ซง โกคูและฟุจิเทเลวิชัน

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง ซง โกคูและฟุจิเทเลวิชัน

ซง โกคู vs. ฟุจิเทเลวิชัน

ซง โกคู ในวัยเด็ก ซง โกคู ในสภาพซูเปอร์ไซย่า ซง โกคู (孫悟空, そんごくう, ซง โงะคู) ตัวละครหลักจากการ์ตูนชุดเรื่องดราก้อนบอล และเป็นตัวละครการ์ตูนที่เป็นที่นิยมที่สุดคนหนึ่ง ทั้งนี้ ชื่อ ซง โกคู มาจากชื่อ ตัวละคร ซง หงอคง ในนิยายเรื่องไซอิ๋ว ซึ่งสะกดว่า 孫悟空 (ซน โงะกู) ในภาษาญี่ปุ่นเหมือนกัน โกคู หรือ ซง โกคู ในประเทศไทยเรียกชื่อ ซุน โงกุน ซึ่งน่าจะอ่านคล้ายกับ โงะกู หรือ หงอคงในภาษาจีน เป็นพระเอกของเรื่องเป็นชาวไซย่าที่เก่งที่สุด มีพ่อชื่อบาดั๊ก พี่ชายชื่อ ราดิซ โกคูเป็นชาวไซย่าที่มีอีกชื่อหนึ่งว่า คาคาล็อต โกคูเมื่อตอนเริ่มเรื่องเล่มที่ 1 บอกกับบูลม่าว่ามีอายุ 14 ปี แต่ในเล่ม 3 บอกว่าอายุ 12 ปี เนื่องจากนับเลขผิด โกคูได้ช่วยปกป้องโลกเอาไว้หลายครั้งแล้วจากการทำลายโลกของฝ่ายร้าย เช่น จอมมารพิคโกโร่ ฟรีเซอร์ เซล จอมมารบู โกคูชอบกินข้าวมากๆ และชอบชวนคนอื่นอาบน้ำ และจะหิวบ่อยเป็นคนที่อารมณ์ดีไม่ชอบทะเลาะ ซึ่งต่างกับเบจิต้าอย่างมาก โกคูได้เรียนฝึกวิชากังฟูกับ ซง โก ฮัง ปู่บุญธรรม ซึ่งถูกโกคูที่แปลงเป็นลิงยักษ์หลังจากเผลอไปมองดวงจันทร์เต็มดวงเหยียบตาย จากนั้นไปเรียนวิชากับผู้เฒ่าเต่า หรือผู้เฒ่ามูเท็น ซึ่งเป็นอาจารย์ของ ซง โก ฮัง และ ราชาปีศาจวัว ต่อมาเป็นท่านคารินแห่งหอคอยคาริน ถัดมาอีกได้ไปฝึกกับพระเจ้าโดยมีมิสเตอร์โปโปเป็นผู้ช่วยสอน ต่อมาเป็นท่านจ้าวพิภพได้สอนพลังหมัดจ้าวพิภพจนโกคูเก่งขึ้นมาก พลังที่มากที่สุดของโกคูคือพลังบอลเก็งกิ ซึ่งเอาพลังของสิ่งมีชีวิตทั้งโลกหรือจักรวาลมารวมกันแล้วปล่อยออกไปซึ่งสามารถทำลายล้างได้สูงมาก อาจาย์คนต่อมาของโกคูคือ ชาวดาวยาโดแร็ต ซึ่งยานที่โกคูใช้หนีออกจากดาวนาเม็กได้ตั้งที่หมายไว้อัตโนมัติ ในเรื่องไม่ได้เอ่ยชื่อว่าชื่ออะไร ซึ่งโกคูได้เล่าว่าอ้อนวอนอยู่นานจึงจะสอนวิชาเคลื่อนย้ายในพริบตาให้ อาจารย์คนสุดท้ายของโกคูคือ ชาวดาวเมตามอร์ ที่สอนวิชาฟิวชั่นให้ในปรโลก เป็นวิชาที่ใช้รวมร่างกับคนที่มีขนาดของพลังเท่าๆ กันซึ่งจะทำให้พลังและความเร็วเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล ในเรื่องไม่ได้เอ่ยชื่อ. ฟุจิเทเลวิชัน (Fuji Television Network, Inc.) หรือชื่อย่อว่า เป็นสถานีโทรทัศน์แห่งหนึ่งในภูมิภาคคันโต ประเทศญี่ปุ่น เริ่มออกอากาศครั้งแรกเมื่อวันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2502.