เร็วกว่าเบราว์เซอร์!
16 ความสัมพันธ์: ชาวญวนกลุ่มชาติพันธุ์ไท-กะไดภาคตะวันตกเฉียงเหนือ (เวียดนาม)ภูมิภาคของประเทศเวียดนามฮหว่าบิ่ญฮานอยผลิตภัณฑ์ในประเทศเบื้องต้นจังหวัดฟู้เถาะจังหวัดห่านามจังหวัดทัญฮว้าจังหวัดของประเทศเวียดนามจังหวัดนิญบิ่ญจังหวัดเซินลาด่งประเทศเวียดนามISO 3166-2:VN
ชาวญวน
วญวน หรือ เวียดนาม เรียกตนเองว่า เหวียต หรือ เหยียก (người Việt) หรือ กิญ (người Kinh) ภาษาไทยถิ่นอีสานและลาวเรียกว่า แกวแกว คือคำว่า แกว ๆ มีความหมายถึงเสียงดังแซดแต่ไม่ได้ศัพท์ ซึ่งจิตร ภูมิศักดิ์มองว่าน่าจะเป็นการล้อเลียนเสียงพูดในภาษาเวียดนามที่มีเสียงสูงต่ำตัดกันชัดเจนกว่าภาษาไทย-ลาว นอกจากนี้ยังมีคำลาวในวรรณคดีเรื่องท้าวฮุ่งเรียกชาวเวียดนามอย่างเหยียดหยามว่า แย้, แกวแย้ และแกวม้อย (จิตร ภูมิศักดิ์. ความเป็นมาของคำสยาม, ไทย ลาว และขอม และลักษณะทางสังคมของชื่อชนชาติ. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ:ชนนิยม. 2556, หน้า 242-243) เป็นประชากรหลักของประเทศเวียดนาม และกระจายตัวอยู่ทางตอนใต้ของประเทศจีน เรียกว่า จิง จากการวิจัยของโรงพยาบาลแซ็ง-ลูยในกรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส ในการเปรียบเทียบชาวเวียดนามกับชาวเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งแสดงให้เห็นถึงพันธุกรรมของประชากรอันใกล้ชิดด้วยวิธีการต่าง ๆ โดยมีตัวแสดงเอกลักษณ์เจ็ดประการที่ไม่ซ้ำกัน ผลลัพธ์บ่งชี้ว่าเวียดนามเป็นชาติพันธุ์สืบมาจากจีนและไทย ต่อมาในปี ค.ศ. 2001 ได้มีการศึกษายีน Human Leukocyte Antigen ที่ห้องปฏิบัติการของโรงพยาบาลมักคายในกรุงไทเป ได้จำแนกชาวเวียดนามไว้ในกลุ่มพันธุกรรมเดียวกับม้ง, ฮั่นตอนใต้, ปู้อี และไทย พร้อมกับครอบครัวที่หลากหลายอันประกอบด้วยไทยเชื้อสายจีน, สิงคโปร์เชื้อสายจีน, ชนหมิ่นหนาน (ฮกโล้) และจีนแ.
