เร็วกว่าเบราว์เซอร์!
50 ความสัมพันธ์: ชาวอังกฤษช่วงว่างระหว่างรัชกาล (อังกฤษ)พ.ศ. 2142พ.ศ. 2183พ.ศ. 2192พ.ศ. 2193พ.ศ. 2194พ.ศ. 2196พ.ศ. 2201พ.ศ. 2203พระราชวังไวต์ฮอลพระเจ้าชาลส์ที่ 1 แห่งอังกฤษพลโทพันเอกพิวริตันกองทัพตัวแบบใหม่การฟื้นฟูราชวงศ์อังกฤษยุทธการที่มาร์สตันมัวร์ยุทธการที่วุร์สเตอร์ยุทธการที่ดันบาร์ (ค.ศ. 1650)ยุทธการที่นิวบรีครั้งที่ 2ยุทธการที่แลงพอร์ตยุทธการที่เพรสตันยุทธการที่เกนส์บะระยุทธการที่เนสบียุครัฐในอารักขารัฐสภายาวรัฐสภารัมป์รัฐสภาสั้นรัฐสภาแบร์โบนราชอาณาจักรอังกฤษริชาร์ด ครอมเวลล์ลอนดอนสภาแห่งรัฐ (อังกฤษ)สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรสาธารณรัฐสงครามกลางเมืองอังกฤษหัวเกรียนฮันทิงดอนประเทศสกอตแลนด์ประเทศไอร์แลนด์แควาเลียร์เวสต์มินสเตอร์แอบบีย์เจ้าผู้อารักขาเคมบริดจ์เครือจักรภพแห่งอังกฤษ16 ธันวาคม20 เมษายน25 เมษายน3 กันยายน
ชาวอังกฤษ
วอังกฤษ เป็นกลุ่มของชาวยุโรปที่เคยอาศัยอยู่ทางตอนใต้ของบริเตนใหญ่ เป็นชาวแองโกล-แซกซอนส์ ที่ปัจจุบันอาศัยกระจายอยู่หลายประเทศทั่วโลก ในสหราชอาณาจักร มีอยู่ 45,265,093 คน สหรัฐอเมริกา 24,515,138 คน แคนาดา 5,978,875 คน ออสเตรเลีย 6.4 ล้านคน และประเทศอื่นๆ ทั่วโลก ชาวอังกฤษส่วนใหญ่นับถือศาสนาคริสต.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และชาวอังกฤษ · ดูเพิ่มเติม »
ช่วงว่างระหว่างรัชกาล (อังกฤษ)
วงว่างระหว่างรัชกาลในอังกฤษ (English Interregnum.) เป็นสมัยการปกครองแผ่นดินที่ในปัจจุบัน คือ ประเทศอังกฤษ เวลส์ และ สกอตแลนด์ โดยรัฐสภาและทหารหลังจากสงครามกลางเมืองอังกฤษ ช่วงว่างระหว่างรัชกาลเริ่มด้วยการปลงพระชนม์พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 ในปี ค.ศ. 1649 และสิ้นสุดลงโดยการอัญเชิญ พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 กลับมาทรงบัลลังก์ในปี ค.ศ. 1660 ในสมัยที่เรียกว่าสมัยฟื้นฟูราชวงศ์อังกฤษ ช่วงว่างระหว่างรัชกาลในอังกฤษแบ่งย่อยได้เป็น 4 สมัย.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และช่วงว่างระหว่างรัชกาล (อังกฤษ) · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 2142
ทธศักราช 2142 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และพ.ศ. 2142 · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 2183
ทธศักราช 2183 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และพ.ศ. 2183 · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 2192
ทธศักราช 2192 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และพ.ศ. 2192 · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 2193
ทธศักราช 2193 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และพ.ศ. 2193 · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 2194
ทธศักราช 2194 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และพ.ศ. 2194 · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 2196
ทธศักราช 2196 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และพ.ศ. 2196 · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 2201
ทธศักราช 2201 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และพ.ศ. 2201 · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 2203
ทธศักราช 2203 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และพ.ศ. 2203 · ดูเพิ่มเติม »
พระราชวังไวต์ฮอล
ระราชวังไวต์ฮอล (Palace of Whitehall) เป็นพระราชวังที่ตั้งอยู่ในลอนดอนในสหราชอาณาจักร ที่ประทับหลักของพระมหากษัตริย์อังกฤษในลอนดอนระหว่าง ค.ศ. 1530 - ค.ศ. 1698 ยกเว้นเมื่อตึกเลี้ยงรับรอง (Banqueting House) ที่สร้างโดยอินิโก โจนส์ (Inigo Jones) ในปี ค.ศ. 1622 เกิดเพลิงไหม้ ก่อนที่ไฟจะไหม่พระราชวังไวต์ฮอลเป็นพระราชวังที่ใหญ่ที่สุดในยุโรปที่ประกอบด้วยห้องทั้งหมดกว่า 1,500 ห้อง ชื่อของวังใช้เป็นชื่อถนนที่เป็นที่ตั้งของพระราชวังที่ปัจจุบันเป็นที่ตั้งของสำนักงานบริหารต่างๆ ของรัฐบาลอังกฤษ.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และพระราชวังไวต์ฮอล · ดูเพิ่มเติม »
พระเจ้าชาลส์ที่ 1 แห่งอังกฤษ
ระเจ้าชาลส์ที่ 1 (Charles I; 19 พฤศจิกายน ค.ศ. 1600 — 30 มกราคม ค.ศ. 1649) เป็นพระเจ้าแผ่นดินแห่งราชอาณาจักรอังกฤษสมัยราชวงศ์สจวต รวมทั้งพระมหากษัตริย์แห่งสกอตแลนด์ และไอร์แลนด์ ระหว่างปี..
