทรีออลอยู่อันดับ 10 ของเมืองที่สะอาดที่สุดในโลก และในปี 2008 นิตยสารโมโนเคิลจัดอันดับให้เมืองมอนทรีออลอยู่ที่อันดับ 16 ใน 25 เมืองที่น่าอยู่ที่สุดในโลก.
ใหม่!!: บูคาเรสต์และมอนทรีออล · ดูเพิ่มเติม »
รายชื่อประเทศ ดินแดน และเมืองหลวง
ปัจจุบันทั่วโลกมีรัฐเอกราชซึ่งเป็นที่ยอมรับจากนานาชาติส่วนใหญ่ 196 รัฐ (ทั้งหมดเป็นรัฐสมาชิกสหประชาชาติ ยกเว้นนครรัฐวาติกัน ปาเลสไตน์ และคอซอวอ) และมีรัฐอีก 8 แห่งที่ยังไม่ได้รับการยอมรับจากนานาชาติส่วนใหญ.
ใหม่!!: บูคาเรสต์และรายชื่อประเทศ ดินแดน และเมืองหลวง · ดูเพิ่มเติม »
อลังการศิลป์
ตึกเทศบาลเมืองบัฟฟาโลซิตีในนิวยอร์ก อลังการศิลป์ หรือ ศิลปะตกแต่ง หรือ อาร์ตเดโค (Art Deco) เป็นขบวนการการออกแบบนานาชาติระหว่าง ค.ศ. 1925 ถึง ค.ศ. 1939 ที่มีผลต่อศิลปะการตกแต่งเช่น สถาปัตยกรรม การออกแบบภายใน และการออกแบบอุตสาหกรรม รวมทั้งทัศนศิลป์เช่นแฟชั่น, จิตรกรรม, เลขนศิลป์ (graphic arts) และภาพยนตร์ ขบวนการนี้เป็นการผสมผสานระหว่างลักษณะศิลปะกับขบวนการหลายแบบในต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 ซึ่งได้แก่ลัทธิคลาสสิกใหม่, ลัทธิเค้าโครง (Constructivism), ลัทธิบาศกนิยม, ลัทธิสมัยใหม่, นวศิลป์ และลัทธิอนาคตนิยม อลังการศิลป์นิยมกันอย่างสูงสุดในยุโรปและสหรัฐอเมริกาในสมัยรู้จักกันว่า "Roaring Twenties" และนิยมกันอย่างกว้างขวางในสหรัฐอเมริกาตลอดคริสต์ทศวรรษ 1930 แม้ว่าขบวนการออกแบบหลายขบวนการเริ่มจากความคิดทางการเมืองหรือทางปรัชญา แต่อลังการศิลป์มีรากมาจากการตกแต่งเท่านั้น ในขณะนั้นทัศนคติต่ออลังการศิลป์ถือกันว่าเป็นศิลปะของความหรู ความมีประโยชน์ทางการใช้สอย และความเป็นสมัยใหม่ ความนิยมในอลังการศิลป์เริ่มลดถอยลงในปลายคริสต์ทศวรรษ 1930 และต้นคริสต์ทศวรรษ 1940 และในที่สุดก็หมดความนิยมไปจนมาในคริสต์ทศวรรษ 1980 ก็เริ่มมีความนิยมกันขึ้นอีกครั้งหนึ่ง อลังการศิลป์มีอิทธิพลลึกซึ้งต่อขบวนการศิลปะหลายขบวนการต่อมาเช่นกลุ่มเมมฟิส (Memphis Group) และศิลปะประชานิยม (pop art) ตัวอย่างของงานยังเห็นได้ทั่วไปในเกือบทุกประเทศตั้งแต่สหรัฐอเมริกา, สหราชอาณาจักร, สเปน, คิวบา, ฟิลิปปินส์, โรมาเนีย และบราซิล ตัวอย่างที่เด่นยังเห็นได้จากสถาปัตยกรรมตามเมืองใหญ่ ๆ เช่นตามนครนิวยอร์ก อาทิ ตึกไครสเลอร์ที่ออกแบบโดยวิลเลียม แวน แอเลน (William Van Alen) และตึกเอ็มไพร์สเตต.
ใหม่!!: บูคาเรสต์และอลังการศิลป์ · ดูเพิ่มเติม »
อัมมาน
อัมมาน (Amman; عمان) เป็นเมืองหลวงของประเทศจอร์แดนและเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในประเทศจอร์แดน มีประชากรประมาณ 3 ล้านกว่าคน.
ใหม่!!: บูคาเรสต์และอัมมาน · ดูเพิ่มเติม »
อังการา
อังการา (Ankara) เป็นเมืองหลวงของประเทศตุรกีและเป็นเมืองหลวงของจังหวัดอังการา อังการาเป็นเมืองที่ใหญ่เป็นอันดับสองรองจากอิสตันบูล ตั้งอยู่ในจังหวัดอังการาอยู่ที่ระดับความสูงเฉลี่ย 938 เมตร มีประชากรประมาณ 3.9 ล้านคน อังการาตั้งอยู่บริเวณกลางคาบสมุทรอานาโตเลีย จึงเป็นเมืองที่มีความสำคัญทั้งทางธุรกิจและอุตสาหกรรม เป็นศูนย์กลางของรัฐบาลตุรกี และเป็นที่ตั้งของสถานทูตประเทศต่าง ๆ อังการายังเป็นศูนย์กลางของทางหลวงและเส้นทางรถไฟทำให้เป็นศูนย์กลางของการค้าขาย สินค้าที่มีชื่อเสียงของเมืองคือผลิตภัณฑ์จากขนโมแฮร์ที่ได้จากแพะอังโกรา ขนอังโกราที่ได้จากกระต่ายอังโกรา แมวอังโกรา ลูกแพร์ น้ำผึ้ง และองุ่นท้องถิ่น ตัวเมืองประกอบด้วยส่วนที่เรียกว่า อูลุส ซึ่งเป็นเมืองเก่าที่ถูกสร้างขึ้นตั้งแต่ก่อนยุคจักรวรรดิออตโตมัน และ เยนีเชฮีร์ ซึ่งเป็นเมืองใหม่ที่ถูกสร้างขึ้นตามแผนการสร้างเมืองของรัฐบาลสาธารณรัฐตุรกี แต่การพัฒนาเศรษฐกิจหลังสงครามโลกครั้งที่สองทำให้มีผู้คนจำนวนมากหลั่งไหลเข้ามาปักหลักบริเวณพื้นที่รอบนอกเมืองและเกิดบ้านเรือนที่ถูกสร้างขึ้นอย่างไม่มีระเบียบเป็นจำนวนมาก.
ใหม่!!: บูคาเรสต์และอังการา · ดูเพิ่มเติม »
ดามัสกัส
มัสกัส (Damascus) เป็นเมืองหลวงของประเทศซีเรีย เป็นเมืองเก่าแก่ซึ่งมีผู้อยู่อาศัยอย่างต่อเนื่อง มีความสำคัญในประวัติศาสตร์ตั้งแต่ 2,457 ปีก่อนพุทธศักราช มีมัสยิดเก่าที่สร้างตั้งแต..
ใหม่!!: บูคาเรสต์และดามัสกัส · ดูเพิ่มเติม »
คีชีเนา
อาคารที่ทำการรัฐบาลมอลโดวาในกรุงคีชีเนา คีชีเนา (Chișinău) เป็นเมืองหลวง ศูนย์กลางอุตสาหกรรม และศูนย์กลางการค้าของประเทศมอลโดวา และเป็นเมืองใหญ่ที่สุดซึ่งตั้งทางตอนกลางของประเทศ ริมแม่น้ำบิก (Bîc) ซึ่งเป็นแควฝั่งขวาของแม่น้ำนีสเตอร์ (Dniester) ในแง่เศรษฐกิจ กรุงคีชีเนาเป็นเมืองที่มั่งคั่งที่สุดในมอลโดวาและเป็นหนึ่งในเมืองศูนย์กลางการขนส่งและอุตสาหกรรมของภูมิภาค ในฐานะที่เป็นเมืองสำคัญของประเทศ กรุงคีชีเนาจึงมีสิ่งอำนวยความสะดวกต่อการศึกษาที่ดี นอกจากนี้ยังเป็นเมืองที่มีสัดส่วนพื้นที่สีเขียวสูงที่สุดแห่งหนึ่งในบรรดาเมืองใหญ่ต่าง ๆ ของทวีปยุโรป ปัจจุบัน (ปี ค.ศ. 2004) กรุงคีชีเนามีประชากร 647,513 คน มีนายเวอาตเชสลาฟ อีออร์ดัน (Veaceslav Iordan) เป็นนายกเทศมนตรีตั้งแต่ปี ค.