ใหม่!!: จังหวัดฮหว่าบิ่ญและชาวญวน · ดูเพิ่มเติม »
กลุ่มชาติพันธุ์ไท-กะได
กลุ่มชาติพันธุ์ไท-กะได หรือบางครั้งเรียกว่า กลุ่มชาติพันธุ์ไต-ไท เป็นชื่อเรียกโดยรวมของกลุ่มชาติพันธุ์ทั้งหมดในตระกูลภาษาไท-กะได กลุ่มชาติพันธุ์ ไท-กะได กระจายตัวอยู่ในภูมิภาคอุษาคเนย์ รับประทานข้าวเจ้า หรือข้าวเหนียว เป็นอาหารหลัก นิยมปลูกเรือนเสาสูง มีใต้ถุน อาศัยทั้งในที่ราบลุ่ม และบนภูเขา ประเพณีศพเป็นวิธีเผาจนเป็นเถ้าแล้วเก็บอัฐิไว้ให้ลูกหลานบูชา ศาสนาดั้งเดิมเป็นการนับถือผี นับถือบรรพบุรุษ และบูชาแถน (ผีฟ้า หรือเสื้อเมือง) มีประเพณีสำคัญคือ ประเพณีสงกรานต์ ซึ่งเป็นประเพณีเฉลิมฉลองวสันตวิษุวัต และการขึ้นปีใหม่ ทั้งนี้ คำเรียก ไต เป็นคำที่กลุ่มชนตระกูลไทใหญ่ใช้เรียกตนเอง ส่วน ไท เป็นคำเดียวกัน แต่เป็นสำเนียงของชาวไทน้อย และ ไทยสยาม บางครั้ง การใช้คำ ไต-ไท ในวงแคบจะหมายถึงเฉพาะผู้ที่ใช้ภาษาในกลุ่มภาษาไท (ไม่รวมกลุ่มภาษากะได เช่น ลักเกีย แสก คำ ต้ง หลี เจียมาว ฯลฯ).
ใหม่!!: จังหวัดฮหว่าบิ่ญและกลุ่มชาติพันธุ์ไท-กะได · ดูเพิ่มเติม »
ภาคตะวันตกเฉียงเหนือ (เวียดนาม)
ที่ตั้งของภาคตะวันตกเฉียงเหนือของเวียดนาม ภาคตะวันตกเฉียงเหนือ (Tây Bắc; Northwest) เป็นหนึ่งในภูมิภาคของประเทศเวียดนาม ตั้งอยู่ทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศซึ่งมีภูมิประเทศเป็นภูเขา ภาคนี้ประกอบด้วยสี่จังหวัดหลักคือ จังหวัดเดี่ยนเบียน, จังหวัดลายเจิว, จังหวัดเซินลา และจังหวัดฮหว่าบิ่ญ ส่วนอีกสองจังหวัดคือ จังหวัดหล่าวกายและจังหวัดเอียนบ๊าย บางครั้งจะได้รับการจัดเป็นส่วนหนึ่งของภาคตะวันตกเฉียงเหนือ ภูมิภาคนี้มีประชากรประมาณสองล้านห้าแสนคน.
ใหม่!!: จังหวัดฮหว่าบิ่ญและภาคตะวันตกเฉียงเหนือ (เวียดนาม) · ดูเพิ่มเติม »
ภูมิภาคของประเทศเวียดนาม
แผนที่การแบ่งเขตทางภูมิศาสตร์เวียดนาม รัฐบาลเวียดนามได้จัดกลุ่มจังหวัดต่างๆ ไว้เป็น 8 ภูมิภาค ได้แก่ ภาคตะวันตกเฉียงเหนือ, ตะวันออกเฉียงเหนือ, ดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำแดง, ชายฝั่งตอนกลางเหนือ, ชายฝั่งตอนกลางใต้, ที่สูงตอนกลาง, ภาคตะวันออกเฉียงใต้ และดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง ภูมิภาคเหล่านี้ไม่ได้ถูกนิยมนำมาใช้ในการแบ่งภูมิภาค แต่ก็ยังมีการแบ่งภูมิภาคในรูปแบบอื่น.
ใหม่!!: จังหวัดฮหว่าบิ่ญและภูมิภาคของประเทศเวียดนาม · ดูเพิ่มเติม »
ฮหว่าบิ่ญ
หว่าบิ่ญ (Hòa Bình) เป็นนครประจำจังหวัดและเมืองหลักของจังหวัดฮหว่าบิ่ญในประเทศเวียดนาม อยู่ห่างจากกรุงฮานอย 76 กิโลเมตร และห่างจากแม่น้ำด่า (Đà) 5 กิโลเมตร เขื่อนไฟฟ้าพลังน้ำฮหว่าบิ่ญที่ใหญ่เป็นเขื่อนที่สุดในเวียดนาม และยังใหญ่ที่สุดในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ยังตั้งอยู่ในเมืองนี้.
ใหม่!!: จังหวัดฮหว่าบิ่ญและฮหว่าบิ่ญ · ดูเพิ่มเติม »
ฮานอย
นอย (Hanoi; Hà Nội ห่าโหน่ย) เป็นเมืองหลวงของประเทศเวียดนาม มีประชากร 6,472,200 คน (พ.ศ. 2552) ในอดีตเคยเป็นเมืองหลวงของเวียดนามเหนือระหว่าง พ.ศ. 2497 ถึง พ.ศ. 2519 และก่อนหน้านั้นเคยเป็นเมืองหลวงของพื้นที่เวียดนามในปัจจุบันเป็นครั้งคราวตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 11 จนถึง..
ใหม่!!: จังหวัดฮหว่าบิ่ญและฮานอย · ดูเพิ่มเติม »
ผลิตภัณฑ์ในประเทศเบื้องต้น
accessdate.
ใหม่!!: จังหวัดฮหว่าบิ่ญและผลิตภัณฑ์ในประเทศเบื้องต้น · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดฟู้เถาะ
ฟู้เถาะ (Phú Thọ) เป็นจังหวัดที่ตั้งอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศเวียดนาม เมืองหลักของจังหวัดคือเหวียตจี่ ซึ่งตั้งอยู่ห่างจากฮานอยเป็นระยะทาง 80 กิโลเมตร (50 ไมล์) และห่างจากท่าอากาศยานนานาชาติโหน่ยบ่าย 50 กิโลเมตร (31 ไมล์) จังหวัดครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมด 3,528.1 ตารางกิโลเมตร และในปี..
ใหม่!!: จังหวัดฮหว่าบิ่ญและจังหวัดฟู้เถาะ · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดห่านาม
ห่านาม (Hà Nam) เป็นจังหวัดหนึ่งของประเทศเวียดนาม ตั้งอยู่ในภูมิภาคดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำแดงทางภาคเหนือของประเทศ อยู่ทางใต้ของกรุงฮานอ.
ใหม่!!: จังหวัดฮหว่าบิ่ญและจังหวัดห่านาม · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดทัญฮว้า
ทัญฮว้า (Thanh Hóa) เป็นจังหวัดในภูมิภาคชายฝั่งตอนกลางเหนือของประเทศเวียดนาม ขนาดพื้นที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับที่ห้า และมีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับที่สามในบรรดาเขตการปกครองระดับบนสุดของเวียดนามทั้ง 63 แห่ง เมืองหลักและเมืองใหญ่ที่สุดของจังหวัดคือเมืองทัญฮว้า จังหวัดนี้มักถูกเรียกว่า ซื้อทัญ ซึ่งแปลว่า "ดินแดนทัญฮว้า" ในภาษาเวียดนาม จังหวัดทัญฮว้ามีพื้นที่ 11,133.4 ตารางกิโลเมตร และประชากรประมาณ 3.5 ล้านคน มีนครประจำจังหวัด 2 นคร (คือทัญฮว้าและเสิ่มเซิน) เมืองระดับอำเภอ 1 เมือง (คือบี๋มเซิน) และอำเภอ 24 อำเภอ นครเสิ่มเซินมีชื่อเสียงในด้านที่พักตากอากาศทางทะเล อยู่ห่างจากเมืองทัญฮว้าไปประมาณ 16 กิโลเมตร ส่วนเมืองบี๋มเซินก็เป็นย่านอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ โดยเฉพาะการผลิตซีเมนต.
ใหม่!!: จังหวัดฮหว่าบิ่ญและจังหวัดทัญฮว้า · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดของประเทศเวียดนาม
x250px ประเทศเวียดนาม แบ่งเขตการปกครองระดับบนสุดออกเป็น 58 จังหวัด (tỉnh) และ 5 เทศบาลนคร ซึ่งเทศบาลนครอยู่ในระดับเดียวกับจังหวัด (thành phố trực thuộc trung ương) จังหวัดต่าง ๆ จะแบ่งออกเป็นอำเภอ (huyện) นครประจำจังหวัด (thành phố trực thuộc tỉnh) และเมืองระดับอำเภอ (thị xã) ซึ่งจะแบ่งออกเป็นเมืองระดับตำบล (thị trấn) หรือตำบล (xã) ส่วนเทศบาลนครจะแบ่งออกเป็นเขต (quận) และอำเภอ โดยแต่ละเขตจะแบ่งออกเป็นแขวง (phường) แต่ละอำเภอจะแบ่งออกเป็นเมืองระดับตำบลหรือตำบล.
ใหม่!!: จังหวัดฮหว่าบิ่ญและจังหวัดของประเทศเวียดนาม · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดนิญบิ่ญ
นิญบิ่ญ (Ninh Bình) เป็นจังหวัดของประเทศเวียดนาม ตั้งอยู่ในดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำแดงของภาคเหนือของประเท.
ใหม่!!: จังหวัดฮหว่าบิ่ญและจังหวัดนิญบิ่ญ · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดเซินลา
ซินลา (Sơn La) เป็นจังหวัดที่ตั้งอยู่ในภาคตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศเวียดนาม ทางทิศใต้ติดกับประเทศลาว ประชากรส่วนหนึ่งเป็นชาวไทขาวและชาวไทดำ เขื่อนเซินลาซึ่งเป็นโรงไฟฟ้าพลังน้ำที่ใหญ่ที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตั้งอยู่ในจังหวัดนี้.
ใหม่!!: จังหวัดฮหว่าบิ่ญและจังหวัดเซินลา · ดูเพิ่มเติม »
ด่ง
อง (เวียดนาม Dong หรือ VND) คือหน่วยเงินของเวียดนามที่ใช้ในประเทศเวียดนาม อัตราแลกเปลี่ยนประมาณ 550 ด่งต่อบาท หรือ ประมาณ 16,000 ด่งต่อดอลลาร์สหรั.
ใหม่!!: จังหวัดฮหว่าบิ่ญและด่ง · ดูเพิ่มเติม »
ประเทศเวียดนาม
วียดนาม (Việt Nam เหฺวียดนาม) มีชื่ออย่างเป็นทางการคือ สาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม (Cộng hòa xã hội chủ nghĩa Việt Nam, ก่ง ฮหว่า สา โห่ย จู๋ เหงีย เหวียต นาม) เป็นประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตั้งอยู่ทางด้านตะวันออกสุดของคาบสมุทรอินโดจีน มีพรมแดนติดกับประเทศจีน ทางทิศเหนือ ประเทศลาว และประเทศกัมพูชา ทางทิศตะวันตก และอ่าวตังเกี๋ย ทะเลจีนใต้ ทางทิศตะวันออกและใต้ หรือในภาษาเวียดนามเรียกเฉพาะทะเลทางทิศตะวันออกว่า ทะเลตะวันออก (Biển Đông, เบี๋ยน ดง) เวียดนามมีประชากรมากกว่า 89 ล้านคน ถือเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับ 13 ของโลก.
ใหม่!!: จังหวัดฮหว่าบิ่ญและประเทศเวียดนาม · ดูเพิ่มเติม »
ISO 3166-2:VN
ISO 3166-2:VN เป็นรหัสมาตรฐาน ISO ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ ISO 3166-2 ใช้อธิบายถึงตำแหน่งส่วนการปกครองต่าง ๆ หรือเขตการปกครองอิสระในประเทศเวียดนาม ซึ่งทั้งหมดจะแทนรายชื่อทั้ง 59 จังหวัด และ 5 เทศบาลนคร รหัสจะอยู่ในรูปแบบ "VN-" ตามด้วยหมายเลข ซึ่งเป็นหมายเลขเดียวกับสองตัวแรกของรหัสไปรษณีย์ของจังหวั.