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และพระเจ้าชาลส์ที่ 1 แห่งอังกฤษ · ดูเพิ่มเติม »
พลโท
พลโท ไฟล์:RTA OF-8 (Lieutenant General).svg พลโท (Lieutenant general) คือ ยศของเจ้าหน้าที่ระดับสูงในกองทัพบก ที่ใช้กันในหลายประเทศ เกิดขึ้นในช่วงยุคกลาง พลโทเป็นยศในกองทัพที่ใหญ่เป็นอันดับสองรองจากพลเอก ในกองทัพที่ทันสมัย พลโทจะเป็นยศที่ต่ำกว่าพลเอกและสูงกว่าพลตรี เทียบเท่ากับยศพลเรือโทของกองทัพเรือ และเทียบเท่ากับพลอากาศโทในกองทัพอากาศที่มีระดับโครงสร้างที่แยกจากกัน พลโทจะมีอำนาจบัญชาการกองพลซึ่งประกอบไปด้วยทหาร 60,000 – 70,000 นาย พลโท.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และพลโท · ดูเพิ่มเติม »
พันเอก
ันเอก (Colonel อักษรย่อ:Col., Col หรือ COL) เป็นชั้นยศระหว่าง พันโท และ พลจัตวา โดยพันเอกใช้เป็นยศในกองทัพบก, กองทัพเรือ, กองทัพอากาศ และตำรวจ โดยในประเทศไอซ์แลนด์ และ นครรัฐวาติกัน ยศพันเอกถือเป็นยศทหารที่สูงที่สุด โดยในกองทัพเรือยศพันเอกได้ถูกเรียกว่านาวาเอก หรือ ship-of-the-line captain ส่วนในระบบการเทียบยศในกองทัพอากาศเครือจักรภพ ยศพันเอกได้ถูกเรียกว่านาวาอากาศเอก.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และพันเอก · ดูเพิ่มเติม »
พิวริตัน
อห์น เฮาว์ (John Howe) และ ริชาร์ด แบ็กซ์เตอร์ (Richard Baxter) พิวริตัน (Puritan) จาก คริสต์ศตวรรษที่ 16 และ คริสต์ศตวรรษที่ 17 เป็นคำที่ใช้เรียกกลุ่มคริสต์ศาสนิกชนที่สนับสนุนความเชื่อทางปรัชญาและการกระทำพิธีทางศาสนาที่ “บริสุทธิ์” (“Purity”) กว่า และความเคร่งครัดส่วนบุคคล กลุ่มพิวริตันเชื่อว่าการปฏิรูปศาสนาในอังกฤษ (English Reformation) ยังไม่เพียงพอและคริสตจักรแห่งอังกฤษยังทำพิธีศาสนาที่ไม่ต่างไปจากพิธีศาสนาของศาสนจักรโรมันคาทอลิกเท่าใดนัก คำว่า “พิวริตัน” เป็นคำที่ใช้เรียกแทนคำว่า “คาร์ธาร์” ที่ใช้เรียกผู้ที่มีหัวรุนแรงที่เป็นผู้นับถือลัทธิคาร์ธาริสม์ (Catharism) ในฝรั่งเศส บางครั้งกลุ่มเพียวริตันก็ร่วมมือกับคณะเพรสไบทีเรียน (Presbyterian) ในการตั้งข้อเสนอเพื่อที่จะทำให้นิกายเชิร์ชออฟอิงแลนด์ใกล้กับคริสตจักรปฏิรูป (Reformed Churches) บนแผ่นดินใหญ่ยุโรปมากขึ้น.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และพิวริตัน · ดูเพิ่มเติม »
กองทัพตัวแบบใหม่
หน้าปก "กฎ, กฎหมาย และระเบียบการฝึก" ของกองทัพตัวแบบใหม่ กองทัพตัวแบบใหม่ (New Model Army) ก่อตั้งเมื่อปี..
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และกองทัพตัวแบบใหม่ · ดูเพิ่มเติม »
การฟื้นฟูราชวงศ์อังกฤษ
ระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ ผู้ฟื้นฟูราชวงศ์ขึ้นใหม่หลังจากสงครามกลางเมือง การฟื้นฟูราชวงศ์อังกฤษ หรือ ยุคฟื้นฟู (English Restoration หรือ The Restoration) เริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1660 เมื่อราชวงศ์อังกฤษ สก็อตแลนด์ และไอร์แลนด์ ได้ก่อตั้งขึ้นใหม่ภายใต้การปกครองของสมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 หลังจากช่วงสงครามกลางเมืองในปี ค.ศ. 1642 - ค.ศ. 1651.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และการฟื้นฟูราชวงศ์อังกฤษ · ดูเพิ่มเติม »
ยุทธการที่มาร์สตันมัวร์
ทธการที่มาร์สตันมัวร์ (Battle of Marston Moor) เป็นยุทธการในสงครามกลางเมืองอังกฤษครั้งที่ 1 ที่เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 2 กรกฎาคม ค.ศ. 1644 ที่เมืองใกล้ลองมาร์สตันทางตะวันตกของยอร์กในอังกฤษ เป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพของฝ่ายนิยมกษัตริย์ของพระเจ้าชาลส์ที่ 1 ที่นำโดยเจ้าชายรูเพิร์ตแห่งไรน์และวิลเลียม คาเว็นดิช ดยุคแห่งนิวคาสเซิล-อัพพอน-ไทน์ที่ 1 และฝ่ายรัฐสภาและกลุ่มพันธสัญญาของสกอตแลนด์ที่นำโดยอเล็กซานเดอร์ เลสลี เอิร์ลที่ 1 แห่งลีเวน, เอดเวิร์ด มอนทากิว เอิร์ลที่ 2 แห่งแมนเชสเตอร์ และลอร์ดแฟร์แฟกซ์ ผลของสงครามครั้งนี้ฝ่ายรัฐสภาได้รับชัยชนะอย่างเด็ดขาด ในด้านความเสียหายฝ่ายนิยมกษัตริย์มีผู้เสียชีวิต 4,000 คนและถูกจับ 1,500 คน ส่วนฝ่ายรัฐสภามีผู้เสียชีวิตราว 300 คน จากสงครามครั้งนี้โอลิเวอร์ ครอมเวลล์ได้รับชื่อเสียงว่าเป็นผู้บังคับบัญชากองทหารม้าผู้มีความสามารถ เป็นผู้ริเริ่มก่อตั้งกองทหารที่มีวินั.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และยุทธการที่มาร์สตันมัวร์ · ดูเพิ่มเติม »
ยุทธการที่วุร์สเตอร์
ทธการที่วุร์สเตอร์ (Battle of Worcester) เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 3 กันยายน ค.ศ. 1651 ที่วุร์สเตอร์ในอังกฤษและเป็นยุทธการสุดท้ายของสงครามกลางเมืองอังกฤษ ที่ฝ่ายรัฐสภาที่นำโดยโอลิเวอร์ ครอมเวลล์ได้รับชัยชนะต่อฝ่ายนิยมกษัตริย์ (Royalist) ที่นำโดยพระเจ้าชาลส์ที่ 2 โดยทั่วไปเป็นกองกำลังสกอตแลนด์ กองกำลังเพียง 16,000 คนของกองกำลังฝ่ายนิยมกษัตริย์ไม่สามารถต่อสู้กับกองกำลังที่มีจำนวนเหนือกว่ามาก 28,000 คนของ "กองทัพตัวแบบใหม่" (New Model Army) ของครอมเวลล์ได้จนในที่สุดก็จำต้องพ่ายแพ้.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และยุทธการที่วุร์สเตอร์ · ดูเพิ่มเติม »
ยุทธการที่ดันบาร์ (ค.ศ. 1650)
ทธการที่ดันบาร์ (ค.ศ. 1650) (Battle of Dunbar (1650)) เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 3 กันยายน ค.ศ. 1650 ที่ดันบาร์ในสกอตแลนด์และเป็นยุทธการในสงครามกลางเมืองอังกฤษครั้งที่ 3 ที่ฝ่ายรัฐสภาที่นำโดยโอลิเวอร์ ครอมเวลล์ได้รับชัยชนะต่อกองทัพสกอตแลนด์ที่นำโดยเดวิด เลสลี ลอร์ดนิวอาร์ก (David Leslie, Lord Newark) ที่มีความจงรักภักดีต่อพระเจ้าชาลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ ผู้ได้รับการสถาปนาให้เป็นพระมหากษัตริย์ของสกอตแลนด์เมื่อวันที่5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1649.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และยุทธการที่ดันบาร์ (ค.ศ. 1650) · ดูเพิ่มเติม »
ยุทธการที่นิวบรีครั้งที่ 2
ทธการที่นิวบรีครั้งที่ 2 (Second Battle of Newbury) เป็นยุทธการในสงครามกลางเมืองอังกฤษครั้งที่ 1 ที่เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 27 ตุลาคม ค.ศ. 1644 ที่เมืองนิวบรีในเทศมณฑลบาร์กเชอร์ในอังกฤษ ที่เป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพของฝ่ายนิยมกษัตริย์ของพระเจ้าชาลส์ที่ 1 ที่นำโดยเจ้าชายมอริซแห่งพาลาทิเนต กับฝ่ายรัฐสภาที่นำโดยรอเบิร์ต เดเวอรู เอิร์ลที่ 3 แห่งเอสเซกซ์, เซอร์วิลเลียม วอลเลอร์ และเอดเวิร์ด มอนทากิว เอิร์ลที่ 2 แห่งแมนเชสเตอร์ ผลของสงครามครั้งนี้ฝ่ายรัฐสภาได้รับชัยชนะทางยุทธการ ในด้านความเสียหายฝ่ายนิยมกษัตริย์มีผู้เสียชีวิต 1,500 คน ส่วนฝ่ายรัฐสภามีผู้เสียชีวิต 2,000 คน.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และยุทธการที่นิวบรีครั้งที่ 2 · ดูเพิ่มเติม »
ยุทธการที่แลงพอร์ต
ทธการที่แลงพอร์ต (Battle of Langport) เป็นยุทธการในสงครามกลางเมืองอังกฤษครั้งที่ 1 ที่เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 10 กรกฎาคม ค.ศ. 1645 ที่เมืองแลงพอร์ต ใกล้เมืองโยวิลในเทศมณฑลซัมเมอร์เซตของอังกฤษ เป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพของฝ่ายนิยมกษัตริย์ของพระเจ้าชาลส์ที่ 1 ที่นำโดยจอร์จ กอริง ลอร์ดกอริง กับฝ่ายรัฐสภาที่นำโดยทอมัส แฟร์แฟกซ์ ลอร์ดแฟร์แฟกซ์ที่ 3 แห่งแคเมอรอน ผลของสงครามครั้งนี้ฝ่ายรัฐสภาได้รับชัยชนะอย่างเด็ดขาด ความเสียหายของการเสียชีวิตและบาดเจ็บของทั้งสองฝ่ายไม่เป็นที่ทร.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และยุทธการที่แลงพอร์ต · ดูเพิ่มเติม »
ยุทธการที่เพรสตัน
ทธการที่เพรสตัน (ค.ศ. 1648) (Battle of Preston (1648)) เป็นยุทธการในสงครามกลางเมืองอังกฤษครั้งที่ 2 ที่เกิดขึ้นระหว่างวันที่ 17 สิงหาคม ถึงวันที่ 19 สิงหาคม ค.ศ. 1648 ที่เมืองเพรสตัน ทางเหนือของวอร์ริงตัน เทศมณฑลแลงคาสเชอร์ในอังกฤษ เป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพของฝ่ายนิยมกษัตริย์ของพระเจ้าชาลส์ที่ 1 ที่นำโดยเจมส์ แฮมมิลตัน ดยุคแห่งแฮมมิลตันที่ 1, เจมส์ ลิฟวิงสตัน เอิร์ลที่ 1 แห่งแคลลินดาร์, มาร์มาดิวก์ แลงเดล, วิลเลียม เบลลี, จอร์จ มันโร นิวมอร์ที่ 1 และจอห์น มิดเดิลตัน เอิร์ลที่ 1 แห่งมิดเดิลตัน กับฝ่ายรัฐสภาที่นำโดยโอลิเวอร์ ครอมเวลล์ และนายพลจอห์น แลมเบิร์ต ผลของสงครามครั้งนี้ฝ่ายรัฐสภาเป็นฝ่ายที่ได้รับชัยชนะอย่างเด็ดขาด ความเสียหายของฝ่ายนิยมกษัตริย์มีผู้เสียชีวิต 4,000 คนและถูกจับอีก 5,000 คน ส่วนการเสียชีวิตของฝ่ายรัฐสภามีเพียงจำนวนน้อ.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และยุทธการที่เพรสตัน · ดูเพิ่มเติม »
ยุทธการที่เกนส์บะระ
ทธการที่เกนส์บะระ (Battle of Gainsborough) เป็นยุทธการในสงครามกลางเมืองอังกฤษครั้งที่ 1 ที่เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม ค.ศ. 1643 - 30 กรกฎาคม ค.ศ. 1643 ที่เมืองเกนส์บะระ ลิงคอล์นเชอร์ในอังกฤษ เป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพของฝ่ายนิยมกษัตริย์ของพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 ที่นำโดยเอิร์ลแห่งคิงส์ตันและวิลเลียม คาเว็นดิช ดยุคแห่งนิวคาสเซิล-อัพพอน-ไทน์ที่ 1 และฝ่ายรัฐสภาที่นำโดยฟรานซิส วิลละบี บารอนวิลละบีที่ 5 แห่งแพรัม, จอห์น เมลดรัมและโอลิเวอร์ ครอมเวลล์ ผลของสงครามครั้งนี้ฝ่ายนิยมกษัตริย์ได้รับชัยชนะ ในด้านความเสียหายของทั้งสองฝ่ายไม่เป็นที่ทราบ เมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม ค.