เร็วกว่าเบราว์เซอร์!
4 ความสัมพันธ์: ชนชั้นสูงฐานันดรแห่งราชอาณาจักรสังคมศาสตร์ทฤษฎีการเมือง
ชนชั้นสูง
ห้างสรรพสินค้าแฮร์รอดส์ พ.ศ. 2452 เป็นศูนย์รวมพบปะของชนชั้นสูงในกรุงลอนดอน ชนชั้นสูง (upper class) ในสังคมสมัยใหม่ประกอบด้วยกลุ่มบุคคลที่ร่ำรวยที่สุดของสังคมและรวมถึงผู้ที่ทรงอิทธิพลทางการเมือง ดังนั้นจึงสามารถจำแนกชนชั้นสูงออกได้ตามความร่ำรวยซึ่งส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่น ดังตัวอย่างที่เห็นได้ชัดในสหรัฐอเมริกา กลุ่มคนที่รวยที่สุดของประเทศ 1% ถือครองทรัพย์สินกว่า 34% ของประเทศ คนในชนชั้นนี้ส่วนใหญ่มักเป็นชนชั้นสูงมาตั้งแต่กำเนิด ชนชั้นสูงอาจสูญเสียอิทธิพลทางการเมืองในสังคมที่ตนเองอาศัยอยู่ เราจะเรียกกลุ่มคนเหล่านี้ว่าผู้ดีเก่า ซึ่งเกิดขึ้นมากในช่วงการเปลี่ยนผ่านจากยุคศตวรรษที่ 20 สู่ศตวรรษที่ 21 จากการเมืองการปกครองที่เปลี่ยนแปลงไปตามวิถีประชาธิปไตยและรวมไปถึงการกำเกิดใหม่มากมายของคนชนชั้นกลาง ในภายหลังถือว่าปริมาณความมั่งคั่งและชื่อเสียงไม่ใช่ตัวชี้วัดที่จะแบ่งคนในชนชั้นนี้ออกได้ ชนชั้นสูงมีวิถีชีวิตและวัฒนธรรมร่วมกันในชนชั้น ในประวัติศาสตร์ มีชนชั้นสูงจำนวนไม่น้อยที่สามารถอยู่ได้โดยไม่ต้องทำมาหาเลี้ยงชีพ แต่อาศัยกินดอกผลจากค่าเช่าที่ดินหรือผลตอบแทนในกิจการที่เป็นสมบัติตกทอดกันมา ดังนั้นหากวัดด้วยจำนวนเงินแล้ว ชนชั้นสูงอาจจะไม่ได้ร่ำรวยเท่ากับพวกพ่อค้าวาณ.
ใหม่!!: ชนชั้นทางสังคมและชนชั้นสูง · ดูเพิ่มเติม »
ฐานันดรแห่งราชอาณาจักร
นันดรแห่งราชอาณาจักร (estates of the realm) เป็นระเบียบสังคมอย่างกว้างของสังคมซึ่งมีแนวคิดเป็นลำดับชั้น (hierarchically conceived society) รับรองในสมัยกลางและสมัยใหม่ตอนต้นในทวีปยุโรปที่นับถือศาสนาคริสต์ บ้างแยกเป็นสามฐานันดร ได้แก่ นักบวช ชนชั้นขุนนางและสามัญชน และมักกล่าวถึงตามการจัดอันดับความสำคัญในสมัยกลาง (เนื่องจากพระเป็นเจ้าทรงลิขิตลำดับชั้น) เป็นฐานันดรที่หนึ่ง ที่สองและที่สามตามลำดับ ในแผนดังกล่าว พระเป็นเจ้าทรงลิขิตพันธกิจ (ministry) ซึ่งจำเป็นต่อการลิขิตราชนิกุลและชนชั้นขุนนาง ผู้มอบเอกสิทธิ์แก่สามัญชนผู้ทรงเกียรติ คำว่า "ฐานันดรที่สี่" กำเนิดขึ้นภายหลัง โดยอ้างถึงแรงนอกโครงสร้างอำนาจซึ่งเป็นที่ยอมรับ และมักอ้างอิงถึงสื่อมวลชนอิสระมากที่สุด ระหว่างสมัยกลาง บุคคลเกิดในชนชั้นของตัว และแม้การเปลี่ยนแปลงฐานะทางสังคมเป็นไปได้ก็เกิดขึ้นช้า ยกเว้น ศาสนจักรสมัยกลาง ซึ่งเป็นเพียงสถาบันเดียวซึ่งบุรุษสามารถถึงตำแหน่งสูงสุดในสังคมได้ครั้งหนึ่งในชีวิต.
ใหม่!!: ชนชั้นทางสังคมและฐานันดรแห่งราชอาณาจักร · ดูเพิ่มเติม »
สังคมศาสตร์
กลุ่มวิชาสังคมศาสตร์ (social science) คือ สาขาวิชาที่ใช้ระเบียบวิธีทางวิทยาศาสตร์เพื่อศึกษาโลกในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ หน่วยสังคมต่าง ๆ ของมนุษย์ รวมทั้งพฤติกรรมของมนุษย์ในแง่มุมต่าง ๆ วิชาในสังคมศาสตร์แตกต่างจากวิชาในกลุ่มมนุษยศาสตร์ เนื่องจากหลาย ๆ สาขาวิชาในสังคมศาสตร์เน้นการหาความรู้และความสัมพันธ์ของปัจจัยต่าง ๆ ที่ส่งผลต่อการดำเนินพฤติกรรมของมนุษย์และปรากฏการณ์ทางสังคมด้วยกระบวนการแบบปฏิฐานและประจักษ์นิยม ทั้งเชิงปริมาณ (quantitative method) และเชิงคุณภาพ (qualitative method) อย่างเป็นวิทยาศาสตร์ อย่างไรก็ตาม บางสาขาก็อาจจะนำระเบียบวิธีเชิงคุณภาพแบบการตีความ การคาดการณ์ วิเคราห์ตามหลักปรัชญาและตรรกะ หรือความเชื่อส่วนบุคคล และการวิจารณ์มาใช้ในการอธิบายพฤติกรรมในบางกรณีที่เหมาะสมหากจำเป็น อย่างไรก็ตาม ระเบียบวิธีการศึกษาทางสังคมศาสตร์แบบใหม่ได้รับอิทธิพลจากสังคมศาสตร์แบบอเมริกันอย่างมาก ทำให้การศึกษาแบบปฏิฐานนิยมได้รับความนิยมและการยอมรับมากกว่าระเบียบวิธีแบบเก่าที่คล้ายคลึงกับสาขามนุษยศาสตร์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ กรมหมื่นนราธิปพงศ์ประพันธ์ (2529: 129) ทรงกล่าวถึงความหมายของสังคมศาสตร์และขอบเขตของการศึกษาวิชานี้ไว้ว่า สังคมศาสตร์เป็นวิชาที่เกี่ยวกับวิถีชีวิตของมนุษย์ในทางสังคม เศรษฐกิจ และการเมือง ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ตามความเป็นจริง สามารถแบ่งออกได้เป็น 2 กลุ่มใหญ่ คือ.
ใหม่!!: ชนชั้นทางสังคมและสังคมศาสตร์ · ดูเพิ่มเติม »
ทฤษฎีการเมือง
ทฤษฎีการเมือง (Political Theory) เป็นสาขาวิชาหนึ่งของการเรียนการสอนวิชารัฐศาสตร์ ทฤษฏีการเมืองเป็นสาขาวิชาที่เกิดมาพร้อมๆกับวิชารัฐศาสตร์ คือราว ทศวรรษที่ 1960 ซึ่งเป็นช่วงที่วิธีวิทยา แบบวิทยาศาสตร์เข้ามีอิทธิพลอย่างสูงในวิชารัฐศาสตร์ อย่างไรก็ตามแม้ทฤษฎีการเมืองจะเป็นวิชาของการศึกษาการเมืองในยุควิทยาศาสตร์ ทว่าก็มีทฤษฎีการเมืองจำนวนไม่น้อยที่ได้รับอิทธิพลมาจากนักปรัชญาการเมือง.
ใหม่!!: ชนชั้นทางสังคมและทฤษฎีการเมือง · ดูเพิ่มเติม »