ศ. 2007 คีชีเนาได้รับการจัดตั้งขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 1436 ในฐานะส่วนหนึ่งของราชรัฐมอลเดเวีย (Moldavia) ต่อมาในคริสต์ศตวรรษที่ 16 เมืองนี้อยู่ภายใต้อำนาจของจักรวรรดิออตโตมัน เมื่อเริ่มต้นคริสต์ศตวรรษที่ 19 คีชีเนาเป็นเพียงเมืองเล็ก ๆ ที่มีประชากรเพียง 7,000 คน ต่อมาในปี ค.ศ. 1812 เมืองนี้ได้ถูกจักรวรรดิรัสเซียเข้ายึดครองและตั้งเป็นศูนย์กลางของแคว้นเบสซาราเบีย (Bessarabia) เมื่อถึงปี ค.ศ. 1862 จำนวนประชากรเพิ่มขึ้นเป็น 92,000 คน และเพิ่มเป็น 125,787 คนเมื่อถึงปี ค.ศ. 1900 ในช่วงระหว่างปี ค.ศ. 1940-1941 และ ค.ศ. 1945-1991 เมืองนี้เป็นเมืองหลวงของสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตมอลเดเวีย (Moldavian SSR) ในชื่อ คิชิเนฟ (Kishinev).
ใหม่!!: บูคาเรสต์และคีชีเนา · ดูเพิ่มเติม »
ประเทศโรมาเนีย
รมาเนีย (Romania; România) แต่ก่อนเรียกว่า รูมาเนีย (Rumania หรือ Roumania) เป็นประเทศในทวีปยุโรปตะวันออกเฉียงใต้ มีอาณาเขตทิศตะวันออกเฉียงเหนือจดประเทศยูเครนและประเทศมอลโดวา ทิศตะวันตกจดประเทศฮังการีและประเทศเซอร์เบีย ทิศใต้จดประเทศบัลแกเรีย โรมาเนียมีชายฝั่งบนทะเลดำด้ว.
ใหม่!!: บูคาเรสต์และประเทศโรมาเนีย · ดูเพิ่มเติม »
ปักกิ่ง
ปักกิ่ง หรือ เป่ย์จิง (จีน:, พินอิน: Běijīng) เป็นเมืองหลวงของสาธารณรัฐประชาชนจีน มีชื่อย่อว่า จิง ตั้งอยู่ที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของ ที่ราบหวาเป่ย์ ชื่อเดิมคือ จี่ (冀) สมัยวสันตสารท (春秋)และสมัยรณรัฐ (战国)เป็นเมืองหลวงของแคว้นเยียน สมัยราชวงศ์เหลียว เป็นเมืองหลวงรอง ชื่อ เยียนจิง เป็นเมืองหลวงของจีนตั้งแต่สมัยราชวงศ์จิน หยวน หมิง ชิงจนถึง สาธารณรัฐจีน เคยใช้ชื่อจงตู ต้าตู เป่ย์ผิงและเป่ย์จิง โดยมีชื่อเรียกทั้งหมดกว่า 60 ชื่อ เริ่มตั้งเป็นเมืองตั้งแต่ปี 1928 ปัจจุบัน แบ่งเป็น 16 เขตและ 2 อำเภอ เป็นนครที่ขึ้นตรงต่อส่วนกลาง พื้นที่ทั่วกรุงปักกิ่งมีถึง 16,800 ตารางกิโลเมตร ถึงสิ้นปี..
ใหม่!!: บูคาเรสต์และปักกิ่ง · ดูเพิ่มเติม »
ปารีส
ไม่มีคำอธิบาย.
ใหม่!!: บูคาเรสต์และปารีส · ดูเพิ่มเติม »
นิโคไล เชาเชสกู
นิโคไล เชาเชสกู (อังกฤษ - Nicolae Ceausescu; โรมาเนีย: Nicolae Ceauşescu) (26 มกราคม พ.ศ. 2462 - 25 ธันวาคมพ.ศ. 2532) เขาเป็นชาวโรเมเนีย (ชาวโรมาเนีย) และนักการเมืองในสายคอมมิวนิสต์ เขาเป็นผู้นำพรรคคอมมิวนิสต์โรเมเนียในช่วงปี..
ใหม่!!: บูคาเรสต์และนิโคไล เชาเชสกู · ดูเพิ่มเติม »
นิโคเซีย
นิโคเซีย (Nicosia; Λευκωσία; Lefkoşa) เป็นเมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของไซปรัส ตั้งอยู่ใจกลางเกาะไซปรัสริมฝั่งแม่น้ำเพเดียออส นิโคเซียถูกแบ่งออกเป็นสองส่วนเช่นเดียวกับเกาะไซปรัส โดยทางใต้เป็นของไซปรัส ซึ่งเป็นดินแดนของชาวไซปรัสเชื้อสายกรีก ส่วนทางเหนือเป็นดินแดนที่อยู่ภายใต้การควบคุมของรัฐบาลไซปรัสเหนือ ซึ่งเป็นดินแดนของชาวไซปรัสเชื้อสายตุรกี.
ใหม่!!: บูคาเรสต์และนิโคเซีย · ดูเพิ่มเติม »
แอตแลนตา
แอตแลนตา (Atlanta, บางสำเนียงออกเสียง แอตแลนนา) เป็นเมืองหลวงและเมืองขนาดใหญ่ในรัฐจอร์เจียของสหรัฐอเมริกา ซึ่งมีประชากร ตามสัมมโนประชากรในปี 2548 ทั้งหมด 470,688 คน ซึ่งแอตแลนตานี้เป็นที่ตั้งสำนักงานใหญ่ของธุรกิจสำคัญระดับโลกหลายอย่าง ไม่ว่า โค้ก เอทีแอนด์ทีไวร์เลสส์ เดลต้า แอร์ไลน์ และ โฮมดีโปต์ รวมทั้งยังเป็นที่ตั้งของท่าอากาศยานที่มีความหนาแน่นที่สุดของโลกฮาร์ทสฟิลด์-แจ็คสัน นอกจากนี้ในแอตแลนตายังเป็นที่ตั้งของ สถาบันเทคโนโลยีจอร์เจีย ที่รู้จักในชื่อย่อว่า จอร์เจียเทค สถาบันการศึกษาชั้นนำของสหรัฐอเมริกาแห่งหนึ่ง และที่ตั้งของศูนย์ควบคุมโรคติดต่อ (CDC: Centers for Disease Control and Prevention) แอตแลนตาเคยเป็นสถานที่จัดการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก 1996 และในแอตแลนตายังมีทีมกีฬาที่มีชื่อเสียงหลายทีม อาทิ เช่น แอตแลนตา ฮอกส์ (บาสเกตบอล) และ แอตแลนตา ฟัลคอนส์ (อเมริกันฟุตบอล) อแตแลนตา อแตแลนตา หมวดหมู่:เมืองในรัฐจอร์เจีย.
ใหม่!!: บูคาเรสต์และแอตแลนตา · ดูเพิ่มเติม »
โซเฟีย
ซเฟีย (Sofia) เป็นเมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของสาธารณรัฐบัลแกเรีย และเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในเรื่องจำนวนประชากรเป็นอันดับที่ 47 ของสหภาพยุโรป ตั้งอยู่ทางตะวันตกของบัลแกเรีย บริเวณตีนเขาวิโตชา เป็นเมืองศูนย์กลางของการขนส่งสินค้าทางบกที่สำคัญของคาบสมุทรบอลข่าน.
ใหม่!!: บูคาเรสต์และโซเฟีย · ดูเพิ่มเติม »
เบาเฮาส์
การออกแบบตัวอักษาโดยเฮอร์เบิร์ต เบเยอร์ เหนือทางเข้าเบาเฮาส์ ในเดสโซ ถ่ายปี 2005 เบาเฮาส์ (Bauhaus) คือโรงเรียนในประเทศเยอรมนี ที่สอนเรื่องศิลปะและวิจิตรศิลป์ และถือเป็นแนวทางที่โด่งดังในเรื่องการออกแบบที่เผยแพร่ออกไปและแนวคิดการสอน เปิดระหว่างปี 1919 ถึง 1933 โรงเรียนเบาเฮาส์ก่อตั้งโดยวอลเตอร์ โกรเปียสในเมืองไวมาร์ แม้ว่าชื่อของโรงเรียน รวมถึงความจริงที่ผู้ก่อตั้งเป็นสถาปนิก แต่โรงเรียนไม่มีแผนกการสอนด้านสถาปัตยกรรมในช่วงแรกที่ก่อตั้ง ถึงกระนั้นก็ได้ก่อตั้งในแนวความคิดที่จะสร้างสรรผลงานศิลปะที่เป็นศิลปะทุกแขนง รวมถึงสถาปัตยกรรมด้วย สไตล์ของเบาเฮาส์เป็นอิทธิพลให้กับสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ และการออกแบบสมัยใหม่ เบาเฮาส์ได้มีอิทธิพลอย่างมากในการพัฒนาในด้านศิลปะ สถาปัตยกรรม กราฟิกดีไซน์ การออกแบบภายใน การออกแบบอุตสาหกรรมและการออกแบบตัวอักษร โรงเรียนมีอยู่ใน 3 เมืองของเยอรมนี (ไวมาร์ จากปี 1919 ถึง 1925, เดสโซ จากปี 1925 ถึง 1932 และเบอร์ลิน จากปี 1932 ถึง 1933) ภายใต้ผู้บริหารสถาปนิกที่แตกต่างกัน 3 คน คือ วอลเตอร์ โกรเปียส จากปี 1919 ถึง 1927, ฮานส์ เมเยอร์ จากปี 1927 ถึง 1930 และลุดวิก มีส ฟาน เดอร์ โรห์ จากปี 1930 จนปี 1933 จนโรงเรียนปิดตัวไปเพราะระบอบนาซี การเปลี่ยนสถานที่สอนและผู้บริหาร ทำให้มีการเปลี่ยนแปลงบ้างทั้งด้าน เทคนิก ครูสอน และด้านการเมือง เช่นร้านขายศิลปะการปั้นเครื่องปั้นดินเผาปิดไปเมืองย้ายโรงเรียนจากไวมาร์ไปเดสโซ หรือแม้กระทั่งเมื่อมีส ฟาน เดอร์ โรห์เปลี่ยนโรงเรียนไปเป็นโรงเรียนเอกชน เมื่อเขาบริหารในปี 1930 และยังไม่อนุญาตให้ผู้สนับสนุนในฮานส์ เมเยอร์เข้าร่วมด้ว.
ใหม่!!: บูคาเรสต์และเบาเฮาส์ · ดูเพิ่มเติม »
เวลายุโรปตะวันออก
วลายุโรปตะวันออก (Eastern European Time - EET) เป็นชื่อเขตเวลา UTC+2 อันหนึ่ง ใช้ในบางประเทศในทวีปยุโรป แอฟริกาเหนือ และตะวันออกกลาง ประเทศส่วนใหญ่จะใช้เวลาฤดูร้อนยุโรปตะวันออก เป็นเวลาออมแสงด้ว.
ใหม่!!: บูคาเรสต์และเวลายุโรปตะวันออก · ดูเพิ่มเติม »
เวลาออมแสงยุโรปตะวันออก
วลาออมแสงยุโรปตะวันออก (Eastern European Summer Time - EEST) เป็นชื่อเขตเวลาออมแสงของเขตเวลา UTC+3 เป็นเวลาสามชั่วโมงก่อนหน้าเวลาสากลเชิงพิกัด เป็นเวลาที่กำหนดใช้ระหว่างช่วงฤดูร้อนในบางประเทศในทวีปยุโรป แอฟริกาเหนือ และตะวันออกกลาง ในระหว่างฤดูหนาวประเทศเหล่านี้จะกลับไปใช้เวลายุโรปตะวันออก (UTC+2).
ใหม่!!: บูคาเรสต์และเวลาออมแสงยุโรปตะวันออก · ดูเพิ่มเติม »
เอเธนส์
อเธนส์ (Athens; Αθήνα อธีนา) เป็นเมืองหลวงของประเทศกรีซ และยังเป็นเมืองใหญ่ที่สุดในประเทศกรีซ ใช้ชื่อตามพระเจ้าอะธีนาในปุราณวิทยา เป็นหนี่งในเมืองที่เก่าแก่ที่สุดในโลก โดนกินช่วงระยะเวลามากกว่า 3,400 ปี และมีการตั้งถิ่นฐานมาตั้งแต่ประมาณช่วงสหัสวรรษที่ 11 และ 7 ก่อนคริสตกาล ในช่วงยุคคลาสสิกของกรีซ หรือประมาณปีที่ 508-322 ก่อนคริสต์ศักราช เอเธนส์ขึ้นสู่จุดสูงสุดของอำนาจ และเป็นนครรัฐที่มีอิทธิพลอย่างมากในยุคนั้น อีกทั้งยังเป็นศูนย์กลางของศิลปะ การเรียนรู้ และปรัชญา เมืองเอเธนส์ยังได้รับการอ้างอิงอย่างกว้างขวางว่าเป็นต้นกำเนิดของอารยธรรมตะวันตก และเป็นที่ที่การปกครองระบอบประชาธิปไตยถือกำเนิดขึ้นเป็นครั้งแรก ปัจจุบันเอเธนส์เป็นเมืองนานาชาติที่ทันสมัย เป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจ การเงิน อุตสาหกรรม การเมือง และชีวิตทางวัฒนธรรมในกรีซ และภูมิภาคตะวันออกเฉียงใต้ของยุโรป เป็นที่ตั้งของท่าเรือไพรีอัส ซึ่งเป็นท่าเรือผู้โดยสารที่ใหญ่ที่สุดในยุโรป เอเธนส์ถูกจัดอันดับให้เป็นเมืองที่รวยที่สุดอันดับที่ 39 ของโลก ในปี 2012 ประชากรในเขตเทศบาลเมือง บนขนาดพื้นที่ มีประมาณ 655,442 คน (796,442 คน ณ ปี ค.ศ. 2004) ส่วนประชากรในเขตเมือง (urban area) ทั้งหมด บนขนาดพื้นที่ มี 3,090,508 คน ตามสถิติเมื่อปี..
ใหม่!!: บูคาเรสต์และเอเธนส์ · ดูเพิ่มเติม »
เซาเปาลู
นตัวเมืองเซาเปาลู right right right เซาเปาลู (São Paulo) เป็นเมืองหลวงของรัฐเซาเปาลู ประเทศบราซิล เมืองนี้เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในประเทศและใหญ่เป็นอันดับที่ 4 ของโลกตามจำนวนประชากร ตั้งอยู่ทางภาคตะวันออกเฉียงใต้ของบราซิล นอกจากนี้ยังเป็นเมืองที่มีความมั่งคั่งที่สุดในประเทศ ชื่อเซาเปาลูเป็นภาษาโปรตุเกส มีความหมายว่า "นักบุญพอล" เซาเปาลูมีเนื้อที่ 1,523 ตารางกิโลเมตร และมีประชากร 10,886,518 คน ซึ่งทำให้เมืองนี้เป็นเมืองที่มีประชากรมากที่สุดในประเทศบราซิล ทวีปอเมริกาใต้ และซีกโลกใต้ (เขตมหานคร: ประมาณ 19 ล้านคน) เซาเปาลูเดิมเป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่ตั้งขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 1554 โดยคณะมิชชันนารีนิกายเยซูอิตชาวโปรตุเกส ต่อมาในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 17 และ 18 โปรตุเกสก็เริ่มเข้ามาขยายอำนาจในอเมริกาใต้ (ภายในเขตที่กำหนดไว้ในสนธิสัญญาตอร์เดซียัส) โดยส่งคณะนักสำรวจเข้ามาครอบครองดินแดนแถบนี้และค้นหาทองคำ เพชร และทรัพยากรอื่น ๆ ซึ่งมีส่วนทำให้เซาเปาลูขยายตัวมากขึ้น จนในที่สุดก็ยกฐานะขึ้นเป็นเมืองอย่างเป็นทางการเมื่อปี ค.ศ. 1711 ในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19 คลื่นผู้อพยพจากประเทศอิตาลี โปรตุเกส สเปน เยอรมนี และประเทศอื่น ๆ ก็เริ่มเข้ามาในเซาเปาลูเพื่อทำงานในไร่กาแฟภายในรัฐ จนกระทั่งต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 การค้ากาแฟตกต่ำลง ผู้ประกอบการจึงเริ่มหันไปลงทุนในการพัฒนาอุตสาหกรรมในเมือง โดยในครึ่งแรกของศตวรรษ นอกจากชาวยุโรปแล้ว ชาวญี่ปุ่นและชาวอาหรับก็อพยพเข้ามาด้วย และตลอดศตวรรษเดียวกันนี้ เศรษฐกิจที่เฟื่องฟูของเซาเปาลูก็เป็นตัวดึงดูดให้ประชากรจากรัฐอื่น ๆ ที่ยากจนในบราซิลเข้ามาทำงานในเมืองนี้เช่นกัน.
ใหม่!!: บูคาเรสต์และเซาเปาลู · ดูเพิ่มเติม »