ศ. 1643 ฟรานซิส วิลละบี บารอนวิลละบีที่ 5 แห่งแพรัม เข้ายึดเมืองเกนส์บะระในลิงคอล์นเชอร์ให้แก่ฝ่ายรัฐสภาจากเอิร์ลแห่งคิงสตันในการจู่โจมกลางคืน เอิร์ลแห่งคิงสตันมาเสียชีวิตขณะที่ถูกจับเป็นนักโทษโดยปืนใหญ่จากฝ่ายเดียวกัน เกนส์บะระเป็นจุดยุทธศาสตร์สำคัญสำหรับการติดต่อกับทางใต้ฉะนั้นวิลเลียม คาเว็นดิช ดยุคแห่งนิวคาสเซิล-อัพพอน-ไทน์ที่ 1 จึงส่งเซอร์ชาร์ลส์ คาเว็นดิช ไปพยายามยึดคืน ทางฝ่ายรัฐสภาจึงส่งเซอร์จอห์น เมลดรัม (John Meldrum) ขึ้นไปช่วยเสริมกำลังของโอลิเวอร์ ครอมเวลล์ ฝ่ายนิยมกษัตริย์พยายามยึดเมืองคืนเมื่อวันที่ 28 กรกฎาคม ค.ศ. 1643จากทางตะวันออกเฉียงใต้และยึดฟอกซ์บีฮิลล์เป็นที่มั่น แต่แม้ว่าจะเป็นเนินที่ชันและเป็นทรายกองทัพฝ่ายนิยมกษัตริย์ก็ถูกต้อนลงไปในบริเวณที่ราบและเป็นหนองของแม่น้ำเทรนต์โดยกองทหารม้า "Ironsides" ของครอมเวลล์ คาเว็นดิชถูกสังหารพร้อมกับทหารอีกราว 300 คน แม้ว่าฝ่ายรัฐสภาจะได้รับชัยชนะในช่วงแรก แต่เมื่อวันที่ 30 กรกฎาคม ค.ศ. 1643 กองทัพของฝ่ายนิยมกษัตริย์จากนิวคาสเซิลก็มาถึงแกรนทัมและได้รับชัยชนะและยึดเมืองคืนจากฝ่ายรัฐสภา ฝ่ายรัฐสภาจึงถูกขับออกจากลิงคอล์นเชอร.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และยุทธการที่เกนส์บะระ · ดูเพิ่มเติม »
ยุทธการที่เนสบี
ทธการที่เนสบี (Battle of Naseby) ยุทธการที่เนสบีเป็นยุทธการในสงครามกลางเมืองอังกฤษครั้งที่ 1 ที่เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 14 มิถุนายน ค.ศ. 1645 ที่หมู่บ้านเนสบีในเทศมณฑลนอร์แทมป์ตันเชอร์ในอังกฤษ โดยกองทัพของฝ่ายนิยมกษัตริย์ของพระเจ้าชาลส์ที่ 1 ที่นำโดยเจ้าชายรูเพิร์ตแห่งไรน์ พ่ายแพ้ต่อฝ่ายรัฐสภาที่นำโดยทอมัส แฟร์แฟกซ์ ลอร์ดแฟร์แฟกซ์ที่ 3 แห่งแคเมอรอน และโอลิเวอร์ ครอมเวลล์ ฝ่ายนิยมกษัตริย์เสียชีวิตด้วยกันทั้งสิ้น 1,000 คนและถูกจับเป็นเชลยอีก 5,000 คน ส่วนฝ่ายฝ่ายรัฐสภาเสียชีวิตและบาดเจ็บ 400 คน.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และยุทธการที่เนสบี · ดูเพิ่มเติม »
ยุครัฐในอารักขา
รัฐในอารักขา (Protectorate) เป็นช่วงสมัยหนึ่งในประวัติศาสตร์เครือจักรภพอังกฤษซึ่งดินแดนอังกฤษและเวลส์, ไอร์แลนด์, และสกอตแลนด์ มีสถานะเป็นสาธารณรัฐ และมีผู้ปกครองเรียกว่า "เจ้าผู้อารักขา" (Lord Protector) เริ่มขึ้นใน..
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และยุครัฐในอารักขา · ดูเพิ่มเติม »
รัฐสภายาว
การประชุมของรัฐสภายาว รัฐสภายาว (ภาษาอังกฤษ: Long Parliament) เป็นชื่อของรัฐสภาแห่งอังกฤษสมัยหนึ่งที่ถูกเรียกโดยสมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 แห่งอังกฤษเมื่อวันที่ 3 พฤศจิกายน ค.ศ. 1640 หลังจากที่สงครามบาทหลวง (Bishops' Wars) สิ้นสุดลง นามของสภาที่ได้รับเป็นเพราะเป็นสมัยประชุมที่ได้รับอนุมัติจากพระราชบัญญัติพิเศษเพื่อเป็นการป้องกันจากการยุบโดยมิได้รับมติเห็นชอบจากสมาชิกของรัฐสภาเอง สมาชิกของรัฐสภาก็มิได้ยุบสภานี้จนกระทั่งหลังจากสงครามกลางเมืองอังกฤษ และหลังจากสมัยไร้กษัตริย์ ในปี ค.ศ. 1660 16 March 1660 รัฐสภาเริ่มเปิดประชุมครั้งแรกในปี ค.ศ. 1640 แต่มาหยุดชะงักลงชั่วคราวในปี ค.ศ. 1649 เมื่อผู้สนับสนุน “กองทัพตัวอย่าง” ลาออก รัฐสภาหลังจากการหยุดชะงักก็กลายเป็น “รัฐสภารัมพ์” (Rump Parliament) ระหว่างสมัยการปกครองของรัฐบาลผู้พิทักษ์อังกฤษ (The Protectorate) รัฐสภารัมพ์ก็ถูกแทนด้วยการประชุมรัฐสภาอื่นๆ แต่ก็ถูกเรียกกลับมาหลังจากที่โอลิเวอร์ ครอมเวลล์เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1658 โดยฝ่ายทหารเพื่อช่วยพยุงฐานะของการทหาร เมื่อไม่สำเร็จ นายพลจอร์จ มองค์ (George Monck, 1st Duke of Albemarle) ก็อนุญาตให้ผู้ที่ถูกกีดกันจากรัฐสภาในปี ค.ศ. 1649 กลับมาเข้าร่วมประชุมได้อีก เพื่อที่จะทำให้สามารถผ่านกฎหมายที่จำเป็นในการฟื้นฟูราชวงศ์และยุบรัฐสภายาวเอง ซึ่งเป็นการปูทางสำหรับรัฐสภาที่จะได้รับเลือกตั้งใหม่ที่เรียกว่า “รัฐสภาคอนเว็นท์ชั่น” (Convention Parliament).
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และรัฐสภายาว · ดูเพิ่มเติม »
รัฐสภารัมป์
รัฐสภารัมป์ (ภาษาอังกฤษ: Rump Parliament) เป็นชื่อของรัฐสภาแห่งอังกฤษรัฐสภาหนึ่งที่เกิดจากการยึดรัฐสภายาวโดยนายพันทอมัส ไพรด์ (Thomas Pride) เมื่อวันที่ 6 ธันวาคม ค.ศ. 1648 ซึ่งเป็นรัฐสภาที่ประกอบด้วยสมาชิกที่มีเสียงข้างมากในการเป็นปฏิปักษ์ต่อการพิจารณาโทษของสมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 แห่งอังกฤษในข้อหากบฏต่อแผ่นดิน “รัมป์” ตามปกติหมายถึงส่วนบั้นท้ายของสัตว์ แต่บันทึกของการใช้ในความหมายนี้หมายถึง “เศษ” ตั้งแต่ปี..
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และรัฐสภารัมป์ · ดูเพิ่มเติม »
รัฐสภาสั้น
รัฐสภาสั้น (Short Parliament; 13 เมษายน ค.ศ. 1640 – 5 พฤษภาคม ค.ศ. 1640) เป็นชื่อของรัฐสภาแห่งอังกฤษรัฐสภาหนึ่งของสมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 แห่งอังกฤษ ที่มีอายุเพียงสามอาทิตย์ หลังจากที่พระเจ้าชาร์ลส์ทรงปกครองอังกฤษภายใต้สมัยการปกครองส่วนพระองค์ (Personal Rule) อยู่สิบเอ็ดปี พระองค์ก็เรียกประชุมรัฐสภาในปี ค.ศ. 1640 โดยการถวายคำแนะนำโดยทอมัส เวนท์เวิร์ธ เอิร์ลแห่งสตราฟฟอร์ดที่ 1 พระเจ้าชาร์ลส์ทรงถูกบังคับให้เรียกประชุมรัฐสภาเพื่อที่จะหาทุนในการสนับสนุนสงครามบาทหลวง (Bishops' Wars) ต่อสกอตแลนด์ แต่ก็เช่นเดียวกับรัฐสภาชุดก่อนหน้านั้นที่มีความสนใจในเสนอข้อเรียกร้องต่างๆ ที่เกี่ยวกับวิธีการปกครองของพระเจ้าชาร์ลส์อันไม่ยุติธรรมแทนที่จะสนใจกับการอนุมัติเงินในการทำสงคราม จอห์น พิม (John Pym) สมาชิกรัฐสภาจากทาวิสสต็อคกลายเป็นผู้นำในการเรียกร้องและกล่าวสุนทรพจน์อย่างยืดยาวเมื่อวันที่ 17 เมษายนที่มีใจความว่านอกจากว่าพระเจ้าชาร์ลส์จะทรงยอมรับฟังข้อเรียกร้องต่างๆ สภาสามัญชนก็จะไม่ยอมออกเสียงสนับสนุนทุนการสงครามของพระองค์ ส่วนจอห์น แฮมพ์เด็น (John Hampden) พยายามชักชวนเป็นการภายในและเป็นสมาชิกของคณะกรรมการต่างๆ เก้าคณะกรรมการ พระเจ้าชาร์ลส์ทรงพยายามต่อรองโดยทรงเสนอว่าจะหยุดเก็บภาษีเรือ แต่ก็ยังไม่เป็นที่พอใจของรัฐสภา ขณะเดียวกันคำร้องต่างๆ ของการใช้อำนาจในทางที่ผิดก็หลั่งไหลเข้ามาจากทั่วประเทศ เมื่อทรงหมดความอดทนกับการกลับมาโต้แย้งของรัฐสภาที่ทิ้งไว้ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1629 และการบิดเบือนสถานการณ์ที่เลวลงในสกอตแลนด์ พระเจ้าชาร์ลส์ก็ตัดสินพระทัยยุบรัฐสภาเมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม ค.ศ. 1640 หลังจากที่ประชุมกันได้เพียงสามอาทิตย์ “รัฐสภาสั้น” ตามมาด้วย “รัฐสภายาว”.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และรัฐสภาสั้น · ดูเพิ่มเติม »
รัฐสภาแบร์โบน
รัฐสภาแบร์โบนส์ (Barebone's Parliament, Nominated Assembly หรือ Parliament of Saints; 14 เมษายน ค.ศ. 1653 – 12 พฤษภาคม ค.ศ. 1653) เป็นชื่อของรัฐสภาแห่งอังกฤษรัฐสภาหนึ่งที่เรียกประชุมครั้งแรกเมื่อวันที่ 14 เมษายน ค.ศ. 1653 ที่เป็นความพยายามครั้งสุดท้ายของเครือจักรภพในการแสวงหาความมั่นคงของรัฐบาลก่อนที่จะแต่งตั้งให้โอลิเวอร์ ครอมเวลล์เป็น “เจ้าผู้พิทักษ์” ผู้เป็นสมาชิกของ “รัฐสภาแบร์โบนส์” ทั้งหมดเป็นผู้ที่เสนอที่เสนอโดยโอลิเวอร์ ครอมเวลล์และสภานายทหาร (Army Council (1647)) ของกองทัพตัวแบบใหม่ (New Model Army) ที่ได้รับชื่อจากจากสมาชิกคนหนึ่งของนครหลวงลอนดอนที่เป็นคนขายหนังและนักเทศน์ที่เรียกกันว่า “เพรส-กอด แบร์โบน” (Praise-God Barebone) ประธานรัฐสภาคือเรเวอเรนด์ฟรานซิส รูส (Francis Rous) จำนวนสมาชิกมีดัวยกันทั้งหมด 140 คน: 129 จากอังกฤษ, 5 จากสกอตแลนด์ และ 6 ไอร์แลนด์ องค์การประชุมได้รับอิทธิพลจากแซนฮดริน (sanhedrin) ซึ่งเป็นสภาการปกครองของอิสราเอลโบราณ หลังจากเกิดความขัดแย้งภายในต่างๆ สมาชิกสภาก็ตัดสินใจยุบสภาเมื่อวันที่ 12 พฤษภาคม ค.ศ. 1653 รัฐสภาก่อนหน้านั้นคือรัฐสภารัมป์ และรัฐสภาที่มาแทนคือรัฐสภาผู้พิทักษ์ชุดแรก (First Protectorate Parliament).
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และรัฐสภาแบร์โบน · ดูเพิ่มเติม »
ราชอาณาจักรอังกฤษ
ราชอาณาจักรอังกฤษ (Kingdom of England.) เป็นราชอาณาจักรระหว่างปี..
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และราชอาณาจักรอังกฤษ · ดูเพิ่มเติม »
ริชาร์ด ครอมเวลล์
ริชาร์ด ครอมเวลล์ (Richard Cromwell) เกิดเมื่อวันที่ 4 ตุลาคม ค.ศ. 1626 ที่ เคมบริดจ์เชอร์ เป็นบุตรชายของ โอลิเวอร์ ครอมเวลล์ เจ้าผู้พิทักษ์ แห่ง รัฐผู้พิทักษ์ ต่อมาเมื่อบิดาถึงแก่อสัญกรรมในปี ค.ศ. 1658 เขาจึง ขึ้นมาเป็น เจ้าผู้พิทักษ์ แทนบิดาแต่ก็ไม่ได้รับการสนับสนุนจากผู้คนเหมือนสมัยของบิดาเพราะขาดความสามารถและมิได้สานต่อนโยบายของบิดา จนในที่สุดก็ถูกนายทหารกลุ่มหนึ่งปลดจากตำแหน่งเมื่อวันที่ 6 พฤษภาคม ค.ศ. 1659 ริชาร์ด ครอมเวลล์ ถึงแก่อสัญกรรมเมื่อวันที่ 12 กรกฎาคม ค.ศ. 1712 ขณะอายุได้ 85 ปี หมวดหมู่:บุคคลที่เกิดในปี พ.ศ. 2169 หมวดหมู่:ขุนนางอังกฤษ.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และริชาร์ด ครอมเวลล์ · ดูเพิ่มเติม »
ลอนดอน
ลอนดอน (London, ลันเดิน) เป็นเมืองหลวงของประเทศอังกฤษ และสหราชอาณาจักร และเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดของสหภาพยุโรป เป็นเมืองที่มีศูนย์กลางทางธุรกิจที่ใหญ่ที่สุดในโลก ลอนดอนเป็นหนึ่งในศูนย์กลางสำคัญทางธุรกิจ การเมือง วัฒนธรรม และประวัติศาสตร์ของโลก เป็นผู้นำด้านการเงิน การเมือง การสื่อสาร การบันเทิง แฟชั่น และศิลปะ ในอดีตเป็นเมืองหลวงของโลก เป็นเมืองที่เจริญที่สุดในโลก ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน เป็นเมืองที่มีอิทธิพลไปทั่วโลก ถือกันว่าเป็นเมืองสากลหลักของโลก จีดีพีของลอนดอน คิดเป็นร้อยละ 19.5 ของสหราชอาณาจักร ลอนดอนมีประชากรประมาณ 7.5 ล้านคน (ข้อมูลเมื่อปี พ.ศ. 2549) และประมาณ 12 - 14 ล้านคนถ้ารวมนครหลวงลอนดอนและปริมณฑล ลอนดอนเป็นเมืองที่ประกอบด้วยหลายชนชาติอย่างมาก ประชากรมีความหลากหลายทั้งด้านเชื้อชาติ วัฒนธรรม ศาสนา และภาษา ซึ่งประมาณว่ามีมากกว่า 300 ภาษา เราเรียกชาวลอนดอนว่า ลอนดอนเนอร์ (Londoner) ลอนดอนเป็นศูนย์กลางการคมนาคมในระดับนานาชาติ และเป็นเมืองท่องเที่ยวสำคัญของทวีปยุโรป โดยสนามบินที่ใหญ่ที่สุดในลอนดอน คือ ท่าอากาศยานนานาชาติฮีทโธรว.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และลอนดอน · ดูเพิ่มเติม »
สภาแห่งรัฐ (อังกฤษ)
แห่งรัฐ (Council of State) ภายหลังชื่อ สภาองคมนตรีของผู้อารักขา (Protector's Privy Council) เป็นคณะบุคคลที่รัฐสภารัมป์ (Rump Parliament) แห่งประเทศอังกฤษแต่งตั้งขึ้นเป็นครั้งแรกในวันที่ 14 กุมภาพัน..
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และสภาแห่งรัฐ (อังกฤษ) · ดูเพิ่มเติม »
สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร
มาชิกสภาผู้แทนราษฎร หรือ..
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร · ดูเพิ่มเติม »
สาธารณรัฐ
รณรัฐ (Republic) เป็นระบอบการปกครองที่ประเทศถูกพิจารณาว่าเป็น "กิจสาธารณะ" (res publica) มิใช่ธุระหรือทรัพย์สินส่วนตัวของผู้ปกครอง และที่ตำแหน่งหน้าที่ของรัฐได้รับเลือกตั้งโดยตรงหรือโดยอ้อม หรือได้รับแต่งตั้ง มิใช่ได้รับทอด ในสมัยใหม่ นิยามทั่วไปที่เข้าใจง่ายของสาธารณรัฐ คือ ระบอบการปกครองที่ประมุขแห่งรัฐมิใช่พระมหากษัตริย์ ปัจจุบัน รัฐเอกราช 135 จาก 206 รัฐใช้คำว่า "สาธารณรัฐ" เป็นส่วนหนึ่งชื่ออย่างเป็นทางการ ทั้งสาธารณรัฐสมัยใหม่และสมัยโบราณแตกต่างกันอย่างมากทั้งในอุดมการณ์และองค์ประกอบ ในสมัยคลาสสิกและสมัยกลาง ต้นแบบของทุกสาธารณรัฐ คือ สาธารณรัฐโรมัน ซึ่งหมายถึงกรุงโรมในระหว่างสมัยที่มีพระมหากษัตริย์กับสมัยที่มีจักรพรรดิ ประเพณีการเมืองสมัยกลางและสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลีปัจจุบันที่เรียกว่า "มนุษยนิยมพลเมือง" (civic humanism) นั้น บางครั้งถูกมองว่าได้รับมาจากนักสาธารณรัฐนิยมโรมันโดยตรง อย่างไรก็ดี นักประพันธ์โรมันที่ได้รับอิทธิพลจากกรีก อย่างพอลิเบียสและคิเคโร บางครั้งใช้คำดังกล่าวเป็นคำแปลของคำภาษากรีกว่า politeia ซึ่งอาจหมายถึงระบอบโดยทั่วไป แต่ยังสามารถใช้กับระบอบบางประเภทโดยเจาะจงซึ่งมิได้สอดคล้องพอดีกับสาธารณรัฐโรมัน สาธารณรัฐมิได้เทียบเท่ากับประชาธิปไตยคลาสสิก เช่น เอเธนส์ แต่มีลักษณะความเป็นประชาธิปไตย ในสาธารณรัฐสมัยใหม่ เช่น สหรัฐอเมริกา ฝรั่งเศส รัสเซีย และอินเดีย ฝ่ายบริหารมีความชอบธรรมจากทั้งโดยรัฐธรรมนูญและการออกเสียงเลือกตั้งของประชาชน มงแต็สกีเยอรวมประชาธิปไตยทั้งสองแบบ ซึ่งประชาชนทุกคนมีส่วนร่วมในการปกครอง และอภิชนาธิปไตยหรือคณาธิปไตย ซึ่งมีคนเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่ปกครอง เป็นระบอบการปกครองแบบสาธารณรัฐ ส่วนใหญ่สาธารณรัฐมักเป็นรัฐเอกราช แต่ยังมีหน่วยต่ำกว่ารัฐที่เรียกว่า สาธารณรัฐ หรือมีการปกครองที่ถูกอธิบายว่า "เป็นสาธารณรัฐ" โดยธรรมชาติเช่นกัน ตัวอย่างเช่น มาตรา 4 ของรัฐธรรมนูญแห่งสหรัฐอเมริกา "ประกันว่าทุกรัฐในสหภาพนี้มีระบอบการปกครองแบบสาธารณรัฐ" เขตการปกครองของสหภาพโซเวียตถูกอธิบายว่าเป็นสาธารณรัฐ และสองในนั้น คือ สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตยูเครนและเบลารุส มีที่นั่งของตนในสหประชาชาติ ขณะที่รัฐธรรมนูญแห่งสหภาพโซเวียตอธิบายสหภาพว่าเป็น "รัฐเดี่ยว สหพันธ์และพหุชาติ" ที่จริงแล้วเป็นรัฐเดี่ยวเพราะพรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียตใช้อำนาจในรูปรวมศูนย์เหนือสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตซึ่งปกครองตนเองแต่ในนาม.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และสาธารณรัฐ · ดูเพิ่มเติม »
สงครามกลางเมืองอังกฤษ
“หนูเห็นพ่อครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่?” โดย วิลเลียม เฟรดเดอริค ยีมส์ (William Frederick Yeames) เป็นภาพรัฐสภาถามลูกชายของฝ่ายนิยมกษัตริย์ระหว่างสงครามกลางเมือง สงครามกลางเมืองอังกฤษ (English Civil War; ค.ศ. 1642 ถึงปี ค.ศ. 1651) เป็นสงครามกลางเมืองของอังกฤษ, สกอตแลนด์ และไอร์แลนด์ที่ต่อเนื่องกันหลายครั้งระหว่างฝ่ายรัฐสภา และฝ่ายกษัตริย์นิยม สงครามกลางเมืองอังกฤษครั้งที่ 1 เกิดขึ้นระหว่างปี ค.ศ. 1642 ถึงปี ค.ศ. 1646; ครั้งที่ 2 ระหว่างปี ค.ศ. 1648 ถึงปี ค.ศ. 1649 เป็นสงครามของความขัดแย้งระหว่างผู้สนับสนุนพระเจ้าชาลส์ที่ 1 ฝ่ายหนึ่งและผู้สนับสนุนรัฐสภายาวอีกฝ่ายหนึ่ง ขณะที่ครั้งที่ 3 ที่เกิดขึ้นระหว่างปี ค.ศ. 1649 ถึงปี ค.ศ. 1651 เป็นการต่อสู้ระหว่างผู้สนับสนุนพระเจ้าชาลส์ที่ 2 และผู้สนับสนุนรัฐสภารัมพ์อีกฝ่ายหนึ่ง สงครามกลางเมืองจบลงด้วยชัยชนะของฝ่ายรัฐสภาที่ยุทธการวูสเตอร์เมื่อวันที่ 3 กันยายน ค.ศ. 1651 ผลของสงครามกลางเมืองครั้งที่สองนำไปสู่การปลงพระชนม์ของพระเจ้าชาลส์ที่ 1, การลี้ภัยของพระราชโอรสพระเจ้าชาลส์ที่ 2 และการเปลี่ยนระบบการปกครองของอังกฤษจากระบอบพระมหากษัตริย์ไปเป็นระบบเครือจักรภพแห่งอังกฤษ ระหว่างปี ค.ศ. 1649 ถึงปี ค.ศ. 1653 และต่อจากนั้นไปเป็นระบบรัฐผู้พิทักษ์ภายใต้การนำของโอลิเวอร์ ครอมเวลล์ระหว่างปี ค.ศ. 1653 ถึงปี ค.ศ. 1659 เอกสิทธิ์ในการนับถือคริสต์ศาสนาของนิกายเชิร์ชออฟอิงแลนด์ในอังกฤษสิ้นสุดลงด้วยการรวม การปกครองโดยโปรเตสแตนต์ (Protestant Ascendancy) ในไอร์แลนด์ ในด้านรัฐธรรมนูญสงครามครั้งนี้เป็นการวางรากฐานว่าการปกครองระบอบพระมหากษัตริย์ไม่สามารถทำได้โดยมิได้รับความเห็นชอบจากรัฐสภา แต่อันที่จริงแล้วปรัชญานี้ก็มิได้ปฏิบัติกันอย่างจริงจังจนกระทั่งถึงสมัยการปฏิวัติอันรุ่งโรจน์ในปลายคริสต์ศตวรรษ.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และสงครามกลางเมืองอังกฤษ · ดูเพิ่มเติม »
หัวเกรียน
“ฝ่ายรัฐสภา” โดยจอห์น เพ็ตติ (John Pettie) กลุ่มหัวเกรียน หรือ ฝ่ายรัฐสภา (ภาษาอังกฤษ: Parliamentarians หรือ Roundhead) เป็นชื่อที่ใช้เรียกกลุ่มพิวริตันผู้สนับสนุนรัฐสภาแห่งอังกฤษระหว่างสงครามกลางเมืองอังกฤษ และเป็นผู้สนับสนุนโอลิเวอร์ ครอมเวลล์ และเป็นปฏิปักษ์ต่อสมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 แห่งอังกฤษ ครอมเวลล์ได้รับความก้าวหน้าทางการเมือง, เป็นสมาชิกของสภาสามัญชนผู้มีบทบาทสำคัญ และเป็นนายทหารผู้มีความสามารถ และในที่สุดก็แต่งตั้งตนเองเป็นเจ้าผู้พิทักษ์ ในปี ค.ศ. 1653 ฐานะทางการเมืองและทางการศาสนาของ “ฝ่ายรัฐสภา” รวมทั้งกลุ่มเพรสไบทีเรียน (Presbyterians), กลุ่มรีพับลิกันคลาสสิก (Classical republicanism), กลุ่มเลเวลเลอร์ (Levellers) และ กลุ่มอิสระทางศาสนา (Independents) ศัตรูของ “ฝ่ายรัฐสภา” คือ “ฝ่ายกษัตริย์นิยม” ผู้สนับสนุนพระเจ้าชาร์ลส์หรือที่เรียกเล่นๆ ว่า “กลุ่มคาวาเลียร์” (Cavalier).
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และหัวเกรียน · ดูเพิ่มเติม »
ฮันทิงดอน
ันทิงดอน (Huntingdon) เมืองท่าใน มณฑลเคมบริดจ์เชอร์ ตั้งขึ้นโดย พระเจ้าจอห์น ใน..
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และฮันทิงดอน · ดูเพิ่มเติม »
ประเทศสกอตแลนด์
กอตแลนด์ (Scotland; Alba อาละเปอะ) เป็นชาติของชนชาวสก็อตและเป็นส่วนหนึ่งของประเทศสหราชอาณาจักร โดยครอบคลุมพื้นที่หนึ่งในสามทางตอนเหนือของเกาะบริเตนใหญ่ มีพรมแดนร่วมกับประเทศอังกฤษทางทิศใต้ ส่วนที่เหลือล้อมรอบด้วยมหาสมุทรแอตแลนติก ทางตะวันออกเป็นทะเลเหนือ และทิศตะวันตกเฉียงใต้จดช่องแคบเหนือและทะเลไอร์แลนด์ นอกเหนือจากแผ่นดินใหญ่แล้ว ประเทศสกอตแลนด์ยังมีเกาะอีกกว่า 790 เกาะ เอดินบะระ เมืองหลวงและนครใหญ่ที่สุดอันดับสองของประเทศ เป็นศูนย์กลางยุคเรืองปัญญาของชาวสกอตในคริสต์ศตวรรษที่ 18 ซึ่งเปลี่ยนสกอตแลนด์มาเป็นมหาอำนาจทางพาณิชย์ ทางการศึกษา และทางอุตสาหกรรมเมืองหนึ่งของทวีปยุโรป ฯ กลาสโกว์ นครใหญ่สุดของสกอตแลนด์ เคยเป็นนครอุตสาหกรรมชั้นนำของโลกและปัจจุบันเป็นศูนย์กลางของเขตเมืองขยายเกรตเตอร์กลาสโกว์ น่านน้ำสกอตแลนด์ประกอบด้วยทะเลแอตแลนติกเหนือและทะเลเหนือ ซึ่งมีปริมาณน้ำมันสำรองใหญ่สุดในสหภาพยุโรป ทำให้เมืองแอเบอร์ดีน นครใหญ่สุดอันดับสามในสกอตแลนด์ ได้ชื่อว่าเป็นเมืองหลวงน้ำมันของทวีปยุโรป เดิมราชอาณาจักรสกอตแลนด์เป็นประเทศอิสระที่ไม่ขึ้นกับประเทศอังกฤษจนถึง..
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และประเทศสกอตแลนด์ · ดูเพิ่มเติม »
ประเทศไอร์แลนด์
อร์แลนด์ (Ireland, หรือ; Éire เอเหรอะ) คำบรรยายระบอบการปกครองของประเทศนี้ (ไม่ใช่ชื่อทางการ) คือ สาธารณรัฐไอร์แลนด์ (Republic of Ireland; Poblacht na hÉireann) นับเป็นสมาชิกที่อยู่ไกลสุดทางตะวันตกของสหภาพยุโรป มีประชากร 4 ล้านกว่าคน เป็นประเทศบนเกาะไอร์แลนด์ อยู่ห่างจากทวีปยุโรปไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ โดยครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 5 ใน 6 ของเกาะดังกล่าว (ส่วนที่เหลืออีก 1 ใน 6 ของเกาะไอร์แลนด์ เรียกว่า ไอร์แลนด์เหนือ เป็นส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือ) ในการแข่งขันรักบี้ระดับนานาชาติ นักกีฬาจากทั้งสาธารณรัฐไอร์แลนด์ และแคว้นไอร์แลนด์เหนือ จะเข้าร่วมในทีมเดียวกัน ในชื่อทีมสหพันธ์รักบี้ไอร์แลนด์ นอกจากนี้ไอร์แลนด์เป็นอีกประเทศหนึ่งที่ใช้เงินยูโร.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และประเทศไอร์แลนด์ · ดูเพิ่มเติม »
แควาเลียร์
แควาเลียร์ (Cavalier) เป็นคำที่ฝ่ายรัฐสภาใช้เรียกผู้นิยมกษัตริย์ที่สนับสนุนพระเจ้าชาลส์ที่ 1 ระหว่างสงครามกลางเมืองอังกฤษ (ระหว่างปี ค.ศ. 1642 ถึงปี ค.ศ. 1651) หรือเรียก ฝ่ายนิยมเจ้า (Royalists) เจ้าชายรูเพิร์ตแห่งไรน์ ผู้ทรงเป็นแม่ทัพกองทหารม้าของพระเจ้าชาลส์ ทรงมีลักษณะที่เรียกได้ว่าเป็นตัวอย่างของผู้เป็น แควาเลียร.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และแควาเลียร์ · ดูเพิ่มเติม »
เวสต์มินสเตอร์แอบบีย์
วสต์มินสเตอร์แอบบีย์ (Westminster Abbey) เดิมเป็นแอบบีย์ แต่ปัจจุบันเป็นโบสถ์ในนิกายแองกลิคันที่ตั้งอยู่ทางตะวันตกของพระราชวังเวสต์มินสเตอร์ในนครเวสต์มินสเตอร์ กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ สถาปัตยกรรมที่เห็นอยู่ในปัจจุบันเป็นแบบสถาปัตยกรรมกอทิกเป็นส่วนใหญ่นอกจากหอคอยที่เป็นสถาปัตยกรรมฟื้นฟูกอทิก เป็นสถานที่ประกอบพิธีราชาภิเษกและที่ฝังพระบรมศพพระมหากษัตริย์อังกฤษและพระศพพระบรมวงศานุวงศ์ ระหว่างปี..
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และเวสต์มินสเตอร์แอบบีย์ · ดูเพิ่มเติม »
เจ้าผู้อารักขา
้าผู้อารักขา (Lord Protector) เป็นตำแหน่งเฉพาะที่ใช้ในอังกฤษในฐานะผู้นำของประเทศซึ่งใช้ได้สองความหมายในช่วงเวลาในประวัติศาสตร์สองสมั.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และเจ้าผู้อารักขา · ดูเพิ่มเติม »
เคมบริดจ์
มบริดจ์ (Cambridge) เป็นเมืองมหาวิทยาลัยที่เก่าแก่ในอังกฤษ สหราชอาณาจักร และเป็นศูนย์กลางการปกครองของเคมบริดจ์เชียร์ เมืองอยู่ห่างจากลอนดอนไปทางเหนือ-ตะวันออกเฉียงเหนือ ประมาณ 80 กม. และห้อมล้อมไปด้วยเมืองและหมู่บ้านขนาดเล็กจำนวนหนึ่ง เมืองนี้ยังเป็นหัวใจของศูนย์เทคโนโลยีชั้นสูง ที่รู้จักกันในชื่อ ซิลิคอนเฟน (Silicon Fen) และเป็นส่วนสำคัญของเขตอุตสาหกรรมความรู้ ออกซ์ฟอร์ด-เคมบริดจ์อาร์ก (Oxford-Cambridge Arc) เมืองเคมบริดจ์เป็นที่รู้จักมากที่สุดจากการเป็นที่ตั้งของมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ จากการสำรวจสำมะโนประชากร เมื่อปี ค.ศ. 2001 มีประชากร 108,863 คน (รวมนักเรียน 22,153 คน).
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และเคมบริดจ์ · ดูเพิ่มเติม »
เครือจักรภพแห่งอังกฤษ
รือจักรภพแห่งอังกฤษ (Commonwealth of England) คือรัฐบาลสาธารณรัฐที่ปกครองอังกฤษ รวมทั้งเวลส์ ไอร์แลนด์ และสกอตแลนด์ ระหว่างปี ค.ศ. 1649 ถึง ค.ศ. 1660 หลังจากการสำเร็จโทษของพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 เมื่อวันที่ 30 มกราคม ค.ศ. 1649 เครือจักรภพอังกฤษกำเนิดขึ้นจากพระราชบัญญัติประกาศอังกฤษเป็นเครือจักรภพโดยรัฐสภารัมพ์ (Rump Parliament) เมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม..
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และเครือจักรภพแห่งอังกฤษ · ดูเพิ่มเติม »
16 ธันวาคม
วันที่ 16 ธันวาคม เป็นวันที่ 350 ของปี (วันที่ 351 ในปีอธิกสุรทิน) ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 15 วันในปีนั้น.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และ16 ธันวาคม · ดูเพิ่มเติม »
20 เมษายน
วันที่ 20 เมษายน เป็นวันที่ 110 ของปี (วันที่ 111 ในปีอธิกสุรทิน) ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 255 วันในปีนั้น.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และ20 เมษายน · ดูเพิ่มเติม »
25 เมษายน
วันที่ 25 เมษายน เป็นวันที่ 115 ของปี (วันที่ 116 ในปีอธิกสุรทิน) ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 250 วันในปีนั้น.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และ25 เมษายน · ดูเพิ่มเติม »
3 กันยายน
วันที่ 3 กันยายน เป็นวันที่ 246 ของปี (วันที่ 247 ในปีอธิกสุรทิน) ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 119 วันในปีนั้น.
ใหม่!!: โอลิเวอร์ ครอมเวลล์และ3 กันยายน · ดูเพิ่มเติม »
เปลี่ยนเส้นทางที่นี่:
Oliver Cromwellออลิเวอร์ ครอมเวลล์โอลิเวอร์ ครอมเวล